fic (all27) พันธนาการแห่งเลือด

ลำดับตอนที่ #28 : 25

ซู่~~~~~
เสียงน้ำจากก็อกใหลออกมาอย่างแรง ร่างบางเอามือรับน้ำนั้นก่อนที่จะล้างหน้าของตนหลายๆรอบ ผมสีน้ำตาลสลวยเปียกรูดแนบกับใบหน้าขาวเรียบสวย ร่างบางมองกระจกก่อนที่จะพินิจพิจารณาตนเอง
"นี้เราโทรมขนาดนี้เลยรึ ต้องกินอะไรให้เยอะแล้วสิน่ะ"
ร่างบางพูดและปิดก็อกน้ำ หลังจากนั้นก็เดินไปหยิบผ้าขนหนูสีชมพูมาเช็ดหน้าจนแห้งและแขวนเอาไว้ที่เดิม
"ต้องร่าเริงสดใจเข้าไว้ อย่าโศกเศร้ามากนัก"
แปะๆ ร่างบางเอาแป้งโบะตัวเองจนทั่วหน้าและเดินเปิดประตูห้องน้ำออกมาพร้อมกับรอยยิ้ม
"ฮะฮิ คุณหนูมีเรื่องดีอะไรเหรอค่ะ ยิ้มบานเชียว"
ฮารุที่เดินตรงมาห้องน้ำ(หลังจากนอนขี้เซามานาน)ถามขึ้นเมื่อเห็นร่างบางยิ้ม
"ไม่ได้มีเรื่องดีอะไรเหรอ แค่วันนี้อยากลองร่าเริงดูน่ะ ฮารุ"
"อ้อเหรอค่ะ ถ้าคุณหนูสดใสฮารุก็สดใสและดีใจมากเลยค่ะ^^"
"อื้อฮารุ^^"
ร่างบางยิ้มให้ฮารุก่อนที่จะเดินออกจากห้องน้ำไป และเดินไปที่ห้องรักษาฮันเตอร์เพื่อดูอาการของM.Mอีกที
"M.Mเป็นใงบ้างล่ะ รีบอร์น"
ร่างบางถามขึ้นเมื่อเห็นรีบอร์นกำลังคุยกับมุคุโร่อยู่ด้านนอกห้อง
"ก็ดีขึ้นมากแล้วล่ะ ตอนนี้นอนหลับพักผ่อนอยู่ ไม่ต้องห่วงหรอก"
"ครับ^^"
"คุฟุฟุ เดี้ยวพวกคุณก็จะกลับคฤหาสน์ของตนเองแล้วสิน่ะครับ"
"เอ๋~~~"
ร่างบางงง??เล็กน้อยก่อนที่จะมองหน้ามุคุโร่
"ฉันเป็นคนพูดเองแหละ จะไม่กลับกันเลยรึใง หรือว่าลืมคฤหาสน์ไปแล้ว- -"
รีบอร์นพูดและกอดอกมองร่างบาง
"ขะขอโทษครับ ฮ่ะฮ่า^^"
"อื้อ จะไปไหนก็ไป ฉันขอคุยกับฮันเตอร์นี้ก่อน"
รีบอร์นกวักมือเป็นเชิงว่าไล่ใส่ร่างบาง ทำให้ร่างบางอดที่จะทำแก้มบวมๆเป็นเชิงว่างอนไม่ได้ ก่อนที่จะกระแทกเท้าเล็กน้อยเดินออกไป
"นี้ อย่าเถลไถลไปไหนไกลล่ะ ขี้เกียจเป็นห่วง"
รีบอร์นพูดก่อนที่จะอมยิ้มให้ร่างบางซึ่งมุคุโร่ก็ทำหน้าไม่สู้ดีมากนักเมื่อเห็นร่างบางยิ้มตอบกลับมาอย่างน่ารัก
"แค่กแค่ก"
"เป็นอะไรรึ โรคุโด มุคุโร่"
"ความหมั่นใส้ติดคออ่ะ"
มุคุโร่พูดก่อนที่จะไอยกใหญ่ ซึ่งรีบอร์นรู้ดีว่ามุคุโร่หมั่นใส้ใครอยู่ ต่างจากร่างบางที่ทำหน้าเอ๋ออยู่
"คุณเป็นอะไรมากไหม มุคุโร่"
"ไม่เป็นไรแล้วอ่ะครับ คุณหนู~~~^^"
"อยากฆ่าคนแถวนี้ว่ะ"
รีบอร์นพูดขึ้นและมองมุคุโร่ด้วยสายตาที่หมั่นใส้จนอยากยิงกระโหลกมุคุโร่ให้กระจุยเช่นกัน มุคุโร่หันไปแสยะยิ้มให้รีบอร์นเมื่อร่างบางเข้ามาจับคอมุคุโร่เบาๆ
"เจ็บคอเหรอ?"
"คุฟุฟุ ตอนแรกก็เจ็บน่ะ แต่ตอนนี้หายเจ็บแล้วล่ะ มันชุ่มช่ำ^^"
มุคุโร่ยิ้มเล็กน้อยและใช้มือลูบมีอร่างบางอย่างช้าๆ ในขณะที่รีบอร์นใส่กระสุนปืน (ไรเตอร์:สองคนนี้ทำคะแนนกันรึใง- -:;)
"ถ้าไม่เป็นอะไรแล้ว ฉันขอไปต่อน่ะ"
ร่างบางยิ้มก่อนที่จะเอามือออกจากคอมุคุโร่ มุคุโร่ทำหน้าเสียดายและปล่อยมือร่างบางไป
"จะไปไหนรึ"
"ไปหาพี่จีอ้อคโต้อ่ะน่ะ"
ร่างบางพูดก่อนที่จะวิ่งออกไปเพื่อไปหาจีอ็อคโต้ มุคุโร่มองตามหลังร่างบางก่อนที่จะเดินไปคุยกับรีบอร์นต่อ ร่างบางวิ่งจนมาถึงสวนที่พวกฮันเตอร์ปลูกเอาไว้ ซึ่งจีอ็อคโต้และบาจิลพากันชื้นชมอยู่
"อ้าว สึนะ มาแล้วรึ"
จีอ็อคโต้ละสายตาจากดอกไม้และมองร่างบางที่ยืนยิ้มอยู่
"อื้อ ผมจะขอมาชมดอกไม้ด้วยอ่ะน่ะครับ พี่จีอ็อคโต้ บาจิล"
"พี่สึนะจะชมด้วยเหรอครับ เอ๋~~ ว่าแต่ทำไมพี่มาแปลกจัง มีอะไรน่าดีใจเหรอครับ?"
บาจิลจ้องหน้าร่างบางที่ยืนยิ้มอยู่อย่างสงสัย
"วันนี้พี่อยากลองร่าเริงดูน่ะ^^"
"อ้องั้นรึ ดีจัง นั่งก่อนสิ"
จีอ็อคโต้พูดและขยับที่ให้ร่างบางได้นั่ง ร่างบางนั่งข้างๆจีอ็อคโต้ก่อนที่จะชื้นชมดอกไม้ซึ่งมีไม่มากนัก
"สวยดีน่ะครับ ^^"
"อื้อ สวยจริงๆ"
จีอ็อคโต้ยิ้มก่อนที่จะเด็ดดอกไม้นั้นเสียบหูร่างบาง
"อะเอ๋ พี่จีอ็อคโต้"
"มันเหมาะกับน้องดีน่ะ"
จีอ็อคโต้พูดและปัดผมร่างบางเพื่อให้ได้เห็นดอกไม้ได้ชัดเจนขึ้น
"ขอบคุณครับ แต่ก่อนอื่น ผมขอเดินรอบๆแถวนี้ก่อนน่ะครับ"
ร่างบางพูดก่อนที่จะลุกขึ้นยืนและเดินมองไปรอบๆ
"จะว่าไปแถวนี้ก็บรรยากาศดีดีแหะ"
ร่างบางพูดก่อนที่จะหลับตาและสูดอากาศเข้าเต็มปอด
.....อย่างน้อยก็พอจะหยุดความเศร้าได้หน่อย....
ร่างบางค่อยๆลืมตาขึ้นก่อนที่จะเห็นกระต่ายสีขาวบริสุทธิ์ปุกปุยคาบช่อลิลลี่อยู่ ตรงขามีกระดาษอะไรซักอย่าง ด้วยความสงสัย ร่างบางเลยอุ้มกระต่ายขึ้นมาและมองช่อลิลลี่่ที่ถูกจัดมาอย่างสวย ร่างบางไม่รอช้าที่จะหยิบกระดาษที่อยู่ในขากระต่ายมาอ่าน แม้ไม่รู้ว่าเอามาส่งให้ใครก็ตาม
.. ......ชาวาดะ สึนะโยชิ .....
ฉันจะมาบอกว่าที่ฉันหายไปน่ะ
ไม่ใช่ว่าฉันหนีพรรคพวกของเธอหรอกน่ะ
และก็..ฉันเป็นคนโทรให้คนที่ชื่อว่ารีบอร์นมารับเธอที่กระท่อมเอง
ฉันมีเหตุผลสำคัญที่จะต้องออกไปน่ะ
หวังว่ากระต่ายและดอกลิลลี่นี้จะทำให้เธอรู้สึกดีขึ้นน่ะ
.....จาก ฮิบาริ เคียวยะ....
ร่างบางอ่านเสร็จก่อนที่จะกอดกระต่ายน้อยแน่น
"นะนี้ ถึงเรางั้นรึ"
ร่างบางหน้าแดงระเรื่อและมองดอกลิลลี่ที่ตนเองได้มา
....ดอกลิลลี่....รักและทะนุถนอม... ร่างบางหน้าแดงกำ่ไปถึงหู
"จะบ้าเหรอ เค้าส่งมาเพื่อให้เรารู้สึกดีขึ้น นี้เราไปคิดถึงความหมายของดอกไม้ทำไมกันเนี้ยยย!!!"
ร่างบางตะโกนแหกปากเสียงดังด้วยความฟุ้งซ่าน ทำให้จีอ็อคโต้และบาจิลหันมามองร่างบางพร้อม กัน
"เป็นอะไรเหรอสึนะ/พี่"
ทั้งสองถามเป็นเสียงเดียวกันและจ้องมองร่างบาง
"ปะเปล่าน่ะ ชมทิวทัศน์กันต่อเถอะ"
ร่างบางยิ้มเก่้อๆก่อนที่จะลูบหัวกระต่ายเบาๆ(ซึ่งทั้งสองไม่สังเกตุเห็น). จีอ็อคโต้และบาจิลมองร่างบางสักพักก่อนที่จะหันไปมองทิวทัศน์ต่อ ร่างบางลูบหัวกระต่ายน้อยพลางยิ้มน้อยยิ้มใหญ่
"เค้าเทคแคร์ความรู้สึกเราสิน่ะ"
ร่างบางพูดเบาๆ
"ขอบคุณครับ คุณฮิบาริ^^"




***********************************************************************
ไรเตอร์ สวัสดีค่า~~~^^
จบไปอีกตอนแล้วน่ะค่ะ
พอดีไรคิดไม่ค่อยออก ตอนนี้เลยมาแบบน้อยๆ
แถมเป็นแนวร่าเริงนิหน่อยบ้างก็ดี.....
สำหรับคนที่อ่านไม่ถนัด เดี้ยวแก้ไขน่ะค่ะ
อ่านแล้วเม้นด้วยค่ะ บาย~~~^^