Fic: Reborn ยัยหกสาวป่วนวาเรีย&วองโกเล่

ลำดับตอนที่ #25 : มาแล้วงานโรงเรียน2

 ห้องแสดง

"โอ้ว~~ซินเดอเรลล่าไม่ต้องหวงหรอกนะเราจะช่วยเจ้าเอง~~~" ยามาโมโตะในบทนางฟ้าพูดขึ้นพลางร่ายคาถา
"โอ้ว~~~สวยมากเลยค.ค่ะ" สึนะในบทซินเดอเรลล่า [ทำไมผมต้องมาใส่ชุดกระโปรงด้วย!!!!//สึนะ]

หลังเวที

"กรี้ด!!!!!!!!!พี่ยา...........อุบ!!!!!!!" ซองโดนรุชอุดปาก
"ยัยซิงอะซอง=[]=!!!เบาเสียงทีดิย่ะ!!!!" รุช

กลับมาบนเวทีทุกคนๆก็ตั้งใจแสดงไปเรื่อยๆจนมาถึงบทสุดท้าย......

"ซิน(ย่อจากซินเดอเรลล่า)เจ้านั้นเองที่เป็นหญิงที่ข้าตามหา แต่งงานกับข้านะ" โกคุเดระบทเจ้าชาย
"เจ้าค่ะ" สึนะในบทซินเดอเรลล่า 
"กรี้ด!!!!!!!!!!!!!!!ทำไมไม่ใช่ลูกสาวช้านนนนน" ลุซซูเรียบทคุณแม่
"หึ...ฉันเบื่อที่สุด" มุคุโร่บทพี่สาวคนโต
"แต่ทั้งสองคนก็เหมาะกันดี" ฮิบาริบทพี่สาวคนรอง.
"งั้นขอเชิญสเด็จพ่ะยะค่ะ" เรียวเฮบทสารถี

ละครก็กำลังจะดำเนินไปได้ดีแต่...........

"ทนไม่ไหวแล้วฮ้า!!!!!!!!!!!!!!เรียวเฮคูงหล่อมากเลยมาให้เจ๊จุ๊บที!!!!!!!!!!!" ลุซซูเรียออกนอกบทจู่โจมเรียวเฮทันที
"เว้ยแย่แล้ว!!!" ฮิบาริกระโจนไปห้าม
"ซวยแบบสุดขั้ว!!!" เรียวเฮ

และ..............

จ้วบ!!!!!!!!สมการใหม่ 1833&ลุซ
....................
.......เงียบทั้งฮอล..............=[]=
.........
__________________
(เสียงซุบซิบจากผู้เห็น)

ตู........กำลังฝันร้าย>>>>>ตัวประกอบ
ไอ้บอสมึงบอกฉันที่สิว่้ากำลังฝันอยู่ ร้ายนะ= =>>>สควอ
งั้นแกก็ฝันเรื่องเดียวกับฉันอยู่>>>แซน
__________________
.............
...............................
"พี่ชาย...........ฉ......" ก้อย(สลบเป็นที่เรียบร้อย)
"เฮ้ยๆยัยก้อยแข็งใจไว้=[]=!!!!" ฟ้าตบหน้าเรียกสติก้อย
"ท......ทำไงละรุช" วองสติเกือบแตก "ยัยรุชไม่อยู่!!!!!!!!!!"
"อยู่บนเวทีแล้ว!!!!!" เกลววี่ชี้บนเวที
"หา!!!!!!!" น้ำ

ทันทีที่รุชยืนบนเวที

"โอ้ว!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!ไม่อยากเชื่อเลยนะค่ะ!!!!!!!!! ในที่สุดเจ้าชายและซินเดอเรลล่าก็ครองรักกัน แต่ว่า!!!!!!!!!!!!" รุชแทรกเข้ากลางเวที
_____________
เสียงซุบซิบจากด้านผู้พากษณ์
"....อย่าบอกนะว่า.......คุณรุช......0 0" ฟราน
"เล่นนอกบท.....เหรอ" เบล
"โห....ฉลาดดีแหะ...." สควอโล่
_____________

"แม่เลี้ยงนั้นก็เกิดตกหลุมรักสารถีขึ้นมาแทนเจ้าชายแล้วหลังจากนั้นก็...................คิดเอาเองแล้วกัน!!!!!!!! แต่สุดท้ายในที่สุดก็แฮปปี้เอนดิ้ง!!!!!!! เอาละวันนี้ขอลาไปก่อนสวัสดีทุกคน!!!!!!!!!!!!" .....................

แปะๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆๆ!!!!!!!! (เสียงตรบมือ)

"วู้วๆๆๆๆสนุกมากเลย!!!!!!!!!!" >>ตัวประกอบ
"เนื้อเรื่องแปลกตาดีมาก!!!!!!!!" >>ตัวประกอบ
........
...........

หลังเวที

ในตอนนี้สิ่งที่เรียกว่า นางพญาแห่งมัจจุราชได้มาสิ่งสถิตในร่างของรุชเรียบร้อย

"รร.รร.ร.ร.ร..ร.ร.ร รุช...ข.ข.ข.....ขข..ข.เขาๆ..อออ...ออกมา...จ.จ..จ..จากหัว....ด.ดด.ดด..ได้ไง" ซองพูดไม่เป็นคำเมื่อเห็นของที่คล้ายๆเขางอกออกมาจากหัวรุช(ท่ีาทางจะแค้นหนัก=[]=)
"ไม่ยงไม่เย็นมันแล้ว.........." รุชในตอนนี้ตาแดงก่ำ(ปกติก็แดงอยู่แล้ว=[]=)
"ค.......ค..ใครก็ได้ช่วยเจ๊ด้วย.........T[]T สควอโล่หยุดน้องเลี้ยงเธอให้หน่อย T^T" ลุซซุเรียร้องขอความช่วยเหลือ
"ในฐานะที่ฉันเป็นคนที่อยู่กับยัยนั้นตั้งแต่ยังเด็ก.............คืนเข้าไปฉันก็ตายสิ = =" สควอโล่ [แค่ทุกวันนี้ฉันก็จะตายอยู่แล้วเว้ย//สควอ]
"บอส~~~~T^T" 
"ไม่ใช่เรื่องของฉัน" แซนซัส [ฉันก็กลัวตายเหมือนกันละน่า<<<ใจจริง]
"ฟราน~~~เบล~~~"
"ผมไม่ขอยุ่งเกี๋ยวด้วย เพราะคุณซองที่เป็นหัวหน้าหน่วยกล้าตายไม่ได้สั่ง" ฟราน
"เจ้าชายไม่อยากขัดคำของราชินี(รุช) = =" เบล
"ม่ามอน รีบอร์น โคโรเนโร่ รัลจัง~~~~~" 
'คร่อก~~~~~~~' (หลับสุดชีวิต)
"วองโกเล่ทุกคน~~~~"
"พวกผม/พวกฉันก็กลัวตายT^T(ค่ะ)" สึนะ โกคุเดระ มุคุโร่ โคลม ยามาโมโตะ
"คุณแรมโบ้กลัวรุชTT[]TT" แรมโบ้
"..........ชีวิตฉันไม่เหลือแล้ว......" ฮิบาริ&เรียวเฮ นั่งสลดในมุมมืดเรียบร้อย(ยังช็อคไม่หาย)
"โอ๋ๆ พี่เคียวยะ คุณเรียวเฮอย่างร้องนะค่ะ" ก้อยปลอบ
"อย่าจิตตกไปเลยนะ ถึงมันน่าจะตกก็เหอะ" เกลลววี่
"สาวๆ T^T^T" 
"........ยัยนั้นเป็นแบบนั้นหยุดไม่ได้แล้วละเจ๊- -" น้ำ
"ทำใจสะเถอะ-0- เดี๋ยวทำหลุมให้- -" ฟ้า
"กรี้ด!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!" เสียงโหยหวนของลุซซูเรีย

หมัดเทพเจ้าดาวเหนือ ฉบับดัดแปลง!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!(คนละเรื่องแล้ว= =)

ตูม!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! (ทะลุกำแพง)

"..........................................=[]=.............." อึ้งกันเป็นแถว

"ฉ............ฉันขอตัวไปแสดงดนตรีต่อนะ" เกลววี่กุมขมับขึ้นไปบนเวที
"โชคดีละกัน"
........
...............................
"เป็นงานที่ลืมได้ยากที่สุด= =".................Hell Angal

หลังจากนั้นงานก็ดำเนินต่อไปได้อย่างราบรื่น โดยไม่มีการติดขัด จนกระทั้งงานเลิก

ห้องเก็บของ

"เฮ้อ~~~จบซักที" รุชเก็บเอกสารเข้าตู้
"ว่าแต่ว่าเถอะเจ๊ลุซนั้นเป็นไงบ้าง =0=" ซองถามให้หายคาใจ
"ก็เข้าโรงพยาบาลนะสิ เห็นว่าเครื่องในเคลื่อนนิดหน่อย - - พวกวาเรียกำวองโกเล่เลยล่วงหน้าไปโรงพยาบาลก่อน" รุชพูดได้หน้าตาเฉย
"ว่าแต่ว่าเถอะ น่าจะออมมือไว้บ้างนะ" ก้อยว่าพลางยกลังเข้าที
"....ขอโทษที....พอดีสัญชาติญาณเก่ามันฟ้องนะ" .........รุชว่า ............

..............
............................
"เลิกพูดซะทีเถอะไอ้เรื่องพรรค์นั้นนะ รุช" เกลววี่ผลักประตูเข้ามา "มันก็รั้งแต่จะทำให้เราเข้าใกล้ไปมากขึ้นนะ"
"ฉันรู้ดีน่า.......แล้วแน่นอนว่าทุกคนก็ต้องรู้ดีด้วย.....ว่าทำไม......ในกลุ่มเรามันถึงมีหกนะ" รุช "ไม่เหมือนกลุ่มอื่น"
...
.......................
.!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!

"ใครซ่อนอยู่ตรงนั้น!!" รุชใช้เข็มที่ซ้อนอยู่ใต้ชุดปาไปปักบนเพดาน

ฟุบ.......

"ตุ๊กตาเหรอ......." ซองหยิบขึ้นมา

เพล้ง!!!!!!!!(เสียงกระจกแตก)

ทันทีที่กระจกแตกก็มีชายชุดดำเข้ามาถึง3คน แต่ถึงกระนั้น

"ไปตายซะ!!!!!" ชายอีกคนหันมีดเล่มใหญ่มาทางรุช และจะเข้าแทงรุชในระยะประชิด
"หึ.......กระจอก......" แต่ในไม่กี่วินาทีรุชหลบได้ทัน และก็จัดการหักแขนชายชุดดำซะ

กร็อบ!!!!

"อ้าก!!!!!!!!!!!!!!!!" ชายชุดดำโหยหวน
"หนอยแก~~~" อีกคนนึงก็กำลังควักของบางอย่างออกมาจา่กใต้เสื้อ

กริ้ก!!

"อย่าดีกว่านะ แกลองทำอะไรขุนพลเราดูสิ.......เข็มพิษที่จี้อยู่ตรงคอหอยแกได้เข้าไปถึงเส้นประสาทแน่" ซองใช้อาวุะพิษของตัวเองจ่อที่คอหอยอีกคน
"อึย~~~~"
"ลองดูมั้ยละ ว่าพิษของฉันกับปืนของแกใครมันจะเร็วกว่า" ซองในตอนนี้เปลี่ยนไปอีกคนนึง
"ก....กร....." ชายคนที่สามตั้งใจจะโทรหาใครบางคนแต่
"อย่าคิดจะโทรดีกว่าไม่งั้นมือได้หลุดแน่" ทันทีนั้นก้อยก็ได้ใช้ปลายมีดที่ซ้อนอยู่ใต้ถุงมือมาจี้ที่แขน
"ที่สำคัญที่สุด........รู้สึกว่าอีก2คนนะเพื่อนเราจะจัดการไปแล้วนะ" รุชแสยะยิ้มพลางมองออกไปนอกหน้าต่าง

ดยที่นอกหน้าต่างนั้นมีน้ำกับฟ้าและชายชุดดำอีกสองคนอยู่ แต่ชายชุดดำทั้งสองก็ถูกแท่งเหล็กของน้ำตรึงการเคลื่นไหวไว้ รวมถึงถ้าหากคิดจะดิ้นสามง่ามของฟ้าก็เตรียมพร้อมที่จะทิ่มแทงทันที

"ออกไปให้พ้นจากโรงเรียนฉันซะ......ให้เร็วที่สุด ก่อนที่เลือดในตัวฉันมั้นจะพลุ้งพล่าน เพราะตอนนี้พวกฉันต่ากก็อดกั้นไว้...........เอ้ารีบไปซะ.....ก่อนที่พวกฉันจะเริ่มบทบบรเลงเหมือนเมื่อ1ปีก่อน" ในพริบตานั้น ใครก็ตามที่ได้มองตารุชต่างก็ต้องพากันหยุดนิ่ง.......เหมือนกับตายไปแล้วครั้งนึง.....
______________________________________________________________
100% บทต่อไปพาวาเรียกับวองโกเล่ตลุยเมืองกรุงเทพ