Pick me up. ทีรามิสุ

ข้อข้อบล็อคขึ้นต้นด้วยคำว่า Pick me up. หลานคนคงงงแน่ๆ ทำไมตั้งชื่อบล็อคอย่างงี้ ฮ่าาา ถ้าแปลเป็นไทยก็ประมาณว่า หยิบฉันขึนมาทีซิ หิวฉันไปที อะไรทำนองนี้ ซึ่งที่จริงแล้วเป็นชื่อขนมชนิดหนึ่งที่มันน่ารัก น่าหลงไหล น่าค้นหามาก มันจะเป็นขนมอะไรเดี๋ยวค่อยว่ากัน (ฮ่าๆๆ ลีลาวดีจริงๆๆ)

ที่จริงมันไม่ผิดใช่มั้ยที่ผมเรียนวิศวกรรมซอฟแวร์ แต่ดันไปชอบทำอาหาร ยิ่งเป็นพวกเค็ก เบเกอรี่ไรงี้ ให้ผู้ชายมาทำยิ่งไปกันใหญ่ ยิ่งผมหน้าตายิ่งไม้ให้อีก 555 แต่ก็ไม่เป็นไร หน้าไม่ให้แต่ใจรัก อิอิ มันก็ไม่แปลกหรอกน่ะเชพตามภัตรคารส่วนมากเป็นผู้ชายทั้งนั้นๆ ที่สำคัญอร่อยด้วย

การเรียนทำขนมครั้งนี้ก็นับว่าเป็นการเริ่มต้นการเรียนอย่างเป้นการทางของผมซักที(ดูใช้ศัพท์ซ่ะ) เมื่อก่อนก็เคยทำน่ะตอน ป.6  โรงเรียนให้ทำจำได้เลยมี กระหรี่ปั๊ป ปุยฝ้าย แล้วก็อีกเยอะ ทั้งสองอย่างนี้แมร่งแข็งโปีกๆๆๆ ปาหัวหมาแตกได้สบายเลย <-- เรื่องจริง  หลังจากนั้นก็มาหัดทำเค็กช็อคโกแลต แต่ดีน่ะวันนั้นพี่แตง(ลูกพี่ลูกน้อง)มาช่วย เค็กช้อคโกแลตก้อนแรกของผมเลยพอทานได้ คุณป้าก็มานั่งทานทานด้วย แล้วบอกว่าอร่อย ไม่รู้ว่าคุณปป้าหิวเพราะเพิ่งตืนหรือเกรงใจผมน่ะ  หรืออร่อยจริงๆ อิอิ ตั้งแต่้นั้นมาก็อยากทำขนมขึ้นเรื่อยๆๆ จนมาหมดความอยากช่วงมัธยมเกือบปลาย  จนกระทั้งตอน ม.6 เพื่อนชวนไปทำบราวนี้กับทาร์ตไข่ที่บ้านมานน ก็ไปกัน ก็สนุกดีแฮะ ถึงจะไม่อร่อยก็ตามเหอะ ฮ๋าาา ่ความอยากก็เริ่มกลับมา พอมาอยู่เชียงใหม่ เลยไล่ชิมเค็กไปทั่วเมือง <-- เว่อร์สาด

ครั้งนี้ลงคอสเรียนเลยของอาจารย์ศักดิ์ครับ ก็สนุกดีน่ะ บรรยากาศในห้องเรียนเป็นกันเองดี แต่ก็น่ะ ผมผู้ชายคนเดียว กับจารย์ผู้ชาย ที่เหลือคุณป้า คุณน้า คุณพี่ สาวๆๆทั้งนั้น บรรยากาศเรียน ก็จะให้ทำเค็กทีละ 2 ชุด คนเรียนประมาณ 12 คนได้มั้งครับ ก็ช่วยๆๆกันทำ มีรูปเค็กมาฝาก เพิ่งถ่ายมาจากตู้เย็นในห้องสดๆร้อนๆเลยครับผม ตอนถ่ายก็แอบเล็มไปนิดหนึ่ล่ะ ฮ่าา ขี้เกียจรอเพื่อนแระ 

นี่มูสเค็กมะม่วง ตอนที่ทำกลิ่นมะม่วงตลบอบอวล  หอมยังงัยผมก็ไม่ทานอยู่ดี ไม่ชอบผลไม้เหอะๆๆ



เค็กช็อคโกแลตเผือกงาดำ


มูสชาเขียว


มูสฮันนี่ดิว ถ้าบ้านเราก็ประมาณ มูสแคนตาลูป(แตงไทยๆ ดีๆๆนี่เอง) แต่นี่นำเข้าจากต่างประเทศเลยน่ะ   ที่จริงส่วนผสมก็จากต่างประเทศทั้งนั้นแหละน่ะะ


มูสเค็กเผือก สีดูน่าทานมากครับชิ้นนี้



สุดท้ายพระเอกของเรา Pick me up เป็นศัพท์แสลง หรืออีกชื่อที่นักชิมรู้จักกันดีว่า "ทีรามิสุ" พอพูดชื่อนี้ปั๊ปหลายคนก็ถึงบางอ้อเลย มีต้นกำเนิดมาจากประเทศอิตาลีส่วนคำว่า ทีรามิสุ ก็เป็นคำจากภาษาอิตาเลียนน่ะ ไม่ใช่ญี่ปุ่นหรือเกาหลี  ขนมนี้กลายเป็นที่นิยมของนักกินทั้วโลก ที่น่าหลงใหลก็คือความบางของแป็งสปันจ์เค้กที่ชุ่มไปด้วยกาแฟคั่วบทสดๆ จากเครื่องราคาเหยียบแสน พร้อมทั้งสอดใส้ที่โคตรจะอร่อย ได้ถึงกลิ่นกาแฟคลุกเคล้ากับเหล้ารัมกาแฟ หุ้มด้วยวิปปิ้งครีมที่นุ่มนวล คำแรกที่กัดรู้สึกเหมือนมันแทบจะละลายในปากให้ไ้้ด้ ซึ่งการกินทีรามิสุนั้น เค้าจะกินใส้มัน ร้านไหนแป็งเค็กหนาอย่ามาคุย <- จารย์บอกมา ส่วนของของวัตถุดิบไม่ต้องพูดถึงราคาแพงใช่เล่นเหมือนกัน การทำ็ก็ซับซ้อน แต่เอาเหอะอร่อยขนาดนนี้ยังงัยก็ทำไหว  อ่อๆๆส่วนที่มาของคำว่าทีรามิสุหรือที่แปลว่า Pick me up. หรือ หยิบฉันซิ เนี่ย ถ้าสังเกตให้ดี ขนมชิ้นนี้ให้พลังงานเยอะมากๆๆ ราวกับว่าเมื่อใครได้ทานแ้ล้วเหมือนได้กด F5 ให้กับตัวเอง (ถ้าอยากรู้ว่า F5 คือไรก็ลองกดดูดิ)  พอล่ะๆๆ คืนนี้จะนั่งแงบให้หมดเลย ฮ๋าา




หิ้วผมไปที