ตัดผมใหม่แล้วจ้า

 
 

ผมฉันเริ่มยาวแล้ว และฉันรู้สึกหงุดหงิดที่มันยาวขึ้น ฉันจึงคิดไปตัดผม พอไปที่ร้าน ก็บอกเจ้าของร้าน ว่า 

“พี่ตัดทรง ซองมิน SJ นะ”

ช่างตัดผมที่หน้าตาไม่คุ้นเคย ยิ้มๆ

ใช่!!!

มันไม่ใช่ร้าน น้องสาวที่ไปทำประจำ เพราะน้องสาวมันดัน

ลาคลอดนะเซ่ เฮ้อ~~

เลยต้องเปลี่ยนร้านตัดผมกะทันหัน

แต่ว่า

คิดๆอยู่ว่า......เขาจะรู้จักไหมว่ะ ซองมินเนีย แต่เขายิ้มๆคงรู้มั้ง ฉันคิดในใจ

เวลาผ่านไปนามมั้ง

เขาบอกว่าเสร็จแล้วคะ

“แม่เจ้า นี่เหรอ???ทรงซองมิน”

แบบว่ามันออกราวกับไม่ได้ตัดอะไรเลย หรือเขาอาจจะไม่กล้าตัด จะต่อว่าเขาก็ไม่ได้ เลยจ่ายๆเงินไป

พอไปถึงบ้าน

เรื่อง ฮาๆ ก็เกิดขึ้น

เวลา 19:00 น. วันศุกร์ที่ 23 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

ฉันยืนหั่นผมตัวเองอยู่หน้ากระจก สามีกับลูกชายที่พึ่งกลับมาจากการไปแตะบอลที่สนาม สองคนเดินเข้ามาในบ้าน

ลูกชายตัวแสบ วิ่งไปเปิดการ์ตุนดู อย่างที่เคยๆ สามีตัวดำปี้ทำหน้าตาดำๆมาหลอกลวนหน้ากระจก

“เมิงทำอะไรของเมิงว่ะ” มันถาม

“กินข้าวมั้ง”

ฉันตอบแบบอารมณ์ไม่ค่อนดีหนัก

สามีเดินไปถอดเสื้อที่เปียกเหงื่อออกแล้วเดินกลับมาที่หน้ากระจกอีกครั้ง

“มานี่ ทำอะไรขอเมิงเนีย ผมข้างหลังดูไม่ได้เลยนะเมิง”

มันด่าแล้ว ดึงกรรไกร กับ มีดซอยผมไปจากมือของฉัน

“เอาทรงอะไร” มันถาม

“ซองมิน”ฉันตอบสั้นๆ

"อ้าว!!!! กรูนึกว่าเมิงจะตัดทรง ฮยอก ซะอีกนะเนีย เห็นอะไรๆก็ฮยอก"

“เปล่า !! จริงๆถ้ากรูไม่เกรงใจลูก กรูอยากตัดทรงเจย์ว่ะ”

ฉันพูด ทั้งๆที่สามีกำลังหั่นผมของฉันต่อไป

“เมิงไม่ตัดทรงแทยังไปเลยหล่ะ” มันพูดประชด

“ไม่ กรูกลัวลูกสับสน ว่าคนไหนเป็นพ่อมัน”

สามีไม่พูดอะไร นอกจากหั่นผมไปเรื่อยๆ

“เฮ้ย!!! ไอ้อ้วน หรือว่า กรูจะตัดทรง MC Mong ดีว่า ฮ่าๆๆ”

ฉันว่าพลางหัวเราะล่า

“ได้ เดี๋ยวกรูจัดให้เลย ไปเอากะลามาครอบก็สิ้นเรื่อง”

“แล้วเราไปหาแว่นตาใหญ่ๆมาใส่เหมือนมันเลยไหม???ฮ่าๆๆ”ฉันพูดแบบอารมณ์ดี

“เมิงต้องไปซื้อกางเกงสีๆมาใส่ด้วยนะ รับรอง เมิงโดนออกจากงาน”

“ก๊ากกกกกกกกกกกกกกกกกกกกก”

และแล้วทรงผมนี้ก็เสร็จออกมาเรรียบร้อย ฝีมือสามีตัวดำใช้ได้เลยนะเนียว่าไหม??????