คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #3 : ❥Chapter 1. ท่ า น น า ย ก เ ป็น ค น มี เ ห ตุ ผ ล ม า ก 100%
Chapter 1. ท่านนายเป็นนมีเหุผลมา
โรเรียนมัธยมหิ ฮวายอ
รับาล ยุ นาย ยุน แอ อออให้โรเรียนทุโรเรียนัแบ่นัเรียนให้ลับไปใ้ีวิแบบ บ้านๆ ิวๆเ๋ๆ ามแบบบับปู่ย่าายายรุ่น่อน โยินอยู่แบบาวบ้าน โยมีระยะเวลาระหว่า่วารปิภาเรียนัมเมอร์อทุโรเรียน หาไม่ทำามะสั่ปิโรเรียนนั้นะ
เสียผู้อำนวยารอโรเรียนมัธยมหิ ฮวา ยอ ล่าวหน้าเสาธ เอสารทาราารที่ส่มาที่โรเรียนสร้าวามแปลใให้ลับนัเรียนและรูเป็นอย่ามา
“มันมีแบบนี้้วยหรอวะ”
“ันไม่อยาไปเลยให้ายเถอะะอยุ๋ยัไ”
“ยุน แอ ้อบ้าแน่ๆ…ันไ้ยินเ้าบอันมาว่า นายแออบูรายาร แฟมมิลี่ เอ๊าท์ิ้เลยอยาให้ทำแบบนั้นบ้า”
“ันว่าเ้า้อประสาทแน่ๆ”
เสียเ็ๆวิพาษ์วิาร์เี่ยวับำสั่นี้ัไปทั่วสนาม
“เอาละเียบๆเ็ๆ เนื่อาไม่มีใรหรอที่อยาะไปใ้ีวิที่นั่น ทาโรเรียนอเราเลยุ่มเอาาเ็ที่ทำผิมาที่สุอโรเรียน มีรายื่อันี้ 1.อูอ เวอลลี่ วิอเรีย แอมเบอร์ และ ลูน่า พวเธอือผู้โีมาพบันที่ห้อหลัเลิเ้าแถว้วยละ”
“ให้ายเถอะ” เสียอทั้ห้าสาวว่าวึ้นัพร้อมัน พร้อมับมอหน้าันเอ้วยวามเ็
“นั่นมันื่อพวเรานิ” แอมเบอร์
“ันไม่อยาไปะ” ลูน่า
“แย่แล้วละ..ันะอยู่ยัไ” วิ
“OMG! ผู้อำนวยารเรียื่อริันเลยหรอ โอ้ววพระเ้า ันรู้สึแปลๆ ” ริสัล
ห้อผู้อำนวยาร โบอา
“อะไรนะอาารย์ะส่พวเราไปใ้ีวิ่วัมเมอร์ แบบบ้านๆที่าอหรอะ” อลลี่
“แล้วทำไม้อเป็นพวเรา้วยละ หนูไม่อยาไป ” วิอเรีย
“ไม่ไ้นี่ือบทลโทษอพวเธอ เพราะเธอทำผิ โรเรียนเลย้อทำโทษพวเธอ แล้วมัน็พอีับมีำสั่ารับาลมาว่าให้นำเ็ไปใ้ีวิแบบบ้านๆที่่าัหวัพอี แล้วมัน็ไม่มีใรอยาไปหรอ !! เพราะะนั้นพวเธอนั้นแระเหมาะที่สุแล้ว”
“OMG! ” ริสัล
“ไม่!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!” เสียทั้ห้าสาวพร้อมใันะโนใส่หน้าผู้อำนวยาร
“ใเย็นนะเ็ๆที่นั่นอาะสนุ็ไ้ิะว่าไปเที่ยวไ” อาารย์สาวนสวย พูปลอยในัเรียนอัวเอ
“อ่อันลืมบอ เธอ อาารย์ วอน ยูริ เธอเป็นนุมเ็พวนี้ไปนะ” ผู้อำนวยารันไปบออาารย์นสวยพลายิ้มให้
“ห๊ะ!!! ว่าไนะะ ทำไมๆๆๆ ้อเป็นันละะ โอ้วพระเ้า ผู้อำนวยาระันว่า...ัน”
“็ิะว่าไปเที่ยวไะ อาารย์ 555 ” พูบแล้วผู้อำนวยาร็เินหัวเราะออไป ปล่อยให้อาารย์สาวและนัเรียนัวแสบทั้ห้านั่็อับสิ่ที่ัวเอ้อเอ
โรเรียนมัธยมาย รอู
“ไม่มีทาผมไม่ไปให้าย็ไม่ไป”
“ไอ้นายบ้านี่ อบรายารนี้มา นาถึับเอาไปั้เลยหรอแย่ริๆ”
“ใ้อะไริวะเนี่ย,,,”
“ยัไะพวนาย็้อไป ไปันหมนี่เลยทั้ห้อ ี ไปแบบไม่มี้อแ้ัวไ้วย”
“แ่อาารย์ ยุนโฮับ ทำไมผู้อำนวยารยูอลไม่ส่พวห้ออื่นไปละับ”
“ทาโรเรียนอเราิว่า ห้อเรียน D เป็นห้อเรียนที่เหมาะแ่ารไป ฮวา าอที่สุเพราะอะไรน่ะหรอ พวเธอเรียนไ้เร่ำที่เ้าำหนไว้น่ะสิ เลย้อไปแบบไม่มี้อแ้ัว ห้ออื่นเ้าให้เหุผลว่า ะใ้เวลา่วัมเมอร์อ่านหนัสือเรียมสอบเ้ามหาลัย”
“โธ่อาารย์ับ ผมเอ็้อเรียมัวเหมือนันนะ ” แบฮยอน
“แบฮยอน นายล้าะพูว่าเรียัวหรอ ผละแนนสอบรั้ล่าสุอนาย สอบภาษาบ้าไร ไ้ 0 ทุวิา ฮะ”
“ 5555 แบฮยอนมันโ่ไับอาารย์ วามริไปนี่็น่าสนุนะรับ แ่น่าเสียาย ที่บ้าน้อส่ผมไปัมเมอร์ที่อัฤษ”
“ไม่้อห่วเรื่อนั้นนะ ไ นายเอ็้อไป ันโทรไปหาพ่อแม่เธอแล้ว พวเ้าโอเนะ เ้าบอว่าอยาให้นายโะที”
อาารย์ยุนโฮ หันไปบอไ เ็หนุ่ม ที่หลัวเอที่สุในห้อ
“ 55555555555555555 สมใมึแน่ ...ไอ้ไ ” แบฮยอน
“เฮ้อ แล้วที่นั่นมีสาวๆมั๊ยับอาารย์ ถ้ามีผมว่า็น่าสนใ ฮ่าๆ” ไหันไปถามอาารย์อเ้า ำถามนี้ทำเอาทุนในห้อสนใมาๆ
“มี!! เ็โรเรียนมัธยม ฮวายอไปับเรา้วย ”
“โอ้วววววววววววววววววววว ” ทั้ห้อพร้อมใันส่เสียเฮ!!
“เหอะ !! ็แ่ผู้หิเท่านั้นแระ ะอะไรันนัหนาวะ ”
“โธ่ไอ้เฮุน มึ็ เปิหูเปิาบ้าไ อย่าปิัวเอสิ ” านยอลหันไปบอเพื่อนี้อเ้าที่อนนี้ทำหน้าเหมือนเบื่อโลมา
“มึิอะไรอยูุ่รู้นะ.... ฮวายอ โรเรียนนี้มันโรเรียนอยัยนั่น ู่ปรับแนี่!!”
“หึหึ นั่นสินะ ”
-----------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
บอนที่หนึ่แล้วหวัว่าะอ่านแล้วอบันนะ
อนหน้ามาลุ้นันว่าะเิเรื่อวุ่นๆออะไรบ้าที่ หมู่บ้านฮวา าอ
แล้วพวเ้าะปรับัวให้เ้าับสภาพหมู่บ้านนั้นไ้รึป่าวมาิามมันอน่อไปนะะ
นอ่าน๋า สสารเน่มั๊ย หึหึ 
ความคิดเห็น