นับเป็นโจทย์หนึ่งที่ผู้แต่งหลายคนหยิบยกมาแต่งนิยายดีๆหลายเรื่องให้อ่านกัน โดยเฉพาะถ้าใครเป็นแฟนนิยายรุ่นลักษณาวดีมาก่อนคงจะรู้ แม้นฝีมือกับภาษาที่ใช้จะแตกต่างกับรุ่นเก๋า แต่เจตนาที่จะต้องการถ่ายทอดความรู้สึกของความแตกต่างที่ยากจะลงตัวของความรู้สึกที่เรียกว่ารักที่ถ่ายทอดออกมาโดยใช้ถ้อยคำง่ายที่กินนัยลึกซึ้ง และบางคำที่เห็นดาดดื่นในนิยายทั่วไปกลับนำมาร้อยเรียง ปรับเปลี่ยนพร้อมทั้งสร้างเรื่องราวที่สอดคล้องเป็นเงื่อนชวนให้ผู้อ่านติดตามอย่างไม่รู้เบื่อให้ออกมาเป็นนิยายที่อ่านแล้วชวนเอิ่มเอิบในใจ แม้บางครั้งจะทำให้รู้สึกเศร้าบ้างก็ตาม แต่เชื่อได้ว่า หากคนที่ได้อ่านนิยายเรื่องนี้แล้วคงจะรู้วึกเหมือนกันว่า
ความรักเหมือนกับสายลมที่พัดพาเอาความเย็นสบายใจมาสู่เราได้ เปรียบเสมือนบุปผาแย้มกลีบส่งกลิ่นหอมรวยระรินที่แม้ไม่มากแต่ชวนเชยให้กรุ่นกลิ่นซาบซ่านอยู่ในใจมิรู้ลืมเป็นแน่แท้ |
