ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    Honeypooh079

    ลำดับตอนที่ #13 : ว่าด้วยสักวาความรัก????

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 403
      1
      19 มี.ค. 51

                        
    ฮ่าๆๆๆ สงสัยนะว่าว่างจัด เปล่าค่ะ แต่คลายอารมณ์เครียดจากการอ่านหนังสือสอบน่ะค่ะ มือเหงาๆไม่ได้จับปากกาขีดเขียนอะไรเลย เลยต้องจับดินสอร่างกลอนปลอบใจตัวเองไปก่อน
                                           
    สักวาความรักคือเพลิงร้อน                                      หญิงเคืองค้อนชายวอนอ้อนอ่อนหวาน

                    หากไฟหึงแรงหวงสุมทรวงราญ                                            สะบัดขานขุ่นขึ้งไปให้ไกล

                    อันข้าวของดอกไม้จับขว้างทิ้ง                                               เปิดเผยสิ้นอารมณ์พึงซ่อนไว้

                    หนุ่มสุดท้อไม่นานก็หมดใจ                                                   พอเขาไปเธอเสียน้ำตาเอย...

     

                                    สักวาความรักเทียบสายน้ำ                                    ซึมลึกล้ำนำพาความฉ่ำชื้น

                    เพียงพบหน้าฟังเสียงอุราตื่น                                                แสนสดชื่นหวานล้ำอ้อยยังอาย

                    จ๊ะจ๋าจ๊ะโอยโอ้ยน่าอิจฉา                                                        คิดถึงนาที่รักว้ายละลาย

                    ดอกกุหลาบช่อโตเขาแนบกาย                                               วาดลวดลายคุกเข่าขอแต่งเอย...

     

                                    สักวาความรักหนึ่งสายลม                                             บางคราหนุนแผ่วเบาพียงไล้ผิว

                    พริบตาเดียวกลับพัดแทบปลิดปลิว                                       ทรัพย์ลอยลิ่ววอดวายด้วยวายุ

                    ในห้วงรักตาบอดถึงหูเบา                                                       ฟังเสียงเขายุแยงเชื่อสะดุด

                    ล้มลุกกลิ้งตะแคงไถลงุด                                                          กว่าจะหยุดจุดหมายห่างไกลเอย....

                                   

                                    สักวาสัปดาห์สอบสุดทุกข์ทน                                        ต้องลากอวนหว่านแหจับความรู้

                    นอนตีหนึ่งตีสามตาเบิกสู้                                                       อยากจะอู้คุดคู้แทบจะตาย

                    หากไม่กลัวเอฟเกิดเอาต้มกิน                                                  หนังสืออิงซึมซับคิดไปด้าย

        เวลาก่อนวิ่งเล่นเพิ่งเสียดาย                                                    มันก็สายแล้วละว่าไหมเอย...

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×