คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : [SP]OS:Body on me 100%
OS: Body on Me
Cast: Chanbaek
PS.ฟิสเปที่ทุนร่วมสนุเฟบรบ1000อเรา่ะ อบุมาที่เฟบไว้และสนับสนุนันนะะ รัทุนเล้ย
มันเป็นวันรบรอบแ่านปีที่2อเรา
ผมื่อพยอนแบฮยอนเป็นผู้ายเาหลีัวเล็ๆหน้าืๆอายุ30ปี มีอาีพเป็นออแไน์านอีเว้นท์อบริษัทโษายัษ์ให่อเาหลี สถานะอผมือไม่โส ไม่ิ ่ายๆือมีพันธะแล้ว ัวโๆหน้าาีๆ้วย เป็นพันธแบบถู้อทุทาทั้ทาพฤินัยและนิินัย
สามีผมือปาร์านยอล
ปาร์านยอลเป็นผู้ายเาหลีหน้าาหล่อ อีนายแบบนิยสารและห้อเสื้อมามายที่ปัุบันผันัวมาเป็นโปริวเอร์่ายเพลแห่หนึ่ เราบันไ้เพราะผมไปฝึานับบริษัทัอีเว้นท์ที่มีานยอลมาเินแบบให้ แล้ว็นั่นแหล่ะเอันแล้วเรา็สปาร์ันนัานแ่ันไปเมื่อ2ปี่อน
และวันนี้็ือวันรบรอบ
ผมในุน้อยิ้น้วยมีแ่เสื้อเื้ัวให่สีาวอานยอลับั้นในสีำลายลูไม้อยู่้านในเท่านั้น ำลััเรียมอาหารำพวCold Cutานนาย่อมอยู่ เพื่อรอให้านยอลลับมาลอ้วยันในวันนี้ผมเลยเรียมไวน์ฝรั่เศสยี่ห้อัอย่า Chateau Mouton Rothschild มาลอ บอเลยว่าว่าะไ้วนี้มาไม่่าย เพราะผม้อไปประมูลมันมา้วยราาแพเอาาร เนื่อาไวน์วนี้ผลิในปี1945 ึ่ไวน์ยิ่แ่ปีมัน็ะยิ่แพ และถ้าุสสัยว่าแพแ่ไหน เอาเป็นว่าบินไปเที่ยวยุโรปไ้แบบสบายๆละัน
“อยู่ไหนแล้วที่รั”ผมรอเสียลไปามสายพลามอัวเอในระหลัาัารโ๊ะินเนอร์เรียบร้อย ผม็อเ้ามาูวามเรียบร้อยอัวเอสัหน่อย
“ำลัอรถรับ ไม่ิน5นาทีึ้นไป เรียมัวไ้เลย”
สายถูัพร้อมับผมที่ทาลิปลอสลที่ปาัวเอ หลัามอเาอัวเอนพอใผม็หมุนัวไปยัประูห้อ
ที่ึ่สามีอผมำลัะมาถึ
แ่ประูห้อถูเปิและานยอลไ้เห็นผมแบบเ็มๆา็านเ้า
ผมถูันนัวแนบไปับประูห้อที่ับลวบเสียัปั! ะที่ริมฝีปาผม็ถูู่โมอย่าว่อไว
แ่มา2ปี ไม่นับบอีหลายปี ุนี้ไม่้อมาอ่อนละมุนันแล้ว
ผมยับปาูบอบานยอลไปอย่าไม่มีระาอาย เราสอนผ่านศึรัันมานนับรั้ไม่ถ้วน แู่บแ่นี้บอเลยว่าสบาย
เรายับปาเ้าหาันอย่าไม่รู้ัเหน็เหนื่อย ลิ้น่อลิ้นพัวพัน น้ำลายไหลเปรอะนล้นอบปา แู่บนี้็ยัไม่บล่ายๆหรอ ็นะ...ูบมาเป็นพันรั้ เราเี่ยวาารหายใให้เ้าับารูบแล้ว
“อ๊ะ….าน..พะ...พอ่อน”ผมะปปมือหนาไว้ทัน ่อนที่เ้าะล้วลึเ้าไปามอวัยวะส่วน่าๆอผมนเสียาร ไวน์ราาแพที่รออยู่ทำให้ผมไม่อยาให้เาพลา ึ้อระับเาไว้่อน
“ห้ามทำไมเนี่ย”เาบ่นปอๆแปๆแ่ผม็รู้แหล่ะว่าเ้าแล้ทำ ผมหัวเราะ้วยวามรื่นรมย์่อนะึแนล่ำให้เินามมานถึโ๊ะิน้าว ่อนะหยิบวไวน์วที่ว่ามาใหู้เป็นเิอว
“รู้ว่าานอบไวน์แบบนี้แบเลยื้อมาให้”
“โหหหห ทำไมลทุนนานี้รับเมีย”เาาโแ่็ยิ้มนแ้มปริับวไวน์วที่ว่า “ท่าะแพมาเลยสิเนี่ย”
“็พอสมวรแหล่ะ”ผมอบไปรๆ้วยรู้นิสัยออีฝ่ายีว่าไม่อบนหลอลวันไม่ว่าเรื่ออะไร “แ่เพื่อานแบเ็มในะ”
“ปาหวาน”
“อย่าอื่น็หวานนะ ลอไหมล่ะ”ผมบอเา้วยทาทายั่วเย้านเาหัวเราะำ พอๆับที่มือหนา็ะปปป้าปเ้าให้ที่้นลมเ็มไม้เ็มมือ บไม่พอยัมีลึ “พอเลยๆ เยอะแล้ว”
“็ยั่วเอไม่ใ่รึไ”เาอบปิท้าย่อนะนั่ลที่โ๊ะอาหาร แล้วมื้ออาหารลอรบรอบแ่าน็เริ่ม้น
“อือ....ะ...าน”ผมราแผ่วในลำออย่าพึใ ะที่เราสอนย้ายมานั่อิแอบิบไวน์ันบนโฟาหลัให่หน้าุโฮมเธียเอร์ที่ำลัเล่นแผ่นบรรยาาศานแ่านอเราลอไปับาริบไวน์
และอนนี้านยอล็ำลัุไ้ออผมอยู่
ผมเบี่ยอหนีสัมผัสวนวาบหวิวพร้อมมือไม้อสามีหนุ่มที่ยุ่บยั่บราวับปลาหมึออ ่อนะหันไปบอเา้วยเสียระเส่า
“ในห้อันนะที่รั”
ล้าร่าอผม็ถูยอลอย้วยฝีมืออานยอล ่อนที่ายาวๆะ้าวไปยัห้อนอน
Cut
ัับไปที่ๆเรารู้ันนะะที่รั
ผมื่นึ้นมาอีรั้อนเือบรุ่สา อลูบสะโพไม่ไ้
็นะ!เล่นัหนััเ็มนานั้นนี่!!!!
ผมพลิัวเ้าหาอ้อมออานยอลที่ำลัอยู่ในห้วนิทราลึล้ำ้วยใอบอุ่นและเป็นสุ ่อนะรู้สึแปลๆที่้อมือ้าย เมื่อรู้สึถึสัมผัสอสายสร้อย และเมื่อผมยแนึ้นมาูผม็้อยิ้มแ้มปริ เพราะมันือสร้อย้อมือทอำาวสลัลวลายผีเสื้อสลับเพรเม็เล็ๆ
สร้อย้อมือที่ผมเยบ่นอยาไ้มานานนัหนา และที่เาหลีไม่มีายแล้ว
ผมอมยิ้มออมา้วยใที่เ้นึัและเป็นสุยิ่นั ผมนอนมออวัที่อยู่าแนพร้อมๆับุายหาไออุ่นทีุ่้นเย แล้วผม็ไ้รู้ว่าแท้ริแล้ววามสุอผมมัน็่ายๆแ่นี้เอ
แ่มีผมและานยอลผม็ไม่้อารอะไรอี
หวัว่าเราะไ้ลอรบรอบไปนแ่เ่านะานยอล
The End
Writer’s Talk
ฮัลโหลลลล หายไปหลายวัน เอามาลแล้วนาา
รบรวในอนเียว ไม่รู้ะอบันไหม
แ่ยัไอเม้นท์อแท็เป็นำลัใบ้าะไ้ไหมน้อ
รัพวยูวทุนสำหรับารสนับสนุนนะะ
านาสาวน(ในานเนเอร์)
เลิ้ฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟฟ
#ฟิเพลานแบ
ความคิดเห็น