ลำดับตอนที่ #28
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #28 : ***อดีตที่เลือนลาง*** (All59) [2]
อดีตที่เลือนลาง
“วันนี้ไม่ไปกับคุณทาเคชิหรือคุณเคียวยะเหรอครับ?”
เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินถามขึ้น พรางเดินเคียงคู่กับเด็กหนุ่มผมสีเงิน
“ทำไมล่ะ..ฉันอยากไปเดินเล่นกับนายนี่นา”
เด็กหนุ่มผมสีเงินยิ้มตอบ
“หรือว่า..มีฉันแล้วเกะกะ”
เด็กหนุ่มผมสีเงินหุบยิ้มแล้วทำหน้าเศร้า(ก๊กลูกเล่นละครเก่ง!=[]=:ไรเตอร์)
“ไม่หรอกครับ..ผมแค่เห็นเมื่อวานคุณกับคุณทาเคชิยังกลับด้วยกันเลย”
“ก็นั้น..ฉันไม่มีให้กลับเป็นเพื่อนนี่นา”
“วันหลังเรียกผมสิครับ..ผมค่อยดูฮายาโตะเสมอนะครับ”
เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินเข้าสวมกอดเด็กหนุ่มผมสีเงิน
“อืม”
เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินออกจากตัวของเด็กหนุ่มผมสีเงิน แล้วถามต่อว่า
“ไปไหนดีล่ะครับ?”
“ไปที่ที่นายอยากไป”
เด็กหนุ่มผมสีเงินพูดยิ้มอย่างสบายใจ
“ผมก็ไปทุกๆที่ที่มีคุณนะครับ”
เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินพูดพรางจูบที่หน้าผากของเด็กหนุ่มผมสีเงิน
วันนี้เป็นอีกวันที่เขาต้องดำเนินชีวิตต่อไปเหมือนทุกๆวัน หลังจากที่ไป(เดท?)กับเด็กหนุ่มผมสีน้ำเงิน ต้องมารอดูเป็นกำลังใจให้เด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงในการฝึกซ้อมเบสบอส
เคร้ง!!
เด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงตีลูกจนสุดแรงทำให้ลูกกระเดนหายไป
“เยี่ยมมากยามาโมโตะ!”
เพื่อนของเด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงเอ่ยคำชมให้กับเด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูง
“ฮะๆ..ไม่ถึงขนาดนั้นหรอก”
เด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงตอบพรางใช้มือเกาหัวนิดๆ
“ฉันตีเป็นไงบ้างโกคุเดระ!”
เด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงหันมาตะโกนให้เด็กหนุ่มผมสีเงิน
“เก่งมากเลยล่ะ”
เด็กหนุ่มผมสีเงินตอบพร้อมส่งยิ้มกลับ
“น่ารักจริงๆ”
เด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงยิ้มและพูดเบาๆกับตัวเอง
“นี่..โกคุเดระ”
“หืม?..อะไรเหรอ”
“เอ่อ..ไปกินไอศกรีมกันมั้ย?”
เด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงเอ่ยคำชวนพรางยิ้ม
“อื้ม”
เด็กหนุ่มผมสีเงินตอบรับคำชวนหน้ายิ้มอย่างมีความสุข (ก๊กยิ้มอย่างเดียว..แต่น่ารัก[น่ากด]น่าดูT^T:ไรเตอร์)
“โกคุเดระเอารสอะไร?”
“รสที่นายชอบ”
เด็กหนุ่มผมสีน้ำเงินยิ้มตอบรับ ทำให้ใจของเด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงเต้นรัว
“เอ่อ..เอารสสตอเบอรรี่2โคนครับ”
ที่เด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงสั่งไป เขาก็ไม่ได้ชอบอะไรหนักหนา แต่..เขารู้สึกว่าเหมาะกับอีกฝ่ายมากกว่า เด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงรับไอศกรีม แล้วเดินมาหาเด็กหนุ่มผมสีเงิน
“นี่”
เด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงยื่นไอศกรีมให้ เด็กหนุ่มผมสีเงินก็รับเอาไว้
“ไปหาที่นั่งกินกันดีกว่านะ”
เด็กหนุ่มผมสีเงินเอ่ยปากพร้อมจูงมือเด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงเดินกันไป มืออุ่นของเด็กหนุ่มผมสีเงิน ทำให้เขารู้สึกดี ในร่างกายเขาร้อนผ่าวไปหมด และทั้งคู่ของมานั่งพักกันที่สวนสาธารณะ ที่ไม่มีใครมามาก นั่งลงบนเก้าอี้ยาว
แผล๊บ~
เด็กหนุ่มผมสีเงินใช้มือเหน็บผมไว้ข้างหู ลิ้นเลียที่ไอศกรีมที่เย็นหวานด้วยรสสตอเบอรรี่
ตึกตัก..ตึกตัก..ตีกตัก
หัวใจเด็กหนุ่มผมสีเงินเต้นรัวไม่เป็นจังหวะ หน้าแดงร้อนผ่าว ในใจคิดว่าคนตรงหน้า ‘เซ็กซี่’ เหลือเกิน
“นี่..ไอศกรีม ละลายแล้วนะ”
เด็กหนุ่มผมสีเงินชี้ไปที่มือของเด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงที่มีไอศกรีมละลายกลายเป็นน้ำเลอะอยู่
“เหวอ!..ฮะๆ ฉันนี่ไม่ระวังจริงๆ..อ๊ะ!”
แผล๊บ~
ลิ้นร้อนของเด็กหนุ่มผมสีเงิน เลียที่มือของเด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงที่มีไอศกรีมเลอะอยู่ เด็กหนุ่มผมสีดำร่างสูงหน้าแดงร้อนผ่าวยิ่งกว่าครั้งไหน หัวใจเต้นดังกว่าครั้งไหนๆ
“ไม่รีบกิน..เดี๋ยวละลายอีกนะ”
เด็กหนุ่มผมสีเงินยิ้มพร้อมเลียที่มุมปากตน (ยั่ว!!!!!!0[ ]0:ไรเตอร์)
“อ่า..อะ..อืม”
เด็กหนุ่มทั้ง2นั่งกินไอศกรีมได้สักพักแล้วต่างคนต่างกลับบ้าน
แอ็ด~
เด็กหนุ่มผมสีเงินเปิดประตูเข้าห้องของตน
“กลับมาแล้วเหรอ เฮอร์ริเคนบอม์”
ชายหนุ่มผมสีทองเอ่ยคำทักทายการกลับมาของเด็กหนุ่มผมสีเงิน
“อืม..กลับมาแล้ว ดีโน่”
เด็กหนุ่มผมสีเงินยิ้มตอบ
“อาบน้ำก่อนมั้ย?”
“นายจะอาบก่อนก็ได้นะ”
“ไม่ล่ะ..นายอาบก่อนดีกว่า”
ชายหนุ่มผมสีทองยิ้มตอบอย่างมีเลศนัย
“โอเค..งั้นอาบก่อนนะ”
เด็กหนุ่มผมสีเงินหยิบผ้าเช็ดตัวเดินเข้าห้องน้ำไป
ได้สักพักเด็กหนุ่มผมสีเงินก็เดินออกมาจากห้องน้ำ แล้วจู่ๆชายหนุ่มผมสีทองก็สวมกอดเด็กหนุ่มผมสีเงินที่มีร่างเล็กกกว่า
“ทำอะไรน่ะดีโน่..ปล่อยก่อน ฉันจะเปลี่ยนเสื้อผ้าก่อนนะ”
เด็กหนุ่มผมสีเงินโวยวายเสียงเบาให้คนที่หน้าปล่อยเขา
“ไม่เอาหรอก..ก็เฮอร์ริเคนบอม์ตอนนี้น่ารักจะตายไป...ผิวขาวน่ากิน”
แผล๊บ~
ชายหนุ่มผมสีทองเลียที่ตรงคอของเด็กหนุ่มผมสีเงิน
“อือออ~..ไม่เอานะ ดีโน่”
ทำให้เด็กหนุ่มผมสีเงินเผยเสียงครางหวาน
“เฮอร์ริเคนบอม์..รักนะ”
ชายหนุ่มผมสีทองกระซิบข้างหูของเด็กหนุ่มผมสีเงิน
“อือ..ฉันก็รักนาย”
เด็กหนุ่มผมสีเงินยิ้มตอบพร้อมจูบที่แก้มของชายหนุ่มผมสีทองเบาๆ
“เพราะฉะนั้น..ฉันขอไปแต่งตัวก่อนนะ”
เด็กหนุ่มผมสีเงินพูดเสริมพร้อมยิ้ม ทำให้ชายหนุ่มผมสีทองปล่อยเด็กหนุ่มผมสีเงินออกจากอ้อมกอด
“นายก็ไปอาบน้ำด้วย..จะได้นอนกัน”
เด็กหนุ่มผมสีเงินเอ่ยคำ แล้วเดินไปที่ตู้เสื้อผ้า
“ครับ~”
สักพักชายหนุ่มผมสีทองก็เดินออกจากห้องน้ำ แล้วพบว่าเด็กหนุ่มผมสีเงินได้หลับปุ๋ยบนเตียงแล้ว
‘น่ารักจริง’
ชายหนุ่มผมสีทองจูบที่หน้าผากของเด็กหนุ่มผมสีเงินเบาๆ แล้วเดินไปแต่งตัว แต่โดนมือรั้งไว้ก่อน
“ตื่นแล้วเหรอ”
“อืออ~..มานอนกัน”
“แต่ฉันยังไม่แต่งตัวเลยนะ”
ชายหนุ่มผมสีทองพูดพรางยิ้ม
“ไม่ต้องหรอก..นอนกัน”
ชายหนุ่มผมสีทองต้องยอมในความน่ารักของเด็กหนุ่มผมสีเงิน มานอนข้างๆ
ตรึก!
ไฟถูกปิดลง ห้องล้อมไปด้วยความมืด ร่างของทั้งคู่นอนกอดกัน เด็กหนุ่มผมสีเงินค่อยๆหลับตาลง
“หลับฝันดีนะ”
ชายหนุ่มผมสีเงินกระซิบข้างหูของเด็กหนุ่มผมสีทอง แล้วหลับตาลงตาม...
***************************************************************
ฉับ!
ตัดแล้วตัดอีก = =
ยังไม่จบและยังไม่อวสานแต่อย่างใด
แต่ว่าหนูก๊ก......ยั่ว!!มากมาย! คุณแม่จะเป็นลม =.,=
โปรดติมตามชมตอนต่อไปนะเคอะ *^*
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น