ลำดับตอนที่ #10
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #10 : Fate Stay Night : 9
"ร่วมมือ? เจ้าหมานั่นเป็นแค่ตัวหมากเท่านั้น..."
เสียงของหญิงผู้ที่ถูกคลุมด้วยผ้าคลุมสีดำ กำลังพูดกับเอมิยะและชายผมสีขาวใส่ชุดสีแดงหรืออาเชอร์นั่นเอง...
"อึก!... แคสเตอร์... อย่าบอกนะว่าแกแหกกฎ..."
อาเชอร์ได้พูดไปด้วยน้ำเสียงที่จริงจังในแคสเตอร์
"ทำไม? ข้าก็เป็นจอมเวทย์?... แค่ข้าอัญเชิญเซอแวนต์ซักตนออกมามันผิดตรงไหน?.."
แคสเตอร์ตอบกลับด้วยน้ำเสียงที่นิ่งเฉยก่อนที่เอมิยะจะพูดด้วยเสียงที่สั่น...
"แคสเตอร์!?.. มาสเตอร์ของแอสซาซิน!?! เซอแวนต์เป็นคนอัญเชิญเซอแวนต์ออกมาอย่างนั้นหรอ!?!!?!"
"ผู้พิทักษ์ประตูที่ไม่ได้ถูกอัญเชิญโดยมาสเตอร์ที่แท้จริง... ไม่ใช่แอสซาซินในคราวนี้หรอก... เล่นทำผิดกติกาและอัญเชิญคลาสแอสซาซินมาใช้งาน... สร้างฐานที่มั่นอยู่ที่นี่และค่อยสูบวิญญาณผู้คน... ไม่ยอมลงมือสู้เองแล้วค่อนสังเกตุสถานะการณ์ต่างๆรอบเมือง เวทย์มนต์ทำอะไรสามคลาสหลักอย่างเซเบอร์ไม่ค่อยได้... การที่เธอหนีไปเรื่อยมันก็ไม่แปลกหรอก... แต่ว่า!เรื่องนี้เธอตัดสินใจเองสินะ.. แคสเตอร์?"
อาเชอร์พูดตามสถานะการณ์และข้อมูลที่รวมมาได้ออกมา แต่แคสเตอร์ก็หัวเราะในลำคอก่อนจะตอบกลับ
"หึหึหึ... แล้วมีหลักฐานอะไรรึปล่าว..."
"เพราะมาสเตอร์ก็คือจอมเวทย์ ถ้าบังเอิญอัญเชิญจอมเวทย์ที่เหนือกว่าตัวเองขึ้นมา ถึงแม้จะมีตราบัญชาก็วางใจไม่ได้... ในสถานะการณ์แบบนั้นมาสเตอร์คนไหนจะยอมให้เธออัญเชิญเซอแวนต์ออกมาใช้งานส่วนตัว? เพราะฉะนั้นแล้วฉันขอเดาว่ามาสเตอร์ของเธอก็เป็นแค่หุ่นเชิดไม่ต่างกับไอ้หน้าโง่ตรงนี้ซักเท่าไหร่..."
อาเชอร์พูดออกมาในขณะที่เอมิยะดูไม่พอใจเพราะไอ้โง่ที่เขาอุทานออกมานั้นคือตัวเขานั่นเอง...
"การจะชนะสงครามจอกฯน่ะมันเป็นอะไรที่ง่ายมาก... สิ่งที่ข้าทำก็แค่การวางแผนระยะยาวเท่านั้น..."
"โห้~การจัดการพวกเรามันง่ายดายงั้นรึ?... ยัยแม่มดที่เอาแต่หนีไปวันๆ"
พอแคสเตอร์ได้ยินก็ไม่พอใจขึ้นมา... ก่อนจะตอบกลับ
"ใช่~ ถ้าเป็นที่นี่ละก็... ข้าสามารถชนะเจ้าได้โดยไม่มีแม้รอยขีดขวน.... แล้วคนที่เรียกข้าว่าเป็นแม่มดน่ะ มันไม่ตายดีซักคน"
"โอ้~ ไม่มีรอยขีดข่วนเลยหรอ... งั้นขอแค่แป๊ปเดียว ถ้าครั้งเดียวแล้วไม่ได้งั้นฉันจะให้เซเบอร์จัดการ..."
จากนั้นอาเชอร์ก็เรียกดาบคู่ออกมาในขณะที่แคสเตอร์ก็กำลังจะเรียกอาวุธออกมาเช่นกัน... แต่ไม่ทันไรอาเชอร์ก็เข้าไปและฟันแคสเตอร์จากข้างหน้าไปจนถึงข้างหลัง...
ตุบ.. ร่างของแคสเตอร์ได้ล้มลงและได้กลายเป็นแสงสีม่วงและหายไป...
แต่อาเชอร์ยังไม่วางใจ เขาได้หันมองไปรอบๆก่อนจะมีเสียงๆหนึ่งปรากฎขึ้น...
"น่าเสียดายนะ อาเชอร์"
แคสเตอร์ที่ผ้าคลุมกางออกและมีวงแหวนเวทย์หลายอันปรากฎขึ้นบนฟ้า
ตู้ม!!!!!!!!!!!!!!!
แคสเตอร์ได้ยิ่งลำแสงอแกมาจากวงแหวนเวทย์จำนวนมาก...
.
.
.
ระหว่างที่แอคเซลาเรเตอร์กำลังเดินไปที่วัดริวโด... อยู่ก็เกิดแสงที่พุ่งขึ้นไปบนท้องฟ้า
"อืม?... อาเชอร์?... น่าสนุกดีนิ"
ตึ่ง!!!!! ตู้มมมมมมมม!!!!
จากนั้นแอคเซลาเรเตอร์ก็เปลี่ยนจากกานเดินธรรมดาเป็นดีดตัวเองด้วยเวกเตอร์ไปแทน...
.
.
.
"หืม? ดูเหมือนข้างบนจะวุ่นวายแล้วสินะ... เจ้านายของข้าก็กำลังแย่... ดูเหมือนจะไม่มีเวลาแล้วสินะ"
ชายผู้มีผมสีข้าใส่ชุดญี่ปุ่นถือดาบยาวได้พูดจบก็เดินลงบันไดลงไปที่ๆตรงกับพื้นที่ๆเซเบอร์ยืนอยู่...
"ถึงขนาดนี้แล้วยังไม่คิดเผ่ยศาสตราวีรชนของตัวเองอีกรึ?"
แอสซาซินพูดพร้อมมองไปทางดาบล่องหนที่เซเบอร์ถืออยู่..
"รู้ว่านายของเจ้าเป็นพวกอ่อนหัด แต่ก็ยังเชื่อในชะตาของเขาสินะ... คงเชื่อใจกันมากสิ? แต่ก็ลำบากข้า"
"ยอมทิ้งจุดยุทศาสตร์ที่ได้เปรียบไป?คิดจะทำอะไร?!"
"ถึงจะไม่ได้โด่งดังแต่ข้าก็อุทิศชีวิตให้ดาบ... ถ้าความเชื่อมั่นของเจ้ามันไม่พังทลายง่ายๆ ความเชื่อใจนั้นให้ข้าสะบั้นมันทิ้งด้วยคมดาบเลยไหม?"
แอสซาซินพูดจบก็ตั้งท่าเตรียมที่จะสู้...ไม่สิ ฟันใส่เซเบอร์
"เพลงดาบลับ..."
จากนั้นเซเบอร์ก็รู้เห็นภาพที่ตัวเองโดนฟันเพียงชั่วครู่ก่อนจะเผ่ยดาบของตัวเองออกมา และมีสายลมโดยรอบที่แปรปรวน...
"นางแอ่นหวนกลับ!"
"ไม่ทันหรอ!?!"
สิ้นเสียงแอสซาซินก็พุ่งเข้าไปฟันเซเบอร์ด้วยคมดาบที่ออกมาสามทางพร้อมกัน...
เพล้ง!เพล้ง!เพล้ง!!!
.
.
.
ตึ่งงงงงงงงงง!!!
อยู่ๆก็มีคนๆหนึ่งปรากฎขึ้นมาตรงกลางในขณะที่แอสซาซินกำลังฟันใส่อาเธอเรีย... แอคเซลาเรเตอร์...
ทั้งสองถูกเกราะเวกเตอร์สะท้อนแรงทั้งหมดกลับจนอาเธอเรียกระเด็นลงไปข้างล่าง...
"เห้ยๆ!อย่ามาจัดปาร์ตี้โดยที่ไม่เชิญฉันสิเว้ย!"
อืม... ผมไรท์เอง... อยู่ๆมันก็รู้สึกปวดหัวมากตอนที่แต่งเรื่องนี้น่ะ เรื่องอื่นผมก็ได้ปกตินะ.... แต่ก็จะพยายามนะ คงเพราะว่าผมแต่งพวกฟิคไม่ค่อยเก่งด้วยอ่ะ ถ้าผมไม่ไหวจริงก็ต้องทิ้งจนกว่าจะมาแต่งได้อีก... ต้องขอโทษด้วย...
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น