ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Fic: Reborn ยัยหกสาวป่วนวาเรีย&วองโกเล่

    ลำดับตอนที่ #31 : ช่วงเวลา..........

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 518
      6
      24 ก.ค. 55

     หลังจากที่จัดการโซ้ยอาหารค่ำกันจนเสร็จสิ้น รถลากที่โทรตามมาก็พารถของเหล่าคณะวองโกเล่วาเรียทัวร์เข้าอู่เรียบร้อย ที่เหลือก็แค่นอนเอาแรง

    " คร่อกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "

    " ทนไม่ไหวแล้วโว้ย!!!!!! =[]=!!!!!! "

    หกสาวที่นอนอัดกันอยู่ในเต็นท์ใหญ่ซึ้งติดกับเต้นวาเรีย(วองโกเล่ตั้งคนละมุมกับหกสาวและวาเรีย) เห็นได้ชัดว่ากำลังทรมานกับเสียงกรน(ถ้าเรียกให้ถูกคือมังกรกรนมากกว่า)ที่ประสานกันอย่างหลงตัวดังอย่างไม่หยุดจึงพากันเด้งตัวขึ้นมา(เพราะหลับไปมันก็แค่นั้น = =)

    " นรกชัดๆ " เกลววี่
    " ที่จริงที่ๆเราต้องไปพักมันต้องเป็นโรงแรมหรูห้าดาวที่มีห้องสวีทมีบริกรมาคอยดูแล มีสระว่ายน้ำ ไม่ใช่เหรอ!! " ซอง
    " เอ่อ ประทานโทษนะคุณเธอเรามีปัญญาจ่ายค่าที่พักขนาดนั้นเชียวเหรอ " ก้อย
    " จะยากอะไรให้ขุรพลเราของร้อง(ข่มขู่)ซะก็สิ้นเรื่อง!! "
    " ว่าแต่ว่า............................... "

    " ยัยรุชไปไหนละ??? " น้ำว่าขึ้นเมื่อไร้ซึ้งร่องรอยของรุชภายในเต็นท์

    " ไปทำธุระส่วนตัวหรือเปล่า - - " ซอง

    " ...........................หรือว่า " ฟ้า





    แสงจันทร์ที่สาดส่องน้อยๆพร้อมกับเสียงคลื่นที่กระทบเข้าชายฝั่ง............ดูๆไปก็ไม่เลวเหมือนกัน และภายใต้บรรยากาศนั้น ก็ยังมีหญิงสาวที่นั่งกอดเขาและเหม่อมองออกไป

    " เจอแล้วๆ มาหลบอยู่ที่นี้เอง " ซองพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวของพวกเธอที่หายออกไปจากเต็นท์มานั่งกินลมชมวิวอยู่ที่ชายหาดนั้นเอง
    " ยังไม่นอนเหรอ = = " รุชถาม
    " เสียงกรนสนั่นโลกแบบนั้นใครหลับลงมันก็ไม่ใช่คนปกติแล้ว = = " ฟ้า
    " พูดอย่างกับพวกเราปกติ100%อย่างนั้นแหละ " ก้อย
    " ฉันฟังแล้วเหมือนด่าตัวเองไงไม่รู้แหะ - - " ซอง

    " ...............นี้ยังจำได้หรือเปล่า ครั้งสุดท้ายที่พวกเรา..........มาดูพระจันทร์ด้วยกันแบบนี้ "
    .........
    ...............
    ......................
    .............................
    .....................................

    " จำได้สิย่ะ.......ก็มันเป็นการชมพระจันทร์ครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ของพวกเราตอนที่ยังอยู่กันเจ็ดคนนี่น่า "

    ทั้งห้าคนนั่งลงใกล้ๆกับรุช

    " เจ็ดคนเหรอ.............ถ้ารู้จักกันเร็วกว่านั้นเราอาจจะอยู่ด้วยกันแบบเจ็ดคนนานกว่านี้ก็ได้เนอะ " รุช
    " นั้นสินะ จะว่าไปนี้ก็ผ่านมาได้ปีกว่าแล้วนี่น่า " ซอง
    " อา......งานยุ่งจนไม่มีเวลาได้มาสนุกแบบป่วนๆอย่างนี้เลยเนอะ " ก้อย
    ...........
    ...................
    ...............................
    ....................................
    ...................................................

    " ถ้าตอนนั้นพวกเราเก่งเหมือนตอนนี้ ช่วงเวลาที่เคยสนุกสนานคงไม่หายไปหรอก " เกลววี่โพลงขึ้น

    " ยัยบ้าอย่ามาทำเรื่องดราม่าสิย่ะ " น้ำตบบ่าเกลววี่

    " เราคือ หกราชันต์ นะ ต้องยิ้มและเข้มแข็งเข้าไว้สิ!!!! " รุชชูมือขึ้นฟ้า

    " คึกเกินไปล้วย่ะเธอ...........จะว่าไปพรุ้งนี้มันเป็นวันนั้นนี่น่า " ฟ้า

    " นั้นสินะ เอาไงละรุช " ซองถาม

    " มันแน่อยู่แล้ว ก็เราสาบานกันไว้แล้วนิว่าทุกๆปีของวันนั้นเราจะไปหา เพื่อน กัน "


    รุ่งเช้า

    " ตื่นได้แล้วเว้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!! " (เสียงรุชค่ะ) 

    " โว้ย!!!!!!!!! ยัยน้องนรกแหกปากอะไรแต่เช้า " 

    " รีบๆตื่นได้แล้วถึงเวลาเดินทางต่อแล้ว " เกลววี่ว่าพลางเก็บของใส่รถ(ที่ซ่อมเสร็จแล้ว)
    " เดินทางเหรอ แต่นี้มันเพิ่งตี5เองนะ " โกคุเดระ

    " ตี5แหละดี เพราะพวกเรา.......ต้องแวะข้างทาง "

    " หา??? "



    สุสานแห่งหนึ่ง.........

    " มาทำอะไรที่สุสานเหรอ " ยามาโมโตะ

    " มานั่งทำธุระกิจส่วนตัวมั้ง " รุช

    " ยัยสวะรีบบอกมาซะที " 

    " มาสุสาน....ก็ต้องมาไหใ้หลุมศพของใครคนนึงไง " 

    อึก.......

    " ขอแนะนำละกันนะ ผู้ช่วยของ 6 ราชันย์ ไม่สิ ราชันย์คนสุดท้องที่ตายก่อนพวกพี่ๆ " ทั้งห้า

                                                          " โนบุโระ  อิมาเนะ " 

    " หมายความว่า " สึนะว่าขึ้น

    "  ราชันย์เดิมที่เป็นตำแหน่งของพวกเราที่ผอ.เป็นคนตั้งให้ เดิมที่แล้วการที่ถูกเรียกว่าราชันย์จะมีซักกีคนก็ได้ขอแค่ทางพวกคณะอาจารย์ยอมรับ แล้วยังมีผู้หญิงอีกคนทีี่เำได้รับการยอมรับว่ามีฝีมือเท่าพวกเรา รุ่นน้องปี1แผนกม.ปลาย อิมาเนะ " ซอง
    " เป็นเด็กที่ซุ่มซามมากและเรื่องการต่อสู้ก็ไม่ได้เรื่อง แต่ก็น่าสนใจในเวลาเดี๋ยวกัน คล้ายใครกันน่า " ก้อยมองไปทางสึนะ

    " =[]= "

    " แต่ในความซุ่มซามกลับเป็นเด็กที่เข้ากับคนอื่นๆง่าย ยัยนั้นใฝ่ฝันอยากเป็นคนที่ได้ฉายาว่าราชันย์มาตลอด และความฝันนั้นก็เป็นจริงเมื่อปีที่แล้ว..............สุดท้ายแล้วไม่นานนักก็ตายลง เพราะ ว่าถูกพวกนักเลงรุมเพราะไปช่วยรุ่นน้องในโรงเรียนเดียวกัน " 

    " เป็นเด็กที่ไม่รู้จักประเมิณตัวเองเลยนะ "

    ..........
    .................
    ......................
    ...............................
    ..........................................

    " เอาละ!!!!!! พวกแกเลิกหง่อยแล้วขึ้นรถซักที!!!!! " ซอง
    " ง่ายงั้นเลยรึ=[]=!!!!!!!!! " วาเรียและวองโกเล่

    " ถ้ามัวมานั่งหง่อยละก็..........พวกฉันจะมาทำตัวอย่างมีชีวิตชีวาจนถึงเดี๋ยวนี้งั้นเหรอ!!!!!! " เกลววี่

    " แต่นี้มันหายเร็วไปแล้ว!!!!!! " 

    " พวกนายเนี้ยน่า....พวกเราต่างก็มีช่วงเวลาเป็นของตัวเองทั้งนั้นแหละ " รุช


    " เราต้องใส่ใจกับช่วงเวลาในปัจจุบัน นี้คือคำพูดที่เด็กนั้นชอบพูด  " 











    หลังจากนั้น

    " อ้าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! " 

    " กัดฟันไว้ให้ดีๆละพี่น้อง!!แม่จะซิ่งเต็มที่แล้ว!!! "

    " เรากำลังจะกลับเข้ากรุงเทพอีกครั้งเตรียมใจไว้ให้ดี><!!!!!!!!!! "
    ____________________________________________________________________________
    100% ตอนต่อไปบทพิเศเรามาดูกันว่าหกสาวมาเจอะกันได้อย่างไร ><



    ____________________________________________________________

    ตัดชับ!!!!!!! ไว้มาเฉลยเรื่องที่สาวๆพูดกัน><

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×