คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #27 : เอ็นโคร...!!!
“ซวยล่ะงานนี้ หนีเร็ว !!!”ชายชุดดำพูดพร้อมกับวิ่งหนีกันจ้าระหวั่นเพราะเกิดอาการกลัวท่าไม้ตายในตำนานของสึนะที่ตอนนี้ก็กำลังจับจุดเดือดของท่านั้นอยู่
พรึ่บ พรึ่บ พรึ่บ เปลวไฟของธาตุนภาและบาปนภากำลังผสมกัน ลักษณะของไฟสีส้มและสีแดงใช้ไม่เหมือนกัน
สีส้มคือความอ่อนโยนของนภาที่มีให้กับคนในแฟมิลี่
สีแดงคือกำลังที่จะปกป้องแฟมิลี่ ปกป้องคนที่รักหรือคนที่อยากจะช่วย
“หึ หนีไม่รอดหรอก ข้างหน้านั้นมีมุคุโร่อยู่นะ”สึนะพูดขึ้น เมื่อตนเองเห็นเหตุการณ์ล่วงหน้าได้ว่ามีมุคุโร่และโคลมอยู่
.
.
.
.
.
“เฮ้อ...ไม่หมดไม่สิ้นจริงๆนะครับ ไอ้พวกมาเฟียเนี่ย”มุคุโร่พูดพรางมองซากของมาเฟียชั่วร้ายสยบแทบเท้าของตนเอง
“ท่านมุคุโร่ค่ะ มาอีกแล้วค่ะ”โคลมพูดพรางชี้ไปที่ต้นทางที่มีเสียงฝีเท้าเดินอย่างรวดเร็วปานว่าหนีอะไรกันมาก็ไม่รู้
“มาอีกแล้วงั้นหรอครับ?”มุคุโร่ถามโคลมแม้ในใจรู้อยู่แล้วแต่ก็พูดไปเช่นนั้น
“ค่ะ เอิ่ม...คุณเมฆาก็มานะค่ะ”โคลมพูดและเสริมบุคคลที่ไม่ควรมาในเวลานี้
“เห...เมฆา ฮิบาริ เคียวยะ งั้นหรอครับ มาทำไมตอนนี้ผมไม่ได้อยากจะเปื้อนเลือดนะครับ - -‘’?”มุคุโร่พูดกับตนเองเบาๆแต่โคลมก็ยังได้ยินคงเป็นเพราะจิตใจของมุคุโร่เชื่อมโยงกับโคลมมานานแล้วจึงรู้ถึงความในใจ
“ว้าว มาได้จังหวะเลย ไอ้หัวพืชไร่”ฮิบาริพูดพร้อมกับพุ่งเข้าใส่มุคุโร่ทันทีที่เห็นตัว
เคร้ง !!!
“คุณนี่มันร้ายไม่เบานะครับ ฮิบาริ เคียวยะ มาทางด้านหลังไม่นึกว่าคุณจะเป็นหมาลอบกัดเลยนะครับ”มุคุโร่พูดพร้อมกับใช้หอกสามง่ามของตนรับทอนฟาของฮิบาริ
“หึ อย่ามาโกหกแกมันก็รู้อยู่แกใจหนิ ว่าฉันจะมาด้านหลัง ฮึบ”ฮิบาริพูดพร้อมกับถีบตนเองไปด้านหลัง
“คึหึหึ คุณยังไม่ยอมแพ้หรอกนะครับ ฮิบาริ เคียวยะ”มุคุโร่พูดพร้อมกับเลขในตาเปลี่ยนเป็นพิภพอสูร เพื่อใช้ในการต่อสู้
“อย่ามาทำเป็นปากเก่ง เจ้าพืชไร่ ‘สับปะรด’ ”ฮิบาริพูดและเน้นคำว่า’สับปะรด’ ทำเอามุคุโร่สีหน้ากระตุกเพราะคำว่า ‘สับปะรด’ (คุณเกนตะครับ จะย้ำอีกนานมั้ยครับ?//มุคุโร่ ผมเปล๊าย้ำ ก็แค่ ‘สับปะรด’ เองนะ//เกนตะ ตายซะ//มุคุโร่ =[]= //เกนตะ)
“ท่าทางจะอยากตายสินะครับ เดี๋ยวผมจะส่งคุณไปลงนรกเอง”มุคุโร่พูดพร้อมกับบรรเลงเพลงมรณะไปด้วย
“เออ..ท่านมุคุโร่ค่ะ ศัรตูมาแล้วนะค่ะ คุณเมฆาก็ด้วย”โคลมพูดพร้อมกับตั้งหอกสามง่ามขึ้นเตรียมสู้ ไม่ทันไรที่โคลมพูดว่าศัรตูมา ทั้งมุคุโร่ฮิบาริก็ซัดกับไอ้พวกที่มันเจือกเข้ามากลางวงล้อการต่อสู้ของเขาทั้งสอง
“งี่เง่าจริงๆ”มุคุโร่พูดพร้อมกับเหวี่ยงหอกของตนฟาดกับทอนฟาของฮิบาริ
“แต่ฮิบาริก็ยังคงรับได้ ครืดดดด”ทอนฟาและหอกสามง่ามกระทบกันลากเสียงยาว
.
.
.
.
ทางด้านสึนะ ตอนนี้กำลังใช้ลางสังหรณ์สุดยอดค้นหาตัวของลูก้าอยู่
“เจอแล้ว !!!”สึนะพูดขึ้นเมื่อรู้ว่าตัวของลูก้าจับอยู่ที่ไหน
“แต่ทำไมต้องไปที่นั้นด้วย แต่ยังไงก็ต้องตามไปสินะ”สึนะพูดพร้อมกับออกจากโหมดดับเครื่องชนและวิ่งตรงไปที่รถสีดำคันหรูที่ตอนนี้มีรอยกระสุนอยู่เล็กน้อยขับออกไปอย่างรวดเร็ว
ทางด้านลูก้าที่ตอนนี้ได้สตินิดๆ
“นี่ฉันอยู่ที่ไหน?”ลูก้าพูดพร้อมกับมองสิ่งรอบๆตัว แต่พบแต่ความมืด
“หืม ตื่นแล้วเรอะ นังบ้า”ชายหนุ่มปริศนาพูดขึ้น ทำเอาลูก้าสะดุ้งเฮือกเพราะตกใจกับเสียงที่คุ้นเคยนี่มาก
“กะ แก เป็นใคร?”ลูก้าพูดอย่างกลัวตัวเธอนั้นสั่นระริ่กๆก้มหน้าต่ำลงอีกเพราะตนเองจำเสียงนี่ได้อย่างคุ้นเคยมาก เป็นเสียงที่ตนเคยชอบ แต่ตอนนี้มันเปลี่ยนเป็นเลียดชั่งแล้ว
“ฉันเป็นใครน่ะหรอเธอน่าจะรู้ดีนะ ลูก้าคนดีของฉัน”ชายหนุ่มพูดพรางจับหน้าของลูก้าเชิดขึ้นให้สบตากับเขา
“อะ เอ็นโคร”ลูก้าพูดอย่างหวาดๆ
“แหมๆ ฉันนึกว่าเธอจะจำฉันไม่ได้แล้วนะเนี่ย”เอ็นโครพูดพร้อมกับยักไหล่ท่าทีเขาเล่นๆแต่ในดวงตานั้นกับดีราวจริงจัง
“นายต้องการอะไร”ลูก้าพูดพรางถอยหนีจนสุดประตูรถคันที่เธอถูกจับตัวมาอยู่
“การตัวเธอไง เล่นหนีออกมาจากงานแต่งงานของเราสองคน กว่าจะตามตัวเธอได้ก็ตั้ง 3 เดือนเลยนะ กลับไปกับฉันดีๆเถอะ ก่อนที่ความอดทนของฉันจะหมดลง”เอ็นโครพูดพร้อมกับบีบกรามของลูก้าแน่นราวจะทำให้ใบหน้ารูปสวยนั้นแหลกคามือ
“ปล่อยฉัน ฉันไม่ยอมกับไปหาแกหรอกไอ้เอ็นโครชั่ว ถุย”ลูก้าพูดพร้อมกับถุยน้ำลายใส่หน้าของเอ็นโคร
“แหมๆ เดี๋ยวนี้เก่งขึ้นนะ สงสัยต้องจูบสั่งสอนสักหน่อย ลืมสามีคนนี้ไปแล้วงั้นหรอเนี่ย”เอ็นโครพูดพร้อมกับใช้นิ้วเรียวยาวปาดน้ำลายของลูก้าออกและเลื่อนหน้าเข้ามาใกล้ลูก้าขึ้นเรื่อยๆ
-ไม่เอา ช่วยด้วย ใครก็ได้ช่วยด้วย เนียจัง เกลจัง คุณสึนะช่วยฉันด้วย-ลูก้าได้แต่กรีดร้องในใจ
“ห๊ะ ทำไมรู้สึกแปลกๆ เมื่อมีใครตกอยู่ในอันตรายเลย”สึนะพูดเมื่อตนเองรู้สึกได้จากลางสังหรณ์ของตนว่าตอนนี้มีใครกำลังตกอยู่ในอันตราย ไม่ก็ใครสักคน เป็นคนที่เขารู้จักดี อาจจะเป็น
“ลูก้า ขอให้เธอปลอดภัยฉันจะช่วยเธอให้ได้ อย่าให้หมอนั้นตามเจอเธอเถอะนะ ฉันขอล่ะ”สึนะพูดเบาๆ กับตนเอง
End
0_0 จบๆ ขอโทษที่อัพช้านะครับ ^^ เผอิญโดนห้ามเล่นเน็ต
ต้องเล่นเป็นเวลา ปกติเปิด 24 ชม. กลัวคนทักเฟชแล้วไม่ได้ตอบ = =
ไปล่ะ ซียู เดี๋ยวพรุ่งนี้ถ้าเป็นไปได้อัพฟิคอีกเรื่องนะครับ
ปล.จะจบแล้วเรื่องนี้
ความคิดเห็น