ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    `.,what is the love ?., อยากจะรู้รักเป็นเช่นใด? yaoi

    ลำดับตอนที่ #4 : ◆ how to 2 : เพ้นท์ vs. จ๊ะ

    • เนื้อหานิยายตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 689
      0
      23 เม.ย. 56

                     
     

      

    น้องเพ้นท์ หล่อโหด ><


              

    ผมเดินเข้าไปนั่งข้างๆน้ำหวาน เธอหันมามองหน้าผมก่อนยิ้มให้ โอย จะละลายแล้วครับ ทำตัวไม่ถูกเลย ประหม่ามาก              

     

                    สวัสดีน้ำหวาน มานานยัง ผมสูดหายใจลึกๆก่อนทักเธอ

     

                    ก็ซักพักแล้วจ้า เธอตอบยิ้มๆก่อนก้มลงไปจดงานต่อ ไอ้คิมทำเสียงอะแฮ่มๆคนผมต้องเหยียบเท้ามันเอาไว้

     

                     น้ำหวาน เราจดข้อนี้ไม่ทันอ่ะ ขอดูหน่อยได้ไหม ตอน เลิกเรียนผมสะกิดน้ำหวานระหว่างที่เธอเก็บข้าวของเพื่อขอยืมหนังสือที่จด เมื่อกี้ ตามจริงผมจดทันครับ แค่อยากจะขอยืม เพื่อสานต่อความสัมพันธ์

     

                     อืมม เราจะกลับบ้านแล้วอ่ะ เอาไปดูก่อนก็ได้แล้วอาทิตย์หน้าเอามาคืนเรา แต่มาให้ทันเรียนนะ เดี๋ยวเราไม่มีหนังสือเรียน เธอพูดแล้วส่งหนังสือมาให้ผม

     

                      คือ เราไม่แน่ใจอ่ะว่าจะอาทิตย์หน้าจะมาทันรึป่าว ขอไลน์ไว้ก่อนได้ไหมเผื่อเราเอามาคืนก่อน เพราะอาทิตย์หน้าเราต้องเคลียร์งานที่โรงเรียนแล้วค่อยมาเรียน แหะๆ ผมไม่ได้เจ้าแผนการนะ แต่ถ้าไม่รุก จะได้คุยได้ยังไง จริงไหมครับ

     

                     อ่อ งั้นก็ได้ เธอพิมไลน์ให้ผมก่อนจะยิ้มให้แล้วเดินออกไป ผมโบกมือตามหลังแล้วบอก บ๊ายบาย ข้างหลังยังน่ารักอ้ะ ผู้หญิงอะไร ><

     

                    โอ๊ยๆ ร้ายนะเราอ่ะ ไอ้คิมเดินเข้ามากอดคอผมแล้วแซวๆ

     

                    ก็กูชอบอ่ะ มึงดูดิ เค้าน่ารักแบบมากอ่ะ น่ารักแบบ โอย อธิบายไม่ถูก ผมพูดแล้วยิ้มกับกระดาษไลน์ของน้ำหวานในมือ

     

                    กูเห็นเดี๋ยวมึงก็บอกคนโน๊นน่ารัก นนี้ก็น่ารัก ไม่เห็นมึงรักใครซักที ไอ้จ๊ะพูดแล้วเล่นเกมส์จากไอพอดของมัน

     

                     แล้วรักมันเป็นยังไงวะ ผมถามออกไปแบบมึนๆเพราะกำลังดีใจล่องลอยไปกับการได้เมลล์ของผู้หญิงที่ตัวเองแอบปลื้ม

     

                      กูก็ไม่รู้ว่ะ ว่ามันเป็นยังไง ไอ้จ๊ะตอบ เอ๊า อะไรของมึง - -

     

                      เออ พวกมึงกลับบ้านเลยป่ะวะ ไอ้คิมหันมาถามพวกผม

     

                      ก็เหนื่อยนะ แต่ยังไม่ค่อยอยากกลับว่ะ ผมตอบ

     

                       ไปหาอะไรกินกันป่ะมึง เยาวราช เดี๋ยวกลับบ้านไปเปลี่ยนชุดบ้านกู แล้วกูขับรถไป ไอ้คิมชวน ก่อนจะกดบีบีมันไปหาไอ้ฟิลและให้ผมโทรหาไอ้ตี้เพื่อลากไอ้สองคนนั้นออกมาลั๊ลลาด้วยกัน

     

                       ตี้ ไปหาไรกินกันป่ะ เยาวราช ผมกรอกเสียงลงไปตามสาย

     

                      กู ไม่มีรถ เชี่ยปีเตอร์แม่งเมา ขับรถกลับจากหอมาบ้าน ชนยับเยินส่งซ่อมอยู่ เสือกเอารถกูไปขับอีก แม่งอารมณ์เสียสัด ยืมเงินกูไปอีกสองพัน กูเหลืออยู่พันห้าเนี่ย เสียงต่ำๆของไอ้ตี้บ่นมาตามสาย ด้วยความที่อารมณ์ไม่ดี

     

                      เดี๋ยวไอ้คิมไปรับมึงที่บ้าน แต่งตัวรอเลย เคป่าว ครึ่งชั่วโมงมารอพวกกูหน้าบ้านได้เลย ปลายสายรับคำด้วยเสียงอือๆ ก่อนกดตัดสายไป

     

    _______________________________________________

     

                        ครึ่ง ชั่วโมงต่อมา รถฮอนด้าซีวิคสีดำก็มาจอดอยู่บ้านหลังงามแห่งหนึ่งย่านสุขุมวิท ไอ้ตี้ในชุดเสื้อยืดกางเกงยีนส์ธรรมดายืนรออยู่หน้าบ้านก่อนจะเปิดประตูขึ้นรถ

     

                        ฟิลอ่ะ มันถามถึงไอ้ฟิลเมื่อปิดประตูรถดังปัง จนไอ้คิมหันมามอง

     

                        ฟิลบอกเดี๋ยวรอตรงบีทีเอสสนามกีฬา บ้านแม่งอยู่ตั้งฝั่งธน ให้ไปรับแม่งถึงบ้านน้ำมันรถกูเกลี้ยงพอดี ไอ้คิมตอบก่อนออกรถไป ไอ้ตี้กับไอ้จ๊ะบ้านมันอยู่สุขุมวิทเหมือนกัน แค่บ้านไอ้ตี้อยู่แถวอโศก แต่บ้านไอ้จ๊ะอยู่แถวทองหล่อ

     

                         คิมมีบุหรี่ป่ะวะ ผมถามไอ้คิมที่นั่งอยู่ฝั่งคนขับ มันไม่ตอบแค่ควานหาอะไรตรงข้างๆที่นั่งมันก่อนส่งซองบุหรี่สีเขียวๆพร้อมไฟแช๊คมาให้

     

                          จุดให้กูตัว ไอ้ จ๊ะที่กำลังง่วนอยูกับการตอบไลน์ผู้หญิงทั้งหลายแหล่ของมันบอก ผมจุดให้มันก่อนแล้วค่อยจุดให้ตัวเอง สูดควันเย็นๆเข้าไปในปอดก่อนปล่อยมันออกทางปากและจมูก บรรยากาศยามค่ำคืนทำให้จิตใจสงบอย่างบอกไม่ถูก

     

                          รอนานสัดด ไอ้ฟิลปิดประตูรถดังโครมก่อนจะหันมาบ่นๆใส่พวกผม

     

                         ก็รถแม่งติดนี่หว่า ติดจนบุหรี่หมดไปสองซองละเนี่ย เห้ย นั่นของกู ไอ้จ๊ะพูดยังไม่ทันจบ บุหรี่ในมือมันก็โดนไอ้ฟิลแย่งไป

     

                         มึงก็จุดใหม่ดิ ไอ้ฟิลตอบพร้อมพ่นควันออกมายาว

     

                         คืนนี้คิดไงนัดกันออกมาตึ๊ดวะ ปกติไม่เห็นพวกมึงออกกันวันธรรมดา ไอ้ฟิลถาม

     

                         คิมแม่งบังคับพวกกูออกมาแรด เซฟ ทำเหี้ยไร ยิ้มอยู่กับไอโฟนคนเดียว ไอ้ตี้พูดขึ้น

     

                         เซฟ แม่งร้ายไม่เคยเปลี่ยนอ่ะ แกล้งจดไม่ทันไปขอหนังสือคนน่ารักๆที่นั่งข้างมันดู ทำเป็นจะเอามาคืนไม่ทันอาทิตย์หน้าเพราะติดงานที่โรงเรียน แล้วทำเป็นเนียนขอน์เค้า ไอ้จ๊ะบอกหมดเปลือก จ๊ะ ทำไมกูดูเป็นคนเลวๆวะเนี่ย

     

                          ร้ายนะครับ คนเลวของฉัน ฮ่าๆ ไว้กูยืมมุกนี้ไปใช้บ้างนะ ดูร้ายแบบตอแหลๆดี ไอ้ ฟิลตบไหล่ผม เพียงไม่นานพวกเราก็ออกมาเดินเล่นอยู่ในเยาวราช แสงสีเสียงยามค่ำคืนดึงดูดวัยรุ่นอย่างพวกผมมาก พวกเราเดินเล่นไป ซักพักก็ไปหาอะไรกินก่อนจะเดินไปกินน้ำบ๊วยล้างปากเมื่อจัดการมื้อดึกเสร็จ

     

                         เชี่ยตี้ เจอมึงอีกละ เสียงพร่าเอ่ยทักไอ้ตี้ระหว่างที่พวกเรากำลังยืนดูดน้ำบ๊วยอยู่หน้าร้าน พวกผมหันไปพร้อมกันก็เห็นไอ้เพ้นท์ อยู่ในชุดเสื้อยืด กางเกงนักเรียนยืนอยู่

     

                         ออกมาทำไรวะมึง มากับใครเนี่ย ไอ้ตี้เดินเข้าไปทัก โดยมีสายตาคมๆของไอ้จ๊ะมองไปอย่างไม่สบอารมณ์

     

                        ไพร์สออกมาเที่ยว กูไม่มีอะไรทำเลยออกมาด้วย แม่งหายไปไหนแล้วก็ไม่รู้

     

                        มาอยู่กับพวกกูมา พวกกูก็ไม่มีไรทำ เดินชิวไปเรื่อยไอ้ตี้กอดคอไอ้เพ้นท์ให้เดินมากับพวกเรา โดยมีไอ้จ๊ะที่หน้าตาไม่พอใจสุดๆเดินตามมาอย่างไม่สบอารมณ์

     

                        มึงชื่อไรนะ ไอ้เพ้นท์หันมาถามผมเมื่อพวกเราเดินไปได้ซักระยะนึง

     

                       กูชื่อเซฟ มึงชื่อเพ้นท์ช๊ะ ผมตอบแล้วถามกลับ

     

                       เออ กูเพ้นท์ พรุ่งนี้พวกมึงไม่ไปเรียนกันอ่อวะออกมาเที่ยวงี้ บ้านพวกมึงก็ไกลไอ้ เพ้นท์ชวนผมคุยไปเรื่อยๆ ทำให้ผมได้ค้นพบว่า ตามจริงแล้วมันนิสัยดีมากก ฮา เป็นกันเอง แค่หน้าตามันดูโหดไปหน่อย แต่ก็น้อยกว่าเฮียไพร์ส ฮ่าๆ ของเฮียไพร์สหน้าก็โหด นิสัยก็โหด

     

                       เพ้นท์ เสาร์นี้มึงไปสยามแล้วไปไหนต่อ ไอ้ตี้หันมาถาม

     

                      ว่างๆ ว่ะ ไปได้หมด มีใครชวนไปไหนก็ไป ไม่มีใครกูก็กลับบ้าน เดี๋ยวพรุ่งนี้ไพร์สก็ไปอยู่หอที่นครปฐมละ กูฟรีแลนซ์ไปไหนก็ได้ แม่ไม่ว่า โตแล้ว ไอ้เพ้นท์ตอบแล้วแกล้งเดินชนไหล่ไอ้จ๊ะ

     

                       ทางเดินก็มีเยอะแยะ มึงมาชนกูทำไม ไอ้ดำ ไอ้จ๊ะแว๊ดขึ้นทันทีเมื่อโดนไอ้เพ้นท์แกล้ง

     

                       มึงอ่ะเดินเกะกะ  เห็นกูเดินอยู่ แล้วก็ไม่หลบ มึงแม่งโง่ว่ะ ไอ้เพ้นท์ยิ่งเห็นไอ้จ๊ะโวยวายก็ยิ่งแกล้ง

     

                      มึงจะเอาไงกับกู กวนกูตั้งแต่อยู่สยามละนะ กูไปทำอะไรให้มึงวะ ไอ้คนหน้าหวานอารมณ์ร้อนเริ่มโวยวายตามนิสัย

     

                       โห ดุจังนะครับ ดุๆแบบนี้ไปทำโทษบ้านกูซักคืน เดี๋ยวก็ได้หายดุ สนใจอยากหายดุไหมล่ะ ไวเท่าความคิดไอ้เพ้นท์ก้มลงหอมแก้มชมพูๆของไอ้จ๊ะโดยไม่มีใครคาดถึง พวกผมตกใจได้แต่อ้าปากพะงาบๆแต่ไร้เสียง

     

                       ไอ้เชี่ย มึงเกย์ ไอ่สัด ไอ้จ๊ะกระทืบเท้าเร่าๆหยั่งกะเจ้าเข้าก่อนจะง้างหมัดจะซัดลงบนหน้าหล่อคมเข้มของไอ้เพ้นท์แต่ทว่ามันยกมือห้ามไว้ก่อน

     

                         จะต่อยกูหรอ ต่อยดิ แค่มึงไม่ต่อยกูยังกล้าหอมมึง มึงคิดดูถ้ามึงต่อยกมึงจะต้องแลกกับอะไร ไอ้จ๊ะทำหน้าเหมือนคนกินนมบูดก่อนจะเดินเร็วๆไปข้างหน้าท่ามกลางเสียงหัวเราะของไอ้เพ้นท์

     

                           มึงก็ไปแกล้งมัน ผมพูด

     

                           ก็มันน่าแกล้งอ่ะ มึงดูดิ ขาวๆปากแดงๆแก้มแดง ทำตัวโหดๆ กูเห็นแล้วอดไม่ได้จริง ถ้าเป็นผู้หญิงนี่กูจับปล้ำแล้วนะเนี่ย ไอ้เพ้นท์ตอบแล้วยกไหล่ก่อนมองตามไอ้จ๊ะไปด้วยสายตายิ้มๆ

     

                            ชายได้ชาย เค้าเรียกยอดชาย มึงไม่สนใจเป็นยอดชายของไอ้จ๊ะบ้างอ่อวะเพ้นท์ ไอ้คิมยุส่ง อ้าว ไอ่นี่ ยุงยงให้เพื่อนโดนรุกล้ำอธิปไตย

     

                            มึงอย่าพูดดิ เดี๋ยวกูทำจริงแล้วจะหนาว ฮ่าๆ ไอ้เพ้นท์เดินหัวเราะร่าอารมณ์ดีเดินออกไป ไอ้ฟิลหันมาสะกิดผม

     

                              มึงว่าแม่งปกติดีป่ะวะ





    TBC.

    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×