"___***All59***____"

ลำดับตอนที่ #14 : ***ผ้าเช็ดหน้าสีขาวหัวใจสีชมพู*** (Gamma59)

ผ้าเช็ดหน้าสีขาวหัวใจสีชมพู

 

 

“เจ้าเด็กเมื่อวานซืน”

 
’เสียงนี้มัน’

เด็กหนุ่มผมสีเงินคิดในใจ พลางมองไปด้านบน

"กะ..แกมม่า!"

'อุตส่าห์ระวังแล้วนะเนี่ย'

เด็กหนุ่มผมสีเงินคิดในใจ

"เดินในที่ที่ศัตรูเฝ้ามองอย่างนี้ โง่จริงๆ"

"แกว่าใครโง่ฟ่ะ!!"

"ฉันด่าสุนัขแถวๆนี้"

"หน๊อย! แก!!"

เด็กหนุ่มผมสีเงินหยิบระเบิดมาสองสามอันขว้างใส่ชายหนุ่มผมสีทองที่อยู่บนอากาศ

ตูม!! ตูม!! ตูม!!

แต่ชายหนุ่มผมสีทองหลบได้ทันหมด

"ฝีมือของเด็กเมื่อวานซืน ก็ห่วยจริงๆ"

"ฉันยังไม่เอาจริงเฟ้ย!"

เด็กหนุ่มผมสีเงินจุดไฟที่แหวนของตน

"เฮ้ๆ จะดีเหรอที่ทำใช้แหวนน่ะ เดี๋ยวซวยไม่รู้ตัวนะจะบอกให้"

"ฮึ๋ย!"

"ให้ตายสิ นิดๆหน่อยๆก็โกรธซะแล้ว เฮ้อ~"

"แกหาว่าฉันหัวเสียง่ายรึไง!"

"ก็ประมาณนั้น"

"แก!! เฮ้ย!!!"

ชายหนุ่มผมสีทองลงมาอุ้มเด็กหนุ่มผมสีเงินขึ้นแล้ว พาไปที่ไหนที่หนึ่ง

"โอ๊ย!"

ชายหนุ่มผมสีทองโยนเด็กหนุ่มผมสีเงินลงที่พื้นของห้องมืดๆห้องหนึ่ง

"ไอ้บ้า! เจ็บนะเว้ย! แล้วแกพาฉันมาที่ไหนเนี่ย!"

"พาแกมาเป็นตัวประกันไง"

"หึ..แผนของคนขี้ขลาดชัดๆ"

ชายหนุ่มผมสีทองบีบที่คางของเด็กหนุ่มผมสีเงินอย่างแรงจนคางของเด็กหนุ่มผมสีเงินเหมือนจะ

แหลก

"แผนของฉันมันไม่ขี้ขลาดขนาดนั้น"

แล้วชายหนุ่มผมสีทองของปล่อยมือออกจากคางของเด็กหนุ่มผมสีเงิน ความรู้สึกเจ็บที่คางทำให้

เด็กหนุ่มผมสีเงินใช้มือลูบที่คางของตัวเอง

"แกดับไปซะ!"

เด็กหนุ่มผมสีเงินหยิบระเบิดออกมาจากตัวแต่ก็ถูกจับมือไว้ก่อน

"มือแกนี่ซนซะมัด"

กรี๊กๆ

ชายหนุ่มผมสีทองใช้กุญแจมือล็อคมือไว้ที่หน้าต่างเหมือนกรงเหล็ก(คล้ายๆคุกอ่ะ:ไรเตอร์)

ข้างหนึ่งและใช้อีกหนึ่งอันล๊อคอีกข้างหนึ่งไว้ที่หน้าต่างเหมือนกัน

"ทำอย่างกับฉันเป็นนักโทษ"

"ไม่ใช่รึไง"

"แกนี่มันช่าง..อึก!."

ชายหนุ่มผมสีทองจิกที่ผมของเด็กหนุ่มผมสีเงินให้เงยขึ้น

"ฉันมันทำไม"

"แกมัน..เลวที่สุด"

"หึ!...จะเลวกว่านี้มั้ยล่ะ!"

ชายหนุ่มผมสีทองประกบริมฝีปากของเด็กหนุ่มผมสีเงินบดขยี้ริมฝีปากจนปากของเด็กหนุ่มผมสีเงิน

จะแตกสลาย

"เลวใช่มั้ยล่ะ"

"แกมัน!!"

"จะด่าจะว่าอะไรฉันก็เชิญเถอะ"

ตุ้บ!!

เด็กหนุ่มผมสีเงินถีบที่ท้องของชายหนุ่มผมสีทองเต็มๆ

"อุ๊ก!! แสบนักนะเจ้าเด็กเมื่อวานซืน!!!"

ชายหนุ่มผมสีทองใช้มือบีบที่คอของเด็กหนุ่มผมสีเงิน

"แค่กๆ กะ..แก แค่กๆ"

"ให้ตายคามือฉันเลย ดีมั้ยล่ะ"

"แค่กๆๆ"

น้ำใสๆไหลรินออกมาจากดวงตาสีเขียวมรกตของเด็กหนุ่มผมสีเงิน ทำให้ชายหนุ่มผมสีทองปล่อย

มือออกจากคอของเด็กหนุ่มผมสีเงิน คอขาวๆเปลี่ยนเป็นสีแดงรอยมือของเด็กหนุ่มผมสีเงิน

"แค่กๆๆๆ...ทะ..ทำไมถึง"

"ฉันไม่อยากฆ่าคนตอนนี้ เอ้า! เอาไป"

ชายหนุ่มผมสีทองยื่นหน้าเช็ดหน้าสีขาวของตนให้กับเด็กหนุ่มผมสีเงิน

"อะ..เอ่อ ฉันไม่ขอบคุณนายหรอกนะ"

"เออๆ จะขอบคุณหรือไม่ก็เหมือนกันล่ะ รีบๆรับไปแล้วเช็ดซะ"

"แต่แกล็อคมือฉันอยู่นะ"

"เออว่ะ..งั้น...มาฉันเช็ดให้"

ชายหนุ่มผมสีทองใช้ผ้าเช็ดหน้าค่อยๆเช็ดน้ำตาของเด็กหนุ่มผมสีเงินเบาๆ

"เอ่อ..ขอบคุณ"

"หือ..คนอย่างแกพูดเป็นด้วย"

"ฉันไม่ได้เป็นคนที่พูดคำอย่างนั้นไม่เป็นหรอกนะเฟ้ย"

"หึ"

ชายหนุ่มผมสีเงินใส่ผ้าเช็ดหน้าในกระเป๋าเสื้อของเด็กหนุ่มผมสีเงิน

"ให้ฉันเหรอ"

"ถ้าไม่ให้คงไม่ใส่ในกระเป๋าเสื้อแกหรอก"

"ให้ฉันทำไม?"

ชายหนุ่มผมสีทองแสยะยิ้มนิดๆ

"เพื่อให้แกไม่ลืมฉันไง"

"พูดงี้หมายความว่าไง"

"คงได้เจอกันอีกนะ..เจ้าเด็กเมื่อวานซืน"

ชายหนุ่มผมสีทองต่อยเข้าที่ท้องของเด็กหนุ่มผมสีเงิน ทำให้เด็กหนุ่มผมสีเงินสลบไป

'ไว้เจอกันใหม่นะเว้ย'



........................................................

"..โกคุเดระคุง..โกคุเดระคุง"

พรึ่บ

เด็กหนุ่มผมสีเงินลืมตาขึ้นก็พบตัวเองอยู่ในห้องของฐานทัพของวองโกเล่

"ผมมาอยู่นี่ได้ไงครับ"

"จางนินิเห็นโกคุเดระคุงนอนอยู่หน้าฐานทัพน่ะ"

"เหรอครับ อ๊ะ!"

เด็กหนุ่มผมสีเงินล่วงในกระเป๋าเสื้อของตนก็พบผ้าเช็ดหน้าผืนสีขาวผืนหนึ่งที่ชายหนุ่มผมสีทองให้

'ไม่ได้ฝันจริงๆสินะ'

                                   





การที่ให้คู่กันไม่ใช่ความคิดเรานะ
มีคนคนหนึ่ง บอกแต่งคู่นี้สิ (แกมม่าxโกคุ)
เราก็คิดว่า จะแต่งไงดีหว่า แต่ก็แต่งมาได้ล่ะ หุหุ^*^
ออกแนว SM แฮะ คิอชื่อตอนไม่ออกชื่อตอนเน่ามาก เหอๆ= =
คุยแค่นี้ล่ะ ไว้เจอกันใหม่นะจ๊ะ จ๊วบ~>3<
(อีกอย่างๆไม่รู้รหัสแกมม่าอ่ะ-3-)

อยากได้คู่ไหนบอกนะจ๊ะ!!~ *3*