ลำดับตอนที่ #19
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #19 : [OS] Lo x Up My hyung!
Title :: My hyung!
Couple :: Zelo x Jongup
Author :: keeedstlye
Rate :: G
ผมแอบอบรุ่นพี่อยู่นหนึ่ เ้านเป็นนที่สใส มัะมีรอยยิ้มอยู่เสมอ ผมไม่เยเห็นอนที่พี่เ้าโรธเลย
"ออบฮยอหวัีฮะ!" ผมทัรุ่นพี่ที่ำลัเินผ่านมาทานี้พอี
"อ้อ หวัีๆ" ออบฮยอหันมาทัแ่็ไม่ไ้หยุฝีเท้าที่้าวเินอย่าเร่รีบ
ออบฮยอนนี้แหละฮะที่ผมแอบอบอยู่ อนนี้ผมำลัหาโอาสเหมาะๆสารภาพวามในใอผมอยู่ แ่มัน็ยัไม่มีโอาสัที
ผมเริ่มีสนิทพี่เ้ามาไ้ปีว่าๆแล้วล่ะฮะ ผมว่า...เรา็่อน้าที่ะสนิทันอยู่นะ อาะเพราะว่าออบฮยอเป็นเพื่อนลุ่มเียวันับแฮยอนฮยอเพื่อน้าบ้านผมเอ บารั้็ะมาทำานันที่บ้านแฮยอนฮยอ้วยแหละ และแฮยอนฮยอเอ็รู้ว่าผมแอบอบออบฮยออยู่้วย
ผมเอ็ถึเวลาไปเรียนไ้แล้วล่ะ ทำไมเพื่อนผมไม่โทรมาามผมเลยล่ะเนี่ย!!
วันนี้เรียนทั้วันเหนื่อยะมั ผมเินลมาาึเรียนอย่าเพลียๆ แ่พอมอไปเห็นออบฮยอนัุ่ยเล่นันอยู่ับพวแฮยอนฮยอผม็รู่สึหายเหนื่อยแล้วล่าวลา เินเ้าไปหาพวฮยอทันที
"ฮยอ หวัีฮะ" ผมทัทายอย่าร่าเริเหมือนที่เรียนผ่านมามันไม่เยทำให้ผมรู้สึเพลียเลย ฮ่าๆๆ
"ุนฮมาพอีเลย พวฮยอำลัะไปทำานที่บ้านฮยอ ลับ้วยันเลยสิ" แฮยอนฮยอบอทันที ปิผม็ะลับเอบ้า ลับับแฮยอนฮยอบ้าเพราะแม่ผมไปฝาไว้ให้น่ะนะ ทั้ๆที่ผม็โแล้วนะ!! และเี๋ยวนี่แฮยอนฮยอ็ลับับแฟนมาว่า้วย อิาๆ
"ไ้ฮะ" ผมบอ พวฮยอ็เ็บอเรียมัวลับ บ้านผมับบ้านอแฮยอนฮยออยู่ไม่ไลามหาลัย พวเพื่อนๆอแฮยอนฮยอเลยมัะไปทำรายานหรือไปเล่นที่บ้านอฮยอบ้า
ไม่นานพวเรา็เินมาถึหน้าบ้านอแฮยอนฮยอึ่หลัถัไปเป็นบ้านอผมเอ อนนี้็มีุแม่ผมอยู่ พวแฮยอนเินเ้าบ้านไปผมเอ็เินเ้าบ้านัวเอไป
"แม่ฮะ ผมไปเล่นบ้านแฮยอนฮยอนะ!!" ผมเ้ามา็ะโนบอแม่ไว้่อนะึ้นห้อไปเปลี่ยนเสื้อผ้าลมาอย่าไว
"เี๋ยวสิ! เอาเ้ไป้วย แม่เพิ่ื้อมาเลยนะ" ุแม่ยื่นถุใส่ล่อเ้มาให้ผมถือไป้วย พอีเลยที่ผมะไ้มี้ออ้าีๆไปนั่เล่นนานๆ
"รับ" ผมรับถุใส่ล่อเ้มาถือไว้แล้ว่อยๆเินไปอย่าระมัระวั
"ฮยอ~" ผมร้อเรียเสียั่อนะเินเ้าไปในบ้านอย่าถือวิสาสะ
"ุนฮ!~" แฮยอนฮยอเรียผมเสียหวานทันทีมี่เห็นล่อเ้ที่ผมถือิมือมา้วย
"ผมรู้ทันฮยอหรอนะ!! อย่ามออย่านั้น" ผมรีบเินให้ห่าแฮยอนฮยอไว้ เพราะไม่อย่านั้นนอื่นไม่ไ้ทาน้วยแน่ๆ
"ออบ! นายไป่วยุนฮเอาใส่านมานี่ะ!!" แฮยอนสั่ออบเสียัโยมียอแฮยออยรั้ไว้ไม่ให้ลุึ้นมาว้าล่อเ้ไป ูๆไปผมว่าฮยอเ้า็ลีนะฮะ
"เอาเ้มานี่สิ เี๋ยวเอาไปใส่านให้" ออบฮยอลุเินมาหาผม ผมยื่นล่อให้ออบฮยอไปอย่าว่า่าย แล้วเินามฮยอเ้าไปในรัว ออบฮยอวาล่อเ้ไส้แล้วเรียมานออมาใส่เ้ที่บรรัแบ่ให้เท่าเทียมันที่สุ ท่าทาั้ใอฮยอมันึูผมนผมไม่สามารถละสายไ้เลย
ผมอยาะหยุเวลารนี้ไว้ ให้เราไ้อยู่้วยันสอนนานๆ
"ุนฮ! ุนฮ! ่วยยไปหน่อยสิ" ออบฮยอเรียสิอผมให้ลับมาหลัาล่อลอยไปไล ผม่วยยาที่เหลือมาให้ฮยอทั้สอที่นัุ่ยันไปเรื่อย เห็นอย่านี้นี่ือฮยอทั้สอเ้าำลัสวีันอยู่นะ ถึมันะูเหมือนวนทะเลอะัน็เถอะ
"อ่ะ เอาิ้นเล็ๆให้นาย" ยอแฮยอทำท่าั้ใเลือ แู่เหมือนว่ามันะมีนาไม่่าันเลยัิ้น
"ออบนายทำีมา ฮ่าๆ" แฮยอนหัวเราะอย่าสะใที่ยอแฮยอแล้เาไม่สำเร็ ผมส่ายหัวอย่าปลๆับฮยอทั้สอน
เรานั่ทานเ้ันไปทำานันไป แ่ผมไ้แ่นั่ทานและูทุนทำรายานัน ไม่นานผม็ินอัวเอหม ผมไม่น่าินไวเลย ไม่มีอะไรทำเลย
"อ่ะ เอาไปินสิ" ออบฮยอเลื่อนานเ้อัวเอที่ัไปไม่ี่ำมาไว้รหน้าผม ทำไมฮยอน่ารัอย่านี้เนี่ย!!!
"อบุฮะ" ผมเลื่อนานเ้มาใล้่อนะัเ้าปา ผมรู้สึว่ามันอร่อยว่าิ้นอผมอีอ่ะ ึึ
แฮยอนฮยอไ้แ่มอาละห้อยที่ออบฮยอเลือที่ะเอาให้ผม อโทษนะฮะ แ่ผมไม่แบ่ให้หรอ
พวฮยอนั่ทำรายานันนฟ้าใล้ะมื ็ยัไม่เสร็ แ่ว่าออบฮยอะ้อลับแล้ว ผม็เลยอาสาเินไปส่ให้ที่หน้าปาอย
"เี๋ยวถ้าทำเสร็แล้วะส่ไปให้ปริ้นให้แล้วันนะ" ยอแฮยอบอออบฮยอทีู่ะเสียใที่ไม่สามารถอยู่่วยทำานไ้
"อื้อ ถ้ามีอะไร็บอแล้วัน ลับ่อนนะ" ออบฮยอบอ่อนะเินออมาาบ้านแฮยอนพร้อมับผม
"ฮยอไม่้อิมาหรอ มัน็ใล้ะเสร็แล้วนี่ฮะ" ผมพูปลอบใ เพราะออบฮยอยัเอาแ่เียบ
"อื้อ อบใที่เินออมาส่นะ" ออบฮยอพยัหน้ารับ่อนะหันมาส่ยิ้มให้ผม
"็มันะมืแล้วนี่ฮะ" ผมอ้าเหุผลทีู่ีที่สุที่ิไ้ไป แ่ริๆแล้วือผมอยาะอยู่ับฮยอสอ่อสอไล่ะฮะ
"นั่นสิ" ออบฮยอเยหน้ามอท้อฟ้าที่อนนี้เป็นสีส้มอมม่ว เราเินันไปเียบๆ อนนี้โอาสที่ผมะสารภาพวามในใมาแล้ว ผมะบอเลยีมั้ยนะ แ่ผมยัรู้สึไม่่อยพร้อมยัไ็ไม่รู้ ไม่มั่นใเลย บาทีผมอาะลัวอยู่ ...ลัวำอบอออบฮยอ แ่ถ้าผมไม่บออนนี้แล้วผมะ้อรอไปอีเมื่อไหร่ันล่ะ ???
"ออบฮยอฮะ!" ผมเรียออบฮยอที่เินอยู่้าๆ ออบฮยอหันมามอ่อนะหยุเินเมื่อเห็นว่าผมหยุเิน
"มีอะไรเหรอ ?" ออบฮยอมอไปรอบๆิว่ามีอะไรเิึ้นรึเปล่า แ่็ไม่พบอะไรผิปิเลย ใ่ฮะ! ทุอย่าปิี มีแ่ผมนนี้ที่อนนี้ใผมมันเ้นไม่ปิ มันำลัเ้นแรมานลัวว่ามันะทะลุออมานออ
"ือ... ผะ ผม มะมีเรื่อ ะ ะ.. ะบอฮะ" ผมื่นเ้นมานพูะุะั และระพริบาถี่มาเลย อ่า มันูไม่เท่ห์เอาะเลย ผมอยาะทำเท่ห์ๆให้ฮยอเห็นมาว่า
"เอ่อ อะไรล่ะ ??" ออบฮยอเอ็ูะื่นเ้นไป้วยับท่าทาอผม ผมว่าบาทีฮยอเ้า็อาะเาไ้ว่าผมะบออะไร
"เอ่อ.. ือ ผม.. ผมอยาบอว่า ผม.. ผมอบฮยอ น่ะฮะ" ผมยัพูอย่าะุะั ผมแอบเห็นว่าออบฮยอเอ็เินเหมือนัน เพราะสอ้าแ้มึ้นสีน้อยๆ
"... อื้อ" ออบฮยออบลับมาสั้นๆ ผมะหมายวามเ้า้าัวเอไ้มั้ยนะ อย่าน้อยฮยอ็ไม่มีท่าทาปิเสธอย่าริั
"ฮยอ ะ่วยบับ ผม ไ้มั้ย??" ผมถามอย่ามีวามหวั ออบฮยออนนี้ใบหน้าแึ้นอย่าเห็นไ้ัเลยล่ะ มันน่ารัมาๆเลยล่ะฮะ
"...อื้อ" ออบฮยอพยัหน้าอบเินๆ ผมรวบัวออบฮยอมาอทันที
"ริๆนะ ริๆนะ ผมไม่ไ้ฝันไปใ่มั้ย!!?" ผมพูเสียัอย่าีใ นในอ้อมอผมอนนี้ ผมไม่ไ้ฝันไปใ่มั้ย!? ไม่เยิมา่อนเลยว่าะมีวันนี้ ถ้าผมไม่ัสินใพูออไป ผมะเสียใมาแน่ๆ
"ปล่อยไ้แล้ว" ออบฮยอันัวเอออมาาอ้อมแนผม แล้วไปยืนอยู่รหน้าผม้วยใบหน้าแๆ
"..ัน้อลับแล้ว แล้วเอันนะ" ออบฮยอพู่อนะโบมือลาน้อยๆ แ่็ยืนอยู่ที่เิมไม่เินไป ผมพยัหน้าเ้าใที่ฮยอ้อรีบลับ แ่ผมไม่เ้าใที่ฮยอยัไม่ยอมเินไปเสียที
"ฮยอลืมอะไรเหรอ ?" ผมถามอย่าสสัย เพราะฮยอนิ่ไปนานมา อาะนึึ้นไ้ว่าลืมอรึเปล่านะ ?? แ่ออบฮยอ็ส่ายหน้าปิเสธ ่อนะเินเ้ามาใล้ๆผม
"็นายยัเ็อยู่เลยนี่นะ" ออบฮยอพูในสิ่ที่ผมไม่่อยเ้าใ ่อนะยื่นหน้าเ้ามาใล้แล้วหอมแ้มผมอย่ารวเร็ว รู้สึไ้ถึสัมผัสอุ่นๆที่มาโน้าแ้มผมอย่าแผ่วเบา
"..แล้วเอันนะ" ออบฮยอรีบหันหลัเินไปทันที ผมไ้แ่ยืนยิ้มอยู่รนั้น
"ืนนี้ผมะโทนหานะฮะ!!" ผมะโนบอไล่หลัออบฮยอไป ผมยืนมอนออบฮยอหายไปาสายา
ผมเินลูบๆลำๆแ้มัวเอเหมือนนโริไปลอทาลับบ้านเลยล่ะ...
- - - - - - - - - - - - -
แถม
"อะแฮ่ม! เินหน้าบานมาเลยนะเรา" แฮยอนฮยอที่ยืนอยู่หน้าบ้านทัผมที่เพิ่เินลับมาถึ ผมไ้แ่ยิ้มให้ ไม่รู้ะบอยัไี ฮอเห็นหน้าผม็น่าะรู้อยู่แล้วแหละว่าผลมันะเป็นยัไ
วามริแล้วส่วนหนึ่ที่วันนี้ผมล้าสารภาพวามในใไป็เพราะแฺยอนฮยอนี่ล่ะ แฮยอนฮยอรู้ว่าออบฮยอะ้อลับบ้าน่อนอยู่แล้ว ็เลยแล้ถ่วเวลาทำรายานให้มันนานๆ และให้ผมเป็นนอาสาไปส่ออบฮยอที่หน้าปาอย แล้วสารภาพวามในใเลย เพราะนี่เป็นรายายิ้นสุท้ายอเทอมนี้แล้ว และออบฮยอะไม่ไ้มาอีแล้ว
"้ออบุแฮยอยฮยอมาๆเลย ถ้าไม่ไ้ฮยอผม็ะไม่ยอมทำอะไรัทีแน่ๆ" ผมบออบุาใริ แฮยอนฮยอส่ายหน้าน้อยๆ
"ไม่เลย เป็นเพราะวามพยายามอนายเอนั่นแหละ ่อไปนี้็อย่าหวานันให้มันมานัล่ะ อิาโว้ย!" แฮยอนฮยอเินเ้าบ้านไปฟึฟัๆเล็น้อย ถึะบออย่านั้น็เถอะ แ่ผม็รู้สึอบุฮยอมาริๆ ส่วนเรื่อวามหวานนี่ผมะเอาให้เลี่ยนไปเลย!!!
-------------------------------------------------------------------
ลับมาแล้ว่ะ หลัาที่หายไปนาน มีใริถึเรามั้ย 555
็มัเน่ไลน์ันอีเรื่อนะะ อนแรว่าะมาลอนวันเิน้อโล่
แ่ไม่ทัน orz ไม่เป็นไรหรอเนอะ 555
อนนี้ำลัพยายามแ่เรื่อยาวอยู่่ะ แ่ยัไม่บอนแรเลย เศร้าุ - -
เราี้เียเินไปสินะ 5555
ส่น้อโล่ไปแอแท!!!
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น