คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ◆ how to 1 : ผมชื่อเซฟ
สวัสดีครับทุกคน (ยิ้มโชว์เหล็กดัดฟัน) ผมชื่อเซฟ สถลัชนันท์ ผมอยู่มอห้า โรงเรียนคริสต์กางเกงดำแห่งหนึ่งตรงสาทร ผมเป็นคนลั๊ลลา บ้าๆบอๆ มีความสุขกับชีวิตสุดๆ เยสส ถึงโรงเรียนละครับ หลังจากเบียดกับมหาชนในรถไฟฟ้ามานาน ผมเดินลงจากบันไดบีทีเอสมาหยุดตรงหน้าโรงเรียน เพราะเสียงเรียกของไอ้เพื่อนรัก
“ เซฟๆ ” เสียงนุ่มๆของไอ้ตี้เรียกผมเอาไว้ ก่อนเดินเข้ามาหาผม
“ ตั้งแต่เฮียปีเตอร์จบไปอยู่มหาลัยมึงดูมาโรงเรียนเช้าขึ้นเยอะว่ะเพื่อน ดีแล้วอาจารย์ศิริพรจะได้รักมึงมากขึ้นฮ่าๆ ” ผมแซวมันแล้วเดินเข้าโรงเรียนไปพร้อมกัน
“ ไอ้เซฟ มึงมาแล้วอ่อ มึงมานี่ๆ ใหม่ล่าสุดจากญี่ปุ่น อันเซนเซอร์ด้วย มึงเอาป่าว กูส่งให้ เพิ่งโหลดมาสดๆเมื่อตอนตีสองนี่เอง ” ไอ้คิมวิ่งแท๊ดๆเข้ามาหาผมพร้อมกับไอโฟนสี่ในมือ ชีวิตมึงเนอะ มีแต่หนังโป๊ ถ้าญี่ปุ่นเกิดสึนามิซักเดือนนึง อยากจะรู้ ไอ้เพื่อนรักผมคนนี้จะอยู่ได้อย่างไร ว่าแต่ มึงส่งให้กูหน่อยได้ป่ะวะ
“ มึงมันคนหมกมุ่น ส่งมาให้กูด้วยในเอ็ม เดี๋ยวกูออนก่อนแปป ” ผมล้วงไอโฟนสี่ออกมาจากกระเป๋ากางเกงแล้วออนเอ็มเอสเอ็นเพื่อให้ไอ้คิมส่งหนังให้ ฮ่าๆ
“ พวกมึงมันคนอุบาทว์ ” ไอ้จ๊ะที่นั่งเกากีต้าร์อยู่พูดขึ้นมา ไอ้นี่มันมาดขรึม แต่หน้านี่โคตรหวานแบบผู้หญิงยังอายเลยครับ
“ จ้า พวกกูมันอุบาทว์ แล้วอย่ามาขอให้กูส่งให้ละกัน เอาน่าเพื่อน อยากดูก้ดู มันไม่ใช่เรื่องผิดอะไรสำหรับผู้ชายอย่างเรา ดีกว่าเก็บกดไปเป็นแชมป์ว่าวคนเดียวนะมึง ” ไอ้คิมพูดแล้วหัวเราะเสียงดังจนอาจารย์เวรที่อยู่โรงอาหารมองตาเขียว ไอ้จ๊ะได้แต่ส่ายหน้าอย่างระอา
“ ฟิล มึงคุยกับใครวะ ” ผมชะโงกหน้าไปดูไอ้ฟิลที่มือไม้ง่วนอยู่กับมือถือของมัน
“ เช๊ดดด ใครวะฟิล น่ารักอ่ะ ” ผมแทบจะกรี๊ดออกมาเมื่อเห็นคนที่ไอ้ฟิลคุยด้วย น่ารัก ขาว หมวย ตัวเล็กๆ อยากกอดอ่ะๆ
“ เพื่อนที่เรียนพิเศษกู น่ารักสัดอ่ะ ” มันตอบยิ้มๆแล้วกดมือถือต่อ เออ กูก็ว่าเพื่อนมึงน่ารัก
________________________________________
“ จรรยวรรธน์ สอบคณิตศาสตร์ได้คะแนนสูงสุดของระดับชั้น เดี๋ยวหมดคาบแล้วมาหาครูหน่อยนะ ” อาจารย์ ลักขณาแห่งวิชาคณิตศาสตร์เรียกหาไอ้จ๊ะ มันเป็นคนที่เพอร์เฟ็กมากก หน้าก็หล่อ ชาติตะกูลก็ดี บ้านก็รวย แถมยังเรียนเก่งโคตรๆอีก เสียอย่างเดียว มันเป็นคนไม่ค่อยพูด เราเรียนๆเล่นๆ แอบมิสฟังเพลง บางคนก็แอบหลับ กว่าจะหมดไปวันนึงนี่มันลำบากจริงๆนะครับเนี่ย
“ เห้ยพวกมึง เย็นนี้มึงไปไหนต่อวะ ” ผมถามไอ้พวกเพื่อนๆที่กำลังเดินออกจากโรงเรียนมาด้วยกัน
“ กูกับไอ้จ๊ะก็ไปเรียนพิเศษกับมึงไง ” ไอ้คิมตอบ
“ กูไปหาแฟน พวกมึงมาด้วยกันดิ ” ไอ้ ตี้หันมาชวนพวกผม ซึ่งแน่นอนคนไม่มีอะไรทำก็ต้องไปกันยกแก๊ง เพียงไม่นานเราก็มาถึงสยาม ไอ้ตี้เดินนำพวกเราไปที่ร้านกล้วยๆ ลิโด้ชั้นสองก็พบกลุ่มสาวๆคอนแวนต์นั่งกันอยู่เต็ม
“ เจย์ลินรอเรานานป่าว นี่รีบมาสุดๆเลยนะเนี่ย ” ไอ้ตี้นั่งลงเก้าอี้ว่างๆข้างเจย์ลิน นี่มันเจย์ลินน้องพี่จาเพื่อนเฮียปีเตอร์นี่หว่า แล้วอะไร ยังไง ทำไมมาเป็นแฟนไอ้ตี้ได้เนี่ย ได้ข่าวว่าพี่จาหวงน้องสุดๆ
“ ไม่นานเท่าไหร่หรอก เจย์ก็เพิ่งถึงก่อนตี้มาแป๊ปเดียวเอง ตี้ไปสั่งอะไรกินก่อนไหม ร้อนไหม ” เจย์ลินหยิบผ้าเช็ดหน้าสีสวยออกมาจากกระเป๋ากระโปรงเธอแล้วซับเหงื่อให้ไอ้ตี้ กรี๊ด อิจฉาอ่ะ
“ ขอบคุณคร๊าบบ เจย์ นี่เพื่อนตี้ ไอ้นี่เซฟ จ๊ะ ฟิล คิม ” ไอ้ ตี้แนะนำพวกผมให้แฟนมนรู้จัก เจย์ลินยิ้มให้อย่างเป็นมิตร เธอน่ารักมากครับขาว แก้มป่อง แต่ถ้าพี่จาเป็นผู้หญิง ผมว่าพี่จาสวยกว่านี่อีก
“ เชี่ยจ๊ะ มึงเป็นไรของมึงเนี่ย ” ผมหันไปถามไอ้คนหน้าหวานที่ทำหน้าเหวี่ยงอยู่ข้างๆเมื่อนั่งกินกล้วยได้ซักพักแล้ว
“ มึงเห็นไอ้คนนั้นป่ะ กางเกงน้ำตาล ตัดสกินเฮดนั่นอ่ะ แม่งเป็นอะไรมากป่ะวะ จ้องพวกเราหยั่งกะจะแดก กูสังเกตมานานละ จะเอาหรอสัด ” ไอ้ คนอารมณ์ร้อนถึงกับของขึ้นเมื่อโดนจ้องหน้านานๆ ผมมองตามไป ตรงหน้าอกเสื้อปักอักษรย่อสีน้ำเงินของโรงเรียนวัดชื่อดังย่านสาทร โห หน้ามันโหดขนาดนี้ มึงยังจะไปมีเรื่องกับมันอีกหรอไอ้จ๊ะ
“ มึงมองไรกันวะ บ๊ะ ทำไมโหดจัง ” ไอ้คิมชะโงกหน้ามาทางพวกผมก่อนจะอุทานออกมาเมื่อเห็นหน้าคนที่มองหน้าไอ้จ๊ะ
“ มีอะไรวะมึง อ้าว เพ้นท์ ” ไอ้ตี้มองตามพวกผมไปก่อนที่จะเอ่ยทักคนที่มองหน้าไอ้จ๊ะ ก่อนเดินเข้าไปหา
“ เพ้นท์ มึงมาทำไรวะ ” ไอ้ตี้เดินเข้าไปกอดคออย่างสนิมสนม
“ มาเดินเล่นว่ะ เดี๋ยวไปเรียนวาดรูปต่อ แล้วมึงอ่ะ ” เพ้นท์ตอบ แต่ก็ยังไม่วายหันมาเหล่ๆไอ้จ๊ะ
“ กูมาหาแฟน แล้วเดี๋ยวก็กลับบ้านละ มึงเป็นไง สบายดีป่าววะ ไม่เจอกันนานเลย ”
“ เออสบายดี แฟนมึงน่ารักนะเนี่ย พี่จายกให้ได้ไงวะเนี่ย ฮ่าๆ ”
“ เออ มึง นี่เพื่อนกูชื่อเพ้นท์ เป็นน้องพี่ไพร์สเพื่อนเชี่ยปีเตอร์พี่กูอ่ะ เพ้นท์ นี่เพื่อนกู ไอ้เหล็กดัดฟันชื่อเซฟ ไอ้คิ้วเข้มชื่อฟิล ไอ้ตี๋นี่ชื่อคิม ส่วนไอ้หน้าหวานนี่ชื่อจ๊ะ คนขาวๆถักเปียสองข้างที่นั่งโต๊ะนั้นชื่อเจย์ลิน แฟนกู” ไอ้ตี้แนะนำให้พวกเรารู้จักกัน พวกผมยิ้มให้เพ้นท์ จะมีก็แต่ไอ้จาที่ยังหน้าบูดอยู่ จนเพ้นท์มันแซว
“ คนชื่อจ๊ะนี่เค้าไปโกรธอะไรใครมาป่าววะ ทำไมหน้าบูดจัง ”
“ แล้วมึงยุ่งอะไรกับกูวะ ” ไอ้จ๊ะตอบทันควัน เพ้นท์ไม่ได้ว่าอะไรแค่ยิ้มกวนๆ
“ โห ดุจัง มีลูกเมื่อไหร่ขอตัวนึงนะ จะเอาไปเฝ้าบ้าน ”
“ ไอ่สัด มึงด่ากูอ่อ ” ไอ้ จ๊ะลุกขึ้นกระชากคอเสื้อไอ้เพ้นท์ แต่สงสียพื้นลื่น เลยเสียหลักเซเข้าไปหาไอ้เพ้นท์แทนเต็มๆ ดีใจที่เพ้นท์จับไอ้จ๊ะไว้ไม่ให้ล้ม ไม่งั้นได้หัวฟาดพื้นแหงมๆ
“ กูไปก่อนดีกว่า ดูท่าทางเพื่อนมึงอารมณ์ไม่ค่อยดี ไว้เจอกัน ไปก่อนะครับน้องจ๊ะ ” เพ้นท์เดินหันหลังจากไปโดยยังไม่วายหันมากวนไอ่จ๊ะ พวกผมรีบจับตัวไอ้จ๊ะไว้ก่อนที่มันจะไปต่อยหน้าเพ้นท์ - -
___________________________________________
“ มึง กูหล่อยัง เป๊ะยังๆ ” ผมเอาเสื้อยัดลงไปในกางเกงก่อนจะจัดทรงผม เช็ดหน้า แล้วหันไปถามไอ้คิมกับไอ้จ๊ะที่เดินขึ้นบันไดเลื่อนมาด้วยกัน
“ อือ หล่อแล้ว แต่ก็น้อยกว่ากูอยู่ดีอ่ะ ” ไอ้คิมตอบ - -
“ ปกติกูเห็นมึงโคตรซกมก ทำไมมาทำตัวหล่อวะ อ๋อ มึงจะจีบคนนั้นใช่ป่ะ คอนแวนต์ที่น่ารักๆขาวๆ ตาโตๆ ที่นั่งข้างมึงช๊ะ ” ไอ้จ๊ะพูดอย่างรู้ทัน
“ เค้าชื่อน้ำหวาน กูชอบ น่ารักมากอ่ะมึง เรียบร้อย เรียนก็เก่งพูดก็เพราะ ชอบ ” ผม พูดยิ้มๆเมื่อนึกถึงหน้าของสาวหน้าหวานที่นั่งข้างๆผม ตัวก็หอม โอยน่ารักอ่ะครับ อยากกอด ผมหายใจลึกแล้วเปิดประตู้ห้องเรียนเข้าไปก่อนเข้าไปนั่งที่ตามหมายเลขในบัตร เธอนั่งอยู่ก่อนแล้ว กรี๊ดดดดดด น้ำหวาน เซฟมาแล้ววว
ความคิดเห็น