บ่วงรักเมียเฉิ่ม 2 (ตีพิมพ์แล้ว และมีฉบับ E-book)

บ่วงรักเมียเฉิ่ม 2

(Sweet Memories for My Lovely Wife)

“หือ เซ็กซี่ไปหน่อยนะ” ดวงตาคมกวาดมองไปทั่วร่างอรชรที่สะท้อนอยู่ในกระจกนั่น

“พี่ริวนั่นล่ะค่ะ เลือกชุดนี้ให้มนทำไมก็ไม่รู้” บ่นเขาไม่จริงจังนัก ก่อนจะเอียงหน้าให้และหลับตาอมยิ้มเมื่อสามีก้มลงมาหอมแก้มเนียนเบาๆ

“ก็อยากให้ลองเปลี่ยนแนวบ้างไง แต่ไม่คิดว่าจะสวยมากขนาดนี้ ผู้ชายมองตามตั้งหลายคน”

“ไม่มีใครมองมนหรอกค่ะ พี่ริวอย่าคิดมากเลยนะคะ”

“มนจะไปรู้อะไรล่ะครับ ก้มหน้าก้มตาไม่มองอะไรเลย แต่พี่สังเกตหมดแหละว่าใครจ้องหนูบ้าง”

เขาพูดจบแล้วก็เอื้อมมือมาโอบอุ้มทรวงอกอิ่มทั้งสองข้างที่ชุดราตรีเกาะอกเผยให้เห็นเนินเนื้อนวลสวย และก่อนที่ธมนจะได้ประท้วง มือหนาก็เลื่อนดึงเกาะอกขึ้นมาปกปิดเนินเนียนๆ นั้นไว้แม้จะอยู่ในห้องกันสองคนแล้วก็ตาม ตอนก่อนออกไปที่งานไม่ยักทำแฮะคนเรา มาดึงปิดตอนนี้จะช่วยอะไรได้เล่า ยังไงคนก็มองไปแล้ว

“คราวหลังไม่ให้ใส่แบบนี้แล้ว แต่งเฉิ่มๆ เหมือนเดิมดีกว่า”

“มนเชยมากเลยใช่ไหมคะ”

“ไม่นี่ ก็ปกติ” สหัสวัตว่าก่อนจะกดจูบลงบนลำคอระหงแรงๆ ธมนครางอู้อี้พลางหันหน้าหนี ก่อนจะหัวเราะออกมาเบาๆ เมื่อเขาแกล้งจิ้มเอวให้จั๊กจี้

ธมนบิดตัวหนีมือเขา แต่ก็ไม่พ้นเมื่อคนตัวโตไม่ยอมปล่อยให้เธอห่างกาย ครั้นหยอกล้อกันจนพอใจแล้วก็มายืนจ้องตากันผ่านกระจกอีก

----------------------------------

ตอนพิเศษมีอีบุ๊กแล้วนะคะ 

บ่วงรักเมียเฉิ่ม 2 (Sweet Memories for My Lovely Wife)

บ่วงรักเมียเฉิ่ม 2 (Sweet Memories for My Lovely Wife) Honey Orapim www.mebmarket.com Special Chapter ของพี่ริวแะน้องมนค่า ขอบคุณทุกคนมากๆ นะคะ-------------------------------“พี่ริวเคยมีคนรักหรือเปล่าคะ”สหัสวัตหัวเราะทันทีเมื่อได้ยินคำถามแบบเดิมกับที่เคยได้ยินมาก่อนเมื่อตอนวันเกิดที่ผ่านมาราวๆ สามสี่เดือนได้“มนจริงจังนะคะ” บอกเขาด้วยน้ำเสียงอ้อนวอน เขาจึงยอมหยุดหัวเราะและมองสบตาเธอในกระจกจริงจังเช่นกัน“มีสิ”“แล้วตอนนี้ก็ยังรักอยู่ใช่ไหมคะ”“ใช่”สหัสวัตรับรู้ได้ว่าคนในอ้อมกอดตัวแข็งทื่อขึ้นมาทันที แต่อ้อมแขนแกร่งก็รีบกระชับกอดเธอแน่นขึ้น และเอ่ยต่อ“แต่เป็นความรักแบบเพื่อน แบบพี่น้อง แบบคนที่ปรารถนาดีต่อกัน ไม่ใช่ความรู้สึกแบบแฟนอีกแล้ว”“ทำไมล่ะคะ” ธมนถามเขาเสียงเบาหวิว แม้จะได้ยินอย่างนั้นแต่ก็ยังคงรู้สึกวาบลึกวูบโหวงในอกอยู่ดี“ก็พี่ก็รักหนูไงครับ มนเป็นเมียพี่ อยู่กับพี่ ดูแลพี่ ดีกับพี่ทุกอย่าง ไม่ให้รักยังไงไหว”“แล้ว...เป็นความรู้สึกแบบไหนหรือคะ แบบ...แฟนหรือเปล่า” ถามเขาก่อนจะรีบก้มหน้าหลบเมื่อรู้สึกเขินอายกับสิ่งที่ตัวเองพูดออกไปสหัสวัตหัวเราะลั่นขึ้นมาอีกครั้ง ก่อนจะพลิกร่างอ้อนแอ้นที่อยู่ในชุดราตรีและดูสวยกว่าทุกวันให้หันกลับมาสบตากับเขาตรงๆ แทนที่จะสบกันในกระจก แล้วจึงเอ่ยต่อ“ไม่ใช่แบบแฟน แต่เป็นแบบผัวเมีย ลึกซึ้งกว่าแฟนเป็นไหนๆ”-----------------------------“พี่ริวคะ”“หือ” เขาขานรับโดยไม่ละสายตาจากงานตรงหน้า ครั้นรอสักครู่ไม่ได้ยินเสียงคนตัวเล็กเอ่ยต่อ จึงได้เงยหน้าขึ้นมามอง“อยากชิมลาเต้” สหัสวัตบอกคนที่นั่งเม้มปากเหมือนลังเลอะไรบางอย่าง และเมื่อเธอได้ยินเขาบอกแบบนั้นก็รีบลุกขึ้นและถือแก้วลาเต้เดินมาหาเขาทันทีธมนจะรู้ไหมนะว่านี่เป็นแผนของสามีที่อยากให้เธอเดินมาหาเขาครั้นคนตัวเล็กเดินมาถึงโต๊ะ สหัสวัตก็โอบเอวให้เธอนั่งลงบนตักเขา เก้าอี้ตัวใหญ่และแข็งแรงรับน้ำหนักได้สบายไม่ต้องกลัวขาหัก อีกอย่างคนบนตักก็ตัวนิดเดียว เหมือนเอาแมวน้อยมานั่งตักมากกว่าธมนยื่นแก้วลาเต้เย็นให้เขา สหัสวัตก้มลงดูดเพียงครู่แล้วก็ผละออก“หวานมาก” เขาว่าพลางเอื้อมมือไปยกแก้วกาแฟดำของตนขึ้นมาดูดให้มันลบความหวานออกไปจากลิ้น“พี่ริวไม่ชอบหวานๆ เหรอคะ”“ไม่ชอบ” ว่าจบก็ยื่นกาแฟดำของตนให้ธมนลองชิมบ้าง หญิงสาวจึงจำต้องรับหลอดเข้าปากและดูดน้ำดำๆ ขึ้นมาชิมรสชาติ แต่แค่นิดเดียวก็เบ้หน้าตาหยีและผละห่าง“ขมค่ะ” ทำหน้าแหยๆ แล้วรีบยกลาเต้ของตนขึ้นดูดกลบความขมเหมือนกันสหัสวัตหัวเราะเสียงทุ้ม ก่อนจะยกมือขึ้นยีผมนุ่มสลวยเบาๆ

ส่วนบ่วงรักเมียเฉิ่ม เล่มหลัก รูปเล่มที่ไรต์หมดแล้ว และมีอีบุ๊กที่ลิงก์นี้ค่า

บ่วงรักเมียเฉิ่ม Honey Orapim www.mebmarket.com “อาบน้ำเสร็จแล้วออกมาเปลี่ยนเสื้อผ้าข้างนอกก็ได้นะครับ เปลี่ยนในห้องน้ำอาจจะไม่ถนัดหรือเปล่า” “เอ่อ ค่ะ” หญิงสาวรับคำเขาเบาหวิว ไม่เห็นต้องกลัวเขาขนาดนั้นเลยนี่นา หรือว่าเขาดุไป สหัสวัตคิดอย่างขำๆ เมื่อเห็นเธอยืนมองเขาแบบเก้ๆ กังๆ ก็เลยอดพูดขึ้นมาไม่ได้ “เช็ดผมให้พี่ไหมครับ” สาวน้อยยืนอึ้งไป ก่อนจะค่อยๆ ขยับเข้ามาหาเขาช้าๆ แล้วเอ่ยตะกุกตะกัก“ดะ ได้ เหรอคะ” “ทำได้ หนูอยากทำอะไรให้พี่ก็ทำได้เลยครับ พี่ไม่มีปัญหา” ว่าจบสหัสวัตก็ยื่นผ้าขนหนูผืนเล็กในมือให้ หญิงสาวเอ่ยขออนุญาตเบาๆ พร้อมกับที่มือน้อยยื่นออกไปรับผ้า จากนั้นก็พยายามเช็ดผมให้เขาอย่างเบามือ เขาเป็นผู้ชายที่ตัวสูงมากจริงๆ ขนาดเขานั่งอยู่ที่ขอบเตียง ในขณะที่เธอยืนอยู่ตรงหน้าเช็ดผมให้เขา ใบหน้าเขายังอยู่ระดับอกเธอเลย ธมนไม่เคยรู้สึกว่าตัวเองตัวเล็กมากขนาดนี้มาก่อนเลยจริงๆ“มนมือหนักไปหรือเปล่าคะ” ถามเขาอย่างเกรงใจ “ไม่ครับ กำลังดี” เขาว่าแค่นั้น ก่อนจะยกแขนขึ้นรวบกอดเอวคอดไว้ แล้วซบหน้าลงมาบนอกนุ่มนิ่มที่อยู่ตรงหน้า รับรู้ได้ว่าคนในอ้อมแขนสะดุ้ง แต่คนตัวเล็กก็ไม่ได้ดิ้นรนหนีหรือขืนตัวออกห่างแต่อย่างใด ฝากพี่ริวกับน้องมนไว้ในอ้อมใจด้วยนะค้า ขอบคุณมากค่า ละมุนอบอุ่นจริงๆ น้า อิอิ