คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #8 : 08(RE)
อัศวินศัสิทธิ์ นั้นือายาที่ันไ้รับมาาวามสามารถอัวเอในารทำภาริออาาัรทุภาริเลยไม่ว่าะเรื่อเล็น้อยนาไหนัน็ทำ เพราะไม่อาเห็นนที่้อารวาม่วยเหลือานอื่นไ้ เห็นแล้วัน้อเ้าไป่วยลอเลยถือเป็นนิสัยเสียอีอย่าอัน
อนนี้ันำลัทำทำนมเ้าไปให้สามีที่น่ารัน่าออัน นถึวันนี้ันยัำไ้เลยายหนุ่มที่ไม่สนเรื่ออาร่อสู้หรืออาวุธใน แบบที่ผู้ายส่วนให่เาเป็นันแ่เาะไปสนใเรื่ออารบริหารัาร ธุริ าร้าายแลเปลี่ยน เิน อะไรแบบนี้
อนแรเลยันบัับให้เาไปลันเี้ยน้วยัน ผลออมาว่าเาเาลายเป็นสุยอนัรบสายปาาธาุมืที่แ็แร่อย่ามาในอนนี้แถมยัายเป็นน ที่ันไม่เยิว่าะไ้มาเป็นู่ีวิอันในปัุบันเลยอ่าอยาลับไปหา ลูสาวัวน้อยัเลย อนนี้เธออายุไ้ 7 วบ ลูสาวที่น่ารัอัน
แ่อนนี้อ้อนรับแที่ไม่ไ้รับเิในอนนี้่อนเลยีว่า รู้สึว่าะเป็นนั่าแฮะ ยุ่ยาัเลยรีบัารไปเลยีว่าเพราะอนนี้ันรู้สึไม่ีเลยเหมือนะมีเรื่อร้ายเิึ้นเลยนะเนี้ย
" ออมาไ้ เ้าเา "
" สมแล้วที่เป็นถึแม่ทัพออาาัร "
" าย "
มันะโนออมา่อนะหยิบเอามีสั้นที่้าเอว มาหมายะสัหารหิสาวรหน้าแ่่อนที่พวมันะทันไ้ยับร่าาย็เิประายแสออมาาๆ ่อนที่เรื่อราวะทันทำอะไร่อไป็ไ้บลภายใ้แสสว่านี้เอ อัศวินศัสิทธิ์ นั้นเป็นเรื่อหมายอนที่แ็แร่แถทยัไ้รับพราเทพเ้า้วย
ถ้าพวมันะรู้สึเสียใ่อ่าวร้าย ็้อเป็นเรื่อที่โนหลอมาอย่าแน่นอนเลย
ทา้านอเ็สาวผมเินที่ำลัเล่นสร้าอุปร์เวทย์ ออมาเป็นพวาบที่ลอัรเวทย์แน่นอนว่าเธอเอ็ยัไม่สามารถทำอที่สุยอออมาไ้ อนนี้เธอำลัมอูพัสีทอภายในเมื่อเรื่อมือที่ผิพลาอนเอ มันะทำารสร้าสายลมหนาวออมาอย่ามามาย นอีฝ่าย้อแ็าย
" ไออแบบนี้มันอาวุธัๆเลย นะเนี่ย "
ธิวาล่าวออมา่อนะทำแ้มป่ออมลมเ้ามาภายในปาอนเอ ่อนะหัวเราะเล็น้อย เมื่อ 6 ปี ่อนเิเหุาร์สายฟ้าที่ผ่าลมาาสวรร์ ทำให้พวผู้นเือร้อนไปเยอะพอสมวรเลย้วย อนนี้เธอำลัิถึเ็ายผมเทาในอนนั้นไ้่าวว่าหายไปาระูลอนเอหลัาบารปลุพลั
เป้นนที่น่าสสารเสียริเลย เอเลย สเรเยอร์ นั้นือื่ออเาที่ันไ้รับรู้ มันหายไปปราาร์สายฟาทั้ 7 เมื่อปีที่แล้วนี้เอแน่นอนว่ามีารปราัวอนัผภัยระับ S นแรที่อายุน้อยที่สุในหน้าประวัิศาสร์เลย้วย ถ้าสามารถเอานะนแบบนั้นไ้ ะพ่อบ้านหรือเปร่านะ หรือสามีในอนาี
มอันแบบนั้นมันหาเรื่อันัๆเลยนะ นเรา็้อแลเปลี่ยนเหมือนัน ิวิา เหมือนะโโนยัวามเป็นหิมานิหน่อยแ่โโยส่วนมา็เหมือนเิน แน่นอนว่าบาปอัาเนี่ยินไ้ไหมนะ ันไม่่อยอยาะเอปัหาามที่หลัหรอนะ อแบบนี้มันเอลอเลยเวลาที่เราเป็นัวเอนิยาย
เอ๋ หรือว่าันะเป็นนาร้ายในนิยาแทนละ รัแฟนาีเอเยอะมาเลยนะเนี่ย
รอยยิ้มออมาาใบหน้าอเ็สาวผมเินแน่นอนว่าเธอ เอ็เป็นพวบ้า้วยสิ เ็สาวำลัมอไปยัท้อฟ้ารในทิศทาที่มีสายฟ้า 7 สี เยฟาผ่าลมา้วย มันหยุลไปเมื่อ 1 ปี ที่แล้วนิเอ ถ้าสามารถหา้นเหุอวามหายนะทั้อาาัร มันมีสาเหุมาาอะไรันแน่เนี่ย
ที่ทา้านอภูเาพันปี อนนี้เาเอเลยำลัเ็บามัรสีำทมิฬไปส่ ภาริแน่นอนว่าเาไ้รับเินมาเป็นำนวนมหาศาลเลย้วยถ้าสามารถ ผ่านภาริสุยาไปไ้ อนนี้เาไ้ทำารเปิร้านเวทย์มน์เล็ๆออมา้วยสอมืออนเอ าว่าอีไม่ี่ปีะสามารถสร้าเป็นร้านมิิเวทย์ไ้แน่นอน แ่่อนะถึอนนั้นเาะ้อหาวิธีในารรับื้ออ่อน้วยสิ
" ธิวา เอสแร์ "
ราวับื่ออันนี้มันิอยู่ภายในวามทรำอนเอเสมอมาเลย ถ้ามีโอาสไ้นอนพัผ่อนเาะ้อหลับฝันถึเธอเสมอเลย อาารอพวโริมันเป้นแบบนี้มาลอระยะเวลาที่ผ่านมา ถ้ามีโอาสอยาะเ้าไปทัทายทำวามรู้ัสัเล็น้อย็ยัี อนนี้เาเอ็ำลัหาทาไป่อาแผนที่
" ภาริำัมัรทมิฬ "
เอเลน เาำลัหลทิศทาเล็น้อย ่อนะมาหยุนั่พัสบายอารม์ที่้าแม่น้ำสายเล็ เาทำารับปลาึ้นมาหนึ่ัว่อนะย่าินไป่อน วันนี้ยัอียาวนาน เอเลน่อยทำารนั่สมาธิร่วมพลัลมปราภายในธรรมาิมาพันาร่าาย มันหนึ่ในเส้นทาที่มนุษย์้อาร วามเป็นอมะ
เส้นทาอเหล่าเียนเทพทั้หลาย มีำนานล่าวเอาไว้ว่าเนเป็นมนุษย์เินินธรรมามา่อนเหมือนัน พวเาเหล่านั้นไ้ทำารฝึฝนเส้นทาอนเอ่อนที่ะละทิ้ร่าายไปไ้ถ่ายทอวิาเอาไว้ แน่นอนว่าเอเลนเป้นเส้นทาอนเอลมปราาแนนร มุุราน้อย ื่อน่ารัีออนะ
แ่พลัอมันไม่เยะน่ารัามื่อเลย ผู้ที่โโนโมีะ่อยๆสูเสียประสาทสัมผัสไปที่ละเล็ ที่ละน้อย ราวับนาย ร่าายไม่้อารสิ่ำเป้นทั้อาหาร และยา ทุอย่าพ่อยๆสูเสียไป แน่นอนว่าเาเอ็เน่านมา้วยสอมืออนเอมัน็ธรรมาี หรือ ะเรียว่าินาีันนะ
สอมือที่แปลเปื้อนไป้วยเลืออนำนวนมา เอเลยำลัมอูัวเาในอีที่ไลแสนไล ถ้าทำไ้อยาะเริ่ม้นใหม่ีว่ามายึิับำว่าอี อนนี้เอเลนำลัิถึร้านอนเอ ไม่ทราบว่าอะไรเป็นใให้เาทำแบบนั้น วิทยาารทาเวทยืมนื ในสายอาีพวิศวร
หลัานั้น 2 เือน
็ไ้มีารเปิร้าน มัรำ ามวามเื่ออเ็ายผมำ เาไ้ทำารสร้าอุปร์เวทย์มน์ออมา มามาย แ่ละอย่าสามารถเปลี่ยนแปลประวัิศาสร์อโลไ้เลย อย่าเ่นอุปร์สื่อสารแบบไร้สาย ที่เราเรียว่าโทรศัพท์นั้นเอเาไ้นำเอาไอเียอมนุษย์ในโลมาใ่ โลที่ไร้เวทย์มน์โโนารแทนที่้วยวิทยาศาสร์ที่้าวหน้ามาว่า แน่นอนว่าำนวนประารเอ็เยอะพอสมวร ในระับเียวับำนวนายนั้นเอ
ที่้านในร้านมีร่าอเ็ายอายุ 8 วบ นัยน์าสีำทมิฬำลัมอมาที่หน้าร้าน ที่นั้นมีร่าอเ็สาวผมเิน นัยน์าสีน้ำเินำลัมอมาทาเา้วย สายาแปลๆ ลัษะท่าทาหยิ่ยโสโยธรรมาิ ่อนะเินรมาทาเาแน่นอนว่าัหวะเสียารเิน็เป็นเอลัษ์้วย มันทรอำนามาเลย ราวับเป็นารเยอะเย้ยพื้นิน ที่ำว่านเอ
" นายนะ เป็นนสร้าที่นี้ึ้นมาหรือ "
" อ่า แม่นาน้อย้อารอะไรละ "
" ำพูแบบีนไม่เอาหรอนะ เอาเป็นว่าพูแบบธรรมาไ้ไหม "
" ามำบัาำผม ว่าแ่เธอ้อารอะไร าผมละ "
เ็ายล่าว่อนะับมือเ็สาวรหน้าแน่นอนว่าบรรยาาศที่แสนะอึอัมาแทน นัยน์าสีน้ำเิน้อมอนรหน้าเหมือนเยเอันที่ไหนมา่อน ุ้นหน้ามาเลย แน่นอนว่าเอเลนเป็นนเียวที่ำนรหน้าไ้ เ็สาวที่มาปลุพลัอราสีห์แห่วามหยิ่ทะน อัา มหาบาป ที่ร้ายามาที่สุเลย็ว่าไ้
" มือนะ "
" ทำไมเหรอ "
" ะับอีนานไหมเ้าบ้า "
เปรี้ย!! อั ร่าายอเอเลนลอยไปามแรบอเ็สาวรหน้า มีเลือไหลออมาามุมปาเล็น้อย ่อนที่เ้าัวะหัวเราะออมา้วยวามอบใ ใบหน้าอเ็สาวผมเินรหน้า มีรอยแาๆ้วยวามเินอายบนสอแ้มอเธอ ธิวา ำลัเินอายแบบเ็สาวนหนึ่ ในะ ที่เ็ายำลัหัวเราะออมาเล็น้อย
ุเริ่ม้นอพวเราสอน หนึ่ มัุรา ับอีหนึ่ มหาบาปแห่อัา
ความคิดเห็น