การจุติ

สวัสดีครับกลับมาอีกครั้งกับผม แจ็ก คนเก่าครับ เราจะมาบอกเลยว่าครอบครัวผมนั้นโหดร้ายทุกคนครับมีอยู่เมื่อสองชั่วโมงก่อนท่านพ่อเอดานั้นให้เราทดสอบว่าเราแพ้น้ำมนต์ไมในตอนแรกมันจะไปน่ากลัวอะไรก็แค่น้ำมนต์ธรรมดาเองแค่แม่ง ไม่รู้ใครเอาไปต้มผลของมันคือร้อน

ย้อยกลับไปก่อน

" เอาละ แจ็กเจ้าต้องจุ่มน้ำมนต์เพื่อดูว่าเจ้าแพ้รึเปล่า "

ไอเราก็ไม่ได้อะไรเท่าไร เอาลงไปเท่านั้นแหละ อ๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก ร้อนเฟ้ย ใครเอาไปต้มว่ะ กับแค่น้ำมนต์เผ่าผมที่เป็นเทพมารมังกร มันก็แค่น้ำเปล่าที่ทำอะไรเราไม่ได้

" สงสัยจะแพ้ "

" เปล่าไม่รู้ใครเอาไปต้มมันเลยร้อน "

" จริงเหรอ "

" อืม "

หลังจากนั้นก็จะได้ยินเสัยงร้องออกมาจากท่านพ่อเอดา ดังกว่าผมมาก มันดังไปทั้วหมูบ้านเลยแล้วจะเอาหน้าไปไวที่ไหนเลย อายแทน ครับ ท่านแม่ก็เขามาดูด้วย เลยต้องปล่อยให้ท่านทั้งสองอยู่ด้วยกันเพราะบรรยากาศมันบอกเป็นในๆว่ามึงออกไป จะอยู่เป็น กขค ทำไม ยืนเอ๋ออีกออกไปได้แล้ว มันบอกมาเป็นแบบนั้นเลยครับ ท่านทั่งหลาย

ผมก็เลยเดินออกมาอยู่ที่หลังบ้าน รอเวลาที่จะได้สร้างสายสัมพันธ์ กับพวกเธอ เห็นผมแบบนี้ผมก็ไม่โง่และไม่ฉลาดในเรื่องการคิดเบงเรื่องเท่านั้น จะเอาอะไรมากกับฆาตกรที่ทำเป็นแต่การฆ่าและทรมารหาข้อมูลจากเหยื่อเท่านั้น ที่ที่เราจะมีชีวิตอย่างแท้จริงในโลกใบนี้คือ สงคราม เท่านั้นก็แห่ม สงครามน่ะจะฆ่ากันเท่าไรก้ไม่ผิดสักหน่อย ผมไม่ใช้ฮีโร่ที่จะเข้าปกป้องผุ้หญิงที่เราไม่รุ้จักสักหน่อย ผมจะปกป้องเฉพาะคนที่ผมรุ้จักเท่า
นั้นนอกนั้นช่างมัน ไม่ใช้พ่อแม่เราสักหน่อยจะได้ไปช่วยมัน

อีอย่างคนบนโลกน่ะ มีแต่สีเทา ไม่มีสีขาวเหมือนในเทพนิยาย ไม่ใช้ผุ้กล้าที่เป็นผู้อยู่ในความดี ปากบอกคุณธรรมแต่มือก็ใช้ดาบในการฆ่าอีกฝ่ายอย่างไม่มีการพูดคุย แค่อีกฝ่ายเป็นปีศาจก็จะฆ่าอย่างเลือดเย็น
มนุษย์น่ะ เป็นสิ่งมีชีวิตที่ผิดพลาด ทำทุกอย่างเพื่อตนเอง หวาดกลัวทุกสิ่งที่ไม่เข้าใจ เพราะแบบนั้นเลยเกิดสงครามไง สงครามอาณาจักร สงครามอาหาร สงครามสีผิว เพราะแตกต่างเลยไม่ยอมรับ ก็แบบนี้แหละมนุษย์ และเพราะเป้นแบบนั้นก็ยังมีคนโง่อยู่ โง่ในขณะที่ช่วยคนอื่น โง่จนตายก็มี หรือพวกเขาอาจจะแกล้งโง่ก็ได้ใครจะไปรู้พวกคุณไม่ใช้พระเจ้าสักหน่อยที่จะกำหนด ชะตาชีวิตของตัวเอง

อ๊า พูดมากเกินไปหน่อย

อีกไม่นานก็จะจุติแล้ว
ผมนี้นั่งรอเป้นคนบ้า พวกเธอก็มาคุยทางจิตกับผมบ่อยๆน่ะ เรื่องของครอบครัว น่ะ พวกเธอดูเหมือนอยากจะอยากหาครอบครัว อยู่ อืมมันยังไงกันแน่น่ะ พวกเธอเป็นใคร เฟรย่าก็เจ้าหญิงเทพล่ะ คิวบิล่ะคงไม่ใช้เจ้าหญิงของเผ่าจิ้งจอกสวรค์หรอกน่ะ เพราะถ้าเป็นแบบนั้นผมคงต้องทำสงครามกับเทพและจิ้งจอก ไหนจะอลิสอีก ผมต้องไปช่วยเผ่าของเธอจากการปลอดผนึกของเทพ เฟนริวก็อีกต้องทำให้ยัยแสบคืนร่างอีก
นี่แค่เรื่องที่ต้องทำใหญ่เอง ผมอยู่ฝฝ่ายนรก คงเข้าใจน่ะ

ผมนั้นรอจนแหวนที่ใส่อยู่ที่มือขวาทั้ง 4 วง เกิดแสง

ลำแสงวิ่งเป็นเส้นตรงเข้าหากัน ปรากฏเป็นวงเวทย์

แสงสว่างที่ฉายออกมานั้นแสบตามากจนผมต้องเอามือขึ้นมาปิดตา ภายใต้แสงนั้นมีร่างของสี่ร่าง เป็นเทพ
จิ้งจอก เด็กผู้หญิงสองคน คนหนึ่งอายุ 12 กับ 6 ขวบ อีก

[ กลับมาแล้วน่ะแจ็ก คิกคิก ]

[ ท่านพี่ค..คะ...กลับ..ม..มสแล้ว..ค...ค่ะ ]

[ นายท่านข้ามาแล้ว ]

[ ก...กลับมาแล้ว ]

พวกเธอต่างบอกว่ากลับมาแล้วผมจะบอกว่า

[ ยินดีต้อนรับกลับ ]

ผมบอกเธอด้วยรอยยิ้ม เสียงเดินออกมาจากบ้าน มีท่านพ่อท่านแม่ และอามิ เดินออกมา ในตอนแรกพวกท่านยังไม่ตกใจ แต่พอเห็นพวกเฟรย่าชัดก็ตกใจจนร้องออกมาแต่ผมใช้เวทย์ที่ทำให้เสียงหายไปกันไม่ให้ใครรู้เรื่อง สงสัยต้องอธิบายยาวแล้วสิน่ะ

การจุติ

ความคิดเห็น