คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #144 : สปอยล์ ภาคปลายเล่ม 2
“หม่อมฉันปรารถนาอนาคตที่ดีและความสุขสบายให้บุตรสาวนั้นไม่ผิด แต่หากนางต้องกลายเป็นหลักประกันเพื่อใช้บังคับคนอย่างหม่อมฉันนั่นคือผิดมหันต์ ตำแหน่งในตำหนักบูรพาหม่อมฉันไม่เคยต้องการเลยสักนิด ยุทธจักรกว้างใหญ่ ไม่มีที่ใดที่หม่อมฉันไปไม่ถึง หลิ่งเอ๋อร์ก็เช่นกัน หม่อมฉันพร้อมจากไปไม่หวนกลับมา”
ประโยคเฉียบขาดเน้นชัดปานนั้น หากใครฟังไม่เข้าใจย่อมไม่ต่างจากคนด้อยปัญญา
ครานี้คล้ายมีแส้ฟาดหน้าจ้าวเหว่ย ร่างสง่ารู้สึกเย็นชืด ใบหน้าคมคายฉายแววเย็นชามากขึ้น
ไม่ต้องการตำแหน่งในตำหนักบูรพาอย่างนั้นหรือ?
รัชทายาทหนุ่มลุกขึ้นยืนเต็มความสูง เรือนร่างสง่างามน่าเกรงขามในอาภรณ์สีม่วงคล้ายเพิ่มความเข้มจนมืดทะมึนขึ้นหลายส่วน เนตรมังกรแข็งกร้าวจ้องตาซานซานอย่างลึกล้ำ
“กล่าวได้ดี...ข้ามองเจ้าไม่ผิดจริงๆ แม่นางซาน” ถ้อยคำห่างเหินนัก
“ขอบพระทัยรัชทายาทเพคะ”
ซานซานย่อกายยอมรับนอบน้อม แล้วยืดตัวตรงดุจเดิม ไม่สะทกสะท้านอันใดทั้งสิ้น
ท่ามกลางสีหน้าเหลอหลาของทุกคนในห้อง จ้าวเหว่ยกับซานซานมองหน้ากันนิ่งงัน ให้ความรู้สึกกดดันไม่ถูกชะตา
หญิงสาวในอาภรณ์นางกำนัลสีฟ้าธรรมดา ใบหน้าอ่อนหวานเกลี้ยงเกลา มิได้งดงามเฉิดฉายปานล่มเมืองล่มแคว้น ทว่าในความอ่อนโยนนั้น กลับแฝงไว้ด้วยความเย็นเยียบดุจคมดาบ เฉียบขาดดุจกระบี่ แข็งแกร่งไร้คู่เปรียบ ไม่มีเรื่องใดในใต้หล้าขัดขวางนางได้
ไม่มีใครรู้ว่า ถ้าหากซานซานต้องการตัวรัชทายาทมาเป็นของนางจริงๆ ไม่ว่าใครหน้าไหนก็อย่าคิดบังอาจมาทัดทาน
เพียงแต่นางไม่ควรคิดถึงแค่ความรู้สึกของตนเอง...
.
.
.
.
ทว่าหลังผ่านพ้นภาวะเดือดดาล และสามีภรรยาได้อยู่ด้วยกันเพียงสองต่อสอง
ในห้องหับปิดสนิท บนเตียงอุ่นร้อน เสียงเบาหวิวหอบกระชั้นดังขึ้น
“อ๊ะ! ห้ามกัดคอนะ”
“ข้าแค่ขบติ่งหู”
“ท่านอย่าบีบแรง”
“ข้าใช้แค่ลิ้นดีไหม”
“ย่อมดี...อืม...ดูดเบาๆ”
“เจ้าใหญ่ขึ้น แต่คับแน่นยิ่ง”
“อา...เหย่หนิว...”
***
เอ๊ะ! สามีภรรยาคู่นี้ ยังไงกันแน่!
***
โหลดนิยายเรื่องนี้ได้แล้วที่ >>> mebmerket
วิธีการสั่งซื้ออีบุ๊คจาก meb คลิก >>> สั่งซื้อจาก mebmarket
กรณีเจอปัญหาคลิกที่นี่ >> Contact us
 |
|
 |
|
 |
|
 |
|
ความคิดเห็น