คำโปรยที่อยู่หน้าเว็บ.. โปรยได้ดีนะคะ คือทำให้คนดูสนใจในเนื้อเรื่องนั้น เพียงแต่ว่าอารมณ์ตอนอ่านโปรยกับอารมณ์ตอนอ่านในเนื้อเรื่อง "สื่อไม่เหมือนกัน" ค่ะ คำว่า สื่อไม่เหมือนกันแปลว่าอะไร ก็คือ การที่ผู้แต่งโปรยเรื่องให้ดูน่ากลัว อ่านแล้วขนหัวลุก แต่พอไปอ่านเนื้อเรื่องแล้ว ทำให้รู้สึก ฟีล ตก เพราะคนอ่านได้คาดหวังจากคำโปรยไว้แล้วว่า เรื่องนี้จะน่ากลัวนะ.. แต่ตอนที่อ่านเนื้อเรื่อง กลับให้ความรู้สึกที่ว่า "อ่านเรื่องตลกอยู่หรอ" ดังนั้นแล้ว อยากให้ผู้แต่งลองพิจารณานะคะว่า ที่จริงแล้วอยากสื่อนิยายออกมาในรูปแบบไหนกันแน่.. เพื่อที่คนอ่านแล้วจะได้ไม่งง

ในส่วนที่สองก็คือ เนื้อหา (ถ้าไม่นับอารมณ์จากการที่คาดหวังจากการโปรยแล้ว) ผู้แต่งทำได้ในเกณฑ์ดีมากเลยนะคะ เพราะ บรรยายให้เข้าใจถึงภาพและอารมณ์ตัวละครได้ดี ลงตัว.. แต่จะมีบางช่วงนะคะที่เนื้อเรื่องดำเนินช้า.. ทำให้รู้สึกอ่านแล้วเบื่อๆไปบ้าง ยังไงก็ลองกระชับเนื้อเรื่องดูนะคะ พยายามมุ่งประเด็นให้มากขึ้น..

ในส่วนที่สามคือ การจัดหน้า ผู้แต่งก็ทำได้ดีค่ะ เพราะตัวอักษรและการเว้นวรรคขนาดนี้กำลังพอดีกับการอ่าน ทำให้ผู้อ่านจะรู้สึกสบายตา ตรงนี้ไม่ต้องปรับปรุงแล้วค่ะ

ในส่วนสุดท้ายคือ พลอต เป็นแนวแฟนตาซี คอมมาดี้หน่อย ใช่มั้ยคะ.. ก็ถือว่าดีค่ะ เพราะไม่มีค่อยเห็นคนเอาผีตานีมาเป็นเมนเรื่องซักเท่าไหร่ ซึ่งตรงนี้ชีสก็ยังระบุแน่ชัดไม่ได้ว่า พลอตของผู้แต่งนั้นหลวมหรือผิดพลาดตรงไหน ก็คงต้องดูกันต่อไป..

บางทีคำวิจารณ์อาจจะไม่ถูกใจผู้แต่งนะคะ เพราะว่านี่ก็เป็นความรู้สึกของเราต่อการอ่านนิยายเรื่องนี้ ดังนั้นแล้วก็ขึ้นอยู่กับการพิจารณาของผู้แต่งว่าจะปรับปรุงมันหรือไม่อย่างไร

พยายามต่อไปนะคะ เป็นกำลังใจให้ค่ะ :)

{ขอโทษที่มาช้านะคะ.. เพราะว่าติดงาน ติดสอบ = =}

เรื่องนี้.. ชีสว่ามันเพอร์เฟคแล้วนะคะ.. พลอตเรื่องก็น่าติดตาม การดำเนินเรื่องดี มุ่งเข้าประเด็น อ่านแล้วลื่นไหล..

อาจจะมีตรงที่บางที่การใช้คำ ที่ต้องหัดเลือกใช้คำที่เหมาะสมกับเนื้อหา จะได้อ่านลื่นมากขึ้น เช่นที่บอกว่ามีคนตวาดดังลั่น คำว่า ตวาด เนี่ย เป็นคำลบนะคะ แต่คำที่ตัวละครพูดออกมาเนี่ย ไม่ได้เกี่ยวอะไรกับด้านลบเลย ทำให้เวลาอ่านยังติดขัดอยู่บ้าง

โดยรวมแล้วดีนะคะ... =)))

อันที่จริงแล้ว.. เรื่องนี้ไม่ต้องปรับปรุงแก้ไขอะไรเลยนะคะ เพราะมันดีอยู่แล้ว :)

ด้านการโปรยคำ.. ถือว่าทำได้ดีมากๆค่ะ เพราะทำให้คนดึงดูดไปกับตัวละครและเนื้อหาของเรื่อง เต็มสิบเลยค่ะ :)

ด้านเนื้อหาของเรื่อง.. ไม่ค่อยจะได้เห็นพลอตโจรสลัดเท่าไหร่นะคะ ถือว่าเป็นสีสันที่หาได้ยากเช่นกัน.. เนื้อเรื่องน่าสนใจ น่าติดตาม ตัวละครไม่เยอะจนเกินไป มีการแจกบทได้เท่าๆกัน.. เต็มสิบค่ะ

ด้านการดำเนินเรื่อง.. กระชับ ได้ใจความ มุ่งเข้าประเด็น ทำให่คนอ่านไม่รู้สึกเบื่อ และกระตุ้นให้คนอ่านอย่างอ่านอีก {นี่เป็นเสน่ห์อย่างหนึ่งของนักเขียนนะคะ ถ้าผู้แต่งสามารถรักษาระดับของตนเองไว้ได้ ก็จะทำให้งานเขียนสมบูรณ์แบบมากยิ่งๆขึ้นไปอีกค่ะ} แล้วก็มีบางทีที่เฉลยตัวละครช้าไปหน่อยนะคะ ก็เลยทำให้เกิดความสงสัยบ้างว่า "เอ คนนี้มันใครหว่า" ยังไงก็ลองพิจารณาดูนะคะ เพราะว่าถ้าปรับก็ดีค่ะ หรือถ้าไม่ปรับก็ยังสามารถอ่านเข้าใจได้ค่ะ

ด้านการใช้ภาษา.. ใช้ได้ดีค่ะ ถือได้ว่าเป็นคนที่สามารถดึงคำแต่ละคำมาบรรยายสิ่งต่างๆได้ลงตัวมากค่ะ เช่น การบรรยายตัวละคร หรือ การบรรยายกิริยาท่าทาง ผู้แต่งสามารถบรรยายได้อย่างธรรมชาติ ทำให้ตอนอ่านรู้สึกราบรื่น อ่านสนุก สบาย เข้าใจง่ายค่ะ

ด้านการจัดเรียงหน้า.. ถือว่าดีเช่นเดียวกันค่ะ กำลังอยู่ในช่วงตัวอักษรพอดี แล้วเว้นวรรคพอดี

จากโดยรวมแล้ว นิยายเรื่องนี้ดีมากเลยนะคะ อ่านสนุกดีค่ะ อ่านแล้วติด :) , , ยังไงก็ตามพยายามต่อไปนะคะ ชีสเป็นกำลังใจให้ :D

{ขอโทษที่มาช้าไปหน่อยนะคะ :)}

หลังจากได้อ่านบนเริ่มต้นและไล่มาเรื่อยๆ.. เริ่มต้นได้ดีค่ะ.. แต่ยังขาดแรงดึงดูดใจ หมายถึงว่า ยังไม่สามารถอ่านแล้วดึงคนอ่านไว้ได้ (หรือจะเป็นเฉพาะเราเนี่ย - -) ดังนั้นแล้วควรจะผูกปมกว่านี้หน่อยนะคะ(ในตอนแรกๆ) เพราะว่าตนอ่านจะได้ลุ้น.. และถ้าให้เปรียบเรื่องนี้แล้ว คงจะเหมือนกับสายน้ำที่ไหลเอื่อย เนื่องจากยังดำเนินเรื่องแบบธรรมดา เหมือนกับบันทึกประจำวันมากกว่า เพราะฉะนั้นแล้วต้องกระชับเรื่องเข้ามาหน่อยนะคะ และมุ่งประเด็นเรื่องให้มากกว่านี้ :) {ส่วนหลังๆเริ่มดีแล้วค่ะ :)}

การใช้ภาษา.. ถือว่าดีในระดับนึงแล้วค่ะ และยังคงสามารถพัฒนาได้ขึ้นๆไปอีก ;)

การดำเนินเรื่อง.. ยังไม่ค่อยมุ่งประเด็นซักเท่าไหร่ เลยทำให้อ่านบางทีก็น่าเบื่อค่ะ

การจัดหน้า.. ดีแล้วค่ะ :))

คำแนะนำ... อยากให้รีไรท์ตอนแรกๆน่ะค่ะ เพราะอย่างที่บอกไปข้างต้นแล้วว่า เรื่องยังไม่มุ่งเข้าประเด็นอย่างที่ควร เลยทำให้อ่านแล้วเบื่อๆนิดนึง แต่ช่วงหลังดีแล้วค่ะ
เพราะฉะนั้นแล้ว ส่วนที่ต้องแก้ไขก็มีเพียงตอนแรกๆเท่านั้น :D

สู้ๆนะคะ.. หรือว่ามีอะไรแย้งก็เชิญที่ไอดีได้เลยนะคะ :)))

ไม่คิดไม่ฝันว่าจะได้มาเจอบทความนี้ก่อนดูหนัง... ดีใจจริงๆที่ได้อ่านก่อนไปดู เพราะซับไทยของหนังอ่ะ... ห่วยมาก อย่างที่พี่เจลบอกว่า Reaping เขาแปลว่า พิธีเก็บเกี่ยว พอไปดูหนังสือที่แปลไทยก็เหมือนกัน แสดงว่าเขาเอามาจากหนังสือแน่นอน.. ดูแล้วต้องฟังอังกฤษแทน เซง 5555
ขอบคุณพี่เจลจริงๆ ถ้าไม่ได้พี่เจล ตอนดูหนังต้องงงตายแน่ๆ อีกอย่างขอบคุณที่เป็นแรงบันดาลใจที่ทำให้อยากซื้อบ็อกเซตเรื่องนี้! XD
แต๊งกิ๊วหลายๆเด้อออ B-)

หลังจากที่ลองได้อ่านแล้ว.. พลอตเรื่องยังทั่วไป เห็นได้หลายเรื่อง (ซึ่งก็ต้องดูต่อไปว่าจะเหมือนกันหรือเปล่า) เนื้อหายังตัดสินไม่ได้ เพราะฉะนั้นยังไม่วิจารณ์ค่ะ :)

ส่วนการวางตัวหนังสือ ชีสอยากให้ผู้แต่งลองทำตัวอักษรขนาด 14 / 16 ก็ได้นะคะ เพราะจะทำให้ดูน่าอ่านมากยิ่งขึ้น และสบายตามากขึ้น

ส่วนการเปิดเรื่อง.. ยังคงต้องมีการอธิบายเพิ่มเติมหน่่อยนะคะว่า เหตุการณ์เป็นมาอย่างไร เพราะแค่อาศัยคำบอกเล่าข้างหน้าก็คงอาจจะทำให้ไม่ได้เข้าใจมากอย่างที่ควรจะเป็น

ยังไงก็พยายามเข้านะคะ เพราะเห็นโพสในบอร์ดว่าเพิ่งหัดแต่งใหม่ ชีสเลยแนะนำวิธี เพราะชีสก็อ่านหนังสือมามากพอที่จะแนะนำคนได้ .. อย่างไรก็ตาม ชีสจะติดตามต่อไปนะคะ :)

สู้ๆนะคะ :D

{ขอโทษที่มาช้านะคะ เพราะตอนนี้กำลังติดงาน ติดสอบมากๆเลย = =}

จากคำโปรยของเรื่อง.. น่าติดตามค่ะ เล่นสำนวนดี :)

เริ่มต้นเรื่อง .. เห็นจากการเริ่มต้นเรื่อง เป็นการย้อนไปอดีตใช่มั้ยคะ? สิ่งที่ชีสอ่านแล้วขัดเลยว่า ธีมของตอนนี้มันออกแนวโบราณๆ พูดมึงกู แต่ตัวเอกกลับชื่อ "ดรีม" ซะงั้น มันเป็นสิ่งที่ขัดแย้งค่ะ ถึงแม้ว่าพ.ศ.ที่ตั้งเนี่ยจะเป็นยุคที่คำฝรั่งเริ่มติดหูผู้คนแล้ว แต่ผู้แต่งอย่าลืมนะคะ ว่าต้องทำให้เรื่องกลมกลืนเป็นหนึ่งเดียวกัน เพราะฉะนั้นแล้วอยากให้พิจารณาดูค่ะว่า ควรจะเปลี่ยนชื่อดีไหม... หรือจะทำยังไงให้มันเป็นหนึ่งเดียวดี..

การดำเนินเรื่อง.. ถือว่าไม่ช้านะคะ น่าติดตามค่ะ.. แต่ที่จะติก็คือเรื่องการกลับไปกลับมาในเรื่องเวลา.. ผู้แต่งลองนึกดุนะคะ ถ้าเรื่องนี้ไปลงหนังสือแล้ว.. เราจะยังเขียนบอกได้หรอว่า "ตอนนี้เราจะย้อนไปอดีตนะ" เพราะฉะนั้นแล้ว ต้องลองเรียงลำดับเหตุการณ์ดีๆค่ะ ลองโยงว่า "ตรงไหนเชื่อมกัน ตรงไหนทิ้งปม ตรงไหนจำเป็นต้องย้อน" ข้อสำคัญของการแต่งนิยายก็คือ การเรียงลำดับเหตุการณ์ดีๆค่ะ เพราะจะทำให้ผู้อ่านไม่งง

จะมีบางส่วนที่อยากแนะนำก็คือ ช่วงที่เป็นเวลาปัจจุบัน ผู้แต่งใช้สำนวนการแต่งเหมือนกับกำลังเขียนบทความหรือไดอารี.. คือต้องระบุให้ชัดนะคะ ว่าตกลงแล้ว เราจะแต่งแนวไหนกันแน่ ถ้าไดอารี่ก็ไดอารี่ไปเลย หรือจะเป็นนิยายก็เป็นนิยายไปเลย ..

การใช้ภาษา.. ถือว่าใช้ภาษาดีนะคะ จะมีช่วงแปลกๆก็ตรงบทแรกที่กลอนมันจะอ่านแล้วขัดกัน ยังไงก็พยายามเข้านะคะ

เนื้อหาของเรื่อง.. โดยส่วนตัวไม่ค่อยอ่านแนวนี้นะคะ.. ก็เลยไม่ค่อยรู้ว่าแนวนี้พัฒนาไปไหนแล้ว.. แต่จากที่ได้ลองอ่านแล้ว เนื้อเรื่องน่าติดตามค่ะ :))

การจัดหน้า.. ผ่านค่ะ :)

คำแนะนำ.. อยากให้ลองพิจารณาเรื่องการแต่งดูนะคะ (ตามที่ได้บอกไว้แล้วข้างต้น) ถ้าไม่แน่ใจว่าดีหรือยัง ก็ลองเอาให้เพื่อนที่ไม่รู้พลอตอ่าน ถ้าเขาบอกว่าโอเคแล้ว ก็ถือว่าดีแล้วล่ะค่ะ :D

ถ้าหากว่ามีอะไรจะถามหรือแย้ง เชิญได้ที่ไอดีนะคะ :)))

พยายามเข้านะคะ เป็นกำลังใจให้ :))

{ขอโทษที่มาช้านะคะ พอดีว่าติดงาน ติดสอบ = =}

คำโปรยของเรื่อง.. น่าติดตามดีค่ะ เพราะพลอตแบบนี้คนไม่ค่อยใช้ .. ซึ่งต้องไปพิจารณากันอีกทีในเนื้อหาของเรื่อง

เนื้อหาของเรื่อง.. ก็อย่างที่บอกนะคะ ว่าพลอตนี้ไม่ค่อยมีคนใช้ ดังนั้นก็เป็นข้อดีเลยค่ะในการดึงดูดใจผู้อ่าน.. ถ้าจะบอกว่าเนื้อหาดีมั้ย.? ก็ยังไม่ได้ถึงดีมาก เพราะว่าพลอตยังอิงนิยายวัยรุ่นที่เธอต้องอย่างนู้น นายต้องอย่างนี้ คือ พอเวลาที่ชีสอ่านแล้วจะทำให้รู้สึกว่า "นิยายแนวนี้อีกแล้วหรอ?" เหมือนกับว่าผู้แต่งยังไม่มีแนวทางเป็นของตัวเอง เลยต้องทำตัวเองอิงไปกับสิ่งที่กำลังฮิต ยังไงจะรอดูต่อไปนะคะ :))

การดำเนินเรื่อง.. เห็นได้ชัดเลยนะคะว่าการดำเนินเรื่องจะออกไปทางแนววัยรุ่น (ตามแผงตลาดทั้งหลาย) ที่ต้องมีฉากนาฬิกาปลุก พี่ชายเตะ น้องสาวปลุก ตัวเอกทะเลาะกันตั้งแต่ต้น เหม็นขี้หน้ากัน แต่ต้องมาเจอปัญหาด้วยกัน และสุดท้ายก็รักกัน.. อืม นี่เป็นพลอตหยาบที่เห็นได้ทั่วไป ยังไงแล้ว ผู้แต่งต้องดึงจุดเด่นออกมาให้ได้นะคะ ว่านิยายเราแตกต่างจากนิยายตลาดที่เกลื่อนกลาดยังไง.. เมื่อถึงตอนนั้น ผู้อ่านจะประทับใจในนิยายมากขึ้นค่ะ

การใช้ภาษา.. มีบางทีที่พิมพ์คำผิดนะคะ ควรจะระวังให้มาก ขึ้นชื่อว่าได้เกี่ยวข้องกับการเขียน ต้องอย่าลืมเช็คตัวสะกด ถึงแม้คนอ่านจะไม่ได้แคร์มาก แต่นี่เป็นสิ่งที่ผู้แต่งจำเป็นต้องทำทุกครั้งค่ะ ส่วนเรื่องสำนวนการแต่งเนี่ย ก็ดีค่ะ อ่านเข้าใจง่าย บางทีอ่านแล้วก็ตลก อินไปกับเรื่อง แต่บางทีก็อารมณ์หมดตอนที่เนื้อเรื่องเริ่มเดินไปตามแบบนิยายตลาด..

การจัดหน้า.. ดีแล้วค่ะ :)

คำแนะนำ.. ก็ตามข้างต้นที่ได้บอกไปนะคะ ว่าให้ตรวจดูคำแล้วก็เรื่องพลอต.. :)

ถ้าหากว่ามีปัญหา/ถาม/แย้ง ก็เชิญที่ไอดีได้นะคะ :)))

สู้ๆนะคะ เป็นกำลังใจให้

ปล. ถ้าหากว่าวิจารณ์นี้แรงไปก็ขอโทษด้วยนะคะ :)

อย่างแรก ต้องขอชมเลยค่ะว่า เนื้อเรื่องกินใจอย่างที่สุดของที่สุด .. :)

เริ่มแรก.. คำโปรยไม่ค่อยน่าดึงดูดใจเท่าไหร่เลยนะคะ.. เลยทำให้บางทีชีสก็มีเมินบ้าง
ยังไงก็ช่วยปรับปรุงคำดูนะคะ (กลอนตบท้ายกินใจค่ะ.. ถ้าเริ่มต้นดึงดูดได้ เพอร์เฟคแน่ๆ :))

เนื้อหา.. ช่วงแรกการสื่อเนื้อหาไม่ค่อยชัดเจนเลยนะคะ ทำให้เวลาอ่านบางทีก็งงๆ กอปรกับที่ผู้แต่งพิมพ์คำผิด เลยทำให้ยิ่งงงกันไปใหญ่ เลยอยากให้ระวังคำผิดให้มากๆเลยนะคะ เพราะถ้าผิดแล้วอาจจะทำให้ความเข้าใจเปลี่ยนได้ค่ะ
ส่วนช่วงกลางที่เป็นจุดพลิกผันของเรื่องเนี่ย เสียไปหน่อยค่ะ เพราะว่า ฉากที่นางเอกโดนข่มขืนควรจะเศร้า แต่ผู้แต่งกลับทำให้ดูเหมือนเป็นเรื่องธรรมดา (คือการเล่าเรื่องของตัวละครยังไม่สามารถเร้าอารมณ์คนให้ไปกับเหตุการณ์ได้) เพราะฉะนั้นแล้ว หากมีการใช้คำที่จะสื่อได้มากกว่านี้ จะทำให้จุดนี้สะเทือนใจคนได้ค่ะ.. ลองปรับปรุงดูนะคะ
ส่วนท้าย.. ซึ่งหักสองรอบด้วยกัน.. ตอนที่พระเอกบอกว่า "ไปมอบตัว โดนจับเข้าคุก" ตรงนั้นก็ควรจะใช้คำเร้าอารมณ์ให้มากกว่านี้นะคะ.. ส่วนหักรอบที่สองนี้ ใช้ได้แล้วค่ะ เพียงแต่ ควรจะเว้นช่วงเวลาในการหักหน่อย เนื่องจากหักสองรอบใกล้ๆกัน ทำให้ไม่ค่อยได้อารมณ์ ขอยกตัวอย่างนะคะ สมมติว่าเราบอกไปว่า พระเอกโดนจับเข้าคุก.. เราก็ควรจะบรรยายความรู้สึกของตัวละครที่มีต่อพระเอกว่ารู้สึกเช่นไร ทำให้คนอ่านรู้สึกว่า นางเอกรักพระเอกมาก เพราะพอเวลาเรามาหักจบรอบสองเนี่ย จะทำให้คนอ่านสะเทือนใจอย่างมากเลยค่ะ.. ยังไงก็ลองปรับเปลี่ยนดูนะคะ

จากการประเมินโดยรวมแล้ว ส่วนที่แก้ก็มีไม่เยอะค่ะ แต่ถ้าลองแก้แล้วก็คงจะสมบูรณ์มากกว่านี้ และกินใจมากยิ่งขึ้นกว่านี้ค่ะ

ถ้าอยากแต่งเรื่องเก่งๆนะคะ อยากให้อ่านเยอะๆ อย่าไปจำกัดตัวเองว่าต้องอ่านเฉพาะแนวนี้เท่านั้นนะ... เพราะว่าจะทำให้เราขาดจินตนาการและไม่ค่อยมีแรงบันดาลใจค่ะ

ยังไงก็... พยายามเข้านะคะ ชีสเป็นกำลังใจให้ค่ะ :)

คือจากที่ดูคำโปรยตรงหน้าเพจแล้ว ดูน่าสนใจมากๆเลยนะคะ (ชีสอ่านแล้วรีบคลิกเข้ามาทันทีทันใด X)) เพราะไม่ค่อยมีใครใช้พลอตนี้เลย

พอลองเข้ามาดูข้างในแล้ว รูปประกอบสวยดีค่ะ เพลงที่ใช้ก็เข้ากัน เพียงแต่ว่า การที่ดำเนินเรื่องยังคงติดการดำเนินเรื่องแบบทั่วๆไป นั่นก็คือ "ฉัน.. " "เขาก็.." "ฉันไม่.." คือผุ้แต่งจะย้ำฉันอยู่ตลอดเลยทำให้เวลาอ่านแล้วรู้สึกแปลกๆค่ะ

บางทีมีการใช้อีโมติคอน.. อืม อันที่จริงก็ไม่ได้ผิดอะไรนะคะ แต่ถ้าเราลองเปลี่ยนมาใช้การบรรยายท่าทางดูเนื่ย จะทำให้เนื้อเรื่องมีอรรถรสมากยิ่งขึ้นค่ะ เพราะคนอ่านจะได้จินตนาการตามผู้แต่งไปด้วย

การบรรยายลักษณะของฉากแต่ละฉากก็ยังคงต้องปรับปรุงอยู่นะคะ เพราะว่าเหมือนกับผู้แต่งยังติดกับการแต่งนิยายวัยรุ่น นั่นก็คือ ยึดติดกับการบรรยายสิ่งต่างๆมากเกินไป ยกตัวอย่างเช่น "ฉันเดินเฉิดฉายเข้าสู่ประตูโรงเรียนซึ่งใหญ่กับพระราชวัง อ้าว โรงเรียนเปลี่ยนยามแล้วหรอรู้สึกว่าปีที่แล้วพึงเปลี่ยนไปนะ ใช้เงินเปลืองจริงๆ โรงเรียนฉันถือว่าได้เป็นโรงเรียนสุดหรูสังคมอันดับหนึ่งของประเทศแถมค่าเทอมก็แสนจะแพง แต่พ่อแม่ของฉันก็มีปัญญาจะจ่ายอยู่ดีแหละ.. บลาๆ" ซึ่งจากตรงนี้คงจะเห็นได้ชัดเลยนะคะว่า ผู้แต่งต้องการเน้นถึงจุดที่ไม่ได้สำคัญ และยังไปเน้นถึงจุดนั้นมากเกินไป ลองเปลี่ยนคำที่ใช้บรรยายดูนะคะ อาจจะทำให้การอ่านเนี่ยราบเรียบมากขึ้น

การใช้คำ.. จากที่แนะนำข้างต้นแล้ว ลองใช้คำที่อ่านแล้วราบเรียบไปกับเนื้อดูนะคะ เพราะถ้าเราใช้คำที่มันที่ไม่ตรงกับเนื้อหาแล้วเนี่ย เวลาอ่านแล้วจะสะดุด ทำให้ไม่มีอรรถรสในการอ่านค่ะ

การจัดหน้า.. ถือว่าดีเลยนะคะ อ่านง่าย สบายตาค่ะ :D

ที่ชีสวิจารณ์มานี้ไม่ได้ต้องการทำให้ผู้แต่งเสียใจเลยนะคะ แต่ชีสก็เคยอยู่จุดๆนั้นมาก่อน เลยทำให้เข้าใจว่า ตอนแต่งนิยายใหม่ๆนี่เป็นยังไง (ซึ่งตอนนี้ชีสก็ยังไม่ได้แต่งต่อ - -) ยังไงก็อยากให้พยายามเต็มที่นะคะ หรือถ้าไม่เข้าใจที่ชีสพูด มีวิธีหนึ่งที่อยากแนะนำค่ะ คือการอ่านหนังสือเยอะๆ ลองวิเคราะห์ดูว่า เขาใช้คำกันยังไง วางหน้าแบบไหน มีเทคนิคยังไง แล้วลองมาปรับเปลี่ยนเป็นแบบของเราเอง จากนั้น เราก็จะเก่งขึ้นค่ะ

สู้ๆนะคะ เอาใจช่วยอยู่ :D