คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #30 : เมดสาวกับหัวหน้าห้อง!?
ร่าอเ็สาวผมเินยาวที่ปลิวสยายไปามสายลมมาพร้อมแว่นาสี่เหลี่ยมอเธอเอ าาริสะ แร์ เ้าร่วมารประลอโยมีำแหน่หัวหน้าห้อเป็นเิมพันเธอะยอมแพ้ไม่ไ้ หลวพ่อเมื่อเห็นออมามาเิน 3 น็ยิ้มออมาพร้อมับน้ำา่อนะบอให้นทั้ห้อโหวเลือ
เล็ุำลัเผิหน้าับารัสินใว่าวระเลือเ้าหนี้อนีหรือไม่
เ็สาวแสสีหน้าเร่เรียราวับปวท้อไม่ไ้ถ่ายมาลอ 7 วัน เาัฟันอน่อนะโหวเลือเ้ริสะเ้าหนี้อนเอไปโยมีำนวนไม่น้อยที่เลือยัยปีศาร้ายเนื่อมาาโนุมวามลับเอาไว้ เอมิเลียเอ็อยาะร้อไห้ออมาเมื่อิว่ายัยปีศาร้ายเป็นหัวหน้าห้อ
มัน่าเป็นวามรู้สึที่ยอเยี่ยมมาเลยละ่ะ เวลามีนมาโหวให้ับันริสะผู้นี้ะเปลี่ยนแปลห้อและนภายในให้เป็นบุลที่มาไป้วยุภาพเอเ้า่ะ ะว่าไปูเหมือนะแนนเินรึ่ห้อะเป็นอันารมีเพื่อนที่อยู่้วยันมันีแบบนี้เอสินะ แ่พอมอีๆเหมือนหน้าะีๆนะ
ันทำารยับแว่นาเล็น้อยเพื่อปรับสายา แ่พวเาทุนูะสะุ้ันเป็นแถวเลย เอาเถอะัยนะเป็นอันแล้วไอพวู่เอที่ยัไม่ทันออัว็พ่ายแพ้ไปเสียแล้วน่าสสารเสียริ น่าสสารนหยุยิ้มไม่ไ้เลย เพื่อเป็นารแสวามนับถืออย่าริใาัน
“ ไสหัวลับไปแล้ว่ะ อนนี้ันเป็นหัวหน้าห้อแล้ว ”
เป็นยัไบาำล่าวที่เ็มไป้วยวามเารพาัน ภาภูมิใเสียเถอะที่ไ้รับำมาัน แ่ว่าใบหน้าอพวเาทุนลายเป็นสีแ้วยวามโรธแทนเสียอย่านั้น ่าไม่เปิรับเอาโลใบใหม่เอาเสียเลย พวหัวโบรา็แบบนี้แหละ ่าน่าสสารเสียริเลย
“ แว่ายัไนะ ยัยเี้ย ”
ปึ!! เหมือนไ้ยินำพูที่ไม่สบายหูัออมาาายรหน้า เาเป็นายหนุ่มใบหน้าหล่อเหล่าแ่สายาที่้อมอมามันเ็มไป้วยวามแ้น บรรยาาศูเย็นลหลายเท่าัว นแรที่สัมผัสไ้ถึสิ่ผิปิเป็นเล็ุุที่ำลัะอ้าปาพูอะไรบาอย่าออมาแ่ว่า
มันพูไม่ไ้ ็ภาพรหน้ามัน้อนทับับน อนแรที่ไปเรียเ้ริสะว่ายัยเี้ยนลายเป็นัวอเาในปัุบัน น้ำาเห็นวามเห็นใไหลออมาาใบหน้า แสว่าำลัะมีสหายอย่าแท้ริ นที่เ้าใในัวอนแน่นอน อี้านหนึ่ยูเอ็สัมผัสไ้ถึพลัานบาอย่า
“ ป....เป็นฮาิที่รุนแรมา!! ”
หิสาวเส้นผมสีทอที่้อมอไปยัายรหน้า้วยสสารเหนือำบรรยาย เาำลัะลายเป็นอริล่าแน่นอนแบบเียวับพ่อบ้านอริล่าที่หาไปื้อมา!! ร่าอเ็สาวผมเินที่ำลัโรธแ่ใบหน้ามิมีารเปลี่ยนแปล เธอทำาร้าวเท้าเ้าหาอีฝ่าย้วยวามเร็ว
“ ล้ามาที่มาว่าันว่าเี้ย ”
ปั!! อ๊า ฟิ้ว เพล้!!!
ร่าอเ็ายที่โน่อยเ้าไปที่ท้อ่อนะโนับหัว่อนะโยนออไปทาหน้า่าห้อ วันแรอารเปิทอมยัยริสะ็เปิประเ็นหาเรื่อาวบ้านแล้ว!! เ้าัวแสสีหน้าภาภูมิใเป็นอย่ามา่อนะอหน้าออนแน่นอนว่ามันมีนาที่ให่พอสมวร อย่าน้อย็มาว่าเอมิเลีย
เ็สาวผมทอล้มัวลไปนอนบนโ๊ะ้วยวามพ่ายแพ้ที่ไม่อยายอมรับ พวที่เหลือหลัาที่เห็นารแสอำนาอริสะแล้ว็ทำัวเป็นทหารผ่านศึปิบัิามำสั่ทันที พวเา่าเป็นลุ่มนที่มาไป้วยประสบาร์ในารเอาีวิ ริสะพยัหน้า้วยวามพึ่พอใ่อนะมาที่้านหน้า
“ อล่าวอีรอบันาาริสะ แร์ ะมาเป็นหัวหน้าห้อ ยินีที่ไ้รู้ั ”
“ ถ้าใรมีปัหา็เ้ามาไ้เลย่ะ ”
ห๊ะ ห้ออพวเปลี่ยนาารปรอ้วยอำนาเสีย้ามา มาเป็นารประลอเพื่อำแหน่อหัวหน้าห้อแล้วเหรอ!!? ใบหน้าอสามนที่ำลัแสวามเร่เรียออมา หนึ่เอมิเลีย สอเล็ุเ้าพ่อหมี สามยู้าวฮาเร็มที่แบรับวามฝันอท่านายเอาไว้บนไหล่!!
“ ถ้าไม่มี ันะอเลือรอหัวหน้าห้อสั 3 น ”
เปรี้ย!!
เหมือนมีฟ้าผ่าลมาลาบาล ย......อย่าบอนะว่าะเลือพวมัน้วย ริสะยิ้มออมาอย่าอ่อนโยนเป็นอย่ามา เท่าที่เธอะยิ้มออมาไ้แ่พวเาหรือเธอะ้อหนาว้วยวามหวาลัว รอยยิ้มอริสะมันแฝ้วยเนาที่้อารทาสไปใ้แรานัๆเลย พระเ้า่วย้วยเรา้วยเถอะ
“ นแรเอมิเลีย เวอร์มิส ”
“ ริ๊ ม่ายยยยยยยยยย ”
“ นสออเล็าน เเลีย ”
“ อ๊า ไม่เอาาาาาาาาาา ”
“ นที่สามยูาิ เทนโ ”
“ เฮือ ”
เสียอพวเาที่ร้อออมามันเ็มไป้วยวามสิ้นหวัเป็นอย่ามา แ่ริสะอพวเราหาไ้สนใเสียนเสียาอีอย่าเ้าโลลิ่อนโริรหน้าะ้อมาทำานใ้หนี้อเธออยู่แล้ว นบ้าอะไรยิ่ทำยิ่เพิ่มหนี้สินอน ถ้าเล็ุมาไ้เาะระโนน้ำิ้มายแน่นอน
“ เียว่อนิ เธอมันยัยลูุหนูที่หายัวไป าาริสะ แร์ ”
“ ริ้วย พวเราไม่ยอมรับนแ------ “
ู้ม!! ู้ม!!
เสียอ็อระาษที่โนปาออไป้วยวามเร็วสู ่อนมันะไประแทับหน้าผาอสอนที่ล้ามาัวาารำเนินานัน เ้าพวบ้า่วยมีมารยาทเสียหน่อยสิ ันทำารเียนแบบโรสร้าและารอยู่้วยันภายในห้อเพื่อ ประโยย์สูสุอ---ทุนภายในห้อ
“ พระเ้า่วยะโหลร้าว ”
“ ูิน้ำลายฟูมาไหลออมา ”
“ ยี้ยะแย ”
้วยแรที่ปาออมามันไม่่าาระสุนปืนเท่าไร ็อที่มาระแทยัลายเป็นผิเอาเอแล้วัน นัเรียนทุ่าพาันโทษพรสวรร์อนเอที่้อมาอยู่ภายในห้อโริแบบนี้ ริสะที่ัวเล็แบบเ็สาวทั้วไปอาะ่ำว่าเล็น้อยเลยเียนไม่ถึ เธอมอไปยัเ้าเล็ุ
่อนะระอนิ้วเรียแบบลูหมา เ็ายแสสีหน้าเร่เรียเป็นอย่ามา ่อนะลุออมาาเ้าอี้อนเอ เ็ายมีวามสูมาว่าริสะแถมเายัสอบมาอยู่ห้อเียวัน นที่อบ้วยเ็สาวผมสั้นสีน้ำาล ที่เานิายสีเียวอโโ้ อ่าเหมือนะเห็นแม่น้ำรหน้า
ปั!! อ๊อ!!
ุมาเลย เล็ุ้อลไปุเ้าบนพื้น่อนะโนริสะใ้เป็นเ้าอี้มนุษย์เพื่อึ้นไปเียน่อโยไม่สนใบหน้าอเ็ายแม้แ่น้อย แร่อยอเธอมันมามายเสียริยัยปีศาผมเินริสะ!! ผมสัมผัสไ้ถึอาหารเ้าที่ำลัพยายามะฝ่าออมาาทาประูหน้า มันะออมาแล้ว!!!
“ เอาละ อ่านแล้วมาอยู่้วยันนะะ ”
1ำพูอหัวหน้าเป็น
2ถ้าไม่เ้าใให้ลับไปอ่าน้อ1
หน้านิ๊!!!!!!!
พวเาทุนถายในห้ออยาะออไปประลอแ่ว่า นที่เ่มาที่สุเป็นยัยปีศารหน้า เธอยัมีวามเป็นมนุษย์อยู่บาไหมาบเ้าหมไป ริสะ็เินออไปาห้อทิ้เหล่านัเรียนอีว่า 15 น้อทำใับเรื่อราวรหน้า เอมิเลียที่ำลัพยายามยิ้มออมา
เธอำลัโนพวผู้ายรุมีบอยู่่วย้วย่ะ
“ ทำอะไรันะทุน ”
“ ฮ...เฮ้ย หนีเร็วพวเรา ”
เสียอเ็ายนหนึ่ล่าวออมา่อนะวิ่หนีหายไปนหม โล่มาแ่ันถามเอว่าำลัทำอะไรันอยู่ถึับ้อวิ่หนีเลยเหรอ อีอย่าัน็ยิ้มออมาอย่าเป็นมิรแล้วนิ อนบ่ายมาถึันเป็นนีแม่พระ็เลยลาเ้านที่ล้ามา่าว่าเี้ยออมาาห้อพยาบาล้วย
เียวะเรียนามเพื่อนในห้อไม่ทัน แน่นอนว่าันทำารป้อนยาบรรเทาแถมเพิ่มวามสุให้้วยอย่าเมล็ยาลอลอยอโโ้ ุภาพยอเยี่ยมมาแ่เามอบให้ฟรีแบบนี้็อที่ะเรใไม่ไ้ละนะ ูใบหน้าอเาที่เ็มไป้วยวามสุสิ เห็นแบบนี้็่อยสบายใึ้นมาหน่อย
“ เอาละ ใรที่ยัไม่มีสัว์อสูรพันธสัา็ไปอัเิออมาะ พวเราะประลออสูรัน ”
ลืมเอาเ้ามินิมา้วย แย่ละสิเอาเป็นว่าเปิ่อว่ามิิออมา่อนะเอื้อมมือเ้าไป หลัาที่ันพยายามวานหาอยู่นานสอนาน็เอับเ้ามินิแล้ว มันำลัแสวามยำเรออมา ันโยนมันไปบนหัว่อนะเินมาที่้าสนามประลอสัว์อสูรแ่วันแร็หนัเสียแล้ว
“ มาประลอ ้าไม่ื่อหรอว่าะแพ้นอย่าเธอริสะ ”
“ แ่ไม่มีอเิมพันมันไม่สนุเอาเสียเลย ”
“ ไ้ถ้าเธอนะอยาไ้็บอมาเลย ”
น่าสนุีนิ
ันเอมิเลีย้อมอไปยัายรหน้าที่ล้ามาท้าทายุมนรอย่าแท้ริ อบออะไรเอาไว้หน่อยนะเ้าบ้า ถ้ายัยเมริสะ้อารเธอสามารถยับแว่นา็สัหารอสูรไ้แล้ว อีอย่าเอไม่เห็น้อสอบเ้าโรเรียนาร์เียร์หรือยัไ แมันโ่เินาอบเ้ามาไ้ ไอบ้าเอ้ย
“ นิเล็ุุ ิว่าี่นาทีัน ” เอมิเลีย
“ อเล็ศัิ์รับ แ่ 3 วิยันานไปเลย ” โลลิ่อน
เ็ายล่าวออมา่อนะหยิบเอาผ้าเ็หน้าออมา แ่หยิบผิเป็น น. อเ็สาวที่ยัไม่เิบโออมาแทน แถมยัลายุหมีอี้วย เ้าบ้า้าายเธอเอ็อันรายในหลายๆวามหมายเ่นัน โีที่เธอโมาพร้อมัน ่อนะหันไปมอยู ที่ำลัโนสาวๆเล่นสนุอยู่
“ ูสิล้ามอหัวหน้าแน่นมาเลย ”
“ ริ้วย น่าสัมผัสมา อิาเลย ”
“ ทุน่วยปล่อยผม่อนเถอะรับ ”
หมอนี้เอ็เินไป พอหันไปมอที่สนามประลอร่าอยัยริสะที่ำลัแะร่าอเ็ายนเป็นลูบอล นึถึอนประลอับท่านพี่โโ้เลย ว่าแ่นั้นื่อริเหรอ ท่านพ่อับท่านแม่เอ็เรียพี่เา้วยื่อนั้นมาลอเลย สสัยเสียริ ารประลอบล้วยัยนะอยัยปีศาร้ายริสะ
“ ันยัเป็นมนุษย์่ะ ุเอมิเลีย ”
“ อ่านใเหรอ!? ”
ันส่ายหัวเล็น้อย วาม้อารเหรอ อแบบนั้นไม่่อยมี้วยสิะว่าไปร่าอเา็ูีไม่น้อยเลย เอาเป็นว่าทำสิ่นั้นแล้วไม่ใ่เรื่อให่แน่นอน ัน้อมอไปยัร่าอเ็สาวที่สยบแทบเท้าอัน นายวระภูมิในะที่โนันเหยียบเอาไว้แบบนี้นะ เอาละมาเริ่มเลยีว่า
แว็!!
“ ...ะอะไรนะ ”
“ ็บอเอานิว่าะทำทุอย่า หึหึ ไม่เ็บแน่นอน ”
ความคิดเห็น