[SF] #ฟิคMybabyLumin FOR VALENTINE DAY 2015
ความรัก ความผูกพันที่มันบังคับให้ผมติดอยู่กับคำว่าเพื่อน ผมเองไม่กล้าพอจะเสียเขาไป เพราะสำหรับผมแล้วนี่คงเป็นเพียงสถานะเดียวที่เขามอบให้ได้..... ผมคิดแบบนั้น
ผู้เข้าชมรวม
1,256
ผู้เข้าชมเดือนนี้
39
ผู้เข้าชมรวม
1.25K
หมวด : แฟนฟิคอื่นๆ
อัปเดตล่าสุด : 13 ก.พ. 58 / 20:45 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
My Baby
FOR VALENTINE DAY 2015
FOR MY LUMIN
แด่ความรักของฉัน
"ลู่หานและคิมมินซอก"
ที่ฉันรัก
สตรีมแท็ก #ฟิคMybabyLumin
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
เยแอบรัเพื่อนันไหมรับ?
ผมแอบๆอยู่หละ ฮ่าๆๆๆๆ ลัวัไม่ล้าบอ ลัวเสียอะไรีๆไป วามรั วามผูพันที่มันบัับให้ผมิอยู่ับำว่าเพื่อน ผมเอไม่ล้าพอะเสียเาไป เพราะสำหรับผมแล้วนี่เป็นเพียสถานะเียวที่เามอบให้ไ้..... ผมิแบบนั้น
“ลู่หานรอนานไหม?”
ผมพยัหน้า ยิ้มให้ “นที่แอบรั” ผมมอหน้าเาเหมือนเพ้อๆเลิ้มไปับผมสีบลอน์ส้มพริ้วไปับลมที่พัมาเบาๆ วาเหมือนลูแ้วใสที่ประับไป้วยนาอนยาวยิ่ว่าผู้หิบาน ปาสีแัที่เ้าัวอบแอบเลียปาบ่อยๆเพราะว่าิลิปมันรสส้มที่ทาประำ เาอบทาแล้ว็เลียมันินเหมือนนมนบาทีผม็้อเือนเพราะมันูไม่น่าะปลอภัย่อร่าาย ผมเยไ้ลิ่นมันอนที่เปิมเพราะมินออบถามวามเห็นผมเวลาื้ออ ผมเยไ้ลิ้มรสมันาาริมรสาบรรุภั์สีสวย....แ่ผม็แอบอยาิมาปาเล็รหน้าบ้า ถ้าไ้ลิ้มรสมันโยราปานุ่มๆนั่นผมึ้นสวรร์
มินอแบอวัรวมทั้อไม้ออมาาโรเรียนเ็มอแน วันนี้วันวาเลนไทน์ ทั้แฟนบอยแฟนเิร์ล่าหอบอวัมาให้มินออย่าไม่มีใรยอมใร เพราะมินอป๊อบมาในโรเรียน ผมไม่แปลใเลยที่ใรๆ็อบเา เพราะผมเอ็อบเามาเ่นัน
“มอไร ่วยถืออิ”
เาพูอนๆใส่ผมที่ยืนบื้อมัวแ่เพ้อับัวเอ ผมยิ้มเื่อนๆแล้วรีบรับถุที่เ็มไป้วยอวัอเามา ัหวะที่เาเอาระเป๋าสะพาย้าออาหัวแล้วยื่นส่ให้ ผมอเาเลยยุ่ีไปนละทิศนละทา ผมเอื้อมมือไปพยายามัทรให้ วามรู้สึที่มือมัน่าแ่าาหัวผมเหลือเิน ผมเานุ่มนิ่มมา นอยายี้เล่นมาว่า่วยัทรให้
“ะเล่นผมเราอีนานปะ?” ถามแล้วยิ้มให้นี่หมายวามว่าอบหรือเหวี่ย? ผมเาใเาไม่เยถูเลย มินอเป็นนที่ผมอ่านใไม่ออเลยริๆ
“แวะินไรันไหม?” ผมหิ้วอแล้วสะพายระเป๋าเาไว้ที่ไหล่้าย และโอบแนอี้าออเา ่อนที่เราะเินไปพร้อมัน
“ไปิน้าวบ้านนายไ้ปะ?” หัวลมๆหันมาถามผมแล้วยิ้มหวาน อ่อ ใ่ ิมมินอผู้แสนประหยั ิน้าวบ้านผมหมายถึไม่้อ่ายไ บนะ ผมลอาทำเป็นเอือมใส่แ่ผมีใทุรั้ที่เาอยามาิน้าว้วย เราเินันไปถึป้ายรถเมล์ มินอถอนใ่อนะนั่ลที่นั่พัเาแะนมออมายัใส่ปาหน้าาเย อโแลทั้แท่หายวับไปับา พอเปิอีล่อ็เป็นอโแลรูประ่ายอยู่ใน่อเล็ๆประมา10อันไ้ เาหยิบใส่ปาเี้ยวหุบหับเหมือนเ็
“ินมะ?” มือเล็ๆหยิบระ่ายหูาที่เ้าัวัไปแล้วมาส่ให้
“อี๋น้ำลาย” ผมบอแล้วบึนปาใส่
“นายรัเียเพื่อนหรอ ินเี๋ยวนี้ ลู่หาน นี่ือำสั่าเพื่อนนเียวอนายนะ!”
ไอ้บ้าเอ้ย ทำไม้อทำหน้าาน่ารัใส่้วย เาทำหน้าเหมือนหนูแฮมสเอร์ไม่มีผิ ปายู่พอแ้มใส่แล้วยัระ่ายหูาใส่ปาผม
“แล้วนายะัหูมันทุัวทำไม?”
“มันืออโแลร่วมสาบาน นี่ือมินอผู้แสนลา ัน้อินหูระ่ายเยอะๆส่วนนายเอาหัวไปนายะไ้ินสมอระ่ายแล้ว็ลาเหมือนัน”
ผมหัวเราะำวามิอเา มินอทำท่าริัมาับารบอเหุผลลๆนั่นออมา
“เหอะ” ผมส่ายหน้าแล้วรับหัวระ่ายร่วมสาบานเ้าปาเรื่อยๆ นระทั่หมล่อ รถเมล์็มาพอี
เราใ้เวลาไปถึบ้านอผมแ่ 10 นาทีเพราะบ้านผมอยู่ไม่ไลาโรเรียนนั ริๆมัน็เินไ้นะ แ่เพราะ้าวอๆมินอวันนี้นี่สิที่ทำให้้อึ้นรถเปลือเิน และแน่นอน มินอเินัวปลิวไปหาที่นั่ในะที่ผมถือ้าวอพะลุพะลั แน่นอนว่าเานั่ิหน้า่า มันเป็นที่นั่ที่มินอเผ็ารบอว่าเาะนั่ริมหน้า่าส่วนผม้อนั่ริมทาเิน ทั้ที่ผมเมารถ่ายแท้ๆแ่เา็ให้เหุผลว่า
“นายโแล้วนะลู่หาน นายวระ้อฝึวามอทนะบ้า”
นึถึำพูเาแล้วผม็ำ หัวลมๆพิระมอออไปนอหน้า่า ผมหยิบไอพอึ้นมาแล้วเสียบหูฟัเพีย้าเียว ส่วนอี้า็ยัใส่หูเา มันเป็นแบบนี้ทุวันแม้แ่เวลาเินลับบ้าน มินอเหมือนลูุหนูที่ะเินเยๆ หรือนั่เยๆให้ผมปรนนิบัิเาราวับสาวใ้
“เปลี่ยนเพลเถอะ เพลนี้มันเศร้า” เาบ่นแล้วหยิบไอพอไปามือผมแล้วเปลี่ยนเพลที่เาอบ ในไอพออผม มีเพลที่มินออบอยู่ 90% ที่เหลือือเพลที่ผมเลือมาให้เราฟั้วยันไ้ อย่าหวัว่าะไ้ฟัเพลร็อหรือว่าเพลบัลลาร์ที่ผมอบเลย ถ้ามินอบอไม่ ็ือผม็ไม่ไ้ฟัอยู่ี ผมเลยเลือที่ะเอาออไปะ
เวลาผ่านไปรวเร็วเราลับมาถึบ้านและมินอวิ่ไปเปิทีวี ส่วนผม็เินเ้ารัวอย่ารู้าน แ่ละมื้ออิมมินอเาบััิว่าะ้อมี “้าว ุป อทอหนึ่อย่า และแิมิ” ผมทำามที่เา้อารไม่าไม่เินมาลอ และหลัาที่ผมัโ๊ะิน้าวเสร็เา็วิ่มา ภายในพริบาอาหารบนโ๊ะ็ราบเป็นหน้าลอ โยที่อนนี้ัวเมือบนั่ทำหน้าเหมือนะาย
“อ่อยยยยยย อิ่มอะ เินไม่ไหวแล้ว”
้ออ้าไม่อยาล้าาน มาินบ้านเาแล้วยัะให้เ้าอบ้านล้าให้ นั่นือมินิสไล์
ผมส่ายหัวแล้วเินเ็บานไปไว้ที่อ่า่อนะพับแนเสื้อแล้วลมือล้ามันทั้หมนเียว วันนี้แม่ผมไม่อยู่ ผมเลย้อัารเ็บรัวเอนเียว ำลันึอะไรเพลินๆ แนเล็ๆ็เินมาอผมา้านหลั
วามรู้สึอุ่นๆที่หัวลมไถไปไถมาับหลัผมมันทำให้ผมยิ้มออมา มินอี้อ้อนมา ั้แ่เป็นเพื่อนันมา ผม้อใ้วามพยายามมาพอัว ที่ะ้ามผ่านไอ้นิสัยี้อ้อนเหมือนลูแมวอมินอมาไ้ ถ้าผมั่วอีนิมินอไม่ไ้มายืนอยู่รนี้ เพราะมินอวาใผมมาไว้ใผมมาว่าใร มันเลยทำให้ผมลัว ลัวว่าะเสียเาไปหาทำอะไรไม่ิ
“ัวนายอุ่นีอะ”
ำพูเพียสั้นๆ ับารอผมให้แน่นึ้นมันเป็นเรื่อที่เิึ้นบ่อยๆ ผมินแล้วหละ
“เออ ไม่้อมาอแเลยวันนี้อาบน้ำ้วยนะ ไม่ั้นไม่นอน้วยหรอ”
“เห่ย ใร้ายอะ”
เาอนปล่อยมือาเอวผมไป ลูไม้ี้เยใ้ไ้สอสามรั้ในอนแรๆที่เามา้าที่บ้าน แน่นอนหละ ำว่ามาิน้าวบ้านผมมันรวมับที่เาะมานอนให้ผมอยปรนนิบัิ้วยเพราะ ผมมันบ้าอะนะ เป็นเ้าอบ้านแุ่ลีุอูแลแมาพัเหมือนนใ้
“เ็ัวเยๆไม่ไ้หรอมันหนาวอะ” เาพูเสียยานาเหมือนเ็เอาแ้มแหมะไว้ที่้นแนผมที่ำลัล้าานอยู่
“ั้น็ไปัาระะเ็ัวหรือะัแห้็เรื่ออนาย เอาให้ไม่เหม็น็พอ เี๋ยวล้าานเสร็แล้วามึ้นไป”
ผมหันไปยิ้มให้ เาพยัหน้าทำปายื่นเหมือนเ็ๆ แล้วหมุนัวเินัวลมุ๊ๆๆๆึ้นบันไไป
15 นาที ่อมาเมื่อผมเปิเ้าไปในห้อ็เอสภาพที่ทำเอาผมหัวใแทบหลุ...
“ทำไมแ่ัวี้วะ”
ผมว้าผ้าห่มโยนใส่ เานั่เปิโน้บุู๊าร์ูนอยู่บนเียินนมเยลลี่อโปรไป้วย แ่ือเสื้อผ้าที่ใส่มันล่อแหลมไปไหม?
เสื้อัวเียว ือเสื้อบอลสีแอผมเนี้ยัวเียว ลุมถึสะโพับบ๊อเอร์าลวๆที่มัน็เป็นอผมอี แล้วนี่นั่ันเาึ้นมาถ้าไม่ิว่าใส่เในไว้เห็นไปถึไส้ิ่ บ่นหนาว แ่ัวแบบนั้น บ้าป่าววะ เป็นหวัึ้นมาะทำยัไ
โอเเรื่อเป็นหวั็เรื่อนึ แ่เรื่ออเรื่อือ เมื่อเา้ม ผมเหลือบไปแล้วมันทำให้ใหวิวหนะ โอย แล้วะนอนยัไเสื้อบอลอว้านะถึเอว เพราะผมอบื้อเสื้อบอลหลวมๆมาใส่แ่เาัวเล็ว่าผมแถมไหล่็ลาอีเลยนำพาให้าเสื้อหอยออมา้านหน้า ผมรีบเบือนสายาไป่อนที่ อะไรอะไรมันะเลยเถิ
ผมเินออมาาห้อน้ำแล้วมอมินอที่นอนเลื้อยูาร์ูนแถมเปิพุเาอี่าหา
“นี่ๆ วันนี้มันหนาวนะ แ่เรื่อทำวามร้อนไม่พอหรอ นายไปเปลี่ยนเสื้อไปเี๋ยวเป็นหวั
“็นอนอนายไ ทำไมอะ ไม่หนาวหรอ” เอื้อมมาว้านมใส่ปาเี้ยวหยับๆแล้วหันมาพูะผม ปา็เี้ยวไป ทำาโใส่อี
พูหน้าาเยไอ้น่ารั...เี๋ยวเหวี่ยวลเียับปล้ำีไหม?
ผมเินส่ายหัวไปาผ้าเ็ัวแถมเ็บาเน่าที่มินอถอเสื้อผ้าระายเ็มพื้น...ไม่ถึ10นาทีพอหันลับมา ็พบานมเลื่อน แล้วไอ้ัวี็ทิ้ัวลนอนหลับปุ๋ย ฟัน็ไม่แปร
“มินอ ไปแปรฟัน”
“ื้อี้เีย”
ผมโอบเอวเานเ้าัวลุึ้นสะโหลสะเหล ลาัวไปห้อน้ำแสนยาเย็นเพราะะบอผมหลับท่าเียวเลย
ผลัเ้าห้อน้ำไ้็บีบยาสีฟันใส่แปรให้ เาทิ้แปรสีฟันไว้นี่เหมือนบ้านัวเอ มือเล็ๆไม่ยอมรับแปร ผมเลยยื่นเ้วน้ำให้รู้นะว่าเา่วแ่ไม่แปรฟันนี่มันน่าีเหอะ
ยัแปรสีฟันเ้าปาไ้ผม็ทำัวเหมือนพี่เลี้ยเ็ยืนแปรฟันให้มันแ๊ๆๆๆ นี่็อ้าปาหลับาเหมือนเ็ละเมอ
“เอ้าป้วนปา”
มันเิบสะุ้นะหายหลัไปทีนึแล้วสะุ้มาื่มน้ำาแ้มแล้วป้วนออ
ผมเอาเสื้อัวเอเ็ปาเล็ๆให้เรียบร้อย ระหว่านั่นเอ
“ฟู่ววว์ หอมยั”
เาพ่นลมหายใใส่ผม แล้วหัวเราะิๆนเียว ไ้ลิ่นยาสีฟันรสสรอเบอรี่อผมหอมเียว
“หอมแล้ว ป้วนปาอีไหม? ยัมีรสยาสีฟันในปาป่าว”
ผมถามแล้ว้อหน้าเา ไอ้ัวีทำปาู๋ใส่แล้วทำเป็นยื่นหน้ามาะูบ เออ ราวนี้ไม่เล่น้วยแล้วนะ หลายรั้แล้วไอ้ยื่นหน้ามาะูบๆเนี้ย
ผมประบูบปาแๆรหน้าให้มันสาแ่ใ ...ราวนี้หละไอ้นัวเียื่นเลย
“ื้อๆๆๆๆๆๆๆๆ” ร้อประท้วยให่ ผม็ถอนูบออ
แล้ว็โนผลัแรๆนเือบหน้าหาย
เาเินหนีผมไปแล้วเอาหลัมือถูๆปา ผม็เินามเ้าไปหน้าาเย ไม่พูอะไร
เาทิ้ัวลนอนไม่ห่มผ้า ผม็ะลาผ้าห่มมาห่มให้
“ไม่ห่มผ้าเี๋ยว็เป็นหวั”
“ไม่เห็นเย้อห่ม นอนอนายอุ่นว่าั้เยอะ”
เสียอู้อี้ๆัมาาอีฝ่าย หัวใผมเ้นแรมาอย่าบอไม่ถู เ้นแรว่าอนโมยูบเาในห้อน้ำอี
ผมทิ้ัวลนอน เายหัวึ้นแล้วหนุนแน้ายอผม านั้นเา็หันลับมาอเอวผมไว้ ผม็อเาอบ
“ฝันีนะ” ผมบอไปอนแรว่าะูบหน้าผา้วยแ่ไม่ล้า....
“อือ...” เาอบแล้วยหัวึ้นมา่อนะูบแ้มผมเบาๆพลาระิบ “แฮปปี้วาเลนไทน์นะลู่หาน” แล้วรีบมุหัวลับมาุอผมทันที
“ฮ่าๆๆๆๆๆๆๆๆๆ” ผมหัวเราะเหมือนนบ้า ไม่รู้ว่าลอเวลามัวทำห่าอะไรอยู่ น่าะลามาแปรฟัให้เร็วว่านี้เนอะ ะไ้รู้อะไรเร็วว่านี้ ผมูบหน้าผาเนียนแล้วอเาแน่น....แล้วหลับไป้วยวามสุเ็มหัวใที่แทบะสำลัมันออมา
FIN
สรีมแท็ #ฟิMybabyLumin
ผลงานอื่นๆ ของ LilyHZT ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ LilyHZT
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยมยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้
ความคิดเห็น