[My Lil P] รักได้ต้องเลี้ยงได้

My Lil P 

 รักได้ต้องเลี้ยงได้

 " จริงๆไม่ได้คิดอะไรกับเขาเลยนะ เขาก็แค่เด็กน้อยที่ไม่จะค่อยจะปกติคนหนึ่งเท่านั้น ไม่ได้มีสเน่ห์แบบชายหนุ่มที่เห็นแล้วต้องเอามือกุมปากพร้อมอุทานว่า 'อุ๊ย..หล่อสุดๆไปเลยเจ้าค่าา'

ซึ่ง... มันไม่น่าเชื่อเลยว่าฉันจะมารู้สึกเขินเด็กบ้าแบบนี้ ช่างน่าอนาถเสียจริง( ._.)"

-นางเอกกล่าวไว้

กราบรอบทิศสวัสดีค่ะ

  ผู้อ่านที่น่ารักทุกท่าน เรื่องนี้เป็นนิยายเรื่องแรกที่แต่งลงเว็บ กลั่นกรองออกมาจากความนก ความคับแค้นในใจ และความเพ้อเจ้อ(นิดหน่อย)ของผู้แต่งค่ะ //ฮา

ล้อเล่นค่ะ เรื่องนี้แต่งด้วยความตั้งใจ สุดๆ ขนาดที่ว่าตอนแต่งก็ถามใจว่าเรื่องเรียนตั้งใจแบบนี้มั้ย #ไม่ใช่แล้ว ดังนั้นอยากให้คนอ่านทุกท่านอ่านอย่างมีความสุข และนั่งยิ้มดั่งอยู่ในป่าcanabis ส่วนนิยายขอให้คำจำกัดสั้นๆ

[เด็กนี่มันร้ายยยยย]

หิวข้าวมั้ยเราก็หิว

 (นี่นามปากกานะ)

" ใช่ ฉันเป็นแม่ค้าและรู้แก่ใจว่าเก็บอะไรสักอย่างจากข้างทางก็เสี่ยงเหมือนเอาผ้ามาปิดตาไว้แล้วให้ชี้เลือกชายสักคนมาเป็นสามีนั่นแหละ! แต่จะให้ฉันทิ้งเขาไว้ข้างถนนมันเหมือนขับเกวียนทับลูกหมาเลยนะ!!"

*+:.ไจน่า.:+*

 สาว(โสด)วัยรุ่นผู้ไม่ประสีประสาเรื่องความรัก แล้วเหตุการ์ณอะไรกันล่ะ ที่ทำให้เธออยากจะแต่งงาน!?

"บางคนนี่เหมือนโตแต่ตัวจริงๆนะ" 

*+:.คามิล.:+*

 เด็ก(เกือบจะเป็น)หนุ่มน้อยผู้ถูกหลอก เอ๊ะไม่สิ น่าจะเป็นฝ่ายหลอกมากกว่า ทำให้เกิดเรื่องวุ่นวายชนิดพ่อกับแม่ของเขารู้เรื่องเข้าแล้วกุมขมับ

-ใครที่เปิดดูในโทรศัพท์แล้วกดดูในแต่ละตอนไม่ได้ ให้กดค้างที่ตอนจนหน้าลิงค์มันเด้งขึ้นมาแล้วกด เปิดแท็บใหม่หรือเข้าที่ลิงค์นี้ ไม่รู้เป็นแค่โทรศัพท์ไรท์คนเดียวรึเปล่านะคะ แต่แวะมาบอกเผื่อมีคนเป็นเหมือนกัน เดี๋ยวไว้ผ่านช่วงวุ่นวายจะแก้ธีมใหม่นะคะ >_<

O W E N TM.