หากจะรัก (นิยายชุดเพียงแสงส่องใจ)

ลำดับตอนที่ #21 : ฝากบอก 60%

     เบญจาเดินวนดูรอบบ้านว่าต้องปรับปรุงอะไรอีกบ้าง เนื่องจากทำมาหลายวันแล้วแต่ก็รู้สึกว่ายังไม่กลับมาสวยเหมือนตอนเด็ก ๆ ที่เธอเคยอยู่เลยสักนิด มันก็น่าจะเป็นอย่างนั้นอยู่หรอกเพราะเธอทำอยู่คนเดียว จะคืบหน้าไปได้สักกี่มากน้อยกันเชียว ในเมื่อบ้านหลังนี้บริเวณกว้างใหญ่เหลือเกิน ไหนจะต้นหมากรากไม้หลากหลายชนิดรายรอบที่จะต้องตัดแต่งให้ได้รูปได้ทรงสวยงาม

แม้หน้าบ้านจะตัดต้นไม้กิ่งไม้จนดูโปร่งตาแล้ว แต่หลังบ้านนี่สิ สระน้ำหลังบ้านแห้งขอด ซึ่งเมื่อก่อนเธอชอบไปนั่งเล่นที่นั่นเป็นประจำเพราะมีดอกบัวหลวงสีชมพูขึ้นอยู่เต็มสระ แถมยังมีปลาน้ำจืดหลากหลายชนิด ส่วนหลังบ้านไม่ได้เป็นป่ารกแบบนี้ บิดาของเธอจัดเป็นส่วนปลูกพืชผักสวนครัวเอาไว้เลี้ยงคนในบ้าน แถมยังเลี้ยงไก่ไข่ไว้ด้วย รวมทั้งจัดเป็นสวนดอกไม้สำหรับไว้นั่งเล่น

แล้วเธอก็นึกถึงคนส่วนเก่าแก่ขึ้นมา นายเริ่มเป็นคนทำสวนที่เก่งฉกาจทีเดียว ตอนนั้นอายุราว ๆ ยี่สิบต้นๆ เป็นคนสวนมาตั้งแต่จำความได้กระมัง เพราะบิดาของนายเริ่มก็เป็นคนสวนอยู่ที่นี่ตั้งแต่รุ่นปู่ของเธอ พอรุ่นลูกก็ทำสืบเนื่องกันมา แต่หลังจากที่เกิดเหตุวุ่นวายคราวนั้น เธอจ่ายเงินให้นายเริ่มไปก้อนหนึ่งก่อนจะย้ายออกจากบ้าน

นายเริ่มให้เบอร์โทรและสถานที่ติดต่อที่ต่างจังหวัดเอาไว้ บอกว่าถ้าเธอกลับมาอยู่บ้านนี้เมื่อไหร่ให้ตามตัวมาช่วยงานได้เหมือนเดิม แต่ตอนนี้เวลาผ่านไปเกือบยี่สิบปีแล้ว นายเริ่มก็คงอายุมากกว่าเธอสักสี่ห้าปี คาดว่าน่าจะยังทำงานไหว แต่ตอนนี้เบอร์ที่เธอจดไว้ในสมุดโทรศัพท์ยังจะใช้ได้อยู่หรือไม่ แล้วเจตนารมณ์เดิมของนายเริ่มเปลี่ยนแปลงไปหรือยังเธอก็ไม่รู้ แต่คนที่ไว้วางใจได้เช่นนี้เธอก็อยากชวนกลับมาทำงานด้วยกันเหมือนเดิม

เบญจาเดินกลับไปที่บ้านหลังเล็ก เธอเปิดสมุดจดเบอร์โทรศัพท์ที่วางอยู่ข้างโทรศัพท์บ้าน หญิงสาวค้นหาเบอร์อยู่ครู่หนึ่งก่อนจะยกหูโทรศัพท์ขึ้นมาแล้วกดปุ่มโทรออกไปจนกระทั่งมีเสียงรับสาย

เธอแจ้งความประสงค์ว่าอยากคุยกับนายเริ่ม คนที่รับสายทวนชื่อแล้วทำท่าคิดอยู่พักหนึ่งก่อนจะตอบกลับมาว่านายเริ่มไม่ได้อยู่ที่นั่นแล้ว เธอสอบถามถึงได้รู้ว่านายเริ่มเข้ามาทำงานเป็นช่างก่อสร้างอยุ่ที่กรุงเทพมาเป็นสิบปีแล้ว แต่เธอก็ได้เบอร์โทรใหม่ของนายเริ่มมา และภาวนาให้นายเริ่มยังใช้เบอร์นั้น

เสียงโหวกเหวกที่ดังมาขณะคนปลายสายกดปุ่มรับสาย เธอจึงสันนิษฐานว่านายเริ่มน่าจะทำงานอยู่ในไซด์งานก่อสร้างที่ใดที่หนึ่งแน่นอน เพราะมีทั้งเสียงตอกตะปู และเสียงสั่งงานดังแว่วเข้ามา

“สวัสดีด่ะ ดิฉันขอสายนายเริ่มค่ะ”

“ผมเริ่มพูดสายครับ” เสียงรับคำมาอย่างลังเล

“นายเริ่มหรือจ๊ะ นายเริ่มจำเบญได้ไหม” หญิงสาวเอ่ยถามน้ำตาคลอพาให้เสียงสั่นเครือไปด้วย

“เบญ...เบญ ชะ...ใช่ คุณหนูเบญจาหรือเปล่าครับ” นายเริ่มถามเสียงสั่น

“จ๊ะ นายเริ่ม เราไม่ได้คุยกันนานเชียว” เบญจาตื้อจนแทบจะพูดอะไรไม่ออกเมื่อได้คุยกับคนเก่าคนแก่ของบ้าน

“ครับ ผมก็ผ่าน...ผ่านบ้านคุณหนูหลายครั้งแล้ว เห็นแล้วใจหายวาบทุกที คิดถึงทุกคนที่เคยอยู่ด้วยกัน คุณหนูสบายดีหรือครับ”

“จ๊ะ เบญสบายดี แล้วนายเริ่มล่ะจ๊ะ”

“ผมก็พออยู่พอกินไปวัน ๆ จะให้สบายอกสบายใจอย่างตอนอยู่กับคุณท่านไม่ได้หรอก ไหนภาระต้องเลี้ยงเมียอีกคน ลูกอีกคน ก็ต้องทนสู้กันไปเรื่อย ๆ ละครับคุณหนู” นายเริ่มเล่าชีวิตปัจจุบันให้ฟัง

“แล้วนายเริ่มอยู่ที่ไหนหรือจ๊ะตอนนี้”

“ตอนนี้ผมก็อยู่แถวฝั่งธนครับ รับจ้างทำก่อสร้างมาหลายปีแล้ว ย้ายที่อยู่ไปเรื่อยละครับ แล้วแต่เขามีงานที่ไหนให้ทำ”

“งานคงหนักใช่ไหมจ๊ะ เบญไม่น่าตัดสินใจผิดเลย ทุกคนเลยเดือดร้อนกันไปหมด”

“โธ่ คุณหนูอย่าคิดอย่างนั้นสิครับ คุณหนูก็คงลำบากเหมือนกัน เรื่องผมลำบากก็สมควรแล้วละครับ เพราะตอนท่านจะส่งเรียนผมดันขี้เกียจ มัวแต่คิดว่าอยู่กับท่านก็สบายดีอยู่แล้ว ตอนนี้เลยต้องใช้แรงงานไปตามเรื่องตามราว”

“ไม่แน่นะนายเริ่ม เบญอาจจะได้บ้านคืนมา ถ้าเบญได้บ้านคืนมาเหมือนเดิม นายเริ่มจะกลับมาทำงานกับเบญไหมจ๊ะ”

“ทำสิครับคุณหนู ผมจะรีบไปทันทีเลย”

“งั้นนายเริ่มบันทึกเบอร์ของเบญไว้นะ ถ้านายเริ่มจะเปลี่ยนเบอร์ก็โทรมาบอกด้วย ตอนนี้เบญพยายามหาจะทางซื้อบ้านกลับคืนมาเหมือนเดิม แต่ไม่รู้เจ้าของบ้านเขาจะยอมหรือเปล่า เบญให้พี่เพียงขวัญหาเงินให้อยู่” เธอบอกนายเริ่มไปเท่านั้น ที่จริงเธออยากจะจ้างนายเริ่มมาทำงานเสียแต่วันนี้ แต่เธอเป็นเพียงแม่บ้านเท่านั้นในตอนนี้ ไม่ใช่เจ้าของบ้าน ไม่มีสิทธิ์มีเสียงอะไรที่จะไปจ้างคนโน้นคนนี้มาเพิ่ม

--------------------------------------

ตอนนี้ไม่มีหมอดลเลย ไว้เจอกับหมอดลพรุ่งนี้นะคะ ขอบคุณที่ติดตามอ่านค่ะ ฝากแอดแฟนด้วยนะคะ และขอบคุณทุกคอมเมนต์ที่อ่านแล้วยิ้มออก มีบางคนบอกว่าอยากมีป๊าบ้างอยากเป็นม๊าบ้าง ไม่รู้จะไปหาป๊ากับม๊าที่ไหนก็มาหากันได้ที่นี่นะคะ ขอให้อ่านอย่างมีความสุขค่ะ...ทิพย์ทิวา 5/3/2559 19.36