ลำดับตอนที่ #31
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #31 : ช่วงเวลา..........
หลังจากที่จัดการโซ้ยอาหารค่ำกันจนเสร็จสิ้น รถลากที่โทรตามมาก็พารถของเหล่าคณะวองโกเล่วาเรียทัวร์เข้าอู่เรียบร้อย ที่เหลือก็แค่นอนเอาแรง
" คร่อกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "
" ทนไม่ไหวแล้วโว้ย!!!!!! =[]=!!!!!! "
หกสาวที่นอนอัดกันอยู่ในเต็นท์ใหญ่ซึ้งติดกับเต้นวาเรีย(วองโกเล่ตั้งคนละมุมกับหกสาวและวาเรีย) เห็นได้ชัดว่ากำลังทรมานกับเสียงกรน(ถ้าเรียกให้ถูกคือมังกรกรนมากกว่า)ที่ประสานกันอย่างหลงตัวดังอย่างไม่หยุดจึงพากันเด้งตัวขึ้นมา(เพราะหลับไปมันก็แค่นั้น = =)
" นรกชัดๆ " เกลววี่
" ที่จริงที่ๆเราต้องไปพักมันต้องเป็นโรงแรมหรูห้าดาวที่มีห้องสวีทมีบริกรมาคอยดูแล มีสระว่ายน้ำ ไม่ใช่เหรอ!! " ซอง
" เอ่อ ประทานโทษนะคุณเธอเรามีปัญญาจ่ายค่าที่พักขนาดนั้นเชียวเหรอ " ก้อย
" จะยากอะไรให้ขุรพลเราของร้อง(ข่มขู่)ซะก็สิ้นเรื่อง!! "
" ว่าแต่ว่า............................... "
" ยัยรุชไปไหนละ??? " น้ำว่าขึ้นเมื่อไร้ซึ้งร่องรอยของรุชภายในเต็นท์
" ไปทำธุระส่วนตัวหรือเปล่า - - " ซอง
" ...........................หรือว่า " ฟ้า
แสงจันทร์ที่สาดส่องน้อยๆพร้อมกับเสียงคลื่นที่กระทบเข้าชายฝั่ง............ดูๆไปก็ไม่เลวเหมือนกัน และภายใต้บรรยากาศนั้น ก็ยังมีหญิงสาวที่นั่งกอดเขาและเหม่อมองออกไป
" เจอแล้วๆ มาหลบอยู่ที่นี้เอง " ซองพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวของพวกเธอที่หายออกไปจากเต็นท์มานั่งกินลมชมวิวอยู่ที่ชายหาดนั้นเอง
" ยังไม่นอนเหรอ = = " รุชถาม
" เสียงกรนสนั่นโลกแบบนั้นใครหลับลงมันก็ไม่ใช่คนปกติแล้ว = = " ฟ้า
" พูดอย่างกับพวกเราปกติ100%อย่างนั้นแหละ " ก้อย
" ฉันฟังแล้วเหมือนด่าตัวเองไงไม่รู้แหะ - - " ซอง
" ...............นี้ยังจำได้หรือเปล่า ครั้งสุดท้ายที่พวกเรา..........มาดูพระจันทร์ด้วยกันแบบนี้ "
.........
...............
......................
.............................
.....................................
" จำได้สิย่ะ.......ก็มันเป็นการชมพระจันทร์ครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ของพวกเราตอนที่ยังอยู่กันเจ็ดคนนี่น่า "
ทั้งห้าคนนั่งลงใกล้ๆกับรุช
" เจ็ดคนเหรอ.............ถ้ารู้จักกันเร็วกว่านั้นเราอาจจะอยู่ด้วยกันแบบเจ็ดคนนานกว่านี้ก็ได้เนอะ " รุช
" นั้นสินะ จะว่าไปนี้ก็ผ่านมาได้ปีกว่าแล้วนี่น่า " ซอง
" อา......งานยุ่งจนไม่มีเวลาได้มาสนุกแบบป่วนๆอย่างนี้เลยเนอะ " ก้อย
...........
...................
...............................
....................................
...................................................
" ถ้าตอนนั้นพวกเราเก่งเหมือนตอนนี้ ช่วงเวลาที่เคยสนุกสนานคงไม่หายไปหรอก " เกลววี่โพลงขึ้น
" ยัยบ้าอย่ามาทำเรื่องดราม่าสิย่ะ " น้ำตบบ่าเกลววี่
" เราคือ หกราชันต์ นะ ต้องยิ้มและเข้มแข็งเข้าไว้สิ!!!! " รุชชูมือขึ้นฟ้า
" คึกเกินไปล้วย่ะเธอ...........จะว่าไปพรุ้งนี้มันเป็นวันนั้นนี่น่า " ฟ้า
" นั้นสินะ เอาไงละรุช " ซองถาม
" มันแน่อยู่แล้ว ก็เราสาบานกันไว้แล้วนิว่าทุกๆปีของวันนั้นเราจะไปหา เพื่อน กัน "
รุ่งเช้า
" ตื่นได้แล้วเว้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!! " (เสียงรุชค่ะ)
" โว้ย!!!!!!!!! ยัยน้องนรกแหกปากอะไรแต่เช้า "
" รีบๆตื่นได้แล้วถึงเวลาเดินทางต่อแล้ว " เกลววี่ว่าพลางเก็บของใส่รถ(ที่ซ่อมเสร็จแล้ว)
" เดินทางเหรอ แต่นี้มันเพิ่งตี5เองนะ " โกคุเดระ
" ตี5แหละดี เพราะพวกเรา.......ต้องแวะข้างทาง "
" หา??? "
สุสานแห่งหนึ่ง.........
" มาทำอะไรที่สุสานเหรอ " ยามาโมโตะ
" มานั่งทำธุระกิจส่วนตัวมั้ง " รุช
" ยัยสวะรีบบอกมาซะที "
" มาสุสาน....ก็ต้องมาไหใ้หลุมศพของใครคนนึงไง "
อึก.......
" ขอแนะนำละกันนะ ผู้ช่วยของ 6 ราชันย์ ไม่สิ ราชันย์คนสุดท้องที่ตายก่อนพวกพี่ๆ " ทั้งห้า
" โนบุโระ อิมาเนะ "
" หมายความว่า " สึนะว่าขึ้น
" ราชันย์เดิมที่เป็นตำแหน่งของพวกเราที่ผอ.เป็นคนตั้งให้ เดิมที่แล้วการที่ถูกเรียกว่าราชันย์จะมีซักกีคนก็ได้ขอแค่ทางพวกคณะอาจารย์ยอมรับ แล้วยังมีผู้หญิงอีกคนทีี่เำได้รับการยอมรับว่ามีฝีมือเท่าพวกเรา รุ่นน้องปี1แผนกม.ปลาย อิมาเนะ " ซอง
" เป็นเด็กที่ซุ่มซามมากและเรื่องการต่อสู้ก็ไม่ได้เรื่อง แต่ก็น่าสนใจในเวลาเดี๋ยวกัน คล้ายใครกันน่า " ก้อยมองไปทางสึนะ
" =[]= "
" แต่ในความซุ่มซามกลับเป็นเด็กที่เข้ากับคนอื่นๆง่าย ยัยนั้นใฝ่ฝันอยากเป็นคนที่ได้ฉายาว่าราชันย์มาตลอด และความฝันนั้นก็เป็นจริงเมื่อปีที่แล้ว..............สุดท้ายแล้วไม่นานนักก็ตายลง เพราะ ว่าถูกพวกนักเลงรุมเพราะไปช่วยรุ่นน้องในโรงเรียนเดียวกัน "
" เป็นเด็กที่ไม่รู้จักประเมิณตัวเองเลยนะ "
..........
.................
......................
...............................
..........................................
" เอาละ!!!!!! พวกแกเลิกหง่อยแล้วขึ้นรถซักที!!!!! " ซอง
" ง่ายงั้นเลยรึ=[]=!!!!!!!!! " วาเรียและวองโกเล่
" ถ้ามัวมานั่งหง่อยละก็..........พวกฉันจะมาทำตัวอย่างมีชีวิตชีวาจนถึงเดี๋ยวนี้งั้นเหรอ!!!!!! " เกลววี่
" แต่นี้มันหายเร็วไปแล้ว!!!!!! "
" พวกนายเนี้ยน่า....พวกเราต่างก็มีช่วงเวลาเป็นของตัวเองทั้งนั้นแหละ " รุช
" เราต้องใส่ใจกับช่วงเวลาในปัจจุบัน นี้คือคำพูดที่เด็กนั้นชอบพูด "
หลังจากนั้น
" อ้าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "
" กัดฟันไว้ให้ดีๆละพี่น้อง!!แม่จะซิ่งเต็มที่แล้ว!!! "
" เรากำลังจะกลับเข้ากรุงเทพอีกครั้งเตรียมใจไว้ให้ดี><!!!!!!!!!! "
____________________________________________________________________________
100% ตอนต่อไปบทพิเศเรามาดูกันว่าหกสาวมาเจอะกันได้อย่างไร ><
____________________________________________________________
ตัดชับ!!!!!!! ไว้มาเฉลยเรื่องที่สาวๆพูดกัน><
" คร่อกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "
" ทนไม่ไหวแล้วโว้ย!!!!!! =[]=!!!!!! "
หกสาวที่นอนอัดกันอยู่ในเต็นท์ใหญ่ซึ้งติดกับเต้นวาเรีย(วองโกเล่ตั้งคนละมุมกับหกสาวและวาเรีย) เห็นได้ชัดว่ากำลังทรมานกับเสียงกรน(ถ้าเรียกให้ถูกคือมังกรกรนมากกว่า)ที่ประสานกันอย่างหลงตัวดังอย่างไม่หยุดจึงพากันเด้งตัวขึ้นมา(เพราะหลับไปมันก็แค่นั้น = =)
" นรกชัดๆ " เกลววี่
" ที่จริงที่ๆเราต้องไปพักมันต้องเป็นโรงแรมหรูห้าดาวที่มีห้องสวีทมีบริกรมาคอยดูแล มีสระว่ายน้ำ ไม่ใช่เหรอ!! " ซอง
" เอ่อ ประทานโทษนะคุณเธอเรามีปัญญาจ่ายค่าที่พักขนาดนั้นเชียวเหรอ " ก้อย
" จะยากอะไรให้ขุรพลเราของร้อง(ข่มขู่)ซะก็สิ้นเรื่อง!! "
" ว่าแต่ว่า............................... "
" ยัยรุชไปไหนละ??? " น้ำว่าขึ้นเมื่อไร้ซึ้งร่องรอยของรุชภายในเต็นท์
" ไปทำธุระส่วนตัวหรือเปล่า - - " ซอง
" ...........................หรือว่า " ฟ้า
แสงจันทร์ที่สาดส่องน้อยๆพร้อมกับเสียงคลื่นที่กระทบเข้าชายฝั่ง............ดูๆไปก็ไม่เลวเหมือนกัน และภายใต้บรรยากาศนั้น ก็ยังมีหญิงสาวที่นั่งกอดเขาและเหม่อมองออกไป
" เจอแล้วๆ มาหลบอยู่ที่นี้เอง " ซองพูดขึ้นเมื่อเห็นว่าเพื่อนสาวของพวกเธอที่หายออกไปจากเต็นท์มานั่งกินลมชมวิวอยู่ที่ชายหาดนั้นเอง
" ยังไม่นอนเหรอ = = " รุชถาม
" เสียงกรนสนั่นโลกแบบนั้นใครหลับลงมันก็ไม่ใช่คนปกติแล้ว = = " ฟ้า
" พูดอย่างกับพวกเราปกติ100%อย่างนั้นแหละ " ก้อย
" ฉันฟังแล้วเหมือนด่าตัวเองไงไม่รู้แหะ - - " ซอง
" ...............นี้ยังจำได้หรือเปล่า ครั้งสุดท้ายที่พวกเรา..........มาดูพระจันทร์ด้วยกันแบบนี้ "
.........
...............
......................
.............................
.....................................
" จำได้สิย่ะ.......ก็มันเป็นการชมพระจันทร์ครั้งแรกและครั้งสุดท้าย ของพวกเราตอนที่ยังอยู่กันเจ็ดคนนี่น่า "
ทั้งห้าคนนั่งลงใกล้ๆกับรุช
" เจ็ดคนเหรอ.............ถ้ารู้จักกันเร็วกว่านั้นเราอาจจะอยู่ด้วยกันแบบเจ็ดคนนานกว่านี้ก็ได้เนอะ " รุช
" นั้นสินะ จะว่าไปนี้ก็ผ่านมาได้ปีกว่าแล้วนี่น่า " ซอง
" อา......งานยุ่งจนไม่มีเวลาได้มาสนุกแบบป่วนๆอย่างนี้เลยเนอะ " ก้อย
...........
...................
...............................
....................................
...................................................
" ถ้าตอนนั้นพวกเราเก่งเหมือนตอนนี้ ช่วงเวลาที่เคยสนุกสนานคงไม่หายไปหรอก " เกลววี่โพลงขึ้น
" ยัยบ้าอย่ามาทำเรื่องดราม่าสิย่ะ " น้ำตบบ่าเกลววี่
" เราคือ หกราชันต์ นะ ต้องยิ้มและเข้มแข็งเข้าไว้สิ!!!! " รุชชูมือขึ้นฟ้า
" คึกเกินไปล้วย่ะเธอ...........จะว่าไปพรุ้งนี้มันเป็นวันนั้นนี่น่า " ฟ้า
" นั้นสินะ เอาไงละรุช " ซองถาม
" มันแน่อยู่แล้ว ก็เราสาบานกันไว้แล้วนิว่าทุกๆปีของวันนั้นเราจะไปหา เพื่อน กัน "
รุ่งเช้า
" ตื่นได้แล้วเว้ย!!!!!!!!!!!!!!!!!!! " (เสียงรุชค่ะ)
" โว้ย!!!!!!!!! ยัยน้องนรกแหกปากอะไรแต่เช้า "
" รีบๆตื่นได้แล้วถึงเวลาเดินทางต่อแล้ว " เกลววี่ว่าพลางเก็บของใส่รถ(ที่ซ่อมเสร็จแล้ว)
" เดินทางเหรอ แต่นี้มันเพิ่งตี5เองนะ " โกคุเดระ
" ตี5แหละดี เพราะพวกเรา.......ต้องแวะข้างทาง "
" หา??? "
สุสานแห่งหนึ่ง.........
" มาทำอะไรที่สุสานเหรอ " ยามาโมโตะ
" มานั่งทำธุระกิจส่วนตัวมั้ง " รุช
" ยัยสวะรีบบอกมาซะที "
" มาสุสาน....ก็ต้องมาไหใ้หลุมศพของใครคนนึงไง "
อึก.......
" ขอแนะนำละกันนะ ผู้ช่วยของ 6 ราชันย์ ไม่สิ ราชันย์คนสุดท้องที่ตายก่อนพวกพี่ๆ " ทั้งห้า
" โนบุโระ อิมาเนะ "
" หมายความว่า " สึนะว่าขึ้น
" ราชันย์เดิมที่เป็นตำแหน่งของพวกเราที่ผอ.เป็นคนตั้งให้ เดิมที่แล้วการที่ถูกเรียกว่าราชันย์จะมีซักกีคนก็ได้ขอแค่ทางพวกคณะอาจารย์ยอมรับ แล้วยังมีผู้หญิงอีกคนทีี่เำได้รับการยอมรับว่ามีฝีมือเท่าพวกเรา รุ่นน้องปี1แผนกม.ปลาย อิมาเนะ " ซอง
" เป็นเด็กที่ซุ่มซามมากและเรื่องการต่อสู้ก็ไม่ได้เรื่อง แต่ก็น่าสนใจในเวลาเดี๋ยวกัน คล้ายใครกันน่า " ก้อยมองไปทางสึนะ
" =[]= "
" แต่ในความซุ่มซามกลับเป็นเด็กที่เข้ากับคนอื่นๆง่าย ยัยนั้นใฝ่ฝันอยากเป็นคนที่ได้ฉายาว่าราชันย์มาตลอด และความฝันนั้นก็เป็นจริงเมื่อปีที่แล้ว..............สุดท้ายแล้วไม่นานนักก็ตายลง เพราะ ว่าถูกพวกนักเลงรุมเพราะไปช่วยรุ่นน้องในโรงเรียนเดียวกัน "
" เป็นเด็กที่ไม่รู้จักประเมิณตัวเองเลยนะ "
..........
.................
......................
...............................
..........................................
" เอาละ!!!!!! พวกแกเลิกหง่อยแล้วขึ้นรถซักที!!!!! " ซอง
" ง่ายงั้นเลยรึ=[]=!!!!!!!!! " วาเรียและวองโกเล่
" ถ้ามัวมานั่งหง่อยละก็..........พวกฉันจะมาทำตัวอย่างมีชีวิตชีวาจนถึงเดี๋ยวนี้งั้นเหรอ!!!!!! " เกลววี่
" แต่นี้มันหายเร็วไปแล้ว!!!!!! "
" พวกนายเนี้ยน่า....พวกเราต่างก็มีช่วงเวลาเป็นของตัวเองทั้งนั้นแหละ " รุช
" เราต้องใส่ใจกับช่วงเวลาในปัจจุบัน นี้คือคำพูดที่เด็กนั้นชอบพูด "
หลังจากนั้น
" อ้าก!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! "
" กัดฟันไว้ให้ดีๆละพี่น้อง!!แม่จะซิ่งเต็มที่แล้ว!!! "
" เรากำลังจะกลับเข้ากรุงเทพอีกครั้งเตรียมใจไว้ให้ดี><!!!!!!!!!! "
____________________________________________________________________________
100% ตอนต่อไปบทพิเศเรามาดูกันว่าหกสาวมาเจอะกันได้อย่างไร ><
____________________________________________________________
ตัดชับ!!!!!!! ไว้มาเฉลยเรื่องที่สาวๆพูดกัน><
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น