คือบล็อคที่แล้วเราเขียนแพลนเที่ยวเราใช่ไหม คือวันนี้มาอัพเดตย้อนหลังละนะ (มันคือการรีวิวไง) ฮ่าๆๆๆๆๆ
เราทำตามแพลนบ้าง ไม่แพลนบ้าง แต่เป้าหมายได้เกือบครบอยู่นะ แม้จะทุลักทุเลมาก และเกินงบบานก็เถอะ แต่สนุกดี เฮ้อมมมมม
จริงๆคือเราโม้ตัวตัวได้ แต่พอได้เขียนได้ทบทวนละเราจะเฟลตลอดเพราะฉะนั้นเราขอเล่าด้วยภาพละกันนะ
เริ่มเดินทางตั้งแต่เช้าประมาณแปดโมงกว่าๆด้วยรถไฟไปต่อรถตู้เพื่อไปสนามบิน บวกดูสิว่าเราเดินทางโดยใช้พาหนะตั้งสามอย่าง นี่แค่ครึ่งเช้านะ
มาถึงสนามบินก็นี่เลยสิบโมงกว่าๆ มื้อแรกของวันคือนี่
เสียหายไปหลายร้อยนะเนี่ย เพราะซื้อมาแบบเมนูเซ็ตรวมอะไรซักอย่าง ได้มาสองจานใหญ่ๆ อิ่มมากสำหรับสองคน
รอจนได้เวลาบินก็นั่งสวยๆชั่วโมงครึ่งถึงสนามบินอุดรธานี
ตรงนี้ที่เราพลาดนิดนึง เพื่อนมันบอกว่าเคยข้ามไปเวียงจันทน์แล้วมีรถต่อเราก็โอเค ไม่ได้หาข้อมูลแน่นๆอ่านรีวิวของคนอื่นๆมาแบบผ่านๆ
ป๊ะ....จ่ะ ไม่รูจะไปนั่งรถยังไง สุดท้ายก็รถตู้สนามบินไปสถานีขนส่ง
ตารางเวลาบัสไปเวียงจันทน์ออกเลทเป็นห้าโมงเย็นแต่ออกจริงนี่คือหกโมงกว่า ค่ะวันนั้นนี่ตื่นนอนอาบน้ำหกโมงเช้าจนหกโมงเย็นอาบเหงื่อร้อนๆ หนูจะตายเลี้ยววววววฮ่า
นั่งหลับไปเพราะเพลียมากกับการเดินทาง มีมนุย์ป้า(ชาวลาว)มาแย่งที่นั่งไปอีก ดีที่รถแอร์เย็น ดับร้อนให้อารมณ์เย็ยลงหน่อย ไม่งั้นมีวีนค่ะ
ถึงด่านไทย โอเคเราอ่านป้ายออกกรอกข้อมูลได้ แต่ แต่ค่ะแต่ เราต้องเสียเวลากรอกข้อมูลแปปนึง คือก็ไม่ได้นานหรอกนะสิบนาทีได้แต่ชาวบัสร่วมคันเราเป็นลาวเก้าสิบเปอร์เซ็นต์ เขาไม่ต้องกรอกอะไรเยอะแยะแบบเราเขาผ่านไปได้รวดเร็วแล้วไปรออยู่บนบัส พอเรามาถึงก็บอกว่าเราช้า นี่เลยบอก เพิ่งมาค่ะ ไม่มีเอกสารต้องกรอกใหม่
ผ่านด่านไทยยังพอโอเค เจอด่านลาวนี่จะร้อง เขาไม่บอกอะไรหนูซักอย่างค่ะแม่ คลำเอง เข้าแถวจนถึงช่องต.ม.ลาวพี่ท่านยื่นใบต.ม.ลาวให้ไปกรอกอีกใบค่ะ ออกจากแถวไปกรอกใหม่วนไปสิคะ
แล้วพอกรอกเสร็จก็ต้องไปซื้อใบผ่านด่าน(ใบที่คล้ายบัตรผ่านบีทีเอสนั่นแหละ///ไม่รูปประกอบค่ะ ลืมถ่ายพอดีเรารีบ)ตรงนี้เราไม่แน่ใจราคาแต่เราโดนไปห้าสิบ ไม่เป็นไรค่ะกูรีบรีบจ่ายรีบไปขึ้นบัส กุหิวกุง่วงไม่ไหวแล้ว
(((((((อ้อเอกสารที่เราต้องกรอกต่างๆจะมีชาวบ้านยืน/นั่งรอบริการกรอกให้ด้วยนะคะ คิดค่าบริการ ไม่รู้กี่บาท เรากรอกเองของฝั่งไทย แต่ของลาวยื่นให้เขากรอกจ่ายไปยี่สิบไทย))))))
กว่าจะผ่านมาได้สนุกปนเจ็บใจจี้ดๆนิดนึง ถึงบขส.ลาวแล้ว เราก็เดินไปหาโรงแรมกันค่ะ แนะนำนะคะว่าถ้าจะไปรถเย็นอย่างเรานี่อย่างทำมั่นหน้าวอกอินเดินหาโรงแรมใกล้ๆนั้นเลย โลวซีซั่นขนาดนี้โรงแรมดีๆหน่อยก็เต็มค่ะ เราได้โรงแรมเกือบร้างราคาโอเคแต่อยู่ห่างแหล่งเที่ยวอ่ะ ถ้าเดินไกลไหว กระเป๋าไม่เยอะก็โอเคนะ
เราได้ทีพักแถว ธาตุดำเดินอ้อมมาด้านหลังนิดนึงก็จะเป็นบขส.ไม่ค่อยไกลเท่าไหร่หรอก แต่พอแดดร้อนแล้วอิชั้นไม่สู้เลยค่ะ จะละลายอย่างเดียวเลย
โรงแรมเก่าๆห้องพักเราได้ชั้นสอง ไม่มีเพื่อนร่วมโรงแรมเลย ไฟปิดมืด ระเบียงทางเดินสกปรก แต่ห้องสะอาดใช้ได้ มีทีวี ตู้เย็น โตะรับแขกเล็กๆ มีน้ำบริการให้สองขวด อ้อทีวีนี่ดูช่องไทยได้นะคะ ห้องน้ำกว้างมาก คืนนั้นไปพักเท้าวางของปุ๊บออกหากินค่ะ เดินไปริมโขง คนลาวบอกนิดเดียว เดินผ่านสามบล็อค นิดเดียวหรออออออออออออ อาหารอิสลามไม่มี มีแต่อาหารอินเดียอ้อ เจอโรตีอิสลามอยู่ริมโขงเจ้านึง บังเขาเป็ฯชาวอะไรไม่รู้แต่พูดลาวชัดมากพูดไทยได้ก็อย่างว่าเนอะบ้านพี่เมืองน้องกัน เราสั่งโรตีกล้วยน้ำผึ้งอะไรซักอย่างล่ะ ด้วยความหิว รสชาดอร่อยค่ะ หวาน กรอบนอกนุ่มเนื้อแป้ง เสียดายที่ซื้อแค่ลูกเดียวเดินผ่านร้านมาไกลมากแล้วด้วย เดินวนผ่านไปหลายซอยแล้วเหมือนกัน เพื่อนก็หิว เลยไปนั่งร้านผัดไทย เพื่อนสั่งผัดไทย เราสั่งหอยทอด เขามีข้าวไข่เจียวด้วยนะ ก็สั่งใส่กล่องไว้อีกสองกล่องเผื่อมื้อเช้าพรุ่งนี้ กินเสร็จก็จ่ายเงินนั่งจัมโบ้กลับโรงแรมนอนตอนเกือบๆสี่ทุ่ม หมดไปหนึ่งวันอันแสนทรมาณ(เพราะแดดร้อนมากกกกกก)
ปิดท้ายด้วยรูปโรตีอาบัง ที่กินเกือบหมดละนึกขึ้นได้ ยังไม่ได้เข้าส้วม
ถ่ายก่อนกิน ตึ่งโปะ มุกไม่ฮาพาเพื่อนๆเครียดอีกแล้ว
ฮ่าๆๆ กู้ดไนท์ ฝันดีราตรีสวสัดิ์ค่ะคืนนี้
ความคิดเห็น