คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #5 : สตอเบอรี่
ภายในสตูดิโอถ่ายแบบนิตยสารวัยรุ่นแห่งหนึ่ง ซึ่งแม้ว่าจะมีผู้คนเดินไปเดินมากันขวักไขว่วุ่นวายไปมาไม่ขาดสาย
แต่หลินหลินก็ยังคงอยู่กับตัวเองได้โดยไม่สนใจใคร
ความเย่อยิ่งยะโสของเธอเป็นอะไรที่ใครๆก็รับรู้กันได้เป็นอย่างดี
เธอกำลังนั่งครุ่นคิดถึงเจ้าที่ของเธอที่ตอนนี้คงจะยังนั่งเป็นรูปปั้นหายากอยู่ภายในคอนโดของเธอเอง
เมื่อคืนเธอกับเจ้าที่นั่งคุยกัน
เธอได้นั่งคุยกับเจ้าที่!!!
เป็นอะไรที่เธอรู้สึกภาคภูมิใจเหลือเกิน
ให้ตายเถอะ!
เจ้าที่ของเธอบอกกล่าวแก่เธอว่าเขาชื่อ หลี่หงจินหยาง
เขามาจากแคว้นต้าหลี่
ถ้าลองๆคำนวณดูแล้ว แคว้นต้าหลี่นี่คงจะเป็นยุคของสมัยราชวงศ์อะไรซักอย่างเมื่อหลายร้อยปีมาแล้ว
สรุปแล้ว
เจ้าที่ของเธอ
คือคนที่ทะลุมิติมาจ้า
จะบ้าตาย!
แค่ได้เจอกับผีหรือเจ้าที่ยังจะน่าเชื่อถือมากกว่าอีกนะ
แต่นี่
ทะลุมิติมา....
ทะลุมิติเนี่ยนะ!
เฮ้อ!
ไม่เชื่อก็ต้องเชื่อล่ะค่ะ
โผล่มาซะขนาดนั้น
เหมือนในหนังแฟนตาซีเลยทีเดียวเชียว
มีแสงด้วยนะเออ...
เฮ่อ!
งวงนอน...
หลินหลินคิดในใจพลางยกมือขึ้นปิดปากเพื่อหาวออกมาอย่างสวยงาม
เพราะตั้งแต่เมื่อคืนกระทั่งเช้ามานี่ เขาก็ยังยืนเอามือไขว้หลังอยู่อย่างสง่างามตรงริมหน้าต่างห้องของเธอในคอนโด
เธอรึก็ต้องนั่งถ่างตาอย่างหวาดหวั่นขวัญผวาทั้งคืน
นี่ถ้าไม่มีงานถ่ายแบบนิตยสารในวันนี้นะ เธอคงต้องนั่งถ่างตามองเจ้าที่รูปหล่ออยู่อย่างนั้นทั้งวันเป็นแน่แท้
แต่จะว่าไป เธอก็รู้สึกเป็นห่วงเจ้าที่รูปหล่ออยู่บ้างเหมือนกันนะนี่นะ
ถ้าเกิดว่าเขาเดินออกไปข้างนอกคอนโดต้องเกิดเรื่องแน่ๆ
การแต่งตัวก็ประหลาด ผมเผ้าก็ประหลาด การพูดการจายิ่งประหลาด แถมพุ่งตัวได้อย่างรวดเร็วอย่างกับผู้มีวรยุทธ์ขั้นสูงในหนังจีนเลย
เฮ้อ! ช่างเถอะ
จะไปกังวลอะไร
ชีวิตใครชีวิตมัน
ทะลุมาได้ก็ทะลุกลับไปเองเถอะ
"ทุกอย่างพร้อมแล้วค่ะ เชิญคุณน้องหลินหลินค่ะ" เสียงของทีมงานพลันดังขึ้นเมื่อเดินเข้ามาบอกกล่าวแก่หลินหลิน
เสียงนั้นดึงหลินหลินที่กำลังนั่งคุยกับตัวเองให้ออกจากมาจากมโนในทันที
หญิงสาวจึงลุกขึ้นแล้วเดินไปตามทางเพื่อไปยืนสวยๆอยู่หน้ากล้องอย่างอัตโนมัติแบบมืออาชีพ
วันนี้หลินหลินมีนัดถ่ายแบบกับนางแบบและนายแบบวัยรุ่นอีกสองชีวิต
นิกกี้ นายแบบวัยรุ่นพุ่งแรงที่กำลังทำสายตากรุ้มกริ่มส่งประกายแวววาวมาทางเธออย่างไม่ลดละ
พลอยใส นางแบบและนักแสดงวัยรุ่นหน้าใสอีกคนที่มักจะส่งยิ้มใสซื่อไปมาให้กับทุกคนในทีมงาน ยกเว้นกับเธอ
การถ่ายแบบดำเนินการไปอย่างราบเรียบและผ่านไปอย่างดีในแต่ละเซท
ต่อหน้ากล้องทุกคนมักจะแสดงออกถึงจริตมารยาที่ลื่นไหลไม่มีติดขัด
นายแบบมักจะได้ใช้โอกาสนี้ลวนลามนางแบบได้อย่างหน้าชื่นตาบาน
นางแบบก็เช่นเดียวกัน
หุ่นนายแบบแซ่บขนาดนั้น ลูบๆคลำๆกันจนกามตายด้านกันไปเลย
"วันนี้หลินหลินสวยมากเลยนะครับ" เสียงทักทายของนิกกี้เอ่ยขึ้นกับหลินหลินหลังจากถ่ายแต่ละเซทเสร็จสิ้น
ฉันสวยทุกวันแหล่ะ! หลินหลินคิดในใจก่อนตอบกลับไป "ขอบคุณค่ะ"
"วันนี้หลินหลินมีนัดหรือธุระที่ไหนต่อหรือเปล่าครับ" นิกกี้ถามต่อเมื่อเห็นหลินหลินทำท่าจะเดินผละไป
"อืม..." หลินหลินทำท่าครุ่นคิดนิดหน่อยอย่างมีมาดก่อนตอบกลับอย่างมีมารยา "วันนี้ไม่สะดวกเลยจริงๆค่ะ เอาไว้วันหน้าแล้วกันนะคะ"
"ครับ" นิกกี้ตอบรับด้วยใบหน้าประดับรอยยิ้มอย่างมีความหวัง "แล้วผมจะรอนะครับ"
"ค่ะ" หลินหลินเอียงหน้าลงน้อยๆอย่างมีจริตขณะตอบรับ "ยินดีค่ะ"
เธอตอบไปอย่างนั้นเอง
การหักหน้าหนุ่มหล่อระดับนายแบบเป็นสิ่งที่เธอไม่จำเป็นต้องทำ
"หว่านเสน่ห์เก่งจังเลยนะคะ" เสียงใสซื่อของพลอยใสดังขึ้นที่โต๊ะแต่งตัวภายในห้องเปลี่ยนเสื้อผ้าของสตูดิโอ
หลินหลินหันมองซ้ายมองขวาภายในห้องแห่งนี้พบว่ามีเพียงเธอและพลอยใสอยู่ด้วยกันตามลำพังเพียงสองคน
มิน่า! ถึงได้กล้าพูด หลินหลินเบ้ปากกลอกตามองบนขณะคิดในใจ
"แน่นอนสิจ๊ะ" หลินหลินตอบกลับไปแค่นั้นก่อนพาร่างของตนเดินออกจากห้องแต่งตัว
อยากเล่นละครในชีวิตจริงก็ต้องหาผู้ชมกันหน่อย หลินหลินคิดในใจขณะกำลังเดินทอดน่องออกไปอย่างเป็นธรรมชาติ
"จะรีบไปไหนล่ะคะ" พลอยใสรีบเดินมาดักหน้าหลินหลินเอาไว้ก่อนแล้วยกมือถือที่เปิดรูปภาพหนึ่งเอาไว้ให้หลินหลินมองดู พลอยใสพูดต่อด้วยนำเสียงไร้ความเป็นมิตร "จำได้มั้ยว่าใครที่อยู่ในรูป"
หลินหลินหรี่ตามองนิดนึงก่อนตอบอย่างไม่ยี่หระ "รูปของฉันเอง มีอะไรเหรอ"
"แล้วผู้ชายที่นั่งกินข้าวอยู่ด้วยกันล่ะ" พลอยใสถามคาดคั้นแบบหยั่งเชิง
หลินหลินกลอกตาไปมาอย่างใช้ความคิด
ชายหนุ่มในรูปน่าจะเป็นพระเอกมิวสิคที่เธอกับเขาได้รับเล่นด้วยกันเมื่ออาทิตย์ก่อน ถ้าจำไม่ผิดนะ ตอนนั้นถ่ายทำเสร็จ เพื่อหาคนเลี้ยงข้าวเธอก็เลยชวนเขาไปกินข้าวด้วยกันที่ร้านอาหารใกล้ๆกับกองถ่าย เธองกน่ะ!
"โธ่! หลินหลิน..." จู่ๆพลอยใสก็เปลี่ยนกิริยาจากน้ำเสียงแข็งกระด้างเมื่อครู่กลายเป็นน้ำเสียงใสซื่ออ่อนแอแบบกลั้นร้องไห้
หลินหลินใช้หางตามองไปที่มุมทางเดินมุมหนึ่งเห็นเป็นบุคคลที่คาดว่าน่าจะมาจากสายข่าวซุบซิบที่ทางทีมงานเชิญให้มาเก็บภาพเพื่อโปรโมทเรียกเรตติ้งก่อนที่นิตยสารจะออกมาเป็นรูปเล่มและวางแผง
พวกเขาอยู่ไม่ไกลและกำลังสนใจหลินหลินกับพลอยใสอยู่อย่างพอดิบพอดี
ยัยนี่คงกำลังแสดงเพื่อเรียกเรตติ้งอย่างแข็งขันถือว่าทำงานทำหน้าที่ได้ดี หลินหลินคิด
"เธอกำลังคบกับเพื่อนของฉันอยู่นะ แต่เธอ... รู้ทั้งรู้... ก็ยังแอบคบกับเขา หลินหลิน..." พลอยใสพูดพร้อมน้ำตาที่เอ่อล้นขอบตาด้วยประโยคที่ทำให้บุคคลที่อยู่ไม่ไกลนั่นถึงกับหูผึ่ง มือไม้พร้อมกดชัดเตอร์
หลินหลินเพียงปล่อยให้พลอยใสเรียกน้ำตาให้ออกมามากๆก่อน ปล่อยให้นางได้สตอแบบจัดหนักจัดเต็มตามใจ
ซักพักเมื่อเห็นว่าพลอยใสน้ำตานองหน้าจนเริ่มน่าเกลียดแล้วหลินหลินจึงเอื้อมมือขึ้นลูบหลังพลอยใสอย่างปลอบโยนพร้อมกับเอ่ยด้วยน้ำเสียงที่ ดังกว่า พลอยใส
เธอจะสตอให้มากกว่า
"โธ่! พลอยเพื่อนรัก เรื่องนี้เธอกำลังเข้าใจผิดนะ เราเป็นเพื่อนกันนะ ฉันเป็นคนแนะนำเขาให้เธอรู้จักเองกับมือ เธอลืมแล้วเหรอ อีกอย่างเรื่องคืนนั้นระหว่างเธอกับเขา เขาก็กำลังกลุ้มใจ เขาบอกกับฉันนะว่าเขาจะรับผิดชอบ ถ้าเธอท้อง อุ๊บ!"
จบคำหลินหลินแกล้งปิดปากตัวเองเหมือนเพิ่งจะนึกขึ้นได้ว่าไม่ควรพูด
ในขณะที่พลอยใสถึงกับอ้าปากค้าง
หลินหลินรีบดึงพลอยใสกลับเข้าไปในห้องแต่งตัวก่อนปิดประตูทำให้ดูเหมือนว่ากำลังลืมตัวพูดเรื่องสำคัญในที่สาธารณะแล้วรีบหลบฉากเมื่อนึกขึ้นได้
"นี่! นี่! แก... แก..." พลอยใสถึงกับพูดไม่ออก เธอคิดจะเล่นงานหลินหลินที่ชอบหว่านเสน่ห์ไปทั่วไม่เว้นแม้แต่แฟนของเธอในรูปบนมือถือนี่
หลินหลินยิ้มใส่หน้าพลอยใสก่อนเอ่ย "ช่วยไม่ได้ เธอเริ่มก่อน"
"แกคิดจะแย่งแฟนฉัน" พลอยใสยังไม่ยอม
"น่าแย่งตายล่ะ" หลินหลินยียวน "ไม่เห็นจะหล่อเท่าไหร่"
สู้เจ้าที่ที่บ้านของเธอก็ไม่ได้ หลินหลินคิด
พลอยใสถึงกับเงียบงัน
"เดี๋ยวมาเล่นด้วยใหม่นะ วันนี้รีบ" หลินหลินพูดพร้อมกับออกจากห้องไป
ปล่อยให้พลอยใสหลบอยู่ในนี้คนเดียว
เมื่อหลินหลินออกมาจากห้องแต่งตัวมาได้ระยะหนึ่ง
"คุณหลินหลินคะ ขอสัมภาษณ์หน่อยค่ะ" นักข่าวสายซุบซิบก็เข้ามาหาเธอดังคาด
"น้องหลินหลินคะ" นักข่าวพากันรุมล้อมหลินหลิน
"ค่ะ สวัสดีค่ะพี่ๆ" หลินหลินหันหน้าเข้าหานักข่าวสายซุบซุบพลางส่งยิ้มเรี่ยราดอย่างเป็นธรรมชาติ
"ขอถามเรื่อง เอ่อ..." นักข่าวทำทีอึกอักก่อนถามรัวเร็ว "เมื่อกี้มันอะไรยังไงคะ น้องหลินหลิน"
"หลินขอไม่พาดพิงถึงใครนะคะ ขอโฟกัสเรื่องงานเนอะ"
หลินหลินตอบกลับไปด้วยใบหน้าเปื้อนยิ้มอย่างมีเสน่ห์
"แล้วเรื่องที่คุยกับคุณพลอยใสเมื่อครู่นี้" นักข่าวยังคงถามเหมือนไม่เข้าใจประโยคของหลินหลินก่อนหน้า
"ขออนุญาตไม่ตอบนะคะ โฟกัสเรื่องงานอย่างเดียวเลยค่ะ" หลินหลินพูดเสร็จก็ยิ้มเรื่อราดอีกที ก่อนปรายตามองไปยังห้องที่พลอยใสอยู่อย่างจงใจ
นักข่าวต่างมองตามสายตาของเธอ
หลินหลินจึงถือโอกาสจังหวะนั้นหลบฉากออกมา
ปล่อยให้นักข่าวรอพลอยใสอยู่หน้าห้องแต่งตัว
พลอยใสจะได้กลับบ้านหรือเปล่านะ
หลินหลินคิดในใจอย่างอารมณ์ดีขณะพาร่างของตัวเองเดินออกไปจากเหตุการณ์บันเทิงตรงหน้าเมื่อครู่
 |
|
ความคิดเห็น