คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #20 : การประลองสำนัก 6 (V1.5)
้าหมิมอไปยัสนามประลอรหน้า
มีพวรรมารุมอยู่มามาย ่อนะเินึ้นไปบนเวทีามหมายเลที่รรมารแมา
มันเอ็เป็นเป้าสายาอเหล่าศิษย์มามายที่มีลมปราระับัรพรริั้นแรทั้หมเลย
มีแ่มันที่มีลมปราษัริย์ั้นสิบ เท่านั้นเอพวมันทุน่าอยาะับ้าหมิีออมาเป็นหมื่นรั้่อนะเอามันไปโยนทิ้ทะเล
้าหมิมอไปยัพวโ่รหน้าเหยื่ออมันที่ปล่อยให้แสัวเป็นราสีห์มานานเินไปแล้ว
ถึเวลา้อแสพลัอมันบา
แ่มันแสยะยิ้มออมาเพียรั้เียว
พวที่มาับมันะ้อนลุไปทั่วร่าาย่อนะยมือึ้นมาสวมน์ให้ับพวศิษย์อสำนัทั้
12
นที่ำลัะโน้าหมิสัหารแบบโหเหี้ยมอำมหินพวมันะไม่้าวแสนิสัยั่วๆออมาอีนานแสนนาน
้าหมิั้ท่าเรียม่อสู้ับพวนรหน้ามันเอ็ใ้ว่าะแ็แร่เสียหน่อย
ไม่นานรรมาร็ให้สัาเริ่มาร่อสู้
พวที่อยู่ใล้้าหมิ่าพุ่ัวเ้ามาประิมันพร้อมมับอาวุธที่เป็นระบี่
พวมันใ้ระบวนท่าเล่นาน้าหมิ
แ่ไม่อาะสร้าวามเสียหายบนร่าายอมันไ้แม้เพียเล็น้อย
อาวุธอพวมันเป็นระับษัริย์ั้นสู็ไม่อาะทำอันราย่อ้าหมิไ้
พวมันมอไปยัันเอ่อนะเร่พลัลมปราใ้ระบวนท่าัาร้าหมิแทน
“ เ้าะ้อายพร้อมับวามอับอาย ”
พวมันล่าวออมาแบบนั้น
่อนะพุ่ทะยานเ้าโมี้าหมิอีรั้พวมันทุนเ้าโมี
ทุทิศทารอบัว้าหมิ
แ่็แ่นั้นพวน้ออมันไม่แสท่าทาัวลออมายเว้นลู่ที่อเป็นห่วเ้านายอนไม่ไ้
เายัอ่อนแออยู่เลย
ปั!! ปั!!
ปั!! ปั!!
ปั!! ปั!!
ร่าายอพวมันหนโนหมั้ายอ้าหมิ่อยเ้าไปที่ลาลำัวอพวมันนระเ้นออมาพร้อมับระอัเลือสีแออมาาปา
พวมันไ้รับบาเ็บภายในาารโมีเมื่อรู่แรหมัอ้าหมิไม่่าา้อนเหล็เป็นันเลย
ระูี่โรอพวมันหัไปเรียบร้อยละ พวมันทั้หมหนเรียว่าหายไปเือบรึ่หนึ่ที่้อนั่ฟื้นฟูร่าายอนเอ
้าหมิรับมือับพวมันทั้หมหนไ้แบบสบายๆลมปราอมัน่อยๆเปลี่ยนไปทีละเล็ทีละน้อย
วามุันเรื่อยระายออมาาร่าาย
วามบ้าเถื่อนบ้าลั่อมัน็เริ่มปะทุออมา
นัยน์าสีแเปล่แสออมายิ่ว่าเิมเสียอี มันเริ่มารโมีลับไป็สามารถทำให้พวมันทุนถอยออมาไ้้วยำลัายอมันเอ
ไม่นาน็โมีอ้าหมิ็เริ่มึ้น
เป็นารโมีที่บ้าลั่นพวที่มานัู่ยัอที่ะใหายไม่ไ้ ้าหมิไม่สนใร่าายอนเอว่าะบาเ็บมามายเพียใ็าม
มัน็หายไปอย่ารวเร็วแ่ะว่าไปมันไม่มีเหื่อไหลออมาาใบหน้าเลยสันิเียว
พวมันทุน่าพยายาม่อ้านนรหน้า
เส้นผมสีาวปลิวไปามสายลม
นัยน์าสีแ้อมอพวมัน่อนะับนที่เริ่มะอ่อนแออพวมันหัอเสียั
ร๊อบ ไม่่าาารหายใเลย้วย้ำ นรหน้าแ็แร่เินไป
พวมันไม่อาะ่อสู้ไ้เลย
นี่มันไม่ใ่ารประลอแล้วแ่เป็นลานประหาร่าหา
พวมัน่าพยายามส่เสียร้อให้พวรรมารึ้นมา่วยเหลือ ร่าอนที่โนหัอ
โนส่ออไป้าสนามประลอในสภาพเิมแ่วามเ็บปวที่ไ้รับ มันยัไม่หายไป
ไม่นานเสียร้ออพวมัน็ัออมา
น่าสมเพเินว่าะบรรยายออมาไ้ ้าหมิลมือสัหารอย่าเลือเย็น
พวมันทุนโนส่ออไป้วยสภาพที่เรียว่าไม่สามารถเินไ้อีนาน
ร่าายบาเ็บสาหัสแ่พอ ออไปแล้ว็หายไปเยเลย
แ่พวมันยัส่เสียร้อออมาอย่าเ็บปวทรมารเสมอ
้าหมิ็เินออมาหลัาที่รรมารประารผลผู้นะออมา
พวผู้อาวุโสอสำนั่าๆ
พาันมอไปยัร่าอายหนุ่มที่ลมืออย่าโหเหี้ยมอำมหิ่อนว่าะาิ
้าหมิเินออมามอไปยัร่าอิ้อสาวที่ำลัยืนอยู่บนร่าอเหล่าศิษย์ายทั้หม
12
นที่ล้มลไปนอนอย่าหมสภาพ เธอมีสีหน้าที่เย็นาเป็นอย่ามา
่อนะสบัมือหนึ่รั้พวมัน็โนเพลิสีฟ้ารามเผาร่าายนเป็นเถ้าถ่าน
เธอมอมายั้าหมิ่อนะระโเ้ามาอมันท่ามลาสายาอผู้นมามาย
พวผู้ีมีระูล่าพาันมออย่าัใที่หิสาวรหน้าไปสนใไอหนูนั้น พวมัน่าพยายามิะส่ลูหรือหลานอนเอเ้าไปหาหิสาวรหน้า
หวัแ่เ้าระูลอน
พ่ออ้าหมิมอไปยัมัน่อนะยิ้มออมาอย่าีใ
ที่มันไ้ลูสะใภ้น่ารันานี้
มิน่าถึว่ามันไม่แสวามสนใ่อหิสาวนอื่นที่แท้มีสาวแอบเอาไว้ที่อื่นนี่เอ
้าหมิเินพาเธออมาาสานที่รนั้น ารแ่ะัในอีหนึ่วันให้หลั
ล่าวแบบ่ายๆ็วันพรุ่นี้ยัไละ
้าหมิมอไปยัพวพี่น้ออนเอที่สามารถผ่านไ้อย่า่ายายพวเาไ้รับยาามันลอหลายเือน
แถมที่ปรุออมา็มีระับเียนออมาบาแล้ว มันมีวามสามารถพอที่ะเป็นผู้อาวุโสสุสุอสำนัเทพโอสถแล้วละ
้าหมิอุ้มหิสาวมาเลย
โยไม่สนสายาอศิษย์พี่อเธอที่ผ่านเ้ามาเหมือนันะว่าอนนี้
เธออยาะสัหารมันมาแ่ไหน็าม
อาารย์อลู่ภรรยาอท่านอาารย์อมัน็ส่สายาไม่พอใมาเ่นัน
สสัยะ้อมีารเปิใ้านสิลบาแน่นอน ไม่ว่า้าหรือว่าะเร็ว็าม
้าหมิอุ้มลู่มาที่ห้ออนยัไ็าม
หิสาวรหน้ายัอ่อนแอว่ามันมาเินไป มันส่เมล็ยาอนเอที่ปรุออมาไ้
มันะ่วยในารเพิ่มพลัวิาอลู่ไปอีั้นโยไม่สนใระับออีฝ่ายะั้นแรหรือั้นสุท้าย็าม
เรียไ้ว่ามันเป็นเมล็ยาที่แหลอสวรร์อย่าแท้ริ
้าหมิส่มันเ้าไปในปาอหิสาว
ริมฝีปาสีมพูน่าสัมผัสบวับลิ่นอายอหิสาวที่หอมเินะห้ามใ
ทำเอาหัวใอมันเ้นไม่เป็นัหวะเลย
“ นายท่าน ้าฝึฝนวิา ายาเทพีันทรา ”
“ หมายวามว่ายัไ ”
“ มันเป็นวิาที่ะ่วยร่าายึ้นมาใหม่
หมายวามว่า้าสามารถมอบรั้แรให้ท่านไ้เ้า่ะ ”
“ อ่า ”
้าหมิล่าวออมาอย่ามึนๆ
่อนะรู้สึัวมืออมัน็โนหิสาวับไปวาบนหน้าออเธอเรียบร้อยแล้วใบหน้าอลู่แเป็นอย่ามา
หาทั้เ้าอเธอส่ายไปมาอย่าน่ารัทำเอามันนึถึิ้อเ้าหาเลย
ลู่็น่าะสืบสายเลือมาแน่นอน
้าหมิมอไปยัใบหน้าอเธอ่อนะทำารพริัวเอึ้นมา่อมหิสาวผมเินรหน้า
เรียว่าอันราย่อายหนุ่มอมันมา มันโมลมาโมยูบอหิสาวไป่อน
เธอส่เสียราออมาาลำอเล็น้อย ่อนที่มันะแยออมา
มีเส้นทาสีน้ำเินทำเอา้าหมิเหมือนโนไฟเผาร่าาย
มันทรมารเป็นอย่ามา
้าหมิ็ยมืออนึ้นลูบใบหน้าอลู่อนะโมลไประิบที่้าหูอเธอ
แน่นอนว่ามันยัไม่ล่าวอะไรออมา ปล่อยลมหายใให้มันั๊ี้หิสาวเล่น
หัวใอเธอเ้นแรเป็นอย่ามา
“
เอาไว้หลัาบารประลอสำนั่อนนะเ็ี ้าะัานแ่ับเ้า ”
ความคิดเห็น