NC

คำเตือนเนื้อหา

เรื่องนี้อาจมีเนื้อหาหรือการใช้ภาษา
ที่ไม่เหมาะสม เยาวชนที่มีอายุต่ำกว่า 18 ปี
ควรใช้วิจารณญานในการอ่าน
กดยอมรับเพื่อเข้าสู่เนื้อหา

อ่านเงื่อนไขเพิ่มเติม
ปิด
ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    BaBY_LoVe : แรกรักเธอ

    ลำดับตอนที่ #35 : คลื่นรบกวน

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 5.45K
      72
      5 มิ.ย. 66


     

    EP 38: คลื่นรบกวน
    MIN’S TALK
    โครงการอุโมงค์ผันน้ำจากเขื่อน จังหวัดลำพูน, สัปดาห์ต่อมา
           
              

    “ซอลขา หนูช่วยเดินเอียงซ้ายหน่อยค่ะ”
              

    (ทำไมคะ)
              

    “เพราะใจเราจะได้ตรงกันไงคะคนดี~” ฮริ้ววววววววว จีบเมียตัวเองทำไมมันกระชุ่มกระชวยจังวะ!
              

    (หูยย พี่มิณทร์ มุกเก่ามากเลยค่ะ) งุ้ยย เมียแซวว่ามุกเก่าอ่ะ เอาไงดีๆ  ได้! งั้นเดี๋ยวขุดมุกใหม่มาเต๊าะเมียอีกรอบแล้วกัน
              

    “เอ๊.. ซอลขาา  สุภาษิตไทย ทำดีแล้วได้อะไรนะคะ??”
              

    (ทำดีก็ต้องได้ดีสิคะ)
              

    “ผิดดดดดดค่ะ”
              

    (อ้าว  ถ้าทำดีไม่ได้ดีแล้วทำดีจะได้อะไรล่ะคะ)
              

    “ทำดีได้พี่ค่ะ ผ่ามมมมมมมม~”
              

    (โอ้ยยย พี่มิณณณณทร์  มุกพี่จะพาซอลเครียดนะคะ)
              

    “อ้าว ไม่ชอบหรอคะ  ถ้าไม่ชอบเอางี้งั้นพี่เล่นใหม่”
              

    (ไม่เอาแล้วค่ะพี่มิณทร์ มุกแบบนี้ซอลเพลียค่ะ)
              

    “นาฬิกามีไว้ดูเวลา แต่วิศวะโยธาอย่างพี่มีไว้ทำไมคะ”
              

    (แล้วซอลจะรู้มั้ยล่ะค่ะ..)
              

    “มีไว้ดูแลหนูค่ะ :)”  เหยดโด้ววววว  วนมาจีบเมียอีกรอบ ช๊อบชอบชะเอิงเอย~ ถึงปากซอลจะบอกว่าไม่ชอบแต่เสียงหัวเราะที่ระเบิดออกมาอย่างสดใสที่แสดงว่ามุกผมได้เลยนะ
              

    (พี่มิณทร์  พี่เสี่ยวเรี่ยราดแบบนี้พี่ไม่อายคนหรอคะ)
              

    “ไม่อายค่ะ ถ้าพี่จะอายพี่ต้องอายตั้งแต่ใส่บลูทูธเดินคุยคนเดียวแล้ว บอกเลยว่าจีบเมียออกสื่อแบบนี้ไม่อายค่ะ” อีกอย่าง.. ทำไมในอุโมงค์วันนี้มันเป็นสีชมพูวะ แล้วยิ่งเมียไม่งอน ไม่หาเรื่องทะเลาะแถมรับโทรศัพท์ง๊ายง่ายแบบนี้ นี่นึกว่ามีงานวาเลนไทน์ในอุโมงค์เลยนะเนี่ยย
              

    (แล้วนี่เลยเที่ยงมาตั้งนานแล้วพี่ไม่หิวหรอคะ)
              

    “ปกติก็หิวแต่พอได้คุยกับหนูก็อิ่มค่ะ อิ่มอกอิ่มใจและอิ่มรักกก” 


    หง่อวววววว  ผมวนมาจีบเมียอีกครั้งแล้วครับท่านผู้โชมม ผมรู้สึกคึกครื้น ซู่ซ่าๆทุกครั้งที่ได้เต๊าะเมีย  ผมไม่เคยเบื่อเมียเพราะเมียผมน่าร็อคคคคคคคอ่ะ
              

    (นี่วิศวะมีสอนหลักสูตรมุกเสี่ยวเกี้ยวสาวด้วยหรอคะ)
              

    “โอ้ยย เด็กคณะพี่เทิร์นโปรทุกคนค่ะ ของแบบนี้ไม่ต้องสอนมัน born to be เด็กโยธารักจริงหวังแต่งทุกคนนะจ้ะ”
              

    (เขาว่ากันว่าคนเจ้าชู้มักเรียกวิศวะ)
              

    “งุ้ยย หนูอย่าเหมารวมค่ะ หล่อ จริงใจ รักเมีย ยืนอยู่ตรงนี้ทั้งคนนะคะ คำว่าเจ้าชู้สะกดยังไงคะพี่สะกดไม่เป็นนน”
              

    (งั้นพี่คงสะกดคำว่าแรดเป็นแน่ๆค่ะ)
              

    “แรงงงงง แต่ไม่เถียงค่ะ~”โหยย นี่ผมอมยิ้มจนปากจะถึงรูหูแล้วนะผมยอมรับว่าหลังจากที่เรากลับมาคุยกันและซอล หายงอนผม  ผมงี้โคตรมีความสุขเลย เสียงหวานๆของเมียนี่เอ็มร้อยชัดๆ!
              

    (พี่มิณทร์คะ เดี๋ยวซอลต้องเข้าเรียนแล้วค่ะ) 


    ผมยืนเต๊าะซอลมาตั้งแต่หลังเที่ยงพอก้มดูเวลาอีกทีนี่ก็เกือบจะบ่ายสามแล้ว  โอเค  ผมจะได้กลับห้องไปกินข้าวกินปลาซะหน่อย  เมียเรียนวิชาสุดท้ายเสร็จแล้วค่อยนอนคุยกัลล 
              

    “โอเค งั้นหนูไปเรียนเถอะค่ะ”
              

    (แล้วพี่มิณทร์จะทำอะไรต่อคะ)
              

    “พี่ว่าจะกลับไปกินข้าวที่ห้องค่ะ รวบมื้อมาตั้งแต่เที่ยงแล้วจะได้กลับไปกินเลยทีเดียว  พี่ซื้อมาม่ามาตุนไว้ที่ห้องเยอะค่ะ”
              

    (เอ่อ.. แล้วพี่มิ้นต์ล่ะคะ) 


    เสียงกุญแจซอลดูกล้าๆกลัวยังไงไม่รู้เวลาถามถึงมิ้นต์  เอาจริงๆหลายวันมานี้ผมก็ไม่ค่อยได้คุยกับมิ้นต์เท่าไหร่ เห็นยัยตัวแสบบอกว่าจะกลับไปคืนดีกับแฟนเก่าที่ยังคุยกันติดพันอยู่ชื่อ ‘ภัทร’ ไรเนี่ยแหล่ะ
              

    ไอ้ภัทรที่แม่งคบซ้อนซ่อนเงื่อนเพื่อนทรยศอ่ะ..
              

    “เอ ไม่รู้เหมือนกันค่ะ”  
              

    (อ้าว แล้วปกติพวกพี่ไม่ได้ทำงานด้วยกันหรอคะ)
              

    “ปกติก็อยู่จุดใครจุดมันนะคะ แต่ก่อนหน้าเวลาที่พี่โทรหาหนูมันเป็นช่วงพักพอดีหนูก็เลยอาจได้ยินเสียงมิ้นต์บ่อยๆ  ว่าแต่หนูมีอะไรรึเปล่าคะ”


    (ปะ..เปล่าค่ะ)
              

    “ซอลคะ พี่ลืมถามเลยวันนี้หนูใส่กระโปรงยาวแค่ไหน” แล้วใส่กางเกงไว้ข้างในด้วยรึเปล่าอันนี้ข้องใจที่สุดเลย  ก็เมียผมขาสวย อกเป็นอก เอวเป็นเอว ไม่อยากให้ใครมองง่ะ
              

    (ก็ ซอลใส่กระโปรงพลีทยาวประมาณเข่าได้มั้งคะ)
              

    “..แล้วเสื้อนักศึกษารัดมั้ยคะ”
              

    (ก็พอดีตัวปกติค่ะ)
              

    “ทีหลังใส่ใหญ่กว่าปกติเบอร์นึงนะคะ! ส่วนกระโปรงขั้นต่ำต้องยาวประมาณแข้งไม่งั้นหนูโดน  แล้วก็ต้องใส่กางเกงข้างในกระโปรงด้วย พี่พูดชัดนะคะ”
              

    (พี่มิณณณณทร์  ซอลก็แต่งแบบนี้ปกติมั้ยอ่ะ)
              

    “กล้าหือหรอคะ?”
              

    (พูดงี้พี่จะให้ซอลห่มถึงคอเป็นแม่ชีเลยมั้ยล่ะคะ)
              

    “ได้ก็ดีค่ะ”
              

    (เวอร์ไปละพี่มิณณณทร์)
              

    “เรียนเสร็จแล้วรีบโทรมานะคะ  พี่จะนอนถอดเสื้ออยู่บนเตียงรออ~” 


    คิกๆ วันก่อนผมเปิดกล้องถอดเสื้อโชว์พุงกะทิกับซอล  เยดเข้ เมียมองตาค้างเลยง่ะ!  ก็ตั้งแต่มาอยู่นี่อดอยากเข้าขั้นจากที่มีพุงยุ้ยๆให้หยิกเล่นเผลอแปปเดียวเนียนกริบซิกแพ็คยังอาย  ถามว่าผมผอมลงมั้ยก็ไม่นะเพราะกินยังยัดห่าเหมือนเดิมเพิ่มเติมคือนุ้งมิณทร์ล่ำขึ้นเยอะเลยอ่ะ
              

    (พี่เนี่ยย ขายอ้อยซอลอีกแล้วนะคะ)
              

    “เรียนเสร็จแล้วก็รีบกลับค่ะไม่ต้องอยู่โชว์หุ่นนานเดี๋ยวมีหมามาจีบ  พี่เป็นคนหวงเมียมากแถมคิดบวกสุดๆ  หนูอย่าลืมนะคะ”
              

    (งือออ โอเคก็ได้ค่ะ  นี่ถ้าพี่ไม่เตือนซอลนึกว่าคบกับเด็กอาชีวะอยู่นะคะลืมไปเลยว่าพี่จบวิศวะมาเนี่ย) 


    นี่ถ้าไม่เกรงใจหมวกวิศวกรบนหัวกับเสื้อสะท้อนแสงที่ใส่อยู่ผมเองก็ลืมตัวไปเหมือนกัน  มีเมียทั้งสวยทั้งเด็กก็ต้องหวงเป็นธรรมดาป่ะ?  แม่งงพูดแล้วอยากจะยืดตีนยาวไปจากลำพูนไปคอยกันท่าเมีย  วู้! พูดแล้วอยากจะวาร์ปกลับไปกรุงเทพเร็วๆว่ะ
              

    ผมกลับมาโต๋เต๋อยู่แถวหน้าบ้านพักวิศวกรอีกครั้งก็บ่ายสามกว่าๆค่อนไปทางเกือบสี่โมงเย็นพร้อมถุงก๊อบแก๊บใบใหญ่ที่เต็มไปด้วยขนมและของกิน  เอาจริงๆตอนนี้ก็หิวจนแสบท้องเลย.. นี่ก็ว่าจะกลับมาจัดมาม่าสองห่อใหญ่ให้มันไปบานในท้องซะ 


    แต่ตอนเดินขึ้นบันไดมาผมเดินสวนกับชายหญิงคู่นึงที่ฝ่ายหญิงเดินกอดแขนลากฝ่ายชายลงมาจากห้องพักวิศวกรชั้นสอง  ผู้หญิงผมน่ะไม่คุ้น.. แต่ผมคุ้นกับผู้ชายที่เดินสวนลงไปมากกว่า  ใบหน้าของผู้ชายแดงเป็นปื้นไปทั้งแถบ  นี่ถ้าผมจำไม่ผิดเพราะผมเคยเห็นมาจากในรูป  นั่นมันแฟนเก่ามิ้นต์ที่ชื่อ ‘ภัทร’
              

    เหี้ยละ..            
              

    ไอ้ที่ตาขวากระตุกยิกๆแม่งไม่ใช่เพราะหิวจริงๆด้วย  แม่งต้องมีอะไรเกิดขึ้นแน่ๆอ่ะ.. แล้วมิ้นต์เป็นไรป่าววะไหนบอกคืนดีกับไอ้หมอนั่นแล้วผู้หญิงที่เพิ่งลากแขนแม่งลงไปคือไร ?  นี่เกิดคลับฟรายเดย์เดอะซีรีย์อะไรที่ลำปางอีกแล้วเนี่ย
     ผมรีบขึ้นไปบนระเบียงทางเดินชั้นสองก็เห็นบานประตูห้องข้างๆเปิดอยู่  


    ฉิบหาย.. 


    สภาพของมิ้นต์ตอนนี้ทำให้ผมต้องถอนหายใจออกมาดังๆ ผมว่าฝนที่ตกหนักจนน้ำท่วมลำพูนอยู่ตอนนี้ยังไม่เท่าหยาดน้ำตาที่นองหน้ามิ้นต์อยู่ตอนนี้เลย   มิ้นต์ทรุดตัวนั่งกอดตัวเองร้องไห้อยู่หน้าประตูอย่างน่าสงสาร  เสียงสะอื้นที่ดังรอดมาผมไม่คิดมาก่อนเลยว่าจะดังออกมาจากคนเข้มแข็งอย่างมิ้นต์  
              

    ดีที่ตอนนี้บ้านพักวิศวกรเรียกได้ว่าแทบไม่มีคนอยู่เพราะคนอื่นๆออกไปเข้างานรอบเย็นกันหมด  ผมเห็นโทรศัพท์ของมิ้นต์มีสภาพเละแตกละเอียดอยู่หน้าห้องและคงไม่ต่างจากสภาพหัวใจของมิ้นต์ตอนนี้  ผมนึกถึงคำพูดที่เคยเตือนมิ้นต์หลายวันก่อน
              

    “ถ้ามันเหี้ยใส่เธอเหมือนเดิมเธอจะทำยังไงวะ”
              

    “เราก็แค่อาจจะต่อยภัทรเพิ่มไปอีกสักหมัดสองหมัด”
              

    “ตลกละ”
            

    “เอาน่า..คราวนี้ถ้าภัทรเหี้ยอีกเราจะจับเจื๋อนเอง”
            

    เฮ้อ นางฟ้าโยธาคนเก่ง.. ผมว่าสภาพแบบนี้ไม่ได้เจื๋อนหรอกแค่มิ้นต์ยังยืนอยู่ได้ก็เก่งแล้ว.. ผมว่าคราวนี้เพื่อนผมโดนหนัก
              

    “คราวนี้พัฒนาขึ้นนะ..” 


    ผมเดินไปนั่งยองๆอยู่ตรงหน้ามิ้นต์แล้ววางถุงขนมพิงประตู  มิ้นต์ค่อยๆเงยหน้าขึ้นมามองผม  โห.. ร้องหนักซะตาช้ำเลยว่ะ  ผมมองเข้าไปในห้องข้าวของอย่าเรียกว่ากระจัดกระจายเลยบ้านผมเรียกกระจุย แม่งง หนักเอาเรื่อง
              

    “ฮือออ มิณณณทร์..” มิ้นต์ถลาเข้ามากอดผมด้วยอาการสะอึกสะอื้นสุดตัว  น้ำตาของยัยนั่นซึมใส่แผ่นอกผมจนเปียกชุ่มไปหมด  ท่อนแขนบางโอบกอดผมไว้แน่น ถึงจะแสดงท่าเข้มแข็งแค่ไหนแต่มิ้นต์ก็เป็นผู้หญิงคนนึงอ่ะนะ
              

    “ขวัญเอ้ยย ขวัญมา” ผมทำได้แค่ปล่อยให้มิ้นต์เช็ดขี้มูกเข้ากับอกเสื้อและตบบ่าปลอบใจเบาๆ “ทำดีแล้วมิ้นต์ ทำดีแล้ว..”
              

    “มิณทร์.. ภัทรเหี้ยกับเราอีกแล้วอ่ะ”
              

    “เออ เห็นแล้วเพิ่งเดินสวนกับมันเมื่อกี้”
              

    “ภัทรบอกว่า.. ฮึกก ภัทรเลิกกับปริมแล้ว  แต่ปริมตามภัทรมาถึงที่นี่  ฮึกก  ภัทรหลอกเราอีกแล้วอ่ะมิณทร์..”
              

    “ใจเย็นมิ้นต์ เธอก็ทำดีแล้วไง”
              

    “เราเป็นควายอ่ะมิณทร์.. เราโดนภัทรหลอกไม่รู้กี่รอบก็ไม่รู้จักจำ”
              

    “นี่เธอก็พัฒนาแล้วนะ” ผมจับไหล่มิ้นต์ออกจากอ้อมกอดแล้วขยี้หัวมิ้นต์แรงๆอย่างให้กำลังใจ “ได้ร้องไห้ออกมาดังๆไม่ต้องเก็บไว้  สบายใจขึ้นมั้ยล่ะ” 


    ผมว่ามิ้นต์มีพัฒนาการที่ดีขึ้นโดยแทนที่จะเก็บมันไว้แต่มิ้นต์กลับเลือกที่จะร้องไห้ออกมาดังๆ  ผมว่ามิ้นต์ปลดล็อคตัวเองในระดับนึงแล้วว่ะ  ถึงมิ้นต์จะเป็นผู้หญิงเรียนวิศวะก็อ่อนแอได้ไม่จำเป็นต้องทำท่าเข้มแข็งตลอดเวลาสักหน่อย  คน..ไม่ใช่ไอรอนแมนป่ะวะ
              

    “เรา.. เราขอเลิกกับภัทร”
              

    “เออ ก็จะเก็บไว้ทำติ่งอะไรล่ะ ผู้ชายเหี้ยๆไว้เช็ดเท้าแล้วทิ้งก็พอ  เราเคยบอกเธอแล้วว่าถึงเธอจะเคยเจอแต่รักเหี้ยๆแต่ก็ไม่ได้หมายความว่าเธอจะไม่เจอรักดีๆนะ”
              

    “ฮือออ  เราอึดอัด  ขอเราร้องต่ออีกนิดได้ป่ะ?” มิ้นต์ที่ร้องไห้น้ำหูน้ำตาน้ำมูกไหลรวมกันเต็มไปหมดพูดเสียงอู้ที่ฟังแล้วไม่ค่อยรู้เรื่อง  เอ้า! ถ้าอยากร้องก็ร้องไห้ดังๆ
              

    “เออ อยากร้องก็ร้องซะ” ตอนนี้ที่ผมทำได้คือคอยลูบหัวยัยขี้แยที่ลากไส้ลากพุงขุดออกมาคร่ำครวญอย่างเงียบๆ  สุดทางก็ไสหัวไป..เพื่อนกูสุดใจแล้วเหมือนกัน  


    บางทีนะผู้หญิงเค้าก็ไม่ได้โง่แต่เค้าแค่แกล้งโง่ให้ผู้ชายโชว์ความเหี้ยออกมา แล้วไอ้ภัทรก็มีเขางอกออกมาเต็มๆ
    มึงสูญเสียผู้หญิงดีๆอย่างเพื่อนกูไปแล้วไอ้ภัทร
              

    ไอ้ควาย.. 


    (LOADING 100%)
     



    ❤❤
    TALK 2
    เหนื่อยมั้ยย สิ่งที่เธอทามมมมมอยู่
    สิ่งที่ฉันนั้นคอยเฝ้าดู ยิ่งรู้ยิ่งห่วงใยย
    เหนื่อยยมั้ยยยย  กับที่ต้องร้องไห้
    ให้กับเขาที่เธอปักจายย แต่เขาไม่เคยรับรู้เลยยย

    ร้องเพลง~  555+

    เขาเป็นเพื่อนกันจริงๆเธอ เชื่อสิ!
    บางทีผู้หญิงที่ภายนอกดูเข้มแข็ง
    อาจจะเป็นคนที่ร้องไห้เสียงดังที่สุดก็ได้นะ

     

     


    TALK 1
    มีใครให้แรดกว่านี้มั้ยคะ 5555+
    อีพี่แร๊ดแรดดดเวลาคุยกับน้อง
    และรู้สึกจะสนุกสนานกับการจีบเมียตัวเองเหลือเกิน
    ส่วนน้องก็ทันอีพี่มากกกก ชอบบบ 555+
    อย่างพี่มิณทร์มีขายที่ไหนคะ จะได้เหมา 
    เอาจริงๆคือชอบคู่นี้มิ้งกันมากกก ไม่อยากให้มีมาม่าเลยย
    รักกันรัวๆแบบนี้ยันจบเลยเถอะ พรีสสส


    รักส์


    ขอให้อ่านอย่างมีความสุขค่ะ
    ขอบคุณที่ติดตามกันนะคะ

     


     


     


     

     


     

     


     

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×