ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    "___***All59***____"

    ลำดับตอนที่ #19 : ***อุบัติ(รัก)*** (จิกุสะx59)

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 891
      3
      22 ส.ค. 53




    อุบัติ(รัก)



     

     

    ตูม! ตูม! ตูม!

     

    "หน๊อย! อย่าหลบสิฟ่ะ"

     

    "ไม่หลบก็โดนสิ"

     

    ตูม! ตูม! ตูม! ตูม!

     

    "หยุดก่อน!! ทั้ง2คน!!"

     

    "ระ..รุ่นที่10"

     

    เด็กหนุ่มทั้ง2หยุดการกระทำอยู่

     

    "ทำไมมาต่อสู้กันหลังโรงเรียนล่ะ!"

     

    "พอดีเจ้าจิกุสะมาเป็นคู่ซ้อมให้ผมน่ะครับ"

     

    "จิกุสะน่ะเหรอ"

     

    "สวัสดี วองโกเล่รุ่นที่10"

     

    "เอ่อ..ดีครับ"

     

    "งั้นมาต่อจากเมื่อกี้กันดีกว่า"

     

    "อย่าเพิ่ง! ถ้าคุณฮิบาริมาล่ะก็"

     

    "นั่นสินะ..งั้นเปลี่ยนสถานที่กัน"

     

    "อืม..ได้เสมอ"

     

    เด็กหนุ่มทั้ง2เดินออกจากโรงเรียน

     

    "รู้สึกไม่ค่อยดีเลยแฮะ"

     

    เด็กหนุ่มผมสีน้ำตาลส้มรู้สึกเสียวสันหลังวาบ

     

    "แกสินะ เจ้าสัตว์กินพืช ที่มาทำให้โรงเรียนเละอย่างนี้"

     

    "คะ..คุณฮิบาริ!! ผะ..ผมเปล่านะครับ~~!!"

     

    "ไม่ต้องปฏิเสธ..ต้องขย้ำให้เข็ด!"

     

    "อ๊ากกกกกกกก~!!!!!!"

     

    ..........................................................

     

    'หืม..เหมือนเสียงรุ่นที่10'

     

    เด็กหนุ่มผมสีเงินคิดในใจ

     

    "ตรงนี้ล่ะ"

     

    "โอเค"

     

    "นี่ฮายาโตะ"(จิกุสะเรียกหนูก๊กว่าอะไรหว่า=[]=:ไรเตอร์)

     

    "อะไรของแกอีก อย่าบอกนะว่าเกิดป๊อดขึ้นมาน่ะ"

     

    "ไม่..ขอ.."

    "ถ้าป๊อดขึ้นมาก็กลับไปซะ"

    "ไม่"

    "แล้วมีอะไร?"

    "เปล่า..ช่งมันเหอะ เริ่มกันได้แล้ว"

    'อะไรของมันฟ่ะ'

    เด็กหนุ่มผมสีเงินคิดในใจ

    "เออ..เข้ามาเลย"

    เด็กหนุ่มสวมแว่น(ทำไมฟังแล้วแปลกๆ=[]=:islookmai)เหวี่ยงโยโย่เข้าหาเด็กหนุ่มผมสีเงิน แต่เด็กหนุ่มผม

    สีเงินก็หลบได้อย่างชิวเฉียด แล้วเด็กหนุ่มผมสีเงินก็ขว้างระบิดไปสัก 16 (ไดนาไมต์หน่วยเรียกว่าอะไรหว่า:

    ไรเตอร์) แต่เด็กหนุ่มสวมแว่นก็หลบไปอย่างหวุดหวิดเช่นกัน แล้วตรงดิ่งไปหาเด็กหนุ่มผมสีเงิน

    'ระ..ระยะอย่างนี้ แพ้แน่'

    เด็กหนุ่มผมสีเงินหลับตา รับชะตา(กรรม) เด็กหนุ่มสวมแว่นอึ้งเล็กๆที่เด็กหนุ่มผมสีเงินยอมแพ้ง่ายขนดนี้

    ตอนที่กำลังคิดอยู่นั้นไม่ได้ดูให้ดี ทำให้ชนกับเด็กหนุ่มผมสีเงินเข้าอย่างจัง ทำให้ทั้งคู่หงายหลังลงไปนอน

    กับพื้น เมื่อทั้ง2ได้สติก็ลืมตาขึ้นและพบว่า..ริมฝีปากของทั้งคู่ชนกันพอดีเป๊ะ! เด็กหนุ่มสวมแว่นอึ้งไปสักพัก

    ก็ลุกขึ้นออกจากตัวเด็กหนุ่มผมสีเงิน

    "ขะ..ขอโทษ"

    "เอ่อ.."

    เด็กหนุ่มผมสีเงินยังอึ้งๆอยู่

    "เอ่อ..ฮายาโตะ"

    "อ๊ะ..มะ..ไม่เป็นไร"

    เด็กหนุ่มผมสีเงินตอบเสียงสั่นๆ แถมหน้าแดงก่ำ

    'ฮายาโตะ หน้าแดงน่ะ'

    เด็กหนุ่มสวมแว่นคิดในใจ

    "เอ่อ..วะ..วันนี้ฉันกลับก่อน"

    "อืม"

    "พรุ่งนี้ไว้เจอกันที่นี่ตอนที่ฉันเลิกเรียนละกัน"

    เด็กหนุ่มผมสีเงินวิ่งออกมาเพราะอายนิดๆ

    'ก็..น่ารักดีนะ'

    เด็กหนุ่มสวมแว่นคิดในใจแล้วเดินจากไป

    ..........................................................

    เช้าวันรุ่งขึ้น(ตอนเลิกเรียนของนามิโมริ)

    ปี๊ๆ

     

    เสียงข้อความโทรศัพท์ของเด็กหนุ่มสีเงินดังขึ้น

     

    'โกคุเดระคุง มาหาฉันที่บ้านหน่อนสิ'

     

    เด็กหนุ่มผมสีเงินก็พิมข้อความส่งกลับว่า

     

    'ผมไม่ว่างน่ะครับรุ่นที่10 ผมต้องไปฝึกกับเจ้าจิกุสะ ขอโทษนะครับ'

     

    "จิกุสะ!"

     

    "ดี"

    เด็กหนุ่มผมสีเงินยิ้มทักทายอย่างร่าเริง






    ไม่รู้รหัสจิกุสะอ่ะ

    ยังไงก็เม้นกันหน่อยนะค่ะ^[]^


    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×