คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #21 : 00 - LIMITED.CHAN
「CHANBAEK 」♛ LIMITED.CHAN
LIMITED.CHAN
00
านยอลรับ เรียนแพทยศาสร์ปีสี่
ผมไม่ใ่ไอ้ฮุนเลยเล่นมุเสี่ยวไม่เป็น
เอาเป็นว่าแนหัให้ไปบอหมอ
แ่ถ้าแนเป็นฟอให้มาบอเรา (^^;)
- ่อพระ(เือบ)เอโปรโมทัวเอ -
“สามสิบเ้าอศา… ไ้สู”ผมอ่าน่าาปรอทวัไ้ให้นป่วยฟั ้นล่อปมพยาบาลเบื้อ้นอัวเอ ่อนะหยิบแผ่นเลแปะลไ้ออมาบรรแปะมันบนหน้าผาอนป่วย “รู้แบบนี้แล้ว็อยู่เยๆ”
เอ่ยาโทษนป่วยหัวรั้นและลมือเ็บอุปร์่าๆที่นำออมาใ้านลับเ้าที่
“แ่วันนีู้มีเรียน”
“เรื่อเรียนอะไรนั่นลืมมันไปเถอะ ูส่้อวามไปบอเพื่อนมึแล้วว่าวันนี้มึหยุ”
“ย๊า! มึะมาทำามอำเภอใัวเอไม่ไ้นะปาร์านยอล”
“ทีู่ทำแบบนี้็เพื่อมึไม่ใ่หรือยัไแบฮยอน ไ้สูนานี้ในานะอหมอูะปล่อยให้มึไปเรียนไ้ยัไ”ผมเอ่ยอย่าหัวเสีย มอนป่วยบนเียอัวเออย่าไม่สบอารม์
เมื่อเ้าแบฮยอนมาหาผม มันบอว่ามันไม่สบาย รู้สึอาารไม่่อยีเลยะแวะมาอนอนพัแล้วสิบโมรึ่ะื่นไปเรียน แ่พอผมลอรวูอาารปราว่ามันมีไ้สู พอห้ามไม่ให้ไปเรียน็ทะเลาะันอย่าที่เห็น
“มึไม่ใ่หมอ”ผมถอนหายใหนั ็รู้รับว่ายัเรียนไม่บ ไม่้อย้ำ
“มึไม่เห็นูเป็นหมอ็ไม่เป็นอะไร แู่เป็นเพื่อนมึนะ”ผม้อมัน้วยสายาริั “อย่าน้อยมึ็วรเื่อเพื่อนมึ มึไปเรียนมึเอทั้แ ลม ฝุ่น แล้วไหนะเรื่อปรับอาาศอี”
“…”
“ูเป็นห่วมึนะ”ผมพูน้ำเสียริั
สุท้ายนป่วยหัวรั้น็ยอมสบและยอมินยาามำสั่ผม ไม่นานมัน็เผลอหลับไป
ผมเินไปเร่แอร์ ่อนะสาวเท้าลับมายัเียอัวเอที่ถูยึโยนป่วย เอื้อมมือสัมผัสลุ่มผมอีนอย่าแผ่วเบา
ริมฝีปาเผยรอยยิ้มบาเบาเมื่อวามทรำในอีวนลับเ้ามาในหัว
ปาร์านยอลวัยสิบวบับแบฮยอนำลัวิ่เล่นบนสนามห้า ระหว่าเ็ทั้สอนือร้อยยิ้มและเสียหัวเราะ ่อนแบฮยอนะสะุ้อนหินล้มลหัวเ่าแ
แบฮยอนวัยเ็ร้อไห้
‘เราเ็บ’แบฮยอนสะอื้น
เ็น้อยานยอลนั่ล้าเพื่อนสนิทอนเอ ่อนะหยิบเอาพลาสเอร์แปะแผลสีฟ้าลายุหมาออมา
‘เี๋ยวเราทำแผลให้นะ’
‘ไม่เอา ฮึ… มันะเ็บ’
‘ไม่เ็บหรอ เรามือเบา เื่อเราสิ’เ็น้อยผู้สวมบทุหมอยิ้มว้า รอยยิ้มที่เปรียบเสมือนเรื่อราปัเป่าวามลัวอแบฮยอน ‘เราะเปะแล้วนะ’
แบฮยอนในวัยเ็หลับาแน่น ลั้นหายใ้วยลัวเ็บ
‘เสร็แล้ว’
‘สะ เสร็แล้วริหรอ’เอ่ยถามอย่าไม่ไว้ใ
‘อื้อ ไม่เื่อลอลืมาูสิ’แบฮยอนทำามำสั่ออีน สิ่ที่เ็น้อยเห็นือพลาสเอร์สีฟ้าแปะอยู่บนหัวเ่าอเ้าัวเรียบร้อยแล้ว ‘ไม่เ็บเลยเห็นมั้ย’
แบฮยอนไม่เ็บเลยริๆ
‘านยอลเ่ั’
‘ไม่ถึนานั้นหรอ’
‘โึ้นเราอยาให้านยอลเป็นหมอรัษาเรา’
‘ไ้สิ’
‘สัาแล้วนะ’
‘อื้อ สัาเลย’ภาพเ็น้อยสอนยืนเี่ยว้อยสัาันท่ามลาบรรยาาศพระอาทิย์ินยัิรึในวามทรำอผู้ายที่ื่อปาร์านยอลวบนทุวันนี้
ั้แ่ไหนแ่ไรแบฮยอนลัวเลือ เลียโรพยาบาลและารทานยา เรื่อนั้นผมรู้ีที่สุ
แบฮยอนน่ะอบื้อเป็นที่หนึ่… ยันทำให้ผมเป็นห่วเป็นที่สอ… พอห่าหูห่าาเ้าหน่อย็อบ่อนเรื่อ้ำยัไม่อบูแลัวเอ แล้วแบบนี้ผมะล้าปล่อยให้นอื่นมาูแลนป่วยิิมาศัิ์อผมนนี้ไ้ยัไ…
ผม่อยๆูบลบนแผ่นเลลไ้อนป่วยอย่าแผ่วเบา “อยู่ใหูู้แลแบบนี้ไปนานๆนะ…แบฮยอน”
tbc.
พี่วิศวะหลบไป พี่หมอะเิน555555555555555
เป็นเพียเรื่อสั้น้าาาา ไม่น่าเินสี่อนบ
ความคิดเห็น