[GOT7 CURSE #คำสาปBN #Bnyoung

ข้าวปั้น, น้องปั้น (17)

ญี่ปุ่น - ปุ่นพี่สาวปั้น (24)

แชมป์ (25)

Intro

เสียงลมหายใจที่สม่ำเสมอบอกให้รู้ว่าเขากำลังหลับสนิท ผมยืนมองเขาในความมืดสลัวของแสงไฟจากโคมไฟเหนือโซฟา มือของผมอยากเอื้อมไปสัมผัสแตะตัวของเขาแต่กลับไม่กล้า... 

ผมโดนหมางเมิน...

เหมือนที่เธอเคยโดยกระทำ...

ผมค่อยๆ นั่งลงข้างโซฟา ได้แต่มองเขาเงียบๆ ไม่กล้าแม้แต่จะหายใจแรงเพราะกลัวว่าทำให้เขาตื่น ดวงตาของผมเอ่อคลอไปด้วยหยาดน้ำตา ผมไม่แน่ใจว่าใครกันแน่ที่เศร้า....

ผม...

หรือเธอ...

"มานั่งทำอะไร?"

จู่ๆ เสียงของเขาก็เอ่ยถามทั้งที่ยังหลับตาอยู่ในท่วงท่าเดิม ผมเม้มริมฝีปากเล็กน้อยก่อนจะตอบกลับด้วยความประหม่า เพราะเสียงที่เปล่งออกมาเป็นเสียงของ "เธอ" ที่ผมยังไม่คุ้นชิน

"ปุ่นว่าจะเดินมาปลุกคุณเข้าไปนอนข้างในค่ะ นอนตรงนี้มัน..."

ยังไม่ทันที่ผมจะพูดจบ คิ้วหนาของเขาก็ขมวดเข้าหากัน พร้อมคำพูดใจร้ายที่เขามักใช้ทำร้ายเธอด้วยคำพูดเพียงไม่กี่คำ

"คุณก็รู้ว่าผมไม่ชอบนอนเตียงเดียวกับคุณ"

ก้อนสะอื้นจุกอยู่ในลำคอ หัวใจของผมรู้สึกเหมือนถูกบีบด้วยมือที่มองไม่เห็น ผมมองเขาผ่านม่านน้ำตาที่ผมไม่แน่ใจว่าใครกันแน่ที่กำลังเสียใจ

ผม..

หรือเธอ...

"พี่แชมป์..." ผมพยายามเรียกเขา ในแบบที่ผมเคยเรียก ก่อนที่ผมจะจากร่างกายของตัวเองมา

แต่ทันทีที่เอ่ยขึ้นมาไม่กี่คำ เขาก็ลุกพรวดขึ้นมาโซฟา กระโจนเข้าใส่ผมราวกับเสือที่กระโจนใส่เหยื่อ 

สีหน้าบึ้งตึงของเขาที่ผมไม่เคยเจอมาก่อน และน้ำเสียงที่ไร้ความเมตตาที่ "พี่สาว" ของผมต้องเจอมาตลอดเวลาในฐานะภรรยาของเขา

"คุณไม่มีสิทธิ์เรียกผมแบบนั้น คุณไม่ใช่ปั้น! แล้วก็เลิกบีบน้ำตาสักที ผมหมดความอดทนกับคุณแล้วนะปุ่น การตายของน้องชายคุณไม่ได้ทำให้เรื่องระหว่างเรามันดีขึ้นหรอกนะ ยังไงผมก็จะหย่า!"

ใช่....ผมเป็นชู้กับพี่เขยตัวเอง และพี่สาวผมรับรู้มันมาตลอด

พี่ปุ่นไม่แม้แต่จะตำหนิผม หรือแม้แต่เขา 

เพราะความรักที่เธอมีให้พี่แชมป์มันทำให้เธอยอมเก็บความเจ็บปวดไว้เพียงลำพัง

แต่เหมือนว่าพระเจ้าจะลงโทษผมอย่างสาสมแล้วในตอนนี้...

"ฮึก... แชมป์" ผมร้องไห้และเรียกชื่อเขาอย่างอ่อนแรง 

ขณะที่สองมือของเขากำลังกดลงบนคอของผม...ไม่สิร่างกายของเธอ

ผมเริ่มหายใจติดขัด หวนให้คิดถึงคำพูดของพี่ปุ่นที่เคยพูดเล่นกับผม

คำพูดเล่นที่ดูเหมือนจะเป็นตลกร้ายเหลือเกิน

'อย่าบอกแชมป์นะว่าพี่เป็นคนออกไอเดียเรื่องเที่ยวพัทยา บอกว่าปั้นอยากไปนะ'

"ทำไมละครับ?"

'ถ้าแชมป์รู้ว่าพี่หาเรื่องให้เขาลางาน แชมป์ฆ่าพี่ตายแน่ๆ'

คำพูดติดตลกที่แฝงไปด้วยความเศร้าในแววตาของพี่ปุ่น ในตอนนั้นผมไม่เคยเอะใจเลยว่าทำไมพี่สาวผมถึงมีร่องรอยฟกช้ำเต็มตัวไปหมด เธอมักจะอ้างว่าเป็นอุบัติเหตุพลัดตกหกล้มเสมอ

แต่ในวินาทีที่สองมือของเขาค่อยๆคลายออกจากลำคอให้โอกาสผมได้หายใจอีกครั้ง

ผมคิดว่าคนที่ทำให้พี่สาวจากไปคือคนรักของผมเอง....

"ถ้าปุ่นตาย คุณคงจะมีความสุขมากกว่านี้ใช่ไหม?" 

ผมถามเขาด้วยคำลอที่แห้งผาก น้ำตาไหลอาบแก้มอย่างเกินจะควบคุม

เขาจ้องหน้าผม ด้วยแววตาแบบเดียวกับที่เขามอบมันให้พี่สาวผมตลอดมา

แววตาที่เต็มไปด้วยความเกลียดชัง...

"หึ ตอนนี้ผมต่างหากที่อยากตาย อย่างน้อยก็อาจจะได้เจอปั้น มันคงดีกว่ามีชีวิตอยู่กับคุณ!"

..........TBC..........

#คำสาปBN

สวัสดีค่า!

กลับมาอีกแล้วกับพล็อตเรื่องประหลาดๆ 5555555

เรื่องนี้ท้าทายเราค่อนข้างมากเพราะน้องจินยองจะต้องเป็นผู้หญิงนะคะ

เพราะในเรื่องน้องเสียชีวิตแล้วและตื่นมาในร่างของพี่สาว

แง๊ T_____T จะรอดไหมเนี่ย

เอาเป็นว่าไม่สปอยล์นะคะ ฝากติดตามด้วย ขอบคุณมากค่า