วันแม่ ของปีที่แล้ว

วันที่ 11 สิงหาคม 2553

คุณครูให้การบ้านน้องเซ็นเตอร์(ลูกชายอายุ 6 ขวบ)

มาบอกว่าให้นำรูปแม่ และลูกมาติดเข้าด้วยกันและ

ให้ เด็กช่วยตกแต่งให้สวยงาม

หลังเลิกเรียนป้าเดะ,เซ็นเตอร์

และน้องกิ๊กเชค(ลูกสาวอายุ 7 ขวบ)

ก็ช่วยกันตกแต่งการ์ดที่คุณครูให้มา

แต่ทว่า...

คุณครูให้ เขียนถึงความดีของแม่ ลงไปด้วย ป้าเดะเลยบอก เซ็นเตอร์ว่า

 “เซ็นเตอร์ อันนี้แม่ไม่เกี่ยวแล้วนะ คุณครูบอกว่า หนูต้องเขียนเอง”

ป้าเดะพูดจบ ก็ลุกออกไปทำกับข้าว

ไม่นานนัก เซ็นเตอร์ก็เดินออกไปบอก ป้าเดะที่ในครัว ว่า

“แม่ครับ ทำเสร็จ แล้วครับ แม่จะตรวจไหม??”

 เป็นคำถามประจำของเขา เวลาทำการบ้านเสร็จ ป้าเดะต้องไปตรวจการบ้านตลอดเพราะว่าเซ็นเตอร์ชอบ ขี้โกง

 ==!! มันแอบเหมือนแม่มันอะนะ

อย่างเช่น  เวลาคุณครูให้คัดตัวบรรจง เซ็นเตอร์ก็จะแกล้งเขียนตัวใหญ่ๆ ให้เต็มหน้ากระดาษเร็วๆๆนั้นเองจึงต้องตรวจ สอบการทำการบ้านของเขาทุกครั้งก่อนนำไปส่งคุณครู

ขอเม้าส์ลูกชายตัวแสบสักนิดหนึ่ง

เซ็นเตอร์เป็นคนที่มีเล่ห์เหลี่ยมในการทำการบ้านเยอะมาก

บางก็เขียน ผิดแถว แบบว่า สับขาหลอก แต่ว่า เขายังเด็กมันเลยไม่เนียนเท่าไร บางก็เขียนตัวโตเกินขนาด

เพื่อให้เสร็จเร็ว บางก็หลอกล่อให้ กิ๊กเชค(พี่สาว)ทำให้บอกว่าตัวเอง เขียนไม่เป็นเขียนให้ดูหน่อย หรือไม่ก็หลอกล่อคำที่ว่า

 “ทำไมเชคเขียนสวยกว่าเตอร์ละ เชคๆๆช่วยเขียนให้หน่อยสิ เชคเขียนสวยจริงๆนะ”

 ส่วน ลูกสาว แสนสวย ก็จะบ้ายอ = =!! (เหมือนแม่มันมั้ง) ก็ทำตามน้องทุกอย่างเลย

 เฮ้อ.....

จบการเม้าส์ลูกชาย

ต่อๆๆ

พอเรากินข้าวเย็นเสร็จ ป้าเดะก็ไปตรวจ การบ้านให้เซ็นเตอร์ พอเห็นลายมือห่วยๆ ของเซ็นเตอร์ก็ ต้อง ร้อง

 “O[]O!!! โอ๊ะ”

“เตอร์ แกเขียนอะไรของแกเนีย”

 เซ็นเตอร์นั่งทำตาปริๆ กระพริบตาถี่ๆ แล้วบอกว่า

“ก็คุณครูบอกว่าให้เขียนถึงความดีของแม่ไง”

“แต่ทำไมหนูไม่เขียนดีๆกว่านี่หละ”

“ถ้าเขียนดีกว่านี่ หนูก็โกหกนะสิ แม่บอกว่าไม่ให้หนูโกหก

ไม่ใช่เหรอ?”

 = =!! ฉันหันหน้าไปมองสามี แล้วจ้องเขาเพราะฉันรู้ว่า สามีต้องเป็นคนเขียนให้เขาลอกตามแน่ๆ

“เฮ้ย!!! อะไรว่ะ พ่อไม่ได้บอกมันเขียนนะ แม่มันมาขอให้เขียนตามที่มันพูดพ่อก็ทำตามเท่านั้นเอง เนอะเชคเนอะ”

“ค่า^^” ลูกสาวคนโปรดของพ่อสนุบสนุนกันเข้าไป

“จริงๆแม่น้องบอกให้พ่อช่วยเขียนให้เพราะน้องเขียนไม่ออก” กิ๊กเชคยืนยันความบริสุทธ์ของผู้เป็นพ่อ

“เซ็นเตอร์ อ่านให้แม่ฟังสิ”

ฉันยืนกระดาษการบ้านให้เซ็นเตอร์อ่าน

“ แม่ดี แต่โหด ทำไมงะหนูเขียนผิดตรงไหน?”

“ฮ่าๆๆๆๆๆ”

เสียงพ่อกับลูกสาว หัวเราะลั่นบ้าน

“ท้าย  ลูกมันพูดความจริง แก จะเอาอะไรกับมัน หึๆๆๆ”

สามียังขำไม่เลิก

“เซ็นเตอร์ อธิบายมาสิ ว่าแม่โหดตรงไหน”

“เฮ้อ...ทำไมแม่เข้าใจอะไรยากจัง”

มันบ่น

จากนั้นมันก็เริ่มพล่าม

“อย่างแรกเลย แม่ปลุกหนูอย่างโหดในทุกๆๆเช้า หนูไม่ชอบเลยนะ” มันอธิบายหน้าตากวนๆ

 = =!!

ก็เมิงเล่นปลุกไม่ตื่นนี่หว่า

ขออธิบาย แก้ตัว

ทุกเช้า

เวลา 7:10

“เซ็นเตอร์ ตื่นมาล้างหน้าแปรฟันได้แล้วลูกสายแล้วนะ”

“ครับแม่”

แต่มันยังคงนอนต่อ

เวลา 7:20

“เซ็นเตอร์ ลุกมาไปอาบน้ำล้างหน้าแปรฟันได้แล้วมันสายแล้วนะ แม่เอากับข้าววางไว้บนโต๊ะ”

“ตื่นแล้วครับแม่”

 แต่มันยังนอนต่อ จนฉันอาบน้ำเสร็จออกมาจากห้องน้ำ

มันยังคงนอนอยู่บนเตียง

เวลา 7:50

“เมิงจะตื่นไม่ตื่น เมิงจะตื่นดีๆ หรือเมิงจะตื่นด้วยน้ำตา

ห๊าไอ้เซ็นเตอร์ เมิงอยากกตายใช่ไหม? กรูแหกปากปลุกเมิงกี่ครั้งแล้วเนีย”

“โหยยย นอนต่อนิดเดียวก็ไม่ได้”

 มันพูดแล้วเดินโซซัดโซเซออกไปจากเตียง เดินเข้าห้องน้ำ มันต้องเป็นแบบนี้ ประจำสิน่า  = =!!

 โหดเพราะความจำเป็นนะนั้นงะ

จบคำอธิบาย

“เวลาแม่ฆ่าไก่นะ แม่ตัดหัวมันขาดกระเด็นเลยงะ ยังงี้เขาไม่เรียกว่าโหดเหรอแม่”

“อ้าวเฮ้ย!!! แล้ว หมาตัวไหนมันบอกกรูว่าอยากกินไก่ทอดว่ะ ถ้าไม่ฆ่ามันแล้วจะได้แดกกันไหม??”

ฉันค้าน

“พ่อ...วันหลังถ้าอยากกินไก่นะ ไปซื้อที่ตลาด ห้ามให้แม่ฆ่าเด็ดขาดเข้าใจไหม?”

ฉันเริ่มหันไปด่าสามี ที่นั่งยิ้มๆอยุ่หน้าทีวีกับลูกสาว

“จะบ้าเหรอแม่ ไก่บ้านเราเยอะแยะ ทำไมต้องซื้อด้วยหล่ะ อยู่แบบพอเพียงงะเป็นไหม”

สามีเริ่มโวยวาย

“งั้น ถ้าจะกินไก่กัน พ่อเมิงเป็นคนฆ่าจบ”

กรุเริ่มโยนงาน กร๊ากกก

“ก็ได้ๆๆ เพื่อลดความโหดของแม่ ใช่ไหมเนีย”

สามีตอบแบบหน้าตาไม่สู้ดีนัก

“เยสสสส ตูโยนงานให้สามีได้อีกอย่าง”

จากนั้น เซ็นเตอร์ก็พล่ามเรื่องโหดๆๆของป้าเดะอีเยอะแยะ

ก๊ากกกก วันไหนว่างๆ จะมาเขียนพล่ามให้อ่านกันนะจ๊ะ

ปล. ทุกครั้งที่ตีลูกใช่ว่าฉันจะไม่เจ็บปวด

ฉันอาจจะเจ็บปวดยิ่งกว่าเขาเสียอีก

แต่สิ่งที่ทำไปทั้งหมดก็เพราะความรักที่มีต่อเขา

ก็เท่านั้นเอง

หวังว่าสักวัน

 เขาจะเข้าใจในสิ่งที่ฉันทำลงไป

ความรักของฉันคงส่งผ่านถึงเขา

ได้สักวัน

การ์ดนี้ เราทำกัน ไปส่งคุณครูวันนั้น ^^