คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #94 : [Send] Sie heisst Joules รักเธอนะ ยัยไฮเปอร์!
ชื่อนักวิจารณ์ ::เฮ้อ...ปวดขี้ (นักวิจารณ์มือสมัครเล่นจ้า หากมีอะไรผิดพลาดหรือเข้าใจอะไรผิดต้องของ อภัยไว้ ณ ที่นี้ด้วย มิได้มีเจตนาจะลบหลู่ ดูหมิ่นดูแคลน ประณาม หยามเหยียดและเย้ยหยั่น 555 (มาเป็นกลอน))
ชื่อเรื่อง :: Sie heisst Joules รักเธอนะ ยัยไฮเปอร์!
หน้าบทความ :: เอาสรรพนามแทนพี่แทนน้องเลยละกัน ง่ายดี ในส่วนของหน้าบทความพี่ว่ามันเรียบง่ายไปตัวหนังสือมันเล็กไป การจัดรูปแบบยังไม่เป็นที่น่าสนใจเท่าไหร่ แต่ถ้าไม่มองรูปแบบเหล่านั้น เนื้อหามันก็น่าสนใจอยู่ในระดับหนึ่ง แต่ตรงข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้ พออ่านแล้วมันทำให้เดาเรื่องได้ว่าจะดำเนินไปในทางไหน ความน่าสนใจจะลดลง ปกติพี่ปอไม่ค่อยใส่ใจกับหน้านี้เท่าไหร่หรอกนะ เพราะพี่เป็นคนที่ว่าจะอ่านก็คืออ่านไม่ได้สนใจเรื่องการตกแต่ง แต่สำหรับคนอื่นเขาอาจเอามันมาเป็นส่วนรวมน่ะ (พี่ให้คำแนะนำเรื่องการตกแต่งไม่ค่อยได้ดีเท่าไหร่เพราะตัวเองก็ตกแต่งไม่ได้เหมือนกัน)
เนื้อเรื่อง ::
ตอนที่ 1
“เรียกได้ว่าไม่เหลือที่ว่างใดที่ความร้อนเข้าไปไม่ถึง อากาศในประเทศไทยที่ร้อนอบอ้าว เป็นแรงผลักดันชั้นยอดที่เชิญชวนให้เหล่านักศึกษาที่เพิ่งเลิกเรียนหรือเพิ่งทำโปรเจคเสร็จพากันหาที่เย็นๆ หลบร้อนทันที” ประโยคนี้ทั้งประโยคจะเห็นว่าใช้คำว่า “ที่” เยอะมาก อ่านแล้วมันสะดุด ลองตัดๆ ออกดูบ้างบางประโยคก็ไม่ได้ทำให้ความหมายเปลี่ยนไปนะคะ
ในตอนนี้มีการสลับบุรุษในการเล่าเรื่องนะคะ เหมือนตอนแรกจะใช้มุมมองพระเจ้าแต่ตอนท้ายเป็นมุมมองของนางเอกเพียงคนเดียว ซึ่งจะเขียนแบบนี้ก็ได้นะคะ (แต่พี่ไม่แนะนำ) คนอ่านอาจเกิดการสับสนได้ว่าตกลงเราเห็นภาพ (จิตนาการเหล่านั้น) ผ่านความคิดของใคร อีกอย่างมีเรื่องการจัดหน้ากระดาษด้วย เวลาขึ้นพารากราฟใหม่ควรจะกด Tab ด้วยทุกครั้งนะคะ มันจะช่วยทำให้เรื่องน่าอ่านยิ่งขึ้นเพราะมันอ่านง่ายไง
ส่วนเนื้อหาเริ่มต้นมาโอเคนะคะ น่าสนใจมาก คิดตามแล้วรู้สึกว่ามัน “น่ารัก” ดีแม้จะพอเดาอะไรหลายๆ ได้แล้วก็ตาม
ตอนที่ 2
เวลาพูดถึงตัวละครพี่ค่อนข้างงงนิดนึง เพราะตัวละครไม่ค่อยมีที่มาที่ไป มักจะกล่าวถึงที่มาที่ไปของตัวละครที่ไม่ได้ให้ความสนใจ ตัวที่สนใจก็มีข้อมูลน้อย ตอนโผล่ออกมาก็งงๆ ว่านี่ใคร เขาเป็นใคร เธอเป็นใคร มีความสัมพันธ์อะไรกับเรื่องนี้ มันอยู่ที่การลำดับความ เรียงเนื้อหาเวลาจะกล่าวถึงนะคะ
ตอนปิดตอนงงมาก คือแบบ อย่ารักฉันอีกเลยนะ แล้วนางเอกไปรักเขาตอนไหน ประเด็นคือผู้ชายคนนี้เป็นใคร??? ตั้งใจให้ไม่รู้หรือพี่อ่านแล้วไม่รู้เอง
ตอนที่ 3
มีการสลับมุมมองอีกแล้ว สลับไปมาจนบางทีงงๆ กับสถานการณ์และความอารมณ์ของตัวละครไม่ทัน แบบว่ากำลังได้ฟิวนางเอกกลับไปเปลี่ยนเล่าโดยพระเอก ฟิวเลยหายไป
ตอนปิดเรื่องไม่มีอะไรประหลาดนะ เรื่องดำเนินแบบเรื่อยๆ ไม่ได้มีลุ้นหรืออะไรที่ให้รู้สึกตื่นเต้นและอยากอ่านต่อ แต่โทนเรื่องแล้วน่ารัก และเพราะความน่ารักของตัวละครนี่ละมั้งที่ทำให้ยังคงอ่านต่อไปได้
เดะ=เดี๋ยว
ตอนที่ 4
โคด=โคตร
มันเป็นตอนสั้นๆ ที่ไม่มีอะไรเลย ประโยคการสนทนานั่นคุยกันใน chat box? แนะนำว่าถ้าสามารถจัดรูปแบบให้เหมือนการสนทนาในนั้นได้จริงๆ จะเจ๋งมาก ตอนแรกที่อ่านคิดว่ายืนคุยกันซะอีก
ตอนที่ 5
เหมือนมีแต่บทสนทนาที่ไม่ได้ทำให้เรื่องดำเนินไปไหนเลย อันนี้เป็นการเล่าย้อนอดีตที่จะไปเชื่อมกับตอนแรกใช่ไหม เรื่องมันดำเนินยากเพราะต่างฝ่ายต่างอยู่กันคนละที และเหตุการณ์ที่ตัวเอกเล่าก็ไม่ได้เผชิญจริงๆ แล้วมาเล่า แต่ไปเจอมาแล้วถึงเอามาเล่าต่อให้ตัวละครฟัง อ่านแล้วรู้สึกเหมือนอ่านไดอารี่หรือไม่ก็บันทึกการสนทนาน่ะ เหตุการณ์มันไม่เสมือนจริง
ความน่าติดตาม :: เล่าที่อ่านดูเรื่องนี้ค่อนข้างดำเนินได้ยาก แถมมีผู้ชายหลายคนอีก คือ ไม่รู้ว่าน้องวางแพลนและกำหนดจุดประสงค์หรือเป้าหมายในแต่ละตอนเอาไว้หรือเปล่า แบบว่าอย่างแรกที่เราจะเขียนนิยายเราต้องตั้งเป้าหมายไว้ก่อนป่ะว่าเรื่องเกิดเพราะอะไร เหตุการณ์ต่อจากนั้นเป็นยังไง ทำไม แก้อย่างไร แล้วจะทำยังไงให้คู่พระนางรักกัน แต่นี่เหมือนพี่อ่านแล้วเรื่องไหลไปตามแต่ละวันที่เผชิญ โดยดึงตัวละครนู้นนี้มาเติมเรื่อยๆ บางทีอ่านแล้วเหมือนอ่านไดอารี่จริงๆ นะ ส่วนการที่น้องเอาภาษาเข้ามาสอดแทรก ความจริงเป็นเรื่องที่ดีแต่บางทีก็ไม่มีประโยชน์ เพราะบางคนไม่ได้เรียนภาษาเยอรมันมาป่ะ เค้าไม่สนใจไม่อ่านหรอก เปิดข้ามๆ เพื่อหาคำแปลเลยด้วยซ้ำ เพราะฉะนั้นมันเปลืองพื้นที่มาก แต่ถ้าน้องอยากสอดแทรกจริงๆ เอาคำง่ายๆ เล็กๆ ที่สามารถสอนคนอ่านได้ เข้าใจได้มาเล่นดีกว่า มีประโยชน์และน่าสนใจกว่าเยอะ (ภาษาอื่นด้วยนะเหมือนพี่จะเจอภาษาญี่ปุ่นตอนท้าย
คือในบางตอนน้องยังขาดการบรรยายให้เห็นภาพจริง มีเรื่องการลำดับการเชื่อมโยงความเป็นมาของตัวละครอย่างที่พี่ได้บอกเอาไว้ในตอนแรกๆ อ่ะค่ะ เพราะบางทีอ่านไปแล้วก็มีความรู้สึกว่าตัวละครนี้เป็นใคร (ออมาอีกทีก็ไม่ได้รับความสนใจแล้ว) เกิดขึ้นมาได้ยังไง แล้วจู่ๆ หายไปไหน (หมายถึงการใช่ตัวละครสิ้นเปลือง)
ส่วนเรื่องคาแรกเตอร์พี่มองไม่ออกเลยว่านางเอก ไฮเปอร์ยังไง มันดูไม่เปอร์เลย คือน้องได้ศึกษาก่อนหรือเปล่าว่ากลุ่มอาการนี้มีลักษณะแบบไหน (ถ้าศึกษาก่อนก็จะทำให้เข้าใจตัวละครมากขึ้นนะคะ) ส่วนตัวละครอื่นคาแรกเตอร์ไม่ค่อยชัดเจน ถ้าไม่อ่านตรงข้อมูลเบื้องต้นก็คงไม่รู้อ่ะค่ะ
ส่วนคำถามที่ว่า มีปัญหาตรงมีคนอ่านแต่ไม่มีคนเม้นเลยอยากรู้ว่าเพราะอะไร (คือตรงนี้มันเป็นเรื่องปกตินะคะ พี่เองก็เป็นแต่ว่าไม่ได้ใส่ใจอะไรมาก มันอยู่ที่แนวของเรื่องและคนเขียน ถ้าขยันโปรโมทมีเพื่อนมากๆ คนอ่านอาจจะเยอะก็ได้ แต่นั่นหมายความว่าต้องเป็นแนวที่มีคนชอบอ่านเยอะๆนะคะ เรื่องนี้ไม่ต้องไปซีเรียสหรอกค่ะ ทำในสิ่งที่เราชอบแล้วมีความสุขก็พอ) แล้วก็บอกด้วยหน่อยน้าว่าตรงที่เธอไม่ชองนิยายเรา (ไม่ชอบก็ไม่ได้นะคะ คืออ่านแล้วมันเฉยๆ งงมากกว่า แบบไม่รู้ว่านิยายเรื่องนี้มีผมหลักอะไร จะคลายแมกซ์ตรงไหน เป้าหมายคืออะไร อ่านแล้วมันไม่ลุ้นไม่ระทึก ไม่มีความรู้สึกอยากอ่านต่อ...เรื่องมันเรียบๆ น่ะค่ะ) แบบตอนไหนที่อ่านแล้วอยากปิดทิ้ง (ไม่มีหรอกค่ะแต่ว่าในเนื้อหาแต่ละตอนน้องต้องกำหนดขอบเขตและทิ้งความรู้สึกบางอย่างที่เชิญชวนให้น่าติดตามลงไป ซึ่งปมหรือจุดเหล่านั้นมันขึ้นอยู่กับเนื้อเรื่องของน้องเองว่ามันเป็นยังไง อาจจะทิ้งว่าใครเป็นคนทำ เหตุการณ์จะเป็นยังไง หรือแง้มๆ เหตุการณ์ต่อไปว่าอะไรจะเกิดขึ้น อารมณ์ประมาณนั้นอ่ะคะ)
ปล. ถ้าน้องจะจัดหน้ากระดาษให้มันย่อหน้าบ้างจะดีมากเลยนะคะ มันสะดวกต่อการอ่านมากก
ยังไงก็เป็นกำลังใจให้นะ สู้ๆ เขียนต่อไป อย่าได้แคร์ 555 มีอะไรไม่เข้าใจถามได้นะคะ ถ้าตอบได้จะ
ช่วยตอบ
ชื่อนักวิจารณ์ :: เฮ้อ...ปวดขี้
ชื่อเรื่อง :: Sie heisst Joules รักเธอนะ ยัยไฮเปอร์
เนื้อเรื่อง ::
บทที่ 6
-ฉันจับกระแสในแววตาของเขาได้ (มันคืออะไร อ่านแล้วไม่เข้าใจ)
-“แล้วยัยนี่ก็จะมีเรื่องไปเล่าที่ไทยว่า....แล้วประโยคหลังก็หันมาหาฉันแล้วเลียนแบบ...แล้ว”หลังจากนั้นทั้งเพื่อนร่วมห้อง (แล้วเยอะมาก)
-งงอ่ะ ละครพวกนี้โผล่มาได้ยังไง มาตั้งแต่ตอนไหน
บทที่ 7
มันสั้นมากเลย ไม่รู้จะวิจารณ์อะไรเพื่อนเรื่องยังไม่ไปไหนเลยล่ะ
บทที่ 8
เรื่องไหลมาก อารมณ์ตัวละครกลับไปกลับมา มันไม่ค่อยมีเหตุผลของการกระทำของตัวละครนั้นเลยจ๊ะ
บทที่ 9-10
พี่ว่า 5 ตอนของน้องยุบรวมกันยังได้เลย มันสั้นมากก แล้วบางตอนก็ต่อเนื่องบางตอนก็ไม่ต่อเนื่อง จะเห็นว่าตัวละครบางตัวหายไปเลยหลังจากที่เรื่องดำเนินมาขนาดนี้ แบบนี้จะดูเหมือนว่าน้องใช้ตัวละครเปลืองนะ อีกอย่างพี่ป่อป๊อจับจุดไม่ได้จริงนั่นแหละ เรื่องนี้ต้องการจะสื่ออะไร โอเค อาจมีเนื้อหาของการสอดแทรกวัฒนธรรมของคนเยอรมัน แต่นั่นมันไม่ใช่ประเด็นสำคัญเท่าไหร่ มันต้องมาจุดสัมพันธ์ที่ทำให้ตัวละครสามารถดำเนินเรื่องต่อไปได้ ไม่ใช่เราหาเรื่องมาใส่ให้มันทุกตอนแบบนี้อ่ะ
พี่อ่านจนหมดทุกตอนแล้วนะ เรื่องนี้ตัวละครผู้ชายเยอะมาก อีกอย่างตอนนางเอกกลับไทยแล้วเรื่องไม่เห็นต่อเนื่องกับตอนแรกที่อ่านมาเลย ตัวละครที่ควรจะโผล่มาตั้งนานก็เพิ่งมาออก เหมือนพี่ป่อป๊อเคยบอกไปแล้วมั้งเรื่องตัวละครพวกนี้ ว่าเมื่อถึงเวลาที่มันออก คนอาจจะลืมไปว่าเคยมีมันออกมาก่อน
พี่ป่อป๊อรู้สึกว่าคาแรกเตอร์นางเอก ดูฟุ้งซ่านจนทำให้เกิดตอนได้หลายตอนเลยซึ่งไม่ใช่เรื่องไม่ดี ตอนแรกอ่านแล้วเฮ้ย เป็นแบบนี้ได้ไง แต่พอเรื่องมันเริ่มโอเวอร์มีเด็กตายไรงี้ พี่ป่อป๊อเลยนึกขึ้นมาได้ว่า ไม่น่าจะใช่ความจริง และมันก็ฝันไปจริงๆ ด้วย
ตอนวิจารณ์แรกๆ พี่ก็สกีนตอนอื่นมาหมดแล้วล่ะ แต่ไม่ได้สับละเอียดเพราะแต่ละตอนเนื้อหามันน้อยมาก บอกอะไรไม่ได้ พออ่านจบหมดมันบอกได้แต่ภาพรวมเท่านั้น และเท่าที่เห็นก็มีหลายจุดนะที่ต้องปรับปรุง
1.การวางพล็อต
2.การระบุเป้าหมายในแต่ละตอน
3.การกำหนดทิศทางของการกระทำของตัวละคร
4.เหตุผลที่ตัวละครกระทำบางอย่างที่อ่านแล้วไม่รู้สึกขัดแย้งกัน
คือถ้าน้องเริ่มทำสิ่งเหล่านี้ได้ มันจะทำให้นิยายน้องไม่ไหลออกนอกทะเลน่ะ ^^ แล้วตอนอ่านก็ยังทำให้ลุ้นว่าตัวละครทำยังไงถึงจะไปถึงเป้าหมายและจบเรื่องได้อ่ะ ไม่เข้าใจอะไรก็ถามได้นะจ๊ะ
ชื่อนิยาย ::
พอใจกับคำวิจารณ์ไหมจ๊ะ ::
ต้องการให้เราปรับปรุงตรงไหมเอ่ย ::
วานแปะ แบนเนอร์ โหวต แอดแฟน ด้วยได้ไหมคะ ::
ขอบคุณที่ใช้บริการ โอกาสหน้าเชิญใหม่ค่า
ความคิดเห็น