Crush love ขยี้รักละลายใจนายแบดบอย - นิยาย Crush love ขยี้รักละลายใจนายแบดบอย : Dek-D.com - Writer
×

    Crush love ขยี้รักละลายใจนายแบดบอย

    ที่ไม่พูดนี่...เล่นตัวเพื่ออัพราคาสินะ! อะ..อะไรนะ!! นั่นปากใช่ไหมที่พูด

    ผู้เข้าชมรวม

    1,606

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    18

    ผู้เข้าชมรวม


    1.6K

    ความคิดเห็น


    28

    คนติดตาม


    66
    จำนวนตอน :  10 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  28 เม.ย. 59 / 15:13 น.

    อีบุ๊กจากนิยาย ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    @SQWEEZ

    Crush love ขยี้รักละลายใจนายแบดบอย

     

     

     

     

     

     

    [MIDNIGHT:มิดไนท์]

    ความรู้สึกฉันไม่ใช่ของเล่น เพราะถ้าเธอเล่น

    คนที่จะเจ็บปวดที่สุดจะต้องเป็น

     

    “เธอ” ไม่ใช่ “ฉัน”

    [KHAO HOM:ข้าวหอม]

    หัวใจฉันไม่ใช่ของเล่น เพราะถ้านายเล่น

    คนที่จะเจ็บปวดที่สุดจะต้องเป็น

     

    “นาย” ไม่ใช่ “ฉัน”

    [RAY:เรย์]

     

    สิ่งสำคัญถ้าทำหลุดมือไปแล้วก็อย่าหวังจะได้คืน

    [AUTAMN : ออทัม]

     

    ความรัก คืออะไรผมไม่รู้ เพราะมันไม่ได้อยู่ในสมองผม

     

     

    INTRO

    ถ้าพูดถึงการ “แต่งงาน” แน่นอนว่าต้องเกิดจากการที่คนสองคนรักกันตัดสินใจอยู่ด้วยกัน มันก็ต้องมีความสุขอยู่แล้ว แต่ถ้าการแต่งงานนี้ไม่ได้เกิดจากความรักของคนสองคนล่ะ มันจะเป็นยังไง

    ฉันนั่งคิดไปวนมาอยู่กับคำว่า แต่งงาน มาสักพักใหญ่แล้ว มือหนึ่งจับแก้วคอกเทล อีกมือก็ต้องมากุมขมับตัวเอง ไม่ใช่เพราะเมานะ แต่เพราะฉันกำลังคิดหาทางออกของปัญหาใหญ่ที่กำลังจะเกิดขึ้นอยู่

    “เฮ้อ...”  

    ฉันได้แต่นั่งถอนหายใจทิ้งแล้วทิ้งอีกเพราะสมองฉันมันจนปัญญาที่จะคิดหาทางออกแล้ว

    หมดกันชีวิต ข้าวหอม

    ทำไม...

    ทำไม...โลกนี้มันไม่ยุติธรรม!!

    “นั่งด้วยคนสิ!...เธอคงไม่รังเกียจใช่ไหม”

    ในขณะที่ฉันกำลังจมปลักอยู่กับปัญหาอันใหญ่โตมโหฬารนี้ก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น

    O_O!

    ให้ตายเถอะ! นี่มันวันอะไรกัน ทำไมฉันถึงได้ดวงตกขนาดนี้ ฉันไม่อยากฟุ้งซ่านเรื่องปัญหาที่เกิดขึ้นจนต้องออกมานั่งเล่นที่ ‘ไนท์ มูนผับ’ เพื่อให้หายหงุดหงิด

     มันคงจะเป็นเช่นนั้น ถ้าหากฉันไม่เจอเขาที่นี่...และคงผิดที่ฉันเองที่ลืมไปว่าผับแห่งนี้เป็นของ มิดไนท์  หนุ่มแบดบอยเลือดเย็น 

    จริงๆฉันไม่ใช่คนชอบเข้าผับมานั่งดื่มเหล้าคนเดียวหรอกนะ แต่มันเครียดเลยต้องออกมานั่งเล่นข้างนอกบ้างและฉันก็ดันเข้ามาใน ‘ไนท์ มูนผับ’

    ผับสไตล์คลาสสิกมีเอกลักษณ์เป็นของตัวเอง และมันก็เป็นสถานที่ท่องเที่ยวยามราตรีที่โด่งดังที่สุดในแถบนี้ เพราะมีหนุ่มหล่อหน้าตาดีมากมายเข้ามาปลดปล่อยตัวเองไปกับเสียงดนตรีและแน่นอนว่าใครๆก็รู้ดีว่าเจ้าของผับเป็นใคร “มิดไนท์” ไงผู้ที่มีแต่วีรกรรมดีๆทั้งนั้น = =’

    ที่จริงฉันไม่รู้จักมิดไนท์หรอก แต่เพราะความหล่อที่สาวๆต่างคลั่งไคล้ บวกกับกิจติศัพท์ต่างๆจนใครๆต่างพูดถึง มันเลยไม่แปลกที่ฉันจะรู้จักหมอนี่!! และมันก็คงไม่แปลกที่ฉันจะจำหน้าหมอนี่ได้ 

    “...”

    แล้วนี่สะเออะมาทักฉันทำไม รู้จักกันเหรอ?

    ฉันไม่ได้ตอบอะไร เพราะฉันไม่อยากพูดกับหมอนี่ คนบ้าอะไรแค่เห็นหน้าก็หงุดหงิดเป็นบ้า

    “ไม่ตอบ...แสดงว่านั่งได้สินะ ”

    เออ เอาเข้าไปสิพ่อคุณ ที่เงียบน่ะฉันไม่อยากยุ่งด้วยต่างหากย่ะ

    หมอนี่พูดด้วยน้ำเสียงเรียบแต่ยังคงแฝงไปด้วยความเจ้าเล่ห์  และดูเหมือนว่าจะตั้งใจกวนประสาทฉันอยู่ 

    ‘เย็นไว้ข้าวหอม’

    อย่าไปเล่นตามเกมหมอนี่เด็ดขาด 

    ไอผู้ชายโรคจิต!!

     รู้ว่าคนเค้าไม่อยากพูดด้วย ก็ยังจะมานั่งด้วยอีก  

    “ว้า...!! หยิ่งชะมัด J 

    “......” 

    “หยิ่งสุดๆเลยว่ะ J

    “......”  

    ฉันเอาแต่เงียบเพราะไม่อยากพูดอะไรกับหมอนี่ ถ้าเป็นคนอื่นฉันคงไม่แสดงกิริยาแบบนี้

    แต่เพราะเป็นหมอนี่ไง ฉันถึงไม่อยากพูด เพราะฉันเกลียดเขาไง

    “ที่ไม่พูดนี่...เล่นตัวเพื่ออัพราคาสินะ!

    อะ..อะไรนะ!! นั่นปากใช่ไหมที่พูด

    เหอะ...อัพราคาอย่างนั้นเหรอ!นายกล้ามากไปแล้ว

    กล้าดูถูกฉันแบบนี้...!

    “ฉันเพิ่งรู้นะว่านายเปิดฟาร์มเลี้ยงสัตว์...”

              “...”

              “ในปากนายถึงมีแต่หมาอยู่เต็มไปหมด!!”

              “...”

              “ขอบคุณสำหรับคำดูถูกที่นายมอบให้ฉัน ^_^”

    ฉันพูดและส่งยิ้มหวานให้กับมิดไนท์ พร้อมกับยกแก้วค็อกเทลที่มีน้ำสีสวยอยู่ในแก้ว  เทลงบนไหล่ของมิดไนท์อย่างใจเย็น

    ฉันส่งยิ้มหวานให้เขาก่อนจะทิ้งแก้วลงบนพื้นจนมันแตกกระจาย ฉันจึงเดินออกมาจากผับ

    “ เธอ!!!”

    คิดไม่ถึงใช่ไหม ว่าฉันจะกล้าทำกับแบบนี้  และเพราะเขารู้จักฉันน้อยไปมันเลยทำให้ต้องเจอกับเหตุการณ์แบบนี้ 

    มันดีแค่ไหนแล้วที่ฉันไม่เอาขวดเหล้าฟาดหัวเขา ให้เลือดเลวๆไหลออกมาซะบ้าง ทีหลังก็อย่ากล้ามาดูถูกฉันอีก

    พรึบ!!

    ตัวฉันเซตามแรงของใครบางคน ที่จู่ๆก็เดินมากระชากแขนฉัน กระชากแรงขนาดนี้แขนฉันจะหลุดหรือเปล่าก็ไม่รู้ ฉันจึงหันไปหาต้นเหตุทันที

    มะ...มิดไนท์ O_O!!!

    เป็นเขานั่นเองที่กระชากแขนฉัน อย่าบอกนะว่านายจะมาฆ่าฉัน ที่ฉันทำกับนายไว้  

    นี่ฉันลืมอะไรไปหรือเปล่านะ!!!

    หมอนี่มันอันตราย...

    ให้ตายสิ ข้าวหอมหาเรื่องตายแท้ๆ T^T!

     

     

     

     

     

    M U S I C CAFE : LUN LA

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    คำนิยม Top

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    คำนิยมล่าสุด

    ยังไม่มีคำนิยมของเรื่องนี้

    ความคิดเห็น