ลำดับตอนที่ #14
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #14 : บทที่ 14 งานประกวดบุปผาดอกไม้
“เฮเลนสวยั รี๊ อวสัวันไ้ป่ะ”เสียเมรันย่าัึ้น
“เธอเป็นทอมเหรอ...ยายเมหน้าเธอหื่นมาเลยนะ ิอะไรับเฮเลนหรือเปล่าเนี่ย”เสียอไบรเรน่าัึ้น ทำให้เมรันย่า้อหันมามอ่อนะพูลับไป
“ถ้าันเป็นทอม็ีน่ะสิ ันะไ้อเฮเลนนสวยปานนาฟ้ามาเป็นแฟน”
“เฮ้อ...สอนนี้เลิเล่นันไ้แล้วรีบพาเฮเลนลไปันเถอะ”ไอน่าว่า แล้วับมืออเฮเลนน่าแล้วพาออไปาห้อ เมรันย่าและสอสาวฝาแฝึ้อรีบามไปทันที
เมื่อเฮเลนน่าลมา้าล่าแล้วเินไปสนามห้าอโรเรียน ระหว่าที่เินใรหลายนที่เินผ่านเฮเลนน่า่า็้อเหลียวหลัหันมามอเฮเลนน่า เมื่อเฮเลนน่าที่เินไปเรื่อยอย่าไม่สนใใร เริ่มมีวามเินอายบ้าเล็น้อย ทำให้ใบหน้าอเฮเลนน่าที่ถูเิมแ่เป็นสีมพูอ่อนๆลายเป็นสีแัทันที
“เฮเลน เธอหน้าแมาเลยนะอายเหรอ”ไอน่าถามเพื่อนสาวอน เมื่อเห็นว่าเฮเลนน่ามีใบหน้าที่แเอามาๆ
“อืม ็มีแ่นมอมันรู้สึแปลๆยัไไม่รู้”เฮเลนน่าอบ เสียอเธอ่อน้าเบานั แ่ำอบอเฮเลนน่าทำให้ไอน่า้อยิ้มให้เฮเลนน่าอย่าเอ็นู
“็เฮเลนสวยมาๆเลย ถึไ้มีนมอไล่ะ ยิ่มอ็ยิ่หลใหล”เมรันย่าพูึ้น ทำให้เพื่อนๆหลายนพยัหน้าอย่าเห็น้วยับำพูอเฮเลนน่า
“เิผู้เ้าประวบุปผาอไม้มาบนเวทีนี้เลยรับ”เสียอรุ่นพี่ายนหนึ่ัึ้นเฮเลนน่าเลย้อเินึ้นไปบนเวที ที่ผู้เ้าประวึ้นมาันหมแล้ว เธอึึ้นมาเป็นนสุท้าย ผมสีทออเฮเลนน่าถูปล่อยลมาพัและปลิวไปามแรลม มีอไม้ประับอยู่ ุที่เธอใส่เป็นุรารีเาะอสีาวทำให้ร่าอเฮเลนน่าูบอบบาและน่าทะนุทะหนอมปป้อ ายหนุ่มทั้หลาย่า็มอเฮเลนน่าาเป็นมัน ส่วนสาวๆทั้หลาย่า็มอเฮเลนน่า้วยวามื่นมและวามอิา เฮเลนน่าไม่สนใสายาอนพวนี้สัเท่าไรเพราะเธอำลัมอบิาอนอยู่ แล้วยิ้มให้บิาอนทันที รอยยิ้มอเฮเลนน่านูทั้ายและหิที่ำลัมอเฮเลนน่าอยู่ ่า็้อมอา้าับวามามอเฮเลนน่าแม้เฮเลนน่าะไม่ยิ้มเธอ็ูสวย แ่เมื่อเฮเลนน่ายิ้มเ้าไปแล้วเธอ็ูสวยมาสวยราวนาฟ้ามาุิ
“เอาล่ะรับวิธีารเลือบุปผาอไม้ ือายหนุ่มทุนะมีอไม้อยู่ในมืออยู่หนึ่อ ถ้าอบบุปผานไหน็ยืนอไม้ให้บุปผานที่เราอบ ถ้าบุปผานไหนไ้อไม้เยอะที่สุ็ะนะารประวในรั้นี้ไปแล้วให้เลือายหนุ่มมาหนึ่นเพื่อมาเ้นรำันหนึ่เพลเสร็แล้ว็ะบานประว”รุ่นพี่นเิมประาศบ พวหนุ่ม็รีบมอหาบุปผาที่นเออบ เฮเลนน่าไ้รับอไม้าายหนุ่มเยอะมา เธอ็ไม่ล้าทำหน้าบึ่ใส่หนุ่มๆพวนั้น ไ้แ่ยิ้มให้และล่าวอบุไปบ้า เฮเลนน่าที่้มัวลไปวาอไม้ที่พื้น ู่ๆ็มีอุหลาบสีาวยื่นมารหน้าเธอ เฮเลนน่าเลยเยหน้าึ้นไปมอหนุ่มผมเินนัยน์าสีฟ้านั้นมอเธออย่าุๆเหมือนเธอไปทำอะไรผิมา
“นายแ่ันาร่อสู้เสร็แล้วเหรอ”เฮเลนน่าถามเฟร็เอริทันทีเมื่อเห็นหน้าอเาเพราะอย่าน้อยเฟร็เอริ็มาเียร์เธอ
“...”เฟร็เอริไม่อบแ่พยัหน้าให้เธอเป็นำอบแทน แล้วเินาไปทันที
ารระทำแบบนั้นอเฟร็เอริทำให้เฮเลนน่า้อนึในใว่านไปทำอะไรให้ายหนุ่มผมเินนนั้นโรธ
“น้อหิ่ะะไม่รับอไม้าพี่ายนนี้เหรอ่ะ”าเอร์พูึ้นเมื่อเห็นน้อหิอนยืนนิ่
“อ๊ะ รับ่ะ...อบุนะ่ะทั้พี่าเอร์ าราส าออส”เฮเลนน่าล่าวเมื่อพี่ายทั้สามนเินไปหาษัริย์ฮาเนเล รุ่นพี่ไ้นำอไม้อทุนไปนับ
“เอาล่ะรับเราะบอนที่ไ้เป็นบุปผาอไม้ในปีนี้ ือ...เฮเลนน่า เวสลาเอร์ ยินี้วยรับ น้อเฮเลนน่าะเลือายหนุ่มนไหนเป็นู่เ้นรำรับ”รุ่นพี่ายนนั้นถามเฮเลนน่า เฮเลนน่ามอไปรอบๆ็ยัไม่รู้ว่าะเอาใรมาเป็นู่เ้นรำ นัยน์าสีเียวหยุไปที่ายหนุ่มผมเิน่อนะเินเ้าไปหา
“นายเ้นรำับันไ้มั้ย”
“...”เฟร็เอริไม่พูอะไร ูมือเฮเลนน่าออไปรลาแล้วเ้นรำามเสียเพล
“นายโรธันเหรอ”เฮเลนน่าถามในสิ่ที่เธอ้าาใมานาน
“เปล่า ันะโรธเธอเรื่ออะไรล่ะ”เฟร็เอริอบลับ
“็นายเินหนีไปเยๆอย่านั้น...ไม่มันบ้าเลย”ท้ายประโยเฮเลนน่าบ่นพึมพำเบาๆแ่นรหน้าไ้ยินไปเรียบร้อยแล้ว เฟร็เอริ้มัวลไปนริมฝีปาหนาิับใบหูอนัวเล็
“วันนี้เธอสวยมา สวยว่าใร...เอันอนเย็นนะรับเ้าหิเฮเลนน่า”เาระิบเบาๆที่้าหูอเธอแล้วเินาไปทันทีที่เพลบ ทิ้ให้เฮเลนน่ายืนหน้าแอยู่รนั้น ่อนะวิ่ลับห้ออนเอทันที
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น