คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #1 : แฝดคนละฝา
แฝดคนละฝา
“ไปไหนมาย่ะ ดูสิปากแตกผมยุ่งไปมีเรื่องกับใครที่ไหนอีกล่ะ ยัยชางยอน”
เสียงบ่นปนระอาดังขึ้นทำให้สาวหน้าหวานหากแต่ใบหน้านั้นมีรอยแผลฟกช้ำเต็มไปหมดหน้ายุ่ง
“นี่ๆชางยาเธอเป็นพี่นะไม่ใช่แม่ฉัน เออว่าแต่พ่อกับแม่ไปไหนเนี่ย”
“ออกไปข้างนอกดึกๆก็คงจะกลับว่าแต่ว่าหิวมั๊ยเดี๋ยวพี่จะหาอะไรให้กิน”
“อืม ก็ได้เดี๋ยวฉันขออาบน้ำก่อนละกัน เร็วๆนะ”
“แหมๆได้ทีล่ะสั่งใหญ่เชียว”
“อย่าบ่นได้มั้ย รีบไปทำเถอะน่า”
ชางยอนพูดเรียบๆก่อนจะเดินขึ้นห้องด้วยสีหน้าเฉยชาจนชางยาแอบระอาไม่ได้ว่าทำไมน้องสาวฝาแฝดของเธอถึงได้เย็นชาต่อทุกสิ่งทุกอย่างนัก
ห้องนอนสีฟ้าดูแล้วสดใสตกแต่งด้วยเฟอร์นิเจอร์เพียงไม่กี่ชิ้นที่ดูเรียบง่ายแต่ก็ดูเก๋อย่างน่าทึ่งเตียงหนานุ่มปูด้วยผ้าปูสีฟ้าอ่อนมีหมอนนุ่มฟูสองใบวางอย่างที่ควรจะเป็นหนังสือหนาตั้งวางอย่างเป็นระเบียบข้างโต๊ะที่ให้ทำงานชางยอนวางกระเป๋าลงก่อนที่จะล้มนั่ง ลงบนเตียงกระจกจากโต๊ะเครื่องแป้งฉายภาพสีหน้าเย็นชาที่มีรอยแผลเลือดซึมน้อยๆที่ริมปากเธอรีบเช็ดมันก่อนจะไปอาบน้ำ...
......หลังจากอาบน้ำแล้วเธอก็พบว่าพี่สาวฝาแฝดจอมนุ่มนิ่มได้เตรียมกับข้าวไว้หลายอย่างเกินความต้องการของเธอ
“กินเข้าไปซะตัวแค่นี้หัดไปมีเรื่องมีราวซะจนได้แผลคราวนี้ไปมีเรื่องกับใครอีกล่ะ”
เสียงบ่นของพี่สาวทำให้ชางยอนแอบนึกดีใจที่เธอแตกต่างจากฝาแฝดของตัวเองอย่างสิ้นเชิง
“ฮาวอนมิน”
ชางยอนตอบง่ายๆก่อนจะซดน้ำซุปพลางกัดเนื้อย่าง
“หา!วอนมิน ควีนปีสามงั้นเหรอ”
“อือ ยัยนั่นแหละ”
“ทำไปได้แล้วไปตีกันได้ไงล่ะนั่น”
ชางยาถามอย่างแปลกใจเพราะรู้ดีว่าน้องสาวสุดเย็นชาของเธอไม่หาเรื่องใครก่อนแน่ๆ
“ก็วันที่ไปกินเหล้ากับพวกลีเจยัยนั่นเมาเละแล้วโดนฉุดฉันไปช่วยเลยโดนหาว่าเป็น ยูริอ่ะดิวันนี้เลยมีเรื่องกัน”
“คิคิ ก็น่าอ่ะนะเธอนะเท่ห์จะตาย”
ชางยาพูดอย่างชื่นชมขณะที่คนถูกชมเอาแต่นั่งกินอย่างไม่สนใจ...
ความคิดเห็น