สนมสิ้นรัก [อันจวี๋เหม่ย]

สนมสิ้นรัก [อันจวี๋เหม่ย]

ฉางไป๋หลง/ฉางหวงตี้ ไป๋หลง : เขาจักรพรรดิผู้เลื่องชื่อลือนามว่าเป็นกษัตริย์ที่มากความสามารถมีพรสวรรค์ในด้านต่างๆมาตั้งแต่เกิดถึงกระนั้นพระองค์ก็ยังมีจุดด่างพร่อยนั้นคือผมที่เป็นสีขาว อย่างไรก็ตามพระองค์ก็ยังเป็นที่รักของประชาชนแต่ด้วยความโหดเหี้ยม ความกลัวจึงล้วนมีมากกว่า และอีกประการหนึ่งที่ผู้คนต่างกล่าวขานกันนั้นก็คือพระองค์เป็นเทพเซียนพลังปราณขั้นไป๋เซ่อ(ขาว)ทำให้ต้องครองตนเป็นบุรุษไร้มลทินไม่ยุ่งเกี่ยวในทางกาม และดอกไม้วังหลังของพระองค์นั้นยังไม่มีผู้ใดผ่านการถวายตัวมาก่อนเพียงแต่แต่งเข้าตามประเพณีและถ่วงอำนาจสมดุล จะหาว่าหลายเมียก็มิได้เพราะพระองค์นั้นแต่งในนามหาได้ร่วมหอไม่

เหมยลี่/อันจวี๋เหม่ย : เธอเป็นลูกครึ่งไทยจีนในช่วงปีใหม่ไทยนั้นก็คือสงกรานต์เธอได้เดินทางกลับจากจีนมาเยี่ยมมารดาและบิดาที่ย้ายมาอยู่ไทยถาวรโดยที่เธอและสามีที่เพิ่งแต่งงานกันได้ปีกว่าเลือกที่จะตั้งถิ่นฐานอยู่ที่จีน ในวันนั้นเธออาสาขับรถออกมารับเพื่อนสาวที่สนามบินเนื่องจากเธอขอมาเที่ยวไทยด้วยแต่ใครจะรู้ว่าระหว่างทางโค้งรถเธอกลับเบรกไม่อยู่ทำให้เสียหลักพลิกคว่ำระเบิด...ใช่ เธอสิ้นใจตายในเวลาต่อมาทั้งๆที่พยายามตะเกียกตะกายออกมาแต่ก็ไม่ทัน แต่...มันยังไม่จบเพียงเท่านั้นเพราะเธอรู้สึกตัวฟื้นกลับมาอีกครั้งพบว่าตนเองถูกแทงนอนเลือดอาบอยู่หน้าร้าน...โรงหมอเก่าๆ(?) มองไปรอบๆด้วยลมหายใจโรยรินก็พบว่าเหมือนเธอนั้นหลุดเข้ามาอยู่ในจีนยุคโบราณ ... มีใครให้มากกว่านี้ไหม?

หย่งเฉิงกง : สวัสดีค่ะเรื่องแรกของเรานะคะที่เริ่มหัดแต่ง ก่อนอื่นขอแจ้งก่อนนะคะว่าเราไม่อิงประวัติศาสตร์แต่อย่างใดมีเพียงยศหรือตำแหน่งเท่านั้นที่นำมาปรับใช้ ส่วนแคว้น , ชนเผ่า , พลังยุทธ ,พลังปราณ เราแต่งและปรับเปลี่ยนมาใช้ในแบบฉบับของเรา อย่างไรก็ขอฝากผลงานขอเราไว้ในอ้อมกอดแฟนนิยายจีนด้วยนะคะ ขอบคุณค่ะ