คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #15 : เฮียกร
“ก็ได้ค่ะพี่ตามใจหนู"
MIN SAID
EP 16: เฮียกร
SOL’S TALK
คฤหาสน์มานพสกุล 7:30 PM
“วันมะรืนแต่งตัวสวยๆนะคะ พี่จะขับรถมารับ”
ใบหน้าหล่อเหลาของพี่มิณทร์โน้มมากระซิบข้างหูฉันก่อนจะถือโอกาสขโมยหอมแก้มหนักๆแล้ววาดขาขึ้นไปนั่งบนบิ๊กไบค์คันใหญ่พร้อมกับเสียงหัวเราะ โอยย นี่เขาขโมยหอมฉันเป็นครั้งที่ร้อยแล้วมั้ง!! เดี๋ยวจับหอม เดี๋ยวจับปล้ำ หัวใจฉันเต้นผิดจังหวะจนจะกลับบ้านไม่ถูกแล้วว ฉันมองค้อนพี่มิณทร์ขณะที่เขาเอาแต่ยิ้มออร่าใส่ฉัน
“เจอหอมปิดแม็ทช์ทีนี่ถึงกับเคลิ้มเลยหรอคะ?”
พี่มิณทร์ยังคงหัวเราะฉันที่เอาแต่จิกตาใส่เขาไม่เลิก ก็ดูสิ! พี่มิณทร์เอาแต่จ้องขโมยหอมฉัน..ไม่จูบก็หอม ไม่หอมก็จูบ วนกันอยู่นั่น! ยืนคุยกันเฉยๆไม่เป็นรึไงนะเอะอะก็คว้าฉันไปฟัดอยู่เรื่อย นี่ขนาดเขาเพิ่งบิดมอไซค์แว๊นตามมาส่งฉันถึงหน้าบ้านแหม่บๆและเราก็กำลังยืนคุยกัน
“พี่เล่นหอมซอลจนซอลแก้มช้ำไปหมดแล้วนะคะ” พูดแล้วยังมาขำ พี่มิณทร์ยิ้มให้ฉันที่เอามือจับแก้มตัวเองป้อยๆ
“แหมม ก็หนูอยากหอมมมน่ากินเองนี่คะ”
โอ้ยยย ไอ้เรื่องพูดให้ฉันหน้าแดงนี่ก็เก่งนักล่ะ! ฉันหน้าร้อนผ่าวเลือดขึ้นหัวเพราะเขาเป็นสิบครั้งแล้วมั้งวันนี้ “ไม่เอาน่าคนดีของพี่ วันงานบายเนียร์แต่งตัวให้สวยระเบิดไปเลยนะคะ”
พี่มิณทร์เอื้อมมือมาหยิกแก้มฉัน ฉันอดใจเต้นตึกตักเมื่อนึกไปถึงคำชวนของเขาก่อนหน้านี้ไม่ได้ พี่มิณทร์เอ่ยปากชวนฉันไปงานบายเนียร์ที่คณะซึ่งคณะวิศวะโยธาจัดงานขึ้นเป็นการภายใน พี่มิณทร์ชวนฉันไปในฐานะสะใภ้วิศวะ..
“ซอลไปได้จริงหรอคะ..” ฉันตื่นเต้นที่จะได้ไปงานบายเนียร์ของคณะวิศวะจนเผลอจิกเล็บเข้ากับอุ้งมือตัวเองอย่างเก็บอาการ
“อ้าวว แล้วทำไมจะไม่ได้ล่ะคะ” พี่มิณทร์จิ้มปลายนิ้วเคาะกลางหน้าผากฉัน“หนูเป็นสะใภ้วิศวะรึเปล่าล่ะคะ? สะใภ้วิศวะไปได้ทุกคนอีกอย่างหนูก็สะดุดลานกียร์การันตีตัวเองไปแล้วทำไมถึงจะไปไม่ได้ล่ะคะ?”
พี่มิณทร์ยิ้มล้อฉัน สะดุดลานเกียร์ระวังเป็นเมียวิศวะ โอเคทราบแล้วค่ะ ฉันสถาปณาตัวเองเป็นสะใภ้วิศวะตั้งแต่คืนนั้นเรียบร้อยแล้ว เรียกได้ว่าโดนเคลมไม่รอดอ่ะ
“แต่ซอลไม่รู้จักใครเลยนะคะ”
“ไม่ต้องรู้จักหรอกค่ะแค่หนูรู้จักพี่คนเดียวก็พอ ว่าแต่หนูจะหลบสายตาไอ้กรไปงานบายเนียร์กับพี่ได้แน่หรอคะ?” พี่มิณทร์ถามย้ำฉันอีกครั้ง ดูพี่มิณทร์จะยังเป็นกังวลเรื่องนี้อยู่หน่อยๆ ก็นะ.. เรื่องที่ฉันกับพี่มิณทร์คบกันมันยังเป็นความลับ
“พรุ่งนี้เฮียกรก็จะบินไปสิงคโปร์แล้วค่ะ วันนี้เฮียเลยไปคลุกอยู่บ้านพี่ก้อยทั้งวันพี่มิณทร์ไม่ต้องเป็นห่วงหรอก”
‘พี่ก้อย’ ที่ว่าคือแฟนสาวแสนสวยของเฮียกรพี่ชายฉัน พี่ก้อยกับเฮียกรรู้จักกันและเป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆแล้ว นี่เรียกได้ว่าคบกันยิงยาวตั้งแต่มัธยมจนถึงมหาลัย ฉันแว่วๆจากมะม๊าว่าเฮียกรก็ไปเกริ่นๆคุยกับทางผู้ใหญ่เรื่องจะขอหมั้นกับพี่ก้อยหลังเรียนจบเรียบร้อยแล้วด้วย รักจริงหวังแต่งสุดดอ่ะพี่ชายฉัน
“อ่อ ถ้าอย่างงั้นก็โอเคค่ะ แต่ให้พี่บอกกับไอ้กรไปตรงๆเลยก็ได้นะคะว่าหนูน่ะกำลังคบกับอยู่กับพี่ เพราะพี่ก็ไม่ชอบที่ต้องมาแอบคุยเหมือนหลบเจ้าหนี้แบบนี้เหมือนกัน”
พี่มิณทร์ขำกับอาการลุกลี้ลุกลนของฉัน เพราะฉันจัดฉากให้เขาจอดมอไซค์หลบๆอยู่ตรงรั้วบ้านเพราะฉันกลัวเฮียกรจะกลับมาเห็น เพราะถ้าเฮียกรเห็นพี่มิณทร์มีงานเข้าแน่ๆอ่ะ
“พี่มิณทร์ค่อยบอกเฮียกรทีหลังก็ได้นะคะ” ฉันยังไม่อยากให้พี่มิณทร์กับเฮียกรมีเรื่องกัน ฉันเลี่ยงตอบพี่มิณทร์ปัดๆแต่พี่มิณทร์กลับดูออกไปหมดว่าฉันคิดอะไรเพราะเขาเล่นพูดสิ่งที่อยู่ในใจฉันมาหมด เขานี่..นอกจากจะได้หัวใจฉันไปแล้วยังอ่านใจฉันได้ขาดสุดไรอ่ะ
“หนูกลัวไอ้กรมันจะตัดเพื่อนกับพี่หรอคะ?”
“ซอลกลัวเฮียกรกระโดดถีบยอดอกพี่มิณทร์มากกว่าค่ะ ไว้ค่อยบอกเถอะนะคะซอลขอ” ฉันทำปากจู๋แล้วจับมือพี่มิณทร์อย่างอ้อนๆ ฉันยังไม่พร้อมให้เฮียกรรู้จริงๆ
“ซอลคะ อย่างมากมันก็แค่กระทืบพี่ เจ็บนิดๆหน่อยๆไม่เป็นไรหรอกค่ะ” จะไม่เป็นไรได้ไงล่ะเฮียกรน่ะมือเท้าหนักแบบสุดๆ ฉันย้ำอีกที.. ถ้าเฮียรู้นี่บรรลัยเลยนะ
“พี่มิณณณทร์ ซอลเป็นห่วงพี่อยู่นะคะ”
“หนูไม่ต้องเป็นห่วงพี่หรอกค่ะ พี่กับไอ้กรน่ะเป็นเพื่อนกันมาจะสิบปีแล้วพี่รู้ว่ามันเป็นคนยังไง ยังไงไอ้กรมันก็ต้องรู้เรื่องของเราแน่ๆค่ะ”
“แต่ซอลยังไม่พร้อมจริงๆนะคะ..”
ไม่อ่ะ ฉันยังไม่พร้อมเสี่ยงถึงพี่มิณทร์จะพร้อมเสี่ยง แต่..ฉันไม่! แค่ฉันนึกถึงหน้าเฮียกรฉันก็สยองแล้วววว คือฉันขอผลัดและขอใช้ช่วงเวลาแห่งความสุขก่อนได้ป่ะ?
“เรื่องดื้อนี่พี่ต้องยกให้หนูจริงๆค่ะ” พี่มิณทรส่ายหัวแล้วอมยิ้มให้ฉัน “ก็ได้ค่ะพี่ตามใจหนู แต่ถ้าหนูจะให้ไปบอกกับไอ้กรเมื่อไหร่ก็บอกพี่ได้เลยนะคะ” พี่มิณทร์จับมือฉันแล้วพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง ความจริงฉันโคตรจะตีปีกดีใจเลยนะที่พี่มิณทร์จริงจังกับเรื่องของฉันแบบนี้ ..ยิ่งได้สัมผัส ยิ่งอยู่ใกล้ ฉันยิ่งรู้สึกรักเขาจัง
“ไว้ซอลดูทิศทางลมแล้วซอลจะบอกพี่มิณทร์นะคะ”
“ตามใจค่ะ” พี่มิณทร์หัวเราะแล้วละเลงมือหนาขยี้ผมฉัน ฉันรู้ว่าจริงๆเฮียกรก็ไม่ได้ใจร้ายอะไรขนาดนั้นแต่ฉันก็อดกังวลไม่ได้จริงๆ ฉันกลัวจะมีอะไรจะพรากรอยยิ้มพี่มิณทร์จากฉันไป ฉันไม่พร้อมกับการสูญเสียอะไรทั้งนั้น
“เดี๋ยวเฮียกรก็จะกลับมาแล้ว พี่มิณทร์รีบไปเถอะค่ะ”
“โห ถึงขนาดออกปากไล่พี่ หนูนี่ไม่กลัวไอ้กรเลยนะคะ” พี่มิณทร์หัวเราะฉันเสียงดังก่อนจะหันไปสตาร์ทบิ๊กไบค์จนดังกระหึ่มไปทั่วซอย ฉันยืนมองพี่มิณทร์ที่ค่อยๆใส่หมวกกันน็อคแล้วยื่นมือมาโยกศีรษะฉัน
“ถึงแล้วพี่จะโทรมาหานะคะ”
“ยังไงซะไอ้มิณทร์มันก็เอ็นดูซอลเหมือนน้องสาวและมันก็เป็นเพื่อนสนิทเฮีย”
GORN SAID
โอ้ยยยยยย ละมุนกว่านี้มีอีกมั้ยอ่ะ? พี่มิณทร์ละมือมาหยิกแก้มฉันก่อนจะดันกระจกหมวกกันน็อคปิดลง
“กุญแจซอลหนูรีบวิ่งเข้าบ้านไปก่อนเลยค่ะ พี่จะกลับแล้วนะคะมายืนอยู่หน้าบ้านมันอันตราย” พี่มิณทร์โบกมือไล่ฉันและอยู่รอดูจนกว่าฉันจะเดินกลับเข้าไปข้างใน เขาบิดรถออกไปทันทีประตูใหญ่ปิดลง ฉันมองตามบิ๊กไบค์ที่บิดวาดลวดลายจนลับหายไป
โอยย พ่อโจรปล้นใจ! ฉันไม่เคยเจอใครมีความสามารถเหมือนตัวทำละลายอย่างพี่มิณทร์เลย พี่มิณทร์หลอมหัวใจฉันจนเหลวปวกเปียกได้อย่างอยู่หมัด!!
ฉันไม่เคยชอบเสียงที่แผดแสบแก้วหูของบิ๊กไบค์เลยสักครั้ง และในความคิดฉันฉันไม่ชอบผู้ชายที่ขี่มอเตอร์ไซค์ มันให้ความรู้สึกเหมือนเนื้อหุ้มเหล็กและท้าตายแต่พี่มิณทร์กลับเปลี่ยนความคิดฉันได้อย่างสุดขั้ว เขาทำให้ฉันเริ่มตกหลุมรักบิ๊กไบค์ที่มีเขาเป็นคนขับ พี่มิณทร์ทั้งมาดเท่และโคตรน่าขย้ำ เขาทำให้ฉันเดินกลับเข้ามาในตัวบ้านอีกครั้งด้วยใจลอยๆ
ฉันรู้สึกเหมือนหัวใจฉันมันลอยตามเสียงบิดของบิ๊กไบค์
ฉันหลับตานึกถึงเรื่องที่ฉันจูบกับพี่มิณทร์แล้วฉันก็อาย แล้วไหนจะเรื่องที่เรานัวเนียกันเคล้าคลอกันในรถอีก ฉันใจเต้นแทบระเบิดเมื่อพี่มิณทร์สอนให้ฉันรู้จักความสัมพันธ์ระหว่างหญิงชายครั้งแรก ฉันเขินตัวแทบแตกและร่างกายฉันร้อนผ่าวไปหมด และสิ่งที่น่าอายที่สุดคือฉันเป็นคนยื่นหน้าให้พี่มิณทร์จูบฉัน..
ถ้าการลงทุนคือความเสี่ยง งานนี้กุญแจซอลเสี่ยงได้คุ้มสุดๆเลยค่ะ!!
จีบตอนเด็กแถมฟรีตอนโตชัดๆ ตอนฉันแอบปลื้มเขาตอนม.ปลายฉันก็ว่าเขาหล่อกระชากใจแล้วนะแต่ตอนนี้ยิ่งหล่อจัด หล่อจัดหนักซัมเมอร์เซลกว่าเดิมอีก ฉันหมดน้ำตาไปเป็นไห นั่งร้องไห้รักเขาข้างเดียวมาสี่ปี แต่ถ้านับรอยจูบที่พี่มิณทร์ทบต้นทบดอกให้ฉันเมื่อกี้ ก็โคตรคุ้มเลยอ่ะ..
ปิ๊นนนน
เสียงบีบแตรรถยนต์ดังขึ้นดึงฉันหลุดออกมาจากฝัน ฉันเหมือนถูกมือลึกลับดึงฉันลงมาจากสวรรค์มาพบกับความเป็นจริงบนโลกมนุษย์ทันที ฉันยืนอึ้งตะลึงตึงตึงอยู่กับที่พร้อมๆกับแสงไฟสีขาวของรถสปอร์ตที่เลี้ยวสาดเข้ามาในตัวบ้าน ฉันยืนอ้าปากค้าง แม่เจ้า.. ฉันรู้สึกเหมือนวันพิพากษาวันสุดท้ายของโลกเลย!!
ฮะ เฮียกรทำไมกลับมาเร็วจัง!
ขณะที่ฉันยืนอึ้งอยู่ออดี้ทีทีก็เร่งเครื่องเข้ามาในบ้านแล้วแกล้งกระพริบไฟหน้าใส่ฉัน ฉันใจเต้นตึกตักก่อนจะสูดหายใจเข้าลึกๆแล้วค่อยๆวิ่งตามหลังรถเฮียกรที่เพิ่งตีวงเข้าไปด้านใน ฉันเริ่มไม่แน่ใจ..เฮียกรป๊ะกับพี่มิณทร์รึยัง? แล้วถ้าเฮียกรกับพี่มิณทร์เจอกันฉันจะทำหน้ายังไง ฉันปรี่เข้าไปหาเฮียกรเสียงใสขณะที่ร่างสูงโปร่งของเฮียกรค่อยๆเปิดประตูลงมาจากรถ
“เฮียยยย กลับมาแล้วหรอคะ”
เฮียกรจับได้นี่เป็นเรื่องเลยนะเพราะงั้นเนียนไว้ค่ะกุญแจซอลเนียนไว้.. ฉันวิ่งถลาเข้าไปกอดเอวเฮียกรที่เพิ่งเปิดประตูลงจากรถอย่างอ้อนๆ
“ว่าไง ไปยืนทำอะไรหน้าบ้านล่ะ”เฮียกรขยุ้มมือหนาลงบนศีรษะฉันก่อนจะยิ้มอย่างใจดี “แล้วนี่มาอ้อนเฮีย มีอะไรรึไง” ฉันโคตรรู้สึกผิดกับเฮียกรในใจ เกิดมาฉันไม่เคยปิดบังอะไรเฮียกรมาก่อนเลย ฉันจะบอกเฮียกรทุกเรื่องและไม่เคยมีความลับกับเฮียเลยสักครั้ง
“ซอลแค่อยากออกมารับเฮียค่ะ”
“แล้วนึกไงวันนี้ออกมารอเฮียข้างนอกล่ะ” เฮียกรเลิกคิ้วถามฉันก่อนจะยื่นมือไปอังๆที่ฝากระโปรงรถฉันที่จอดอยู่ข้างๆ “ซอลเพิ่งกลับมาหรอฝากระโปรงรถยังร้อนอยู่เลย ทำไมวันนี้กลับดึกนักล่ะ?”
ฉลาดเป็นกรดอะไรเบอร์นั้นน เรื่องที่ฉันเพิ่งกลับความแตกภายในไม่กี่วินาที ไขปริศนาดาวินชี่ได้เร็วขนาดนี้ มีเพียงคนเดียวคือ กร มานพสกุล!! ฉันกลืนน้ำลายเฮือกก
“สอบวันสุดท้ายรถติด ซอลเลยไม่อยากออกเร็วน่ะค่ะ”
“กลับค่ำๆมันอันตรายนะ เฮียบอกซอลหลายหนแล้ว” เฮียดุฉันเสียงขรึมก่อนจะพาดแข็นเดินกอดคอฉันเข้าไปในบ้าน ฉันได้กลิ่นน้ำหอมกลิ่นลูกกวาดปะปนมากับกลิ่นน้ำหอมประจำของเฮียด้วย โหยย นี่เฮียคงจะไปสวีทกับพี่ก้อยก่อนกลับมาสิท่า
“เฮียย เฮียไปคราวนี้จะกลับมาเมื่อไหร่คะ?”
“ก็น่าจะประมาณอีก ๓ อาทิตย์นะคราวนี้ไปนานหน่อยเพราะเรียนจบพอดี ยังไงซอลก็ดูแลตัวเองดีๆแล้วเฮียก็ฝากดูแลพี่ก้อยแทนเฮียด้วยนะ”
เฮียกรขยุ้มมือหนาลงบนศีรษะฉัน โอ้ยย ต้องมีแต้มบุญแค่ไหนถึงจะได้เป็นเจ้าของหัวใจเฮียกรได้ พี่ก้อยเป็นผู้หญิงที่โชคดีที่สุดในโลกเลยเพราะเฮียกรพี่ชายฉันเป็นต้นแบบของสามีแห่งชาติสุดๆ นอกจากเฮียกรจะมีความหล่อระดับทำลายล้างแล้วเฮียกรยังไม่เคยมีปัญหาเรื่องผู้หญิงหรือคิดนอกใจ
เฮียกรรักและดูแลพี่ก้อยอย่างดีที่สุดเท่าที่ผู้ชายคนนึงจะทำให้ผู้หญิงได้และไม่ว่าจะเกิดอะไรเฮียกรก็พร้อมจะปกป้องพี่ก้อยเสมอ ฉันชื่นชมในความรักของเฮียกรและพี่ก้อยที่ต่างคนต่างเป็นรักแท้ของกันและกัน ฉันมองเฮียกรแล้วก็ฝันว่าอยากให้คู่ฉันกับพี่มิณทร์เป็นอย่างนั้นแต่ไม่รู้ว่าฉันจะโชคดีเหมือนพี่ก้อยรึเปล่านี่สิ
“ซอลจะดูแลพี่ก้อยให้เฮียเองค่ะ”
“เราเองก็เหมือนกันนะไม่จำเป็นก็อย่ากลับบ้านดึกๆเฮียเป็นห่วง โตเป็นสาวแล้วมีหนุ่มมาจีบเป็นพรวน แต่ถ้าใครล้ำเส้นมาจีบหรือซอลจะคุยกับใครซอลต้องบอกเฮียนะ” ฮรืออ มันไม่ทันแล้วค่ะเฮีย.. ซอลขอโทษนะคะ
“ถ้าซอลจะคุยกับใคร ‘ใหม่ๆ’ซอลจะบอกเฮียค่ะ”
เพราะงั้น ‘เก่าๆ’ อย่างพี่มิณทร์ก็ไม่นับ เพราะนอกจากพี่มิณทร์ฉันก็ไม่เคยคิดที่จะมองใครจริงๆ ไม่ว่าจะเป็นเหล่าคู่ค้าทางธุรกิจของป๊ะป๊าหรือแม้แต่พวกลูกเจ้าของกิจการที่คอยมาจีบฉัน
"ซอลขอโทษนะคะเฮีย.."
SOL SAID
“เอ้อ ซอล.. พี่จะบอกว่าเดี๋ยวไอ้มิณทร์มันจะไปทำงานต่างจังหวัดนะ” อยู่ๆเฮียกรก็ทำหน้านึกและพูดถึงพี่มิณทร์ขึ้นมาซะงั้น “เมื่อหลายวันก่อนมันโทรมาบอกพี่”
ฉันกลั้นหายใจเฮือกและพยายามตีสีหน้าให้เป็นปกติ เฮียกรยังไม่รู้เรื่องพี่มิณทร์ เย็นไว้กุญแจซอล..
“พี่มิณทร์ทำไมหรอคะ?” ฉันแกล้งแอ๊บแบ๊วทำเป็นไม่รู้
“มันโทรมาบอกเฮียว่ามันจะไปทำงานต่างจังหวัด งานวิศวกรอุโมงค์อะไรก็ไม่รู้ของมัน มันบอกเป็นเมกะโปรเจ็คมูลค่าหลายพันล้านสร้างอุโมงค์ผันน้ำออกมาจากเขื่อน เดี๋ยวมันต้องย้ายไปอยู่ที่เขื่อนแถวลำพูนซอลรู้รึยัง”
“ยะ ยังค่ะ”
ฉันรู้เท่าที่พี่มิณทร์บอกว่าเขาจะไปทำงานต่างจังหวัด ส่วนเรื่องราย ละเอียดต่างๆอะไรนั่นฉันยังไม่ทันได้คุยเลย เพราะพี่มิณทร์เอาแต่หื่นจะปล้ำจูบฉัน
“หรอ แล้วตกลงซอลดีกับมันรึยังล่ะ?”
“ดะ ดีอะไรคะ ซอลไม่ได้โกรธอะไรกับพี่มิณทร์สักหน่อยเฮียกรเอาที่ไหนมาพูด” ฉันแกล้งทำหน้าไม่รู้เรื่อง ฉันรู้ว่าเฮียกรคงจะรู้สึกระแคะระคายมาก่อนจากที่เคยพูดคุยจู่ๆฉันก็ไม่คุยกับพี่มิณทร์ พอพี่มิณทร์มาหาเฮียกรที่บ้านฉันก็เอาแต่หมกตัวอยู่ไหนห้อง ฉันถามเฮียกรถึงเรื่องพี่มิณทร์บ่อยๆแต่ฉันกลับไม่ยอมเจอกับพี่มิณทร์สักครั้ง
“เฮียก็ไม่รู้ว่าไอ้มิณทร์ทำอะไรให้ซอลโกรธนะ แต่กลับไปคุยเล่นกันเหมือนเดิมได้ก็ดีเพราะเดี๋ยวไอ้มิณทร์มันก็จะไม่อยู่กรุงเทพแล้ว เฮียไม่อยากให้ซอลทะเลาะกับมัน”
ตอนนี้ไม่ได้เรียกว่าทะเลาะแต่เรียกว่าคืนดีกันแล้วรักกันดูดดื่มต่างหากล่ะ ความจริงฉันก็อยากสารภาพกับเฮียนะแต่ฉันเดาปฏิกิริยาเฮียไม่ออกจริงๆ ถ้าเฮียมองออกว่าที่ผ่านมาฉันโกรธกับพี่มิณทร์และถ้าฉันลองแหย่ขาบอกเฮียว่าฉันดีกับพี่มิณทร์แล้วและเรากำลังคบกันอยู่ล่ะ?
“เฮียอยากให้ซอลคุยกับพี่มิณทร์หรอคะ”
“คุยกันก็ดีกว่าไม่คุยกันนะเฮียว่า..” เฮียกรตอบผ่านๆเหมือนไม่ได้สนใจอะไร ฉันชั่งใจอยู่ว่าจะลองแหย่เฮียกรต่อดีไหม เพราะถ้าเฮียกรไม่ว่าอะไรฉันจะได้สารภาพกับเฮียกรเรื่องของฉันกับพี่มิณทร์ แต่พอฉันตั้งใจจะขยับปากปุ๊ปเฮียกรก็พูดต่อปั๊ป
“ยังไงซะไอ้มิณทร์มันก็เอ็นดูซอลเหมือนน้องสาวและมันก็เป็นเพื่อนสนิทเฮีย”
โอเคจบข่าวค่ะ!! ไม่ต้องสืบสาวต่อแล้วนะคะเพราะฉันคงเผยอปากบอกความจริงกับเฮียกรไม่ได้แน่ๆ บอกไปก็ฆ่าตัวตายชัดๆ
“ซอลก็ไม่ได้โกรธอะไรพี่มิณทร์นี่คะ”
“ไว้มันมาหาเฮียคราวหน้าก็ลงมาคุยกับมันแล้วกัน มีอะไรก็คุยกันอย่าโกรธกันนานมันไม่ดี” เฮียกรแปะมือหนาขยุ้มลงบนศีรษะฉันอีกครั้ง หมดใจของซอลก็เป็นของเพื่อนสนิทเฮียคนเดียวแหล่ะค่ะ คนเดียวที่น้องสาวเฮียหลงรักและไม่เคยรักน้อยลงเลยแม้เพียงสักนิด ถ้าซอลหลงรักเพื่อนสนิทเฮีย.. เฮียจะโกรธซอลมั้ยคะ?
“เฮียย ไปคราวนี้เฮียต้องรีบกลับมาหาซอลเร็วๆนะ”
ความรู้สึกอัดอั้นเพราะต้องเก็บเป็นความลับบอกความจริงไม่ได้ทำให้ฉันกอดเอวเฮียกรไว้และซุกตัวเหมือนเด็กๆเล็กๆอย่างออดอ้อนเฮีย เฮียกรหัวเราะเบาๆแล้วลูบหัวฉัน
“เฮียจะวีดีโอคอลมาหาบ่อยๆนะ”
ตั้งแต่เด็กแล้วที่เฮียกรเป็นเสมือนฮีโร่ของฉันเฮียกรรักและดูแลฉันอย่างดีริ้วไม่ให้ไต่ไรไม่ให้ตอม เฮียกรเป็นสุดยอดพี่ชายที่แสนเพอร์เฝ็คแต่ฉันกลับมีความลับที่บอกเฮียกรไม่ได้ ฉันกอดเฮียกรไว้เหมือนตอนเด็กๆที่เราสองคนพี่น้องชอบกอดแกล้งกัน ชั่วชีวิตของฉัน.. ฉันเคยสาบานกับตัวเองไว้ว่าจะไม่ทำให้เฮียกรเสียใจและจะไม่สร้างปัญหาให้เฮียกร แต่หัวใจฉันกลับแอบซ่อนความรักที่เป็นความลับ
“เฮียกร ซอลรักเฮียกรนะคะ”
“ถึงเฮียจะไม่อยู่แต่ถ้าซอลมีอะไรต้องรีบโทรหาเฮียเลยนะ”เฮียกรกอดปลอบฉันก่อนจะลูบหลังศีรษะฉันอย่างอ่อนโยน อ้อมอกเฮียกรอบอุ่นเสมอสำหรับฉันและมือหนาที่กำลังตระคองกอดฉันก็พร้อมที่จะปกป้องฉันเสมอ ฉันกระชับอ้อมกอดซุกตัวอยู่กับอกเฮียกรแน่น
พี่ชายที่แสนดีของซอล.. ซอลขอโทษที่ทำอะไรไม่บอกเฮียนะคะ
ซอลรักพี่มิณทร์จริงๆค่ะ ซอลขอโทษนะคะเฮีย..
(LOADING 100%)
TALK3
กรกับกุญแจซอลเป็นพี่น้องในอุดมคติเลยค่ะ
พี่น้องมานพสกุลเป็นพี่น้องที่รักและเป็นห่วงใยกันตลอด
กรทั้งรักทั้งหวงกุญแจซอล
ขณะที่ซอลก็ทั้งรักและเป็นห่วงพี่ชาย
อูยย อินโทรเพลง 'พี่ชายที่แสนดีขึ้นเลย' 555+
- -สามารถหาอ่านเพิ่มเติมในเรื่องของ GORN ได้นะจา- -
เรื่องนี้เฮียกรสุดหล่อก็มีบทนะบอกเลย
ว่าที่พี่สะใภ้อย่างก้อยก็โผล่มาาาา
งุ้ยย ไม่สปอยด์ๆ 555+
+++++
รักส์ ❤
ขอให้อ่านอย่างมีความสุขค่ะ
ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ
ความคิดเห็น