คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #35 : ✥ Chapter 29 : Don't know
Don't know
[Minho's Part]
"........." ผมเหม่อมอใบหน้ายามหลับไหลออีนหลัาที่อุ้มเามานอนบนเียในห้อผม
เออริิ ลืมโทรบอประธานเลย ะโน่ามั้ยวะเนี่ย
"....ู้...ู้...ู้-ไร" เสียห้วนอบลับมาในสาย โอย..ิบหายละ
"ผมมิโนนะรับ"
"เออรู้"
"ผมพาแทฮยอนมาโยที่ไม่บอ อโทษรับ"
"อืม ....อยู่ไหนัน"
"บ้านผมรับ"
"มันีึ้นบ้ามั้ย"
"....." ผมเหลือบมอนบนเีย "ยัไม่ื่นเลยรับ ประธานรับ ฝาอบุุยอแ้วยไ้มั้ยรับ ถ้าไม่ไุ้ยอแเย็บแผลให้แทฮยอน อนนี้มัน้อแย่แน่ๆ"
"อืม ไว้บอให้"
"อบุรับ ....!? ประธานรับ แทฮยอนฟื้นแล้วรับ"
"เหรอ เป็นไ"
"็ ูีนะรับ"
"เปิ Speaker ิ้"
"รับ" ผมทำามที่ประธานบอ่อนะวามือถือไว้บนหมอน้าหัวอีน
"ไแทฮยอน"
"รับประธาน.." แทฮยอนยิ้มน้อยๆเมื่อไ้ยินเสียประธานัออมาาลำโพ
"ใล้ายรึยั"
"หึหึ..ยัรับ"
"เรื่อที่นายอบันันรู้าูเนียร์ละนะ"
"......"
"ถ้านายทำให้ันรู้ัวันิัน็อบนายแหละ แ่อนนี้ันมีูเนียร์แล้ว นายรู้ใ่มั้ย"
"รับ"
"........"
"....."
"..ไว้หายีเมื่อไหร่่อยลับมาทำานนะ"
"แ่-"
"่อเรื่อไว้แล้วอย่าิว่าะไ้ออไป่ายๆ อนแรันะะ่านาย้วย้ำ แู่เนียร์บอว่านาย่วยเ้าไว้าเพื่อนนาย ันเลย่าสอัวนั้นแทน พูถึไอ้พวนั้น อย่าลืมไปัานศพให้พวมัน้วย่อนที่ันะหั่นเป็นิ้นๆให้ระเ้ในฟาร์มิน"
"รับๆ" อบพราเอาแน่ายหน้าผาลุ้มๆ
"และถ้านายทำผิ้ำสออี ันะโยนนายลบ่อระเ้ทั้เป็น เ้าใมั้ย"
"รับประธาน ผมอโทษสำหรับทุอย่ารับ"
"อืม ันไม่อยา่านาย รู้ไว้ะ"
"รับ"
"นอนพัไป ส่วนมิโน มาุยันหน่อย"
"รับ/รับ" ผมปิ Speaker แล้วนำมันมาแนบหู นาุยในสายยัทำผมสั่นไ้นานี้ถ้าเอัวริะนาไหนวะเนี่ย ไม่อยาิเลย
ในห้อนั่เล่น
"นายอบแทฮยอนรึเปล่า"
".....//อึ" เ้ารู้ไ้ไ
"ว่าไล่ะ"
"ประธานรู้เหรอรับ"
"ยูยอมเพิ่เล่าให้ฟัน่ะ"
"......"
"พูแบบแมนๆเลยนะ มาถึั้นนี้แล้วนายมา่อันเลยไม่ีว่าเหรอวะ ันยัไม่เยแะแทฮยอนเลย้วย"
"ะีเหรอรับ"
"มันึ้นอยู่ับัวนายนั่นแหละ อยาเป็นเหมือนแทฮยอนรึไ ไม่ยอมบอนโนนอื่นาบไปินน่ะ"
"......."
"..พูแ่นี้พอ ันเหนื่อย วาละ"
"อ๋อ รับๆๆ อโทษที่รบวนรับ"
"อืม" ประธานัสายไป ผมถอนหายใยาว เอาไับีวิีเนี่ย
"ุยไรันรับ"
"แทฮยอน!? ออมาทำไมห้ะ ไปนอนิ" ร่าบาเินมานั่้าๆโยไม่แร์ำพูอผมันิ
"ออหน่อยไ้มั้ยรับ"
"...เอาิ" แทฮยอนสวมอผมแน่น่อนะปล่อยโฮออมา ผมทำอะไรไม่ถู เ้าร้อไห้ หนั้วย ปะ-ปลอบไีวะ
"......."
"..ทำไีฮยอ ฮึ..มันสายไปแล้ว"
"....."
"....//ฮืออออ"
"......" สสารมัน็สสารนะ แ่ผมินแล้วอะ ปลอบนไม่รู้ะปลอบยัไแล้วับเรื่อประธานเนี่ย อบแล้วทำไมไม่บอเาล่ะห้ะ มาร้อไห้อนสายไปเนี้ยนะ
ผมอยาพูแบบนี้ับแทฮยอนแ่พูไป็เหมือนพูให้ัวเอฟันั่นแหละ อนแรผมเศร้านะที่เ้าไปอบประธาน แ่เ็บบ่อยๆมัน็าไปเอ ลีรับ
"ใหู้บปลอบใมั้ยล่ะ"
"ฮึ ไม่ลนะรับ"
"ใรว่าล ันูบริ"
"......" าหวานที่ลอไป้วยน้ำามอผมนิ่แบบเศร้าๆ ลมันอยาให้ผมูบมั้ยนั่น
"ูบริๆนะ"
"...ฮึ.."
"เอารินะ" ผมยื่นหน้าเ้าไปใล้หน้าอีน
"......." ในที่สุแทฮยอน็ทนไม่ไหวึผมเ้าไปูบ้วยัวเอ ไม่อยาะบอว่าปริ่มมา หวานสัสๆ
"อือออ/อืมม"
"......."
"......"
"เรารู้ัันมาี่ปี" ถามหลัาผละออาัน
"ั้แ่เ้าาร์โล ผมไม่รู้ ผมิไม่ออ ฮยอ"
"โอย อย่าอแน่นสิวะ หายใไม่ออ"
"..ฮึ อโทษรับ"
"แทฮยอน"
"รับ"
"เอารๆนะ"
"....."
"เป็นแฟนับันมั้ย"
"ห้ะ"
"ันุยับประธานแล้ว"
"......."
"ประธานบอให้รีบพู่อนะสาย"
"....."
"อย่าน้อยะไ้รู้ว่า้อร้อไห้อีเท่าไหร่"
"?"
"ถ้านายลัน็ร้อไห้ 548 วัน แ่ถ้าปิเสธ...ราวนี้ัน้อร้อไห้ 549 วันและ่อไปเรื่อยๆนว่าะถึวันที่นายยอมรับ"
"......"
"แ่่ามันเถอะ ไปนอนไ้แล้วไป ถ้าวืมาันไม่อุ้มนายอีแล้วนะ ัวนะ-" ู่ๆแทฮยอน็ูบผมนผมล้มหายหลับนโฟาให่ อะไรวะเนี่ย!?
"ฮยอ~" เรียเสียหวาน
"....?"
"745 วันับารอ่อยมิโนฮยอ นานพอมั้ยรับ"
"หมายวามว่าไ"
"ฮยอนี่มัน"
"อะไร ันทำไม"
"745 วันเท่าับ 2 ปีว่าที่ผมพยายามีบนโ่นหนึ่ ีบนไม่รู้ะีบยัไ ีบนหมวิธีแ่เ้ายัไม่รู้ัว หรือว่ารู้ัวแล้วนึว่าิไปเอรับ"
"โ่เลยเหรอ"
"้อโ่รับ ีบมา 2 ปี็ยัไม่รู้ัว ำๆนี้เหมาะที่สุแล้วรับ"
"นาย" ผมพลิัวให้ร่าเพรียมลไปอยู่้าล่าแทน
"ทำไมรับ"
"ไอ้บ้า! แล้วทำไม้อไปอบประธาน้วย บอว่ารัประธานับันไ้แ่ทำไมบอรัันไม่ไ้!? มันยามารึไ"
"อย่าที่บอ ผมเหนื่อยรับ และเรา็เป็นผู้ายทัู้่้วย โอาสที่ฮยอะรัผมมันแทบเป็นไปไม่ไ้เลย้วย้ำ"
"็นี่ไ รัมา รู้รึยั หรือ้อให้ระแทส่วนไหนถึะรู้"
"ฮ่าๆๆ โ่ันทั้สอนเลยเย้"
"ไอ้แทฮยอน" ผมระมูบทั่วัวอีน ไม่ไหวแล้วรับ ผมอทนับร่าายที่สวยามนี้มาปีรึ่ ในเมื่อแทฮยอนบอว่าพยายามีบผมมาสอปีนั่นแสว่าเ้าเป็นนเริ่ม ะนั้นผมมีสิทธิ์ืนใน้อรับ
"ฮยอ มันี้นะรับ อื๊อ"
"ันรันายที่สุเลย เออ สรุป เรื่อประธานนี่ือยัไ"
"ผมรัเ้ารับ"
"......"
"แ่...."
"....."
"ถึนใหม่ะเพอร์เฟ็แ่ไหน มัน้อมีอยู่้อหนึ่ที่สู้นเ่าไม่ไ้รับ"
"อะไร"
"เามาทีหลัรับ"
"......"
"สำหรับผม อเ่า ถ้ามันยัีอยู่ผม็ไม่อยาทิ้รับ เพราะผมถือว่ามันอยู่ับผมมาไ้ถึนานี้มัน้อเป็นอที่ทนมือทนเท้าผมพอสมวรแล้วถ้าผมไปเสี่ยับอใหม่ที่สวยามแ่เปราะบาและแ่าย สู้รัษาอเ่าไว้ไม่ีว่าเหรอรับ"
"...สำหรับันนายือนเียว ไม่มีใหม่ไม่มีเ่าอะไรทั้นั้น"
"ฮยอ็นเียวนะรับ อาะ...นแร้วย" แนเรียวล้ออผมแบบยั่วๆ โอ้โห..เ็ี่หาพ่อเถอะ
"เป็นผู้ายทำไมยั่วเ่ั"
"เพราะอนนี้ผมรู้ว่าฮยอเป็นอผม"
"....." รู้ี้ับปล้ำั้แ่ปีแรที่อบน่าะี หึ ทำัวสภาพบุรุษ ไล่ะ อแมาปีรึ่
"..เี๋ยว่อน ไอ้เรื่ออใหม่อเ่า"
"......"
"นายเห็นันเป็นัวสำรอเหรอ"
"รับ"
"นาย!" ผมุนึ้นมาทันที "ทะ---"
"ผมีบฮยอสอปี ฮยอไม่รู้ัว ฮยออบผมปีรึ่ ฮยอไม่แสอออะไรัอย่า ผมไปอบประธาน ฮยอไม่ท้วไม่ห้ามแถมยัสนับสนุนอี ประธานเป็นแฟนุูเนียร์ ผมอหั ฮยอเพิ่บออบผมแล้วอผมเป็นแฟน ให้ย้ำอยู่นั่นแหละ ใรันแน่ที่วรเือ!"
"......" ไล่มาะูุเลยเว้ย
"ันั้นหยุิเรื่อุิเถอะรับ ทำเหมือนไม่เยเ้าู้ไปไ้"
"ปาเ็บีนะนาย"
"เราอยู่้วยันมาี่ปีแล้ว ให้มาแอ๊บใส่ันภายในวันเียวมัน็ไม่ใ่นี่รับ"
"ทุอย่าะเหมือนเิม?"
"ไม่นานั้นหรอรับ" แทฮยอนยิ้ม่อนะเลิพาแนบนอผม
"......." มือเรียวปลระุมเิ้ัวเอทีละเม็ๆ าสวย้อหน้าผมอย่าท้าทายอำนา ไอ้เี้ย หาำบรรยายไม่ถูเลยเว้ย
"มัน็้อมีเพิ่มเิมอะไรบ้า...ริมั้ยรับ"
"......//อึ" อย่าห้ามผมนะรับ
ความคิดเห็น