[SF EXO] รับน้อง สยิวกริ้ววว [Chan x Tao]
ผมหวงจื่อเทา เด็กจีนบ้านนอกจากชิงเต่า ผมสอบเอ็นติดที่ม.แห่งนึงในเกาหลี วันนี้เป็นวันรับน้องครับ...แต่ทำไมมีแค่ผมคนเดียวครับเนี้ย T^T
ผู้เข้าชมรวม
1,983
ผู้เข้าชมเดือนนี้
20
ผู้เข้าชมรวม
1.98K
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 21 ก.ค. 57 / 23:52 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
[FIC EXO] รับน้อ สยิวริ้ววว [Chan x Tao]
ผมื่อื่อเทารับ ผมเป็นเ็บ้านนอาิเ่า ประเทศีน วันนี้เป็นวันแรที่ผมมามหาวิทยาลัย ผมสอบเ้าที่มหาลัยNรับ ะสถาปัฯ ริๆผมแ่ยื่นทุนมารับ ไม่ไ้สอบ แ่มัน็เป็นารแ่ันับนอื่นเหมือนันนะ เอาหน่าเหมือนๆับสอบมานั่นแหละ
ผมเินมาที่ะสถาปัฯ้วยหัวใที่พอโ ผมะลายเป็นเ็มีารศึษาไปาที่แห่นี้นี่เอ ผม้ออยู่ที่นี่ั้ 4 ปีแหนะ โอ้ยแ่ิ็ฟินแล้ว ภาพในมโนมันมาเลยรับ พี่ๆน้อๆรัใร่ลมเลียว เ้ามาิน้าว้วยัน เ้าเรียนพร้อมันออันทานลาวัน เะบอล เ้าห้อสมุ โอ้ยีวิีอ่ะ ในมโนผมมานี่หยั่ะหนัหยั่ะละร
แ่มันแปลีนะรับ ในเอสารที่ผมไ้รับมาเ้าบอให้ผมมาานปมนิเทศวันนี้ แ่ไม่ยัะมีใรที่ึเรียน หรือผมมาสาย? เอ่อนี่ 7 โมเ้าเอนะรับเนี้ย
ผมเิน๊อๆเ้าไปในึอย่าหวาหวั่น ลัวัเลยรับหรือเ้าเ้าปมนิเทศันโยไม่มีผม แ๊ ทำไี
ผมย่อเ้าไปในห้อๆนึ ที่ั้นสอ มันน่าะเป็นห้อเียนแบบรับ ผมเิน้าวาไปแบบหวาๆ ในห้อูะมุะมัวอบล แสไฟไปไหน มีแ่แสแที่ลอผ่านหน้า่าที่เปิไว้นิๆร้าในสุอห้อ ผมพยายามเินเ้าไปอย่าระมัระวั
“แฮ่!!!!!!!!!!!!!!”
“อ๊า”
เสียแรเป็นเสียผีแน่นอนรับ ส่วนอีเสียนั่นอผม ผมแหปาลั่นห้อ พยายามะายออาห้อแ่โนผีลาัวเ้ามาในห้อ เอ่อ ผีทำไมัวอุ่นัรับ...... ผม่อยๆแหะหน้าไปมอแบบล้าๆลัว มอเห็นาลมๆ แม่้าวววววววววววววววววววววว ผี๊อบบี้!!!!!!!!!!!
“ูไม่ใ่แฮรี่ พอเอร์ มึมาทำไม มึำนผิแล้ว ูไม่ไ้ใส่แว่น ไอ้เหี้ย ปล่อยู!!!!!!!!!!!!!!!”
ผมแผเสียร้อำ่าอะไรไม่รู้สารพัที่ผมะ่ามันไ้ ผมะายประูเหมือนหมาโนันอบ้านวันฝน
๊อบบี้ไม่ยอมปล่อยผมรับ เ้ายัอเอวผมแน่น ผมรู้สึหายใไม่ออ ผมะายแล้ว ทำไม้อมาายในวันแรอารเปิเรียน้วย ผมทำผิอะไรนัหนา อาป๊า อาม้า ่วยเทา้วย แ๊
“เห้ย ปีหนึ่”
เสียนึัแหวเ้ามาา้านหลั๊อบบี้ ผมหันไปมอ..... ภายใ้แสมัวๆในห้อเียนแบบ ผมเอ..........
ลาว์ สไรฟ์.......ลาว์ริ้วย เหมือนหลุออมาา เมส์ไฟนอลฯที่ผมอบเลย....
ัวเล็ หัวโ ผมั้ าสั้น............
“ยอลมึปล่อยน้อิ เหี้ยแหปาะูื่น” พี่ลาว์เินมาหน้าาหุหิ
“แบมึไ้ยินเมื่อี้มันร้อป่ะ เี้ยำิบหาย หยั่ะุ๊” ผี๊อบบี้ปล่อยัวผมแล้วยืนเท่าไหล่พี่ลาว์มอผมเหมือนเหยื่อ....
“มึมาทำเหี้ยไรเนี้ย เ็เอไหน” พี่ลาว์พูาีมาเลยรับ หยาบทุำ
“สะ สะ ถาปัฯรับือผมมาปมนิเทศ” ผมบอไป้วยน้ำเสียหวาหวั่น ผมลัวรินะ พี่เ้าะเอาาบฟิวั่นอร์มาแทผมไหม ทำไมัวเล็แ่โหร้ายี้
“วันนี้เนี้ยนะไอ้…..” พี่ลาว์ำลัะพูอะไรไม่รู้แ่ผี๊อบบี้ระิมุมมิบๆพี่ลาว์็หยุึ๊ทันที
“มึ...ะีรึ?” พี่ลาว์หันไปสบาถามผี๊อบบี้
ผีพยัหน้าพี่ลาว์แเลยเินมาหาผม้วยท่าทีใหม่
“วันนี้ไม่มีปมนิเทศ แ่มีรับน้อ ูื่อแบฮยอนเป็นประธานปีสอ”
ุพี่ลาว์แนะนำัวใหม่....ื่อน่ารัเหมือนับหน้าเลยรับ แบแบ ฮี่ๆ
“เอ่อแล้วผม้อทำไมั่”
“รับน้อไมึ ไม่เยรับน้อหรอ”
ผี๊อบบี้พูสอออมา.............ือพี่รับ ูเพิ่เ้าปีหนึ่ที่นี่ที่แร ไม่ไ้ิ่วมานะรับะไ้เยรับน้อมา่อน
“เอ่อไม่เยรับ นี่รั้แร” นี่ือสิ่ที่ผมอบออไปแทนำพูน่าโนระโถีบในสมอ
“โอ้โห ยัิิ มาๆพี่ะสอนให้” ผี๊อบบี้ทำหน้าหื่นเหมือนลุแ่ๆเห็นุ้มเมียูในานวัเลยรับ
“านยอล มึัารเอนะ ูไปนอน่อและ ไม่รู้เหี้ยอะไร้อมาแ่เ้า”
ผมนรับพี่ ไม่ใ่เหี้ยแ่อโทษริๆที่มาเ้า ฮืออออออออ
พี่แบฮยอน่าผมเสร็็ทิ้ผมไว้ับพี่ายอลนหื่นหน้าาแม่เหมือน๊อบบี้ริ อยาใหุ้ไ้ลอมาเอ
“เอาหละ เรามารับน้อันนะ”
“ในนี้หรอรับ” ผมถามแล้วมอไปรอบๆ เอ่อ บรรยาาศรับน้อมึมันสะพรึไปปะรับ
“ในนี้แหละรับน้อ นี่นเาหลีป่ะ?” พี่านยอลถามพลาับผมหมุนัว
“นีนรับ” ผมอบไป้วยใหวาหวั่น พี่เ้าะทำไรูเนี้ย แ๊
“โอ้วววววววววว ออิมพอร์้วย” พูปุ๊บ็ฟาูผมัป๊าบ
“โอ้ย” ผมเผลอร้อออมา ็มันเ็บอ่ะอาม้ายัไม่เยีน้อเทาแรๆเลยนะ!
รุ่นพี่านยอลเินวนรอบัวผมเหมือนยายแถวบ้านหาเลหวยรอบ้นไม้..........
“พี่รับ...ือว่าเพื่อนๆหละรับ รับน้อไม่้อรอพร้อมเพื่อนหรอรับ”
“เห้ย ไม่รอ นายวีไอพี หุ่นี๊ี เี๋ยวพี่ัให้เน้นๆ นเียว ิน้าวมาป่ะ?”
เอิบ....
“ไม่ไ้ินมารับ ไม่ถนัิน้าวเ้ามันะอ้ว” ผมอบไปามรระเพาะผมมีปัหาแบบนั้นริๆรับ
“ีๆ มานี่ๆ นั่ลไม่ิน้าวมา็ี” พูบับผมนัุ่เ่า ไม่ทันะไ้เยหน้ามอว่าำลันั่อยู่รุไหน เสียรูิบาเ็ทำเอาผมเยหน้าึ้นไปมอามเสียทันที..........
เี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย มัรโโมโ้
ผมทำอะไรไม่ถู พยายามลนลานะหนีแ่ไอ้ที่มันหลุออมาาเยีนส์พี่เ้านี่แม่สยอสุโล เอา่ายๆเอาอผมมามัรวมันสามอันยัไม่ไ้ให่เท่านี้เลย
“อันนี้ไม่ใ่แล้วพี่” ผมพยายามเบือนหน้าหนี ะายหนี
“ใ่ไม่ใ่พี่ัสินเอ ทำามใน้อเรียร้อเลย”
ใูเรียร้อเี้ยนี่หรอ ใ่หรอออออออออออออออออออออออออออออออออออออออ
นเียนะัาเอ็นีไหมรับ ไม่เอานะรับ อย่าทำแบบนั้นนะรับ พฮือออออออออออออ *ส่สายาวิวอน*
ผมพยายามยื้อีวิสุ ไอ้พี่านยอล็ยัะพยายามเินเ้าใส่ผม โอ้โห เผลออ้าปารี๊นี่แม่เ้าปาแน่นอน ฟรั๊ ีวิ ผมร้อให้น่วยไม่ไ้ ผมทำอะไรไม่ไ้ ผมิว่าีวิผมสิ้นแน่
ทันในั้นเหมือนมีแสสว่ามาาประูห้อเียนแบบที่่อยๆเปิออ พร้อมับ........โอ้ สวรร์ส่เทวาใีมา่วยผมแล้ว ฮืออออออ ผมลานุ๊ๆๆๆๆ ไปอาเทวาไว้ เ้ามีผมบลอน์ทอ ใบหน้าามั่าวสวรร์ เ้า้มลมอผมที่อาไว้ วารีมีแพนาหนา ระพริบามอผมอย่าสสัย ทันในั้นเอ มือสวยอเทวา็โยนอสิ่นึลมาที่พื้น
ปั๊!
ผมหรี่ามออย่าไม่แน่ใ ้วยวามที่ห้อแม่็แสน้อยรับ
“อ่ะมึ เอาไป อย่าให้แม่ิ้นระแทนั่นระแทนี่เสียมันะลอออไป เี๋ยว 9 โมูมาเปิห้อให้ เอาเือนี่มัมันไว้ ทลอใ้แล้วียัไมาบอู้วย ไปนะบัยส์”
นี่ือำพูเทวารับ............
เี้ยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยยย
ผมพยายามะายหนีอีรอบ เทวาปิประูพร้อมเสีย “ลิ๊” ..........รับเสียุแล็อไม่ผิแน่
อ๊า
ผมพยายามทุทาที่ะ่อสู้ิ้นรนเอาีวิรอในสถานาร์ที่เหมือนเอเสือในทุ่ห้าสะวันน่า ผมิ้นรนะายพื้นนเล็บแทบหั แ่เสือ็ลาผมไปลาห้อเรียนพร้อมับพยายามเอามัรโโมโ้มาทิ่มใส่หน้า
“แ่นี้ลัวหรอ เห้ยุ อยู่ที่นี่ลำบาว่าทีุ่ินะ เ้ามาเรียนนี่ิว่า่ายหรอรับ”
ไอ้พี่านยอลพู้วยน้ำเสียริั แ่ท่าทาแม่ัไรมา
ารระทำมึไม่ใ่แล้วววววววววววววววววว ุะเรียนบาที่นี่ไ้้อเอมัรโโมโ้อเมิหรอ
ใ่หรอออออออออออออออออออ
ผมยัสิลิ้นเพื่อีวิไปเรื่อยๆ ผมไม่ยอมรับ ้อหนึ่ผมไมุ่๊ ้อสอ่อใหุ้๊ผม็ไม่ยอมไอ้เี้ยนี่แน่ เรื่อแบบนี้ผมเื่อมั่นว่ามัน้อมาาวามรัรับ มัน้อเิาวามรั ไม่ใ่แบบนี้สิ หวื่อเทา้อไม่เอไรแบบนี้สิ พฮืออออออออออออออออออออออ
“ปล่อยูนะเว้ยยยยยยยยยยยยยย ไอ้เหี้ยยยยยยยย”
ผมแผเสียัลั่น บอเลยว่าแหปาัยิ่ว่าอนเอแมสาบในห้อน้ำอี ผมเอาแนึ้นมาันไว้ ไม่ให้โนลวนลาม ผมนอนัวอปป้อพรหมรรย์ัวเออย่าสุใ ระทืบูให้ายเลย ฮือออออออออ
อย่าใหู้ทำอะไรอุบาทว์ๆแบบนั้น สสารีวิ 19 ปีอู้วย อาป๊า อาม้าูเลี้ยมา้วย้าวสวยอย่าี มาใหู้ทำอะไรแบบนี้ผู้ปรอูะเสียใไหม ระบบารศึษาประเทศนี้แม่เป็นแบบนี้ไ้ไ ไหนว่าเาหลีเป็นประเทศที่พันาแล้ว ผมิไปไลมาในระหว่าที่ิว่าัวเอำลัยื้อับแรพี่านยอลที่พยายามพลิัวผม
ไม่นาน...
เรี่ยวแรมหาศาลที่ยื้อยุผมหายไป
ผม่อยๆเหลือบมอรุ่นพี่ัไรลุอย่าหวาลัว
เ้าเ็บมัรใส่ในเยีนส์เหมือนเิมแล้ว ใส่เสร็รูิบ เสยผม .............อี๋ มือมึเพิ่ับู๋ป่ะ !
“ไอ้ฮุน เปิูไ้ละ” เสียไอ้รุนพี่านยอละโนบอน้านอ
ผม่อยๆลุึ้นอย่าหวาลัว บอเลยว่าประูเปิผมวิ่แน่ๆ
แ่ผิารับ พี่เทวานามเฮุนเินหล่อเ้ามาพร้อมสายสะพาย เียนว่า
“MVP ปี1”
ผมเิบเล็น้อย ไม่เ้าใ ไม่รู้ว่ามันือไร
“มึเอานี่สะพายมาม.ทุวันนะ มึใเ็มา ูเพิ่เห็นมึนี่แหละ ที่ิ้นรน่อสู้ไอ้านมันถึที่สุ เป็นนอื่นนี่อ้าปาอมเี๊ยวเพื่อนูไปนานละ”
ท่านเทวาพูาภาษาาวบ้านไ้หน้านิ่มา.......
พี่านยอลยัิ้วให้ผมทีนึ่อนะเินาไป
ผม้มหัวให้เ้านิๆ พี่เฮุนเทวาอผมบไหล่ผม่อนะเลยว่าริๆแล้วผมมาผิวันรับ ริๆวันนี้วันหยุอมหาลัย และเ้ารับน้อไปั้แ่เมื่อวาน ผมำวันผิเอ วันนี้เะบุหรือรรมไม่รู้พวพี่เ้ามาเ็บอุปร์รับน้อพอีแล้วเอผม เ้าบอยัหาัวี๊อรุ่นไม่ไ้เลย มาเอผมเลยัหนั ริๆไม่มีใรเ้าเอไรอุบาทว์เหมือนผมหรอรับ แ่เหุเพราะผมำวันผิเอนี่แหละถึเอแบบนี้.......
สภาพเสื้อผ้าผมวันนี้ไม่่าาหมาวัเลยรับ อาม้า้อีแน่ๆ เสื้อเปื้อนหมเลยอ่า ฮืออออออ
แถมสายสะพายเี้ยนี่พี่เ้าไม่ให้ถอ้วย ยเว้นเวลาอาบน้ำ แ๊
บแหะ!
ผลงานอื่นๆ ของ LilyHZT ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ LilyHZT
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น