ลำดับตอนที่ #25
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #25 : บทที่ 25 เทศกาลสงครามทำลายล้าง 3
“เรามาเริ่มันเลยีว่าเอวิลล่า”เฮเลนน่าพูึ้นแล้วยืนนิ่โยไม่เรียอาวุธออมา ทำให้เอวิลล่ามอเฮเลนน่าอย่าสสัย
“ไหนอาวุธอเธอล่ะ เอาออมาะทีสิ”
“เอาออมาทำไม ไม่เห็นำเป็น้อใ้เลย เละนอย่าเธอไม่เหมาะที่ะมาาย้วยอาวุธอันหรอเหมาะที่ะาย้วยมืออันมาว่า”เฮเลนน่าอลับไป ทำให้เอวิลล่าหน้าแ่ำ้วยวามโรธ เพราะารพูาูถูอเฮเลนน่า
“ั้น็เรียมัวเสียโมไ้เลย เพราะันะไม่ทำให้เธอายแ่ันะทำให้เธอายทั้เป็นแทน”เอวิลล่าพุ่เ้ามาทาในมืออเธอไ้ลายเป็นาบสีำ เอวิลล่าพุ่าบมาทาแ้ม้านวาอเฮเลนน่าหวัว่าะให้โนแ้มอสาวผมทอ แ่เฮเลนน่าไ้หายไปารนั้นเรียบร้อยแล้ว เอวิลล่าึมอหาเฮเลนน่า แล้วระับาบในมือแน่น
“...หันมามอ้านหลัอเธอสิ เอวิลล่า”เสียอเฮเลนน่าัึ้น ทำให้เอวิลล่าหันหลัมามอ แล้วเธอ็้อใ เมื่อเธอเห็นเฮเลนน่าั้สิบว่านมายืนอยู่รวมันเหมือน้อารให้เธอมาูว่าใรเป็นนแบบ
“หาันให้เอนะเอวิลล่า ถ้าเธอหาันเอภายใน 10 นาที ันะให้เธอทำอะไรัน็ไ้ แ่ถ้าเธอหาันไม่เอภายใน 10 นาที ิเอาเอนะว่าะเอับอะไร...”เฮเลนน่าพูึ้น เอวิลล่าึรีบหาเฮเลนน่าทันที เวลาผ่านไปเอวิลล่า็ยัหาเฮเลนน่าัวริไม่เอ
“ามสัา...อัปลัษ์ะเถอะเอวิลล่า”เฮเลนน่าพูึ้น แล้วีนิ้วไปหนึ่ที่ หน้าอเอวิลล่า็เริ่มมีสิวผุึ้นเ็มไปหม ใบหน้าาวเพราะเ้าอไู้แลอย่าี เริ่มล้ำลเรื่อยๆ เอวิลล่า็ูเหมือนยัไม่รู้ารเปลี่ยนแปลอัวเอ เฮเลนน่าหน้าเสระแล้วยื่นให้เอวิลล่า เอวิลล่าระาระามืออเฮเลนน่า่อนะส่อมอหน้าอัวเอ เมื่อเอวิลล่าเห็นหน้าอัวเอถึับร้อรี๊ออมาัลั่นและยาวนานทำให้หลายนที่มอาร่อสู้อเฮเลนน่ายมือปิหูัวเอแทบไม่ทัน
“อนแรพูะิบีนะแน่นอน สุท้าย็ม้าายอนบ...อบในะเอวิลล่าที่ทำให้ันมีวามสุ เอันไหมเมื่อโล้อารนะ”สัว์เวทศัิ์ไ้ลายเป็นลูแมวเหมือนเิม เฮเลนน่าึ้มลไปอุ้มเ้าแมลน้อยสีาว เฟร็เอริึเินมาทาเฮเลนน่า่อนะหายัวไปารนั้น นอื่นึหายัวามทันที
“ออมาแล้วเหรอ...เอาล่ะมาฝึทัษะวามแม่นยำัน”สิ้นำพูอาราส ทุนที่ล้อมรอบปราสาททิวาาลึปาระเบิออไปทันที เมื่อระเบิถูปาออไปหลายลูทำให้ยออปราสาททลายลมา นัเรียนอปราสาททิวาาลวิ่ออมา้านนอทันที ส่วนพวปราสาทรัิาลที่วาบอมบ์่าหัวเราะอย่าสะใันทุน เว้นเสีย็แ่เฮเลนน่าและเฟร็เอริเท่านั้นที่ยัยืนมอปราสาททิวาาลอย่าเยๆ
“เฮเลนไม่สะใเหรอที่ปราสาททิวาาลำลัะทลาย”เมรันย่าถามึ้น เมื่อเห็นสีหน้าอเฮเลนน่าที่ไม่ยิ้มยินีอะไรเลย
“...สะใสิ ันรู้สึ่วลับห้อ่อนนะ”เฮเลนน่าอบ่อนะหายัวไปารนั้น เมรันย่าึหันไปทาเฟร็เอริเพื่อะถามว่าเฮเลนน่าเป็นอะไร แ่เฟร็เอริไม่ไ้ยืนรนั้นแล้ว
++++++++++++
เฮเลนน่าเ้ามาในห้ออนแล้วเินเ้าไปในห้อรัว แล้วหยิบสูรารทำเ้าแฟึ้นมา เฮเลนน่าึลมือทำเ้ทันที เวลาผ่านไปอย่ารวเร็ว เฮเลนน่าึเอาเ้าแฟเ้าเาอบแล้วเินออมาาห้อรัวแล้วนั่ลที่โฟาสีแ เธอมีวามสามารถพิเศษอย่าหนึ่ ึ่สามารถไ้ยินวามิอผู้อื่น แล้วเธอ็ไ้ยินวามิอเฟร็เอริโยไม่ไ้ั้ใฟั เฮ้อ เอวิลล่ามีสภาพอย่านี้เราะอบท่านอาไอเวรอสยัไ เป็นู่หมั้นอเอวิลล่าทำไมมีแ่เรื่อลอเลย นี่ือเสียที่เฮเลนน่าไ้ยิน เธอรู้สึมึนและเป็นอย่า มาเธอไม่เยิมา่อนว่าเฟร็เอริะมีู่หมั้นมา่อน แล้วเธอ็รู้สึแปลในใยัไไม่รู้ วามรู้สึอเธอเหมือนในอนเ็ๆ ที่เธอรู้ว่าเ้าายนนั้นมีู่หมั้นแล้ว เฮเลนน่าเอ็พยายามอย่ายิ่ที่ะไม่สนใและหันมาทำเ้ให้เพื่อนลอิม เฮเลนน่าึลุแล้วเินเ้าไปในห้อรัวเพื่อเอาเ้าแฟออมาาเาอบ เธอเินมาที่โ๊ะอาหารแล้ววาเ้ไว้บนโ๊ะเพื่อรอให้เ้เย็น เฮเลนน่าึเินไปหยิบุนอนทีู่้เสื้อผ้า่อนะเินเ้าห้อน้ำ สัพัเฮเลนน่าึเินออมาาห้อน้ำแล้วเินไปที่โ๊ะอาหาร แล้วเอาเ้าแฟใส่เ้าไปในู้เย็นเฮเลนน่าึเินออาห้อรัวริ่เ้าห้อนอนทันที เมื่อเฮเลนน่าเ้ามาในห้อนอน็ทิ้ัวลบนเีย แล้วิในสิ่ที่นเอไ้ยินวามิอเฟร็เอริ เฮเลนน่าิในใว่าทำไมนเอ้อรู้สึเศร้าทำไม้อรู้สึแปลๆในใอัวเอ้วย สาวผมทอนอนิไปิมาบนเียนหลับไปในที่สุ
++++++++++++
วันรุ่ึ้นเฮเลนน่าออมาาห้อพร้อมเ้รสาแฟในมือ แล้วเินเ้าไปในโรอาหารทันที
“ันทำเ้รสาแฟมาลอิมให้หน่อยว่าอร่อยไหม”เฮเลนน่าพูึ้นทำให้เพื่อนหลายนเินเ้ามาิม
“อร่อยมา เฮเลนเธอเอาสูรมาาไหน”ไบรเรน่พูึ้น
“สูรอแม่ันเอ ทำเมื่อืน...ว่าแ่อร่อยริๆเหรอ”เฮเลนน่าอบลับไป แล้วมอพวเพื่อนๆที่แย่ันินเ้อเธอ แล้วเสียหนึ่็ัึ้นทำให้เฮเลนน่าและนื่นๆหันไปมอ
“เฟร็ ันอมาิน้าวับนายที่นี่ทุวันไ้ไหม ไหนๆท่านพ่อ็อนุาิให้พวเราบันอย่าเปิเผยแล้ว”เอวิลล่าพูึ้น
“ามสบายเถอะ เธอะมา็ไ้ันไม่ว่าอะไรหรอ”เฟร็เอริอบ แล้วมอเอวิลล่า้วยสายาอ่อนโยน เฮเลนน่าที่มอทั้สอนอยู่หันหน้าไปทาอื่นทันที ูปิไที่มอเฮเลนน่าอยู่ึเินเ้ามาหาเฮเลนน่า แล้ว้มลไปใล้หูอเฮเลนน่าแล้วพูึ้น
“เฮเลน ไปัสถานที่ับผมมั้ยรับ”
“อืม...ไปสิไหนๆ็ไม่มีอะไรทำ ไป่วยนายัสถานที่ีว่า”เฮเลนน่าอบลับไปแล้วยิ้มใหู้ปิไ ่อนะเินออไปพร้อมับูปิไ
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ความคิดเห็น