[Fic Anime] accelerator

ลำดับตอนที่ #6 : Fate Stay Night : 5

{แจ้งนิดหน่อย:ขอเปลี่ยนชื่อของแอคเซลาเรเตอร์จาก คุโรซาริ เป็น คุโรซากิ น้ออออ~}

หลังจากที่ไรเดอร์หนีไปโทซากะก็ได้ทำแผลให้เอมิยะ.. แต่ในตอนนี้ทั้งคู่ก็ได้แต่สงสัยว่าชายผู้ที่อ้าง(?)ว่าเป็นอันดับ1 นั้นคือใคร?

"เอาล่ะตอบมา.. นายมาจากองค์กรเวทย์ไหน?"

แอคเซลาเรเตอร์ไม่ฟังคำถามของโทซากะและได้เดินจากทั้งคู่ไป..

"ดะเดี๋ยว!?"

โทซากะพูดออกมาเพื่อพยายามเรียกตัวแอคเซลาเรเตอร์แต่ก็ไร้เสียงตอบรับ.. จนเอมิยะลุกขึ้น..

"อะเอมิยะคุง!?จะไปไหนน่ะ!?"

"ก็ตามไปสิ..."

"ละแล้วนายรู้ได้ไงว่าเขาเป็มมิตรหรือศัตรู..."

"ไม่รู้สิ.. แต่ฉันว่ายังไงเขาคงไม่ใช่คนที่เลวร้ายมานักหรอก.. "

เอมิยะพูดออกมาก่อนจะเดินตามแอคเซลาเรเตอร์ไปอีกรอบ.. จนโทซากะที่ยังงงกับเหตุการณ์อยู่ก็ตามไป...

ถึงแม้สิ่งที่เอมิยะพูดจะตามจริงแต่ยังไงเขาก็คือแอคเซลาเรเตอร์... ไม่ใช่คนที่ใจดีเหมือนเอมิยะหรือตัวเขาเอง

.

.

.

หลังจากแอคเซลาเรเตอร์กลับมายังโรงพยาบาลที่เขาอาศัยอยู่ พร้อมกับเดินไปที่ห้องที่หมอกบอยู่

"ว่าไงกลับมาแล้วหรอ?"

"เงียบไปน่า.."

ถึงหมอกบจะต้อนรับแอคเซลาเรเตอร์เป็นอย่างดีแต่เขาก็ไม่สนและเดินไปที่เตียงของผู้ป่วยก่อนจะล้มตัวนอนตามสไตล์เขา...

"ฝากที่แหละด้วย..."

แอคเซลาเรเตอร์พูดจบหมอกบก็มองไปที่เอมิยะและโทซากะ ก่อนที่จะหันมาพยักหน้าและเริ่มทำการรักษา...

.

.

.

เพียงไม่นานแผลของเอมิยะก็ถูกพันด้วยผ้าพันแผลและรอยแผลเล็กๆตามตัวก็ถูกปิดไปด้วยพลาสเตอร์...

"สะสุดยอด!... สามารถรักษาแผลขนาดนั้นได้ในพริบตาเดียว.. "

"ต่อให้บาดเจ็บขนาดไหนถ้ายังมีชีวิตอยู่ก็มาหาชั้นได้ทุกเมื่อเลยนะ.. แล้วนี่ยา"

หมอกบพูดพร้อมยื่นยาให้เอมิยะก่อนที่เจ้าตัวจะรับแบบเกรงใจ แต่โทซากะกลับยังมองไปที่แอคเซลาเรเตอร์อยู่...

"ดูเหมือนจะเสร็จแล้วสินะ.. คุโรซากิ!วันนี้เธอทางโรงพยาบาลจะรับคนเข้าอีกน่ะ นับแต่วันนี้ช่วยหาที่อยู่เองด้วยนะ"

หมอกบหันไปพูดกับแอคเซลาเรเตอร์ก่อนที่เจ้าตัวจะทำหน้าบุญไม่รับตามเคยและลุกขึ้นก่อนจะตอบกลับ...

"ชิ.. ที่หลังช่วยบอกให้เร็วกว่านี้หน่อยสิ..."

"แต่เธอก็หาได้ใช่ไหม?"

แอคเซลาเรเตอร์ไม่ตอบกลับและเดินออกจากห้องทันที จนเอมิยะและโทซากะต้องตามไป...

"นี่นายน่ะ!"

โทซากะได้เรียกแอคเซลาเรเตอร์ก่อนที่เจ้าตัวจะเริ่มตอบกลับ...

"หนวกหู..."

"นายไม่มีที่พักใช่ไหม?"

เอมิยะเดินออกตัวไปข้างหน้าและถามไปที่แอคเซลาเรเตอร์ 

"แกก็ได้ยินนิ..."

"งั้นมาพักบ้านฉันไหม?"

"ห๊า?!"

.

.

.

ถึงแอคเซลาเรเตอร์จะทำเป็นไม่สนแต่ก็ตามมาถึงบ้านของเอมิยะอยู่ดี..

"บ้านอาจจะเล็กหน่อยนะ..."

เอมิยะเดินเข้าไปตรงหน้าประตูบ้านก่อนที่จะมีผู้หญิงผมบลอน์สีทองหรืออาเทอเรีย โผล่มาต้อนรับเอมิยะ

"ยินดีต้อนรับกลับชิโร่..."

อาเทอเรียมองมาทางแอคเซลาเรเตอร์ก่อนที่จะกลับไปมองที่เอมิยะอีกครั้งแต่ครั้งนี้ดูเหมือนอาเทอเรียจะโกรธนิดๆด้วย...

"ช่วยเล่าเรื่องทั้งหมดด้วยนะ..."

"อะอ่า..."

อาเทอเรียพูดกับชิโร่ก่อนจะเดินเข้าไปในบ้าน...

.

.

.

หลังจากมาที่ห้องนั่งเล่นแล้วแอคเซลาเรเตอร์ก็ไม่สนอะไร เขาได้ล้มตัวนอนไปทันทีแม้ตรงนั้นจะเป็นพื้นก็เถอะ..

"เอาล่ะเรามีเรื่องต้องคุยกัน..."

โทซากะได้นั่งลงบนโต๊ะโคทัตสึที่วางอยู่กลางห้องแล้วพูดกับแอคเซลาเรเตอร์

"ก่อนอื่นไม่เล่าเรื่องให้ยัยผมทองนนั่นก่อนล่ะ..."

แอคเซลาเรเตอร์ก็ยังไม่สนอะไรและพูดขึ้นในขณะที่อาเทอเรียจ้องไปยังเอมิยะและโทซากะเขม็งเลย

"นะนั่นสิ..."

เอมิยะรับคำก่อนที่จะเล่าเรื่องให้อาเทอเรียฟัง... แน่นอนเรื่องที่แอคเซลาเรเตอร์สู้กับไรเดอร์ได้แบบสบายๆด้วย

.

.

.

หลังจากที่เอมิยะและโทซากะเล่าเรื่องของแอคเซลาเรเตอร์ให้อาเทอเรียฟัง ดูเหมือนอาเทอเรียก็ยังแทบไม่เชื่อ แต่เขานั้นเขาใจมาสเตอร์ของตนที่บอกอย่างมั่นใจเลยจำใจเชื่อไป...

"เอาล่ะต่อไปตานาย"

โทซากะหันมาพูดกับแอคเซลาเรเตอร์ก่อนที่ตัวเขานั้นลุกขึ้นจากการนอนเปลี่ยนมาเป็นนั่งแทน 

"น่ารำคาญ... อะไรว่ามา..."

"งั้นคำถามแรก.. นายมาจากไหน"

โทซากะเริ่มถามคำถามแรก..

"หล่นมาจากฟ้า"

ถึงแอคเซลาเรเตอร์ตอบความจริง.. ถึงไม่ทั้งหมดก็เถอะ แต่เจ้าตัวก็ตอบกลับแบบเนี่ยนๆ

"นะนาย!...."

"จะใจเย็นๆก่อนริน.."

โทซากะเริ่มมีน้ำโหขึ้นก่อนที่เอมิยะจะห้ามโทซากะ...

"เฮ้อ~คำถามที่สองนายรู้เรื่องสงครามจอกศักดิ์สิทธิ์ไหม?"

"รู้..."

"คำถามที่สาม ทำไมนายถึงสู้กับเซอเวนต์ได้ขนาดนั้น..."

"ฉันคืออันดับ1ในเมืองแห่งการศึกษา.. สงครามแค่นี้มันยังน้อยไปถ้าเทียบกับที่นั่น"

พอทุกคนได้ยินคำว่า"เมืองแห่งการศึกษา"ก็ต่างกันสงสัย

"ชิ! น่ารำคาญ..."

จากนั้นแอคเซลาเรเตอร์ก็เล่าเรื่องของเมืองแห่งการศึกษาให้ทั้งสามฟัง.. เรื่องที่เป็นเมืองที่ฝึกพลังจิต เรื่องที่เขาเป็นอันดับ1ของเมืองนั้น หรือเรื่องที่เลวร้ายของเมือง...ทั้งถูกทดลอง...ถูกจับตัว...หรือถูกทำให้มีพลังบ้าๆทั้งที่ไม่อยากได้...

"ถะถ้าเป็นเรื่องจริงล่ะก็..."

เอมิยะพึมพำเบาๆ

"เอมิยะคุงก็เชื่อไปได้เมืองที่มีไว้สำหรับการศึกษา? พลังจิต?มันไม่มีหรอกของแบบนั้น"

ถึงเอมิยะจะเชื่อแต่โทซากะกับมองไปที่ความเป็นจริงของโลกใบนี้.. ใช่โลกใบนี้สำหรับโลกนี้ไม่มีสิ่งที่เรียกว่าพลังจิต... กลับกันถึงโลกนั้นจะมีเวทย์มนต์แต่ก็ไม่มีเซอเวนต์หรือวีรชน

"น่ารำคาญจริงๆ... เห้ย!แกน่ะ!"

"คะครับ"

แอคเซลาเรเตอร์พูดไปทางเอมิยะก่อนที่ตัวเขาจะตอบกลับด้วยความตกใจ..

"ฉันจะไปเดินเล่นหน่อย... ไม่ต้องรอ... ปิดบ้านซะ!เพราะคืนนี้อาจจะมีพวกโจรหนีมาก็ได้..."

ตัดมาทางอีกด้านหนึ่งของเมือง...

"ซวยจริงๆ"

ชายคนหนึ่งได้พูดหลังจากปีนขึ้นมาจากถังขยะ...

"เบอร์เซิกเกอร์!!! ที่หลังอย่าโยนมาสเตอร์ของตัวเองสิฟร่ะ!?"

"มาสเตอร์ควรจะไปฉีดยาแก้พิษสุนัขบ้านะคะ?"

"แม่งเอ้ยยยยยยยยยย!!!ซวยจริงงงงงงงงงงงง!!!"

รู้สึกไปเองรึป่าวว่าหงอกมันซึนๆนะ/ไรท์

ขี้เกียจโว้ยยยยยยยยยยยย!!!/ไรท์

เอ่อ!แล้วตอนท้ายอ่ะไม่ใช่เม่นนะ(โทวมะ)/ไรท์