คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #64 : งานหมั้น 3 จบภาค 1
หลัาบารประลอายหนุ่มผมาวที่ำลัแุ่ลับมาเป็นแบบเิม
ทำเอาสาวๆหลายน้อแสสีหน้าเสียายออมาอย่าัเน
มีบานที่ใล้า้อมอแรไปยััวเออานหมั้นอย่าไห่หลิน
แน่นอนว่านาอบแทน้วยรอยยิ้มแสนหวานอนพร้อมับสายาที่เ็มไป้วยวามเห็นใ
‘ พวเธอมัน็แ่แอาน อย่าไรเา็เป็นอัน
ออัน ’
แม้วะไม่ล่าวออมาแบบมีเสีย็าม
แ่พวนาที่อ่านริมฝีปาไ้ย่อมเ็บแ้นในัวนออีฝ่ายที่ล้าทำแบบนั้น
รอบรอเ้าายอสูรเอาไว้นเียวไ้ยัไัน
แม้ว่าะมีหมายแ่ถ้ามีารยอมรับ็สามารถมีเมียน้อยแบบเป็นทาารไ้
แม้ะโนเอานินทาว่าร้ายามนิสัยอมนุษย์็าม
แน่นอนว่าพวนาแ่ละน็มีอำนาไม่ใ่เล่นๆอย่าน้อย็สร้าวามรำาไ้
แ่ไม่นับว่าเป็นอันราย่อหิสาวเสียเท่าไร นาเลยไม่ำเป็น้อสนใพวนาที่อยู่ภายในาน
ารปป้อร่าอีนับว่าเป็นหน้าที่อย่าหนึ่แล้วัน
ยเว้นอนเาออมาในรูปแบบอเทพอสูรแล้วัน อันนั้นนา้อปป้อหัวในเอ
หลัาเปลี่ยนเสื้อแ่ัวอีเล็น้อยายหนุ่ม็้าวเินเ้ามาร่วมานเลี้ยอีรั้หนึ่
พวระูลรอูะสบเสี่ยมึ้นเสียเยอะเลย แน่นอนว่าเาย่อม้อโนพ่อาวนื่มเลี้ยลอในานหมั้นหมายที่ะลายเป็นทอแผ่นเียวันแล้ว
แม้ว่าะเป็นแ่านหมั้นหมาย แน่นอนานแ่อีไม่ไล!!
ีไห่ เอ็ใว่าะเป็นปีศาร้ายหรืออะไร
เานั่ื่มับพ่อาเล็น้อย่อนะ้อเ้าไปราบไหว้บรรพบุรุษอระูลี
เาออะัวลเล็น้อยับารที่ะ้อเ้าไปภายในระูลีเพื่อราบไหว้บรรพน
ายหนุ่มผมาวถอนหายใออมาเล็น้อย่อนะเินับมือหลินเอ๋อร์เินลไปในห้อใ้ิน
ภายในห้อเ็มไป้วยลิ่นอ้านธูปที่ลอยออมา
มันหอมพอสมวรแ่เาิว่าะไม่โนอร้อแบบแปลๆามบับนิยายแฟนาีหรอ
ทั้สอ้าวเินไป้วยันนระทัมาถึภายในห้อแห่หนึ่มันเ็มไป้วยป้ายสุสารมามายนับไม่ถ้วน
บอเล่าถึเรื่อราวอระูลีไ้เป็นอย่าีว่า
พวเาสามารถรอพ้นผ่านารล่มสลายมาไ้หลาย่อหลายรั้หาใ่
เพราะ โะาำหนแ่เป็นแรายแรใอทาระูลี่าหา ที่สามารถฟันฝ่ามาไ้้วยำลัอนเอ
ีไห่้าวเินผ่านเส้นทาที่เ็มไป้วยป้ายหลุมศพมามายรไปยั
ศาลาแห่หนึ่ที่มีนสร้าเอาไว้โยเพาะ
“ เาเป็นบรรพบุรุษอพวเรา
นที่สร้าระูลีึ้นมา ในยุสมัยที่ผู้นยันิยมฝึฝนำลัภายใน ลมปรา ัระ
อะไร็แล้วแ่เลย ท่านเป็นนแรที่บรรลุารเป็นเียนสวรร์ ”
“ เียนสวรร์เหรอ ”
“ ่ะ ผ่านารฝึฝน ผ่านารทสอบายใ
เพื่อบรรลุารเป็นเียน แม้ว่าในยุอพวเรามันะู่ายายว่ามา
แ่สัหารสัว์อสูรเ็บแ้มวามแ็แร่เพื่อบรรลุารเป็นเียนในอวาลอนเที่ 4
นับว่าเป็นเียนสมัย่อนแล้ว่ะ ี ”
หิสาวล่าวอธิบายออมาเสียยาวนาน่อนะเินูมืออายหนุ่มาุเ่ารหน้าหลุมศพ
พร้อมับำนับหนึ่รั้่อนที่ทั้สอะยิ้มออมาเล็น้อย
เพียไม่นาน็เิเป็นแสสว่าปราออมาพร้อมับัวอัษรีนมามายรหน้าำลัล้อมรอบายหิเอาไว้อย่าน่าหวาเร
“ วิา อระูลันนิ
แถมเป็นบับสมบูร์อี้วย ”
“ มี้อวาม้วยแหะ ”
‘ ถึลูหลานอ้า วิา ่อไปไ้มันไ้เลือพวเ้าแล้ว
’
เสียอายีไห่ที่ล่าวออมา่อนะหันไปมอเ้าสาวในอนาอนเอที่ำลัหน้าแ้วยวามเินอาย!!
แน่นอนว่าวิาลับรหน้าเป็นารฝึฝนอายหิ
หยินและหยาบริสุทธิ์เลย็ว่าไ้ นที่ฝึฝน้วยวิารหน้าะมีวามแ็แร่ที่เหนือว่านรุ่นเียวันไปหลายสิบปี!!!
มันะ้อวิาที่ท่านบรรพบุรุษฝึฝนับภรรยาอเาแน่นอน
ลูหลายถึไ้เยอะแยะนานั้น
ายหนุ่มหัวเราะออมาเล็น้อยวิารหน้าเป็นอหมั้นาทาระูลอย่าแน่นอน
ไ้รับมาแบบนี้เาะหนีหายไปไหนไ้ันเล่า
หลัาที่วิาวามรู้สมัย่อนไ้เ้าไปภายในวิอพวเราทั้สอ
มัน็ทำารเ็บสะสมพลัเอาไว้แบบเิม
เพื่อรอลูหลานอระูลทีู่่วรเ้ามาสืบทอพลั่อไป
ายหนุ่มผมาว้าวเินไปอีเส้นทา
พวเราออมาที่้านหลัอานเบื้อหน้ามีทะเลสาบสีฟ้ารามที่แสประายวาวส่อประายสวยาม!!
พวเรายิ้มออมาเล็น้อยับภาพเบื้อหน้าอนเอ
“ นี้ีันะเ้นรำับนายมานานแล้ว ”
“ แ่ผมเ้นไม่เป็นเสียหน่อย ฮ่า ฮ่า
อโทแล้วัน หลินเอ๋อร์ ”
“ มันไม่ไ้ยาอย่าที่นายิ
ไ้โปรเป็นู่เ้นับันไ้หรือเปล่า พ่อเทพอสูร ”
“ รับ แม่ิ้อน้อย ถ้าโนเหยียบเท้าอย่ามาร้อละ
”
เสียทุ้มอายหนุ่มที่ล่าวออมาราวับมน์เสน่ห์อเ้าายาโลนิทาน
โอบเอวอหิสาวเอาไว้ เาสูว่านาพอสมวรแ่็ไม่มามายอะไร
หลินเอ๋อร์เอ็ทำารโอบเอวอเาทั้สอ้าวประสานันามัหวะอเสียลอภายในออนเอ
ทุอย่า่ายายและลัวเป็นอย่ามา
ีไห่ยิ้มออมาอย่าอ่อนโยนพร้อมับ้าวเินประสานับหลินเอ๋อร์
ไม่้าหรือเร็วนเินไป
แสวาวเป็นประายเสริมวามามามธรรมาิอหลินเอ๋อร์ให้ออมา ะว่าไปมันเป็นเวลาเพียไม่นานเท่าไร
ริหรือไม่
ารไ้รับวามสุาบุลอันเป็นที่รัามริเาแอบอร้อให้แม่ยาย่วยถ่ายภาพเอาไว้
เพื่อให้ับแม่และน้อสาวัวแสบไ้มอบ
แถมอีไม่นานะเปิเทอมแล้วายหนุ่มิว่าะอยู่สอนยัยแสบน้อยให้สามารถปป้อัวเอาเหล่านั่าในอนาไ้
เาทำเรื่อให่พวมันะ้อพยายามลารอบรัวอเาเ้าไปเี่ยว้อับเรื่อราว้วยแน่นอน
เพื่อเป็นารป้อัน็วระ่วยให้ยัยแสบน้อยไ้แ็แร่ึ้นไปอีสัหน่อยหนึ่
ทั้สอไ้มี่วเวลาที่เ็มไป้วยวามสุ้วยันแบบไม่้อมีัวป่วนเป็นรั้แรเลยมั้
ั้แ่ไ้บันมาไม่นับอนที่อาศัย้วยันภายในห้ออมหาลัยอำลัพิเศษ
“ ผมว่าหลินเอ๋อร์นั้น ามมาที่สุเลย
”
“ ิ นายมอแ่หน้าอและาามๆสิ
เ้าบ้าิ ”
“ แหะ แหะ โนับไ้เสียแล้ว ”
ภาพลัษ์อเทพอสูรที่ลทุนสร้าึ้นมา้วยวามโหเหี้ยมผิมนุษย์
ไม่ว่าะลมือ่าแบบไหน็เือบะไ้ลอทำมาหมแล้ว แ่ผลสุท้ายที่แสออมาลายเป็นว่าพวมันยัโ่มนถึวินาทีสสุท้ายอแสแห่ีวิ!! นาออสื่อนานั้นพวบ้านั้นมันไม่ิะูทีวีเลยหรือยัไันเนี่ย
“ ี
อย่าิมาสิพวแ็แร่ย่อมไม่สนใมัวหนึ่ นายเป็นมเาถึไม่สนใ ”
“ แม้ว่าะโนมัายนะเหรอ ”
“ ิ ิ นาย็ลเป็นับเา้วย ”
ีไห่
ทำารโอบเอวอหลินเอ๋อร์ให้แน่นอนอีนิเนินออนานับท้ออเา
สัมผัสอวามนุ่มละมุนราวับนมหวาน นาเหมือนับนมหวานที่ยั่วยวนเาเสียแล้ว
ายหนุ่มผมาวยิ้มออมาอีเล็น้อยเสริมเสน่ห์อนใหู้โเ่นไปอีหลายเท่าัว
“ นายเป็นาานที่ะทำสัาายวิาสินะ
”
“ ถ้าเป็นหลินเอ๋อร์ละ็
ผมไม่เอาแ่ววิาแน่นอน ”
ารหยอล่อภายใ้แสาวยัำเนิน่อไป
ีไห็ยัเป็นนเิมเสมอเพิ่มเิม้านพิเศษอย่าารเอาใสาวไปอีเล็น้อยเท่านั้นเอ
เส้นผมสีาวอเาโนฝ่ามือเรียวบาสัมผัสมันราวับเส้นไหมที่แสนลำ่า
ามริมันวระเป็นทาฝั่อายหนุ่มมาที่ะทำแบบนั้นแฟนสาวอน
“ เอะ เส้นผมนายูีว่าอันอี ”
“ ไม่้อห่วพอเ้าไปโลอวาลอนเ 3
ผมะเส้นเล็ลับเอ ”
“ สัาแล้วนะ ี ”
เาพยัหน้าเป็นารอบลอย่าไร็าม
เป้าหมาย่อไปเป็นารเพิ่มวามแ็แร่ให้ับนาเพื่อที่ะไ้่วยลภาระอเาในอนาไ้อย่าแน่นอน
ไม่แน่เาอาะมีโอาสไ้หลบหลันาอาะเป็นประสบาร์ที่เลวร้ายอย่าที่ิ เส้นทาอยอวีรบุรุษพ่อบ้านใล้า
ฟัูไม่เลวร้าย
อี้านหนึ่ภายในานเลี้ยใบหน้าออผู้นำระูลีเ็มไป้วยรอยยิ้ม
แน่นอนว่ามันมีเส้นทาลับอีเส้นทาหนึ่ภายในห้ออเหล่าบรรพนแห่ระูลีที่มีประวัิวามเป็นมาอย่ายาวนานไม่แพ้อี
3
ระูล
ไม่สิอาะมีมาว่าเสีย้วยพวที่ไม่โนาลึเอาไว้ในหน้าประวัิศาสร์
“
้าอแสวามยินีับระูลี้วยที่ไ้ลูเยอย่าายหนุ่มนนนนั้น
”
“ แน่นอนท่านผู้นำระูลไ้ไม่้อัวล
ราบใที่พวเรายัเป็นพันธมิรที่ี็ไม่เห็น้อัวลริหรือไม่ ”
อำนาอ 4 ระูลปัุบันเหมือนะเทียบเท่าันแ่้วยารปราัวแปรอย่าายหนุ่มผมาว
ทำให้ทาระูลีลายเป็นำามอไปเสียแล้วผู้นที่รอายามัรแห่หายนะ
มันโนำเอาไว้ในประวัิศาสร์พร้อมับวีรรรมอายหนุ่มผมาวเอ็เ่นัน
“
ะว่าไปทาระูล้าวับระูลหลานเอ็ูเป็นสหายที่ีันนิ ”
“ แหม
ท่านผู้นำระูลไ้เหุใึล่าววาาไร้สาระออมาาปาันละ ”
เสียอายวัยลานที่ล่าวออมา้วยรอยยิ้มนเาเป็นสิ่สุท้ายที่
ผู้นำระูลี้อาระหาเรื่อ้วยเนื่อมาาอีฝ่ายเป็นพวที่สามารถ่านทั้รอยยิ้มไ้
เป็นัวปัหามาว่าลัวละนะ ลับมาทา้านอสอู่รัที่เป็น้าวใหม่ปลามันเลย็ว่าไ้
แม้ะมิไ้ทำเรื่ออย่าว่า
แ่ารฝึฝนแบบู่ามบับอผู้นำระูลีนแรย่อมเป็นารสัมผัสทาายแบบเนื้อแนบเนื้อเลย็ว่าไ้
ไม่แปลใเลยว่าเหุใหลินเอ๋อร์นามถึลายเป็นผลแอปเปิ้ลไปเสียแล้ว
ะว่านาให้อราวัลับเามาแล้วแ่มันไม่เพียพอ่อวาม้อารอีไห่เท่าไร
อยาไ้อีเป็นธรรมาิอมนุษย์
“ ผมอราวัลที่เยสัา ำไ้ไหมรับ
หลินเอ๋อร์นาม ”
“ อ…อืม น..นาย้อารอะไรันละ ”
“ ่ายๆเลย หลับาสิรับ ”
ายหนุ่มผมาวล่าวออมา
ยามที่นัยน์าู่าม่อยๆหลับาลไป เา็ประบริมฝีปาูบเ้าหิามอน หลินเอ๋อร์สัมผัสไ้ถึสัมผัสอริมฝีปาอีประบับปาอน
อนแราที่ไม่าิลายเป็นารแลปลายลิ้นันไปั้แ่อนไหน็ไม่ทราบเหมือนัน
เสียราที่ัออมาเล็น้อย
สอหัวใที่ใล้ันไปอีั้นหนึ่อวามสัมผัสแบบนรั ูบ
แม้ว่าะไม่ใู่บแร็ามแ่มันับหวานละมุนเป็นอย่ามา
ยามที่ทั้สอหยุะมีเส้นทาสีน้ำเินที่ยึยาวออมา่อนะาลาอาาศลไปที่ริมฝีปาอหลินเอ๋อร์
ราวับะปลุสัว์ร้ายภายในัวอเา
“ หลินเอ๋อร์
ผมสามารถบอไ้เ็มปาแล้วรัเธอ แล้วหลินเอ๋อร์ละรัผมหรือเปล่า ”
“ นาย็รู้นิวามรูสึอัน
ยัะมารัแันอี อสูรไร้ใ ”
“ เปล่าเลย
หัวใอผมมันไปอยู่หลินเอ๋อร์่าหาละ ”
“ เอะ!! ”
“ ผู้ายแบบผมนะถ้าไม่บอมารๆ็ไม่รู้หรอ
”
“ าบ้า ร…รัสิ
”
สิ้นเสียอหิสาวที่ล่าวออมาายหนุ่ม็ยิ้มออมาอย่าอ่อนโยน
่อนที่พวเราะูบันอีรั้หนึ่ราวับเป็นารสาบานอพวเรา
ให้สวรร์เป็นพยานในวามรัอพวเรา เป้าหมาย่อไปอายหนุ่มและหิสาว
วิวันาารเป็นผู้เี่ยวา และ
ลแ่านล่าอสูรอัรวาล
****************************
บทหน้าเป็นเฟส 2 อนิยายแล้วะึ้นบนนำทิ้เอาไว้ 5555+
ความคิดเห็น