ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    "___***All59***____"

    ลำดับตอนที่ #11 : ***ปัญหาหัวใจ*** (185969)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 792
      8
      21 ก.ค. 53



    ปัญหาหัวใจ



    "มาทำอะไร..เจ้าสัตว์กินพืช"

    คำทักทายของเด็กหนุ่มผมสีดำกรรมการคุมกฏคำแรกกับเด็กหนุ่มคนนึง

    "ว่าไงครับ"

    เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินกล่าวคำทักทายตอบพร้อมยิ้มให้อย่างเป็นมิตร

    "มาทำไม แกไม่ได้อยู่โรงเรียนนี้ซะหน่อย"

    "ผมแค่มาหาคนๆหนึ่งครับ"

    "ใคร?"

    "คนพิเศษของผมเองครับ"

    "หึ..นี่มันยังเช้าอยู่ยังไม่มีใครมาหรอก"

    ใช่แล้วเพราะตอนนี้เวลาตี5กว่าๆเอง

    "ผมรอได้ครับ"

    "หึ..น่าขำสิ้นดี คนๆเดียวทำให้บ้าขนาดนี้ได้"

    "ผมทุ่มเทกับความรักนะครับ"

    "เรื่องของแก"

    แล้วเด็กหนุ่มผมสีดำของเดินเข้าโรงเรียนไป


    ...............................................


    เด็กหนุ่มผมสีดำมองออกนอกหน้าต่างชั้น2ที่ห้องของตัวเองของโรงเรียนเพื่อมองสำรวจหน้า

    โรงเรียน นักเรียนค่อยๆทยอยเข้ามา เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินยังอยู่ที่หน้าโรงเรียนอยู่

    "หึ"

    เด็กหนุ่มผมสีดำเห็นเด็กหนุ่มผมสีเงินเดินมาแต่ไกลเด็กหนุ่มผมสีดำคลี่ยิ้มออกมานิดๆ

    "หือ"

    ภาพที่เด็กหนุ่มผมสีดำเห็นคือเด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินทักทายเด็กหนุ่มผมสีเงินอย่างเป็นมิตร เด็กหนุ่ม

    ผมสีน้ำเงินลูบหัวเด็กหนุ่มผมสีเงิน เด็กหนุ่มผมสีเงินยิ้มให้กับเด็กหนุ่มผมสีน้ำเงิน

    ปรี๊ด~!!

    ความหึง(?)ของเด็กหนุ่มผมสีดำพุ่งปรี๊ด

    'งั้นเหรอ..เข้าใจแล้ว เจ้าสัตว์กินพืช สงสัยต้องขย้ำให้หนักโทษฐานที่หลายใจ!!'

    ปัง!!!

    เด็กหนุ่มผมสีดำปิดประตูเสร็จก็รีบลงไปด้านล่างอย่างเร็วพอลงมาก็เห็นทั้งสองกำลังนั่งคุยกันอยู่ใน

    ที่ที่ไม่มีคนอยู่

    "ไม่ทราบว่า..สนุกมั้ย เจ้าสัตว์กินพืช"

    เด็กหนุ่มผมสีดำตรงเข้าไปถามเด็กหนุ่มผมสีเงินที่ทำหน้าตกใจ

    "ไงครับ นี่ไงครับคนพิเศษที่ผมบอก"

    เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินพูดไปยิ้มไป ต่างกับเด็กหนุ่มผมสีเงินที่นั่งเงียบอยู่

    "หืม..คนนี้เหรอ บังเอิญจริงๆเลย"

    "บังเอิญเรื่องอะไรเหรอครับ?"

    "ว่าแต่..แกไม่ไปโรงเรียนรึไง"

    "ไม่ล่ะครับ"

    "มานั่งจู๋จี๋กันในโรงเรียนมันผิดกฏแถมเป็นคนที่มีเจ้าของด้วย"

    "หือ..ฮายาโตะครับ คุณบอกว่าไม่มีใครไม่ใช่เหรอครับ"

    "...."

    "แล้วเจ้าของอยู่ไม่ใกล้ไม่ไกลเอง"

    "คนไหนล่ะครับ"

    "ก็คนที่พูดอยู่นี่ไง ใช่มั้ยเจ้าสัตว์กินพืช"

    เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินตกใจเล็กน้อย

    "ว่าไงเจ้าสัตว์กินพืช!"

    เด็กหนุ่มผมสีดำคว้าคอเสื้อของเด็กหนุ่มผมสีเงินอย่างแรง

    "ก็นายมัน..ชอบใช้กำลัง"

    "หือ"

    "อะไรก็ใช้กำลังบังคับ ฉันเหนื่อย"

    "ปล่อยฮายาโตะนะครับ"

    เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินดึงเด็กหนุ่มผมสีเงินเข้ามาสวมกอด

    "แล้วไปควงกิ๊กใหม่มา หึ"

    "พอเถอะ..ฉันเครียดนะ กลับไปที่บ้านฉันร้องไห้ทุกวัน รู้มั้ยว่ามันเหนื่อยนะ"

    "คุณไม่คู่ควรกับฮายาโตะหรอกครับ"

    เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินพาเด็กหนุ่มผมสีเงินออกไปจากตรงนั้น

    'ได้เลย..ยังไง ต้องคุยให้รู้เรื่อง!'




    ...............................................................




    กริ๊ง~~!!

    การเรียนวันนี้ได้จบลงแล้ว เด็กหนุ่มผมสีเงินเดินออกมาจากห้องเรียน แล้วก็ต้องเจอกับคนๆหนึ่งที่

    หน้าห้อง

    "ฮิบาริ"

    "มานี่"

    เด็กหนุ่มผมสีดำดึงมือเด็กหนุ่มผมสีเงินพามายังที่ห้องส่วนตัวของเขา

    "พาฉันมาทำไม"

    "มาคุย"

    "ก็คุยกันไปแล้ว"

    "ก็ยังไม่รู้เรื่อง"

    "ก็บอกแล้วไงว่า ฉันเหนื่อยกับนายที่ใช้แต่กำลังบังคับฉัน"

    "แล้วไปหาคู่ควงอื่น"

    "ก็..แค่อยากได้คนปลอบใจ"

    "ถ้าไม่ชอบทำไมไม่บอก"

    "ก็..ถ้าบอกแล้วจะโดน"

    "ฉันไม่งี่เง่าขนาดที่คนพูดอะไรที่ขัดหูจะขย้ำหมดซะหน่อย"

    "ก็มัน..ที่จริงอยากให้นายอ่อนโยนกับฉันหน่อย"

    "อย่างนี้สินะ"

    เด็กหนุ่มผมสีดำเข้าประกบริมฝีปากอย่างอ่อนโยน แล้วค่อยๆถอนออก

    "ฉะ..ฉันหมายพฤติกรรมต่างหาก"

    เด็กหนุ่มผมสีเงินพูดไปอายไป

    "หือ..งั้นก็ได้"

    "พูดจริงนะ!"

    "จริง"

    "ดีใจจัง ขอบคุณนะ"

    เด็กหนุ่มผมสีเงินเข้ามาสวมกอดเด็กหนุ่มผมสีดำ เด็กหนุ่มผมสีดำคลี่ยิ้มบางๆพร้อมกับเอามือลูบหัว

    เด็กหนุ่มผมสีเงินอย่างอ่อนโยน



    ..........................................................



    เด็กหนุ่มผมสีเงินเดินกลับบ้านอย่างมีความสุข แต่ระหว่างทางนั้นก็เจอกับคนๆหนึ่งเข้า

    "มุคุโร่"

    "ไงครับ ฮายาโตะ...ผมเป็นคนมาที่หลังนี่ครับ ผมสู้คนมาก่อนไม่ได้หรอกครับ"

    "มุคุโร่..ขอโทษ"

    "ไม่เป็นไรครับ ผมรู้ดี ขอให้ฮายาโตะมีความสุขนะครับ"

    "มุคุโร่"

    "ไว้เจอกันนะครับ"

    เด็กหนุ่มผมสีเงินเดินออกห่างไปเรื่อยๆจนลับตาไป

    'ขอโทษนะ มุคุโร่'



    ..............................................



    เช้าวันต่อมาเด็กหนุ่มผมสีเงินเดินมาที่โรงเรียนเหมือนเช่นเคย แต่คนที่เจอตรงหน้าโรงเรียนคือเด็ก

    หนุ่มผมสีดำ เด็กหนุ่มผมสีเงินประหลาดใจและดีใจในเวลาเดียวกัน

    "ไง เจ้าสัตว์กินพืช"

    "อืม..สวัสดี"

    "ฮายาโตะครับ~"

    เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินวิ่งเข้ามาหาเด็กหนุ่มผมสีเงิน

    "แกมีอะไรอีกเจ้าสัตว์กินพืช"

    เด็กหนุ่มผมสีดำพูดเคืองๆ

    "ผมลองไปนั่งคิดไปคิดมา ผมว่าถ้าคุณมีปัญหาความรักมาหาผมได้นะครับ ผมจะปลอบคุณเอง"

    "อืม..จะไปนะ"

    "ฉันไม่ให้เป็นแบบนั้นเด็ดขาด"

    "ฮายาโตะ มีอะไรปรึกษาผมนะครับ~"

    เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินเข้าสวมกอดเด็กหนุ่มผมสีเงิน ผู้คนแถวๆนั้นมองไปแอบขำกัน

    "แก! เจ้าสัตว์กินพืชแกชักจะลามปามไปแล้ว!!"



    ปัญหาหัวใจ



    แต่งครบแล้วนะค่ะ> < เม้นๆออกความเห็นหน่อยนะค่ะ

    10059 ที่ขอเดี๋ยวแต่งให้นะค่ะ ^__^


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×