หิมะพร่างรัก (e-book พร้อมโหลด)

ลำดับตอนที่ #14 : การสอนงานในแบบของท่านรอง (2)

“ทั้งอาทิตย์เลยเหรอคะ” หญิงสาวเบิกตาโต

“ใช่ครับ เพราะแค่วันเดียว คุณคงยังสรุปไม่ได้” 

“ก็จริงค่ะ” เพลงขวัญพยักหน้าไวๆ เมื่อเห็นว่าเขาพูดถูก

“ผมไม่ได้แกล้งคุณนะครับ แต่นี่เป็นวิธีการสอนงานของผม ผมอยากให้คุณเรียนรู้ด้วยตัวเอง มากกว่าให้คอยบอกทุกอย่าง”

“ดิฉันก็ไม่ได้คิดว่าท่านรองแกล้งเลยนะคะ” เธอส่ายหน้าหวือ

“ดีแล้ว ที่ผมเลือกคุณ ก็เพราะว่าเชื่อใจคุณ และผมก็หวังว่าคุณจะเชื่อใจผมเหมือนกัน”

ดวงตาสีดำขลับที่มองมาฉายแววจริงใจ ประกายสว่างไสวในดวงตาคู่นั้นทำให้หัวใจของเธอเต้นผิดจังหวะทันที

“ค่ะ” แกจะใจเต้นทำไมเนี่ย เขาพูดเรื่องงานไหม ไม่ได้สารภาพรักสักหน่อย

“ถ้าเราไม่เชื่อใจกัน ก็คงทำงานด้วยกันไม่ได้ และอย่าลืมที่ผมบอก ถ้าคุณมีปัญหาในการทำงาน หรือมีเรื่องอะไรไม่สบายใจ ให้ถามได้เลย ผมยินดีให้คำแนะนำเสมอ”

“ขอบคุณมากๆ เลยค่ะ” เพลงขวัญยิ้มซาบซึ้ง “ถ้างั้น...ดิฉันขอปรึกษาท่านรองเรื่องงานเลยนะคะ”

“ได้ครับ” ภานุรุจรอฟังอย่างตั้งใจ

เมื่อเจ้านายเปิดโอกาส หญิงสาวก็ซักถามสิ่งที่ยังสงสัยเต็มที่ จนมาถึงเรื่องการจัดงานเลี้ยงผู้ถือหุ้น ซึ่งถือเป็นงานใหญ่งานแรกที่เธอต้องรับผิดชอบ ถ้างานนี้ออกมาดี ก็การันตีได้เลยว่าเธอจะผ่านการทดลองงานแน่นอน

สำหรับเพลงขวัญ เมื่อได้ลงมือทำงานอะไรสักอย่างแล้ว เธอจะตั้งใจทำให้เต็มที่ แต่ถ้าเป็นเรื่องที่ไม่ถนัดหรือเกินกำลัง หญิงสาวก็ไม่เคยอายที่จะขอความช่วยเหลือจากคนอื่น เพราะเธอถือคติว่าคนเราไม่ได้เก่งไปหมดทุกอย่าง บางอย่างก็ต้องอาศัยผู้ที่เก่งกว่าคอยชี้แนะ ซึ่งไม่ใช่เรื่องผิดตรงไหนเลย ดีกว่ามัวทะนงตัวกลัวจะเสียหน้าจนงานออกมาเละเทะ

“หลังจากส่งแผนการจัดงานให้ท่านรองดูแล้ว ถ้าท่านรองอนุมัติ ดิฉันก็จะดำเนินการตามแผนทันที และจะไปประสานงานกับฝ่ายที่เกี่ยวข้องเพื่อให้การจัดงานลุล่วงตามแผนที่วางเอาไว้นะคะ”

การได้ไปแนะนำตัวกับแผนกต่างๆ ทำให้เธอได้รู้จักพนักงานและโครงสร้างขององค์กรทั้งหมดแล้ว

“แล้วจะส่งแผนให้ผมได้เมื่อไหร่ครับ ภายในอาทิตย์หน้าได้ไหม” ท่านรองเอ่ยด้วยน้ำเสียงสบายๆ แต่คนฟังแอบกดดัน

“ได้ค่ะ” เมื่อเจ้านายต้องการอย่างนั้น ไม่ได้ก็ต้องได้ละ!

“ขอบคุณครับ”

จากนั้นหญิงสาวก็สอบถามเรื่องอื่นๆ ต่อ จนกระทั่งพนักงานนำอาหารและเครื่องดื่มมาเสิร์ฟ

“แก้วไหนของผมครับ” ภานุรุจมองแก้วน้ำมะพร้าวปั่นและแก้วน้ำแตงโมปั่น ก่อนเลื่อนสายตาขึ้นมองใบหน้าใสของเลขาฯ สาว

“มะพร้าวปั่นค่ะ” เพลงขวัญเลื่อนแก้วให้เขาอย่างสุภาพ

“ขอบคุณครับ” ภานุรุจเริ่มรับประทานอาหารโดยตักปีกไก่น้ำแดงมาใส่จานเป็นอันดับแรก

ด้านเพลงขวัญก็กินไปสังเกตเจ้านายไป เธอพบว่ามีความถี่ในการตักปีกไก่น้ำแดงมากที่สุดในบรรดาอาหารทั้งหมด รองลงมาคือแกงจืดลูกรอกและแกงเขียวหวานเนื้อตุ๋นตามลำดับ ส่วนซี่โครงหมูทอดกระเทียมเขาตักไปแค่หนึ่งชิ้นเท่านั้น

ตลอดการรับประทานอาหาร ภานุรุจดื่มน้ำมะพร้าวไปไม่ถึงครึ่งแก้ว แสดงว่าเขาไม่ชอบแน่ๆ พรุ่งนี้เธอคงต้องลองสั่งอย่างอื่นให้