[Exopink] Remember Me จำฉันได้ใช่มั้ย? exo apink
เมื่อเธอประสบอุบัติเหตุจนความจำเสื่อมชั่วคราว ทำให้เธอจำคนที่เธอรักไม่ได้แต่กลับจำอดีตเพื่อนสนิทที่แอบชอบเธอได้จนคิดว่าเพื่อคนนั้นเป็นคนรักของเธอ // จบแล้วน้าา
ผู้เข้าชมรวม
2,797
ผู้เข้าชมเดือนนี้
0
ผู้เข้าชมรวม
2.79K
หมวด : แฟนฟิคเกาหลี
อัปเดตล่าสุด : 9 ส.ค. 58 / 17:11 น.
เก็บเข้าคอลเล็กชัน
ข้อมูลเบื้องต้นของเรื่องนี้
Remember Me
ไอดอลหนุ่มกับเด็กสาวธรรมดาคนหนึ่งกลายเป็นคู่รักสุดฮอตของมหาลัย แต่เขาดันเห็นเธอกอดอยู่กับอดีตเพื่อนสนิทของเธอและเข้าใจผิด เขาเดินหนีเธอจนเธอประสบอุบัติเหตุ เขาตั้งใจจะขอโทษเธอเมื่อเธอฟื้น แต่มันไม่ง่ายขนาดนั้น เมื่อเธอคนนั้นตื่นขึ้นมาพร้อมกับความทรงจำระหว่างเธอกับเขาที่จางหายไปชั่วคราว แต่เธอดันไปจำเพื่อนที่แอบชอบเธอมาตั้งแต่เด็กได้ และคิดว่าเขาคนนั้นเป็นคนรักของเธอ เรื่องวุ่นวายทั้งหมดจึงเริ่มต้นขึ้น
_______________________________________________________________________________________________________________
ไรท์คัมแบ็คคค!! ไรท์แต่งได้แค่เรื่องสั้นเพราะถ้าแต่งเรื่องยาว ไม่น่าจะอัพจนจบได้เพราะเปิดเทอมแล้ว ไรท์จะทยอยอัพช่วงวันเสาร์และอาทิตย์นะคะ เป็นกำลังใจให้ไรท์ด้วยน้าา ส่วนในเพจ Fic chanji exopink ไรท์จะไปลงให้เร็วๆนี้ อย่าลืมไปไลค์เพจแล้วก็คอมเม้นต์ให้ไรท์ด้วยน้าา อยากให้ไรท์ปรับปรุงอะไรก็บอกในเพจก็ได้นะ ไรท์ไม่โกรธอะไร อยากด่าอะไรเชิญได้เลยย จุ้บๆๆ
เนื้อเรื่อง
คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
Remember Me
“านยอลอ่าา ฟัี่อนสิ มันไม่ใ่อย่าที่ยอลเห็นเลยนะ “
เสียหิสาวที่ำลัเินามผู้ายนหนึ่ “
“ แล้วมันือยัไหรอี ีอับมัน ไหนีบอว่าีับมันไม่ไ้เป็นอะไรันไ!!”
พอายหนุ่มพูบ็เินหันหลัลับไปโยไม่ฟัเสียใๆอหิสาวนนั้นเลย
Chanyeol part
อนนี้ผมเรียนอยู่ปี 4 และเป็นไออลื่อัอเาหลีใ้ ่อนะเิเรื่อึ้น ผมเห็นอึนีึ่เธอเป็นแฟนสาวอผม ำลัออยู่ับ ิมิบอม เพื่อนเ่าอเธอ ผม็้อหวนรัอผม พอเธอเห็นผม ผม็รีบเินหนีออมา เธอเินามผมมาเรื่อยๆ และามปิในมหาลัยอผมะมีรถวิ่ผ่านไปมาลอ ผมเิน้ามถนนมาและไม่หันลับไปหาเธอที่ำลัเินามผมมา
“ านยอลอ่าา ฟัี่อนนน ……….เอี๊ย “
End Chanyeol part
เสียสุท้ายที่านยอลไ้ยินาอึนีและาม้วยเสียรี๊ านยอลหันหลัลับไปและพบร่าอแฟนสาวที่นอนหมสิอยู่ที่พื้น หัวอเธอมีเลือไหลออมา ผมรีบวิ่เ้าไปประอหัวอเธอึ้นมา
“ อึนีอ่าา ันอโทษ เธออยาทิ้ันไปนะ “
“ ะ าน ยอล อ่าา ีอโทษษษ “
เสียสุท้ายที่อึนีพูับานยอล่อนะหมสิไป านยอลอร่าไร้สิออึนีไว้ลอพร้อมน้ำาที่ไหลลมาอย่า้าๆ
โรพยาบาล
านยอลรออยู่นอห้อุเินับโบมีและนาอึนึ่เป็นเพื่อนสนิทออึนี ทั้โบมีและนาอึนอยปลอบันเอและพยายามลั้นน้ำาไว้ลอ นระทั่หมอเินออมา
“ หมอับ แฟนผมเป็นยัไบ้าับ ?”
านยอลรเ้าไปที่หมอทันทีที่หมอเปิประูออมา
“ นไ้ปลอภัยีแล้วนะับ เพียแ่ว่า ……”
“ แ่อะไรับ?!!”
“ เนื่อาศีรษะอนไ้ไ้รับารระทบระเทือนหนัพอสมวร ทำให้วามำอเธออาะาหายไปั่วราวับ “
ภายในห้อพัออึนี
านยอลนั่อยู่ที่เ้าอี้้าๆเียออึนีไม่ยอมลุไปไหน ส่วนโบมีและนาอึนนั่อยู่ที่โฟาในห้อ
“ านยอลอ่าา นายไปหาอะไรินหน่อยเหอะ นั่อยู่รนี้ทั้วันแล้ว เี๋ยวันับนาอึน่วยเฝ้าอึนีเอ “
านยอลยอมลุึ้นแ่็ยัไม่ละสายาและวามเป็นห่วาอึนีเลย และเินออาห้อไป
“ อะ อือออ “
“ อึนีอ่าา โบมมม อึนีฟื้นแล้วว!!”
นาอึนที่มานั่แทนที่านยอลเรียโบมีทันทีที่เห็นอึนีเริ่มยับัวและลืมาึ้นอย่า้าๆ
“ อึนีอ่าา เธอำพวเราไ้มั้ยย ?”
“ ันำไ้ โบมี แล้ว็นาอึน “
อึนีพูและี้ไปที่โบมีและนาอึน ทำให้เพื่อนทั้สอนรู้สึลายัวลล
“ ันมาอยู่นี้ไ้ไอ่ะโบม ?”
“ ็ีโนรถนอ่ะิ ็เลย้อมาที่โรพยาบาล “
อึนีถามโบมีึ้นหลัาสิเริ่มมีมาึ้นและมอรอบๆห้อ
“ ทำไมันถึโนรถน ?”
“ ็ีทะเลาะับานยอลเ้าหนิ ีำไม่ไ้หรอ ?”
อึนีส่ายหน้าแทนำอบ และัหว่ะเียวันานยอล็เินเ้ามาพอี
“ อึนีอ่าา เธอฟื้นแล้วหรอ !! เป้นยัไบ้า !!”
านยอลเ้าไปับมือออึนีไว้ แ่อึนีลายมืออเาออ
“ นี่นายเป็นใรหรอ ?”
“ อึนีอ่าา เธอำันไม่ไ้หรอ ?”
อึนีส่ายหัวัวเอเบาๆ านยอลนั่ลที่เ้าอี้ใล้เียเหมือนเิม
“ นายือใรหรอ ? นัศึษาใหม่หรอ ทำไมันไมุ่้นหน้านายเลยหล่ะ “
“ อึนีอ่าา เธอำานยอลไม่ไ้เลยหรอ?”
“ ไม่ ันำไม่ไ้ ันรู้ัเ้า้วยหรอ ?”
นาอึนถามอึนีลับบ้า ส่วนโบมียืนปลอบานยอลอยู่ใล้ๆ
“ แล้วีย์ไม่มาหรอ ?”
“ นายนั่นะมาทำไมันหล่ะ “
“ ็ไม่รู้สิ ันิถึเ้าั “
ทั้เสียและสีหน้าออึนีะบอทำนอว่าอบีย์มา
‘ ๊อ ๊อ ๊อ ‘
เสียเาะประูัึ้นและผู้ายนหนึ่็เินเ้ามา
“ ีย์ใ่มั้ย ? ันำนายไ้ อนเ็ๆเราเล่น้วยันบ่อยมาเลย “
“ ใ่แล้วหล่ะ ันยัเยบออบเธอ้วย้ำไป “
ีย์เห็นว่าานยอลนั่อยู่้วยเลยพยายามพูแทใ เพราะีย์แอบยืนฟัอยู่นอห้อัพัแล้วึไ้ยินทุอย่ารู้แม้ระทั่อึนีำานยอลไม่ไ้ และที่อึนีพูถึเา
1 อาทิย์่อมา
อึนีไ้ออาโรพยาบาลแล้ว อึนีเลยลับหอพัอเธอที่อยู่รวมันับโบมีและนาอึน ึ่ห้อ้าๆอทั้สามือห้ออานยอล
“ นี่อึนีอ่าา เี๋ยวอนเย็นๆเรามา่วยันิวแล้วันเนอะ เพราะอีไม่ถึ 2 เือนเรา็ะสอบแล้วหล่ะ แล้วเรา็ะเรียนบัที “
โบมีพูพร้อมทิ้ัวลบนเียนิ่มๆอเธอ
“ นี่อึนีอ่าา เธอยัำานยอลไม่ไ้อีหรอ อีหน่อยเรา็ะไม่ไ้เอันแล้วนะ “
เป็นนาอึนที่พูึ้นมาบ้า
“ ไม่รู้สิ บาทีภาพบาภาพมัน็พุึ้นมาเอ เหมือนับเราเยรู้ัันมา่อน “
‘ ๊อ ๊อ ๊อ ‘
เสียเาะประูัึ้นอึนีเลยเินไปเปิประู
“ อ่าว ีย์นายมาแล้วหรอ ?”
“ อืมม ไปันเถอะ “
ีย์นัอึนีออไปทานอาหาร้วยัน ที่ร้านอาหารแห่หนึ่ึ่านยอลับอึนีเยมานั่ิน้วยัน
“ นี่อึนีอ่าา เราถามอะไรหน่อยสิ “
ีย์พูึ้นเพื่อทำลายวามเียบ
“ ีย์มีอะไรหรอ ?”
“ ืออ เรารัีมาเลยนะ ีรู้ป่าว “
“ รู้สิ ี็รัีย์เหมือนัน “
้วยวามที่อึนียัำเรื่อระหว่าเธอับานยอลไ้ไม่มานัทำให้เธอำว่าีย์เป็นนรัอเธอ
1 เือน่อมา
วันใล้สอบใล้ะมาถึ ทุนเลย้ออยู่ิวที่มหาลัยนึ โบมีและนาอึนอัวลับบ้าน่อน ทำให้เหลือเพียแ่อึนีและานยอล ึ่แน่นอนว่าบรรยาาศมัน้อเียบมา
พรึบบบ!!!
ไฟทุวในห้อับลพร้อมัน อึนี้วยวามเป็นนใ่ายึเ้าไปอานยอลไว้
“ เอ่ออ ันอโทษนะ “
อึนีรู้สึัวและลายัวเธอออาานยอล
“ ไม่เป็นไรหรอ ถ้าั้นลับบ้านันเถอะ ไหนๆ็มืแล้ว “
านยอลลุึ้นและเินไปที่ประูห้อพร้อมับอึนีแ่
“ เปิประูออไปสิ ันลัวน้าาา “
“ มันเปิไม่ไ้อ่ะ ันเปิไม่ออ “
านยอลพยายามหมุนลูบิประูเ็มแรแ่็มันออ
“ แล้วะทำยัไหล่ะทีนี้ โทรศัพท์ัน็แบหมแล้วว “
“ ้อ้าที่นี่่อนแล้วหล่ะ ืนนี้ “
านยอลพูไปพร้อมมอรอบๆ ห้อที่พอมีแสสว่าาภายนอเพราะมีหน้า่านาให่พอสมวรอยู่หลายบาน
เวลาผ่านไปเรื่อยๆ แ่็ยัไม่มีใรหลับล
“ นี่ านยอลอ่าา เราเยรู้ัันหรือป่าว ?”
อึนีถามึ้นหลัาที่่าน่านั่เียบพัให่
“ ทำไมเธอถึิว่าเราเยรู้ัันหล่ะ อนนั้นเธอเยพูว่าเธอไม่รู้ััน้วย้ำ “
“ ไม่รู้สิ แ่ันรู้สึว่าเราเยรู้ััน ไม่ใ่แ่ในานะเพื่อนสนิทนหนึ่ เวลาันเินลับห้อันมอเห็นห้อ้าๆห้อันแล้วภาพในอีมัน็พุึ้นมา เหมือนเรารู้ัันมา “
“ ใ่ เรารู้ััน เราสนิทันมา แ่เธอำมันไม่ไ้เลย เราอย่าพูเรื่อนี้เลยย แล้วอนนี้เธอมีวามสุีหรือป่าว ?”
“ ็โอเนะ ีย์เ้า็ูแลันอย่าี แ่ทำไมันถึไม่รู้สึหวั่นไหวเวลาอยู่ับเ้าเลย ทั้ๆที่เ้ามอบให้ันไ้ทุอย่า “
อึนีเริ่มพูเรื่ออัวเอ โยที่เธอไม่รู้เลยว่าอีฝ่ายะเ็บปวแ่ไหน
1 เือน่อมา
วันนี้เป็นวันปัิม และเป็นวันสุท้ายที่นัศึษาปี 4 ะอยู่ในรั้วมหาลัย นัศึษาหลายๆนแยย้ายันไปามทาที่นถนั รวมถึานยอลที่ลายเป็นไออลที่มีื่อเสียไปทั่วเาหลี ถึแม้านยอละประสบวามสำเร็ในอาีพไปส่วนหนึ่แล้ว แ่็มีอยู่เรื่อนึที่เายัทำมันไม่สำเร็ นั่น็ือ เรื่ออเธอนนั้น ‘ ออึนี ‘ เพราะเธอยัรู้ัเาในานะอไออลื่อันหนึ่
“ เฮ้ย !! ไอยอล แะไม่ไปุยับอึนีให้รู้เรื่อ่อนหรอว่ะ วันนี้อาะเป็นวันสุท้ายที่แสอนะไ้เอันนะ “
แบฮยอนเพื่อนสนิทอานยอลเ้ามาหาานยอลที่นั่อยู่ที่เ้าอี้ม้านั่ในสนาม
“ ไม่้อหรอ อนนี้แ่เธอมีวามสุันีีใมาแล้วหล่ะ อเพียแ่มอเธอาไลๆ”
แบฮยอนนั่ล้าๆานยอลและอยปลอบเพื่อนสนิท
‘ อให้นัศึษาปี 4 ทุนไปพบันที่ห้อประุมให่่ะ ‘
สิ้นเสียประาศนัศึษาปี 4 ทุน็ทยอยันไปที่ห้อประุม และเลือที่นั่ามที่ัวเออบ านยอลนั่แถวหลัๆและเหลือเ้าอี้ว่า้าๆเาหนึ่ัวที่ไม่มีใรมานั่
ัพัเสียประู็ถูเปิอออีรั้ นัศึษาหินหนึ่เินเ้ามา
“ อ อึนี เธอไปนั่้าับ านยอลแล้วันนะ่ะ ไม่มีที่ว่าเหลือแล้ว “
อาารย์ที่ปรึษาเ้ามาพูับอึนี อึนีเินมาเรื่อยๆและนั่ลที่เ้าอี้ัวนั้น
อาารย์เริ่มบรรยายไปและให้้อิ่าๆมามาย และเวลา็ผ่านไปนใล้บารปัิมและใล้ถึเวลาที่ะ้อแยาัน
“ เอาหล่ะ่ะ นัศึษาทุน อาารย์รู้ว่านัศึษาทุนยัไม่อยาเอเวลานี้ หลัานี้อีรึ่ั่วโม เราทุนะเินออาห้อประุมห้อนี้ อาารเรียนึนี้ และมหาลัยแห่นี้ที่ทุนอยู่ร่วมันมาลอ 4 ปี หลัานี้ะลายเป็นเพียวามทรำ บานอาะำว่าที่แห่นี้มีแ่วามโหร้าย อาารย์ไม่ไ้เรื่อ อย่านู้นอย่านี้ แ่สิ่เียวที่อาารย์อยาอ่อนเราาันือ วามรัและวามผูพันที่เรามีให้ันลอมา “
ถึแม้ในห้อประุมะให่พอสมวร เสียัไปทั่วห้อ แ่ะนั้นนัศึษาทุนอาะไม่ไ้ยินเสียที่อาารย์ำลัพูอยู่รหน้าและำลัร้อไห้ ไม่่าาอึนีที่น้ำาหยใสๆอเธอไหลลมานอาบสอ้าแ้ม นานยอลที่นั่อยู่ใล้ๆ้อเ้ามาปลอบไว้
Chanyeol part
ำพูออาารย์ทำให้ผมและเพื่อนหลายนน้ำาไหลไปแล้ว รวมถึผู้หิน้าๆผม ผมเ้าอเธอโยไม่ไ้ิอะไรมามาย แ่ในใลึๆแล้ว น้ำาผมมันไหลลอเวลา
‘ นี่เราะไม่ไ้เอันอีแล้วหรอ อึนี วันนี้เป็นวันสุท้ายใ่มั้ย ? เรื่ออเราบแ่วันนี้ ‘
ำพูที่วนเวียนอยู่ในหัวอผมลอเวลา ผม้อแยับเธอแล้วหรอ เราะไม่ไ้เอันอีแล้วหรอ
End Chanyeol part
หลัาที่อาารย์พูบ นัศึษาทั้หม็ทยอยเินออาห้อนั้นไปและไปรวมันที่สนามลามหาลัย และล่าวำอำลาันและัน่อนะทยอยลับ
“ อึนีอ่าา เธออย่าพึ่ลับไ้มั้ย ุยับัน่อน “
านยอลเินไปว้า้อมือออึนีไว้่อนที่อึนีะเิน้าวออามหาลัย
านยอลูมืออึนีเินเ้ามาใ้ึอมหาลัย และนั่ลที่เ้าอี้ัวหนึ่
“ นายะุยอะไรับันหรอ รีบหน่อยนะ ีย์รอันอยู่ “
“ ไม่มีอะไรมาหรอ ันแ่อยาเอานี่ให้เธอ ันอยาให้เธอเ็บมันให้ีที่สุเท่าที่ะทำไ้ มันอาะไม่ใ่อสำัมา แ่ว่า มันมีวามหมายมาสำหรับัน เ็บมันไว้ีๆหล่ะ “
านยอลยื่นล่อนาเล็ให้อึนีพร้อมับหมายที่อยู่บนล่อ
“ ่อนเธอะไปันออย่านึสิ “
านยอลพยายามที่ะรั้นรหน้าไว้ให้นานที่สุ่อนะาัน
“ ันออเธอหน่อยไ้มั้ย ?”
อึนีพยัหน้าอบ านยอลโผลเ้าออึนี นั่นอาะเป็นรั้สุท้ายที่เาไ้อเธอ็ไ้
Eunji part
านยอลเ้ามาอัน ทำไมอ้า้ายอันมันถึมีอาารแปลๆ มันรู้สึเ็บ เ็บแบบบอไม่ถู ลึๆ้าใน ันรู้สึว่าเรารู้ััน เราผูพันธ์ันมา อ้อมออเามันทำให้ันรู้สึอบอุ่นมา มันเป็นอ้อมอทีุ่้นเย
“ อบใมานะ หวัว่าสิ่ที่ันให้เธอไป เธอะรัษามันอย่าี ลา่อนนะ อ อึนี”
านยอลผละออาันและเา็เินาไป ทำไมมันถึรู้สึเ็บ เ็บมาริๆ
End Eunji part
‘ อึนีอ่าา เธออาะำันไม่ไ้ว่าันเป็นใร และอนที่เธอเริ่มอ่านหมายนี้ ันเินาเธอไปไลแล้ว อาะไลเินว่าที่เธอะเินามมาทัน เราอาะไม่ไ้เอันอีเลย็ไ้นะ ันไม่มีำพูอะไรที่ะเียนลไปมา เพราะถึันเียนลไป มัน็อาะไม่มีวามหมายับเธอเลย็ไ้ ไม่รู้สิ เธออาะรู้สึแบบนี้ ันอยาให้เธอรู้ไว้นะว่า ลอเวลา 4 ปีที่มหาลัยแห่นี้ มันมีเรื่อราวมามายที่เล่าทั้วัน็ไม่บ แ่เรื่อราวที่ันำไ้ีที่สุ ือ เรื่ออเรา มันอาะไม่มีวามหมายับเธอมานั เธออาะำมันไม่ไ้้วย้ำ แล้ว็ำไล้อมือนี้ เธอ่วยเ็บมันให้ีหล่ะ มันมีวามหมายับันมา ไม่ใ่สิ ับเรา เธอำไ้มั้ยหล่ะ ที่เราเยนั่ออแบบมัน้วยัน เพื่อะใส่มัน แ่เราสอน เราใส่มันลอเวลา รวมถึวันที่เธอประสบอุบัิเหุ ันอโทษริๆ ที่ทำให้เธอ้อลายเป็นแบบนี้ อีอย่าำไลเส้นนี้ ันั้ใะืนมันให้เธออนที่เธอฟื้น แ่…… ันวรสมน้ำหน้าัวเอใ่มั้ย ??
เธออ่านถึนี้แล้ว เธออาะำเรื่อราวทั้หมระหว่าเราไม่ไ้เลย็ไ้ แ่ำไว้นะ ทุเรื่อ ทุวามทรำระหว่าเรา มันะไม่มีวันหายไปาใอัน
ลา่อน ปาร์ านยอล ‘
หยน้ำใสๆไหลลมาใส่ระาษแผ่นนี้ ทีละหย นระาษเริ่มุ่ม
“ อึนีอ่าา ลับบ้านันเถอะ “
เสียนาอึนที่มาสะิอึนีให้ลุึ้น
“ นาอึนอ่าา เ้ายัไม่ลับใ่มั้ย ?!! านยอลยัไม่ลับใ่มั้ยย ?!! “
“ เ้าลับไปแล้วอึนีอ่าา ลับไปนานแล้ว้วยย “
“ ปาร์ านยอลล!!! ลับมาหาันนะ !! “
ถึอนนี้ปิเสธไม่ไ้แล้วว่า วามทรำออึนีเริ่มลับมา มาพอที่ะำนรัอเธอไ้
3 ปี่อมา
อึนี ไ้ลายเป็นไออลอเาหลีใ้ร่วมับเมมเบอร์อี 5 น และลายเป็น Apink นถึปัุบัน แ่ถึะลายเป็นไออลที่สมบูร์แบบทุอย่า แ่็ยเว้นเรื่อวามรัที่เธอยัไม่สามารถพบับานยอลไ้เลย เนื่อาอยู่ันนละ่าย และ ไม่เยไ้ทำาน้วยันนระทั่
หอพั apink
“ อึนีอ่าาา วันนี้เรา้อไปถ่ายรันนิ่แมนันน้าา “
เสียโรลีเอร์แสนแบ๊วเ้ามาเรียอึนีในห้อนอนพร้อมเอาใบาราานมาให้อึนีู
“ ันรู้แล้วอนนี่ “
“ เธอไม่ื่นเ้นเลยหรออ พวเราไ้เอับว exo ้วยน้าา รู้สึะ exo k นะ ถ้าำไม่ผิ โอ้ยยยย !!!! อนนี่อยาเอพวเามาเลยยย “
โรผู้เป็นแฟนลับัวยอ exo พูพร้อมแสท่าทาีใมา
Eunji part
ว exo วที่านยอลอยู่หนิ อี 2 ั่วโม้าหน้าัน้อเอเ้าหรอ ันยัไม่พร้อมะเอเ้านะ ไม่พร้อมริๆ
End Eunji part
อถ่ายรายารรันนิ่แมน
ร่ายารเริ่มถ่ายึ้น เมมเบอร์อทั้สอวยืนอยู่้วยันพร้อมับMC รันนิ่แมนทั้ 7 น
“ เี๋ยวผมะบอรายื่ออนในลุ่มุนะับ
ิมุ๊ ิมนัมู โยอู ทีม 1 ฮาฮา โอเฮุน โอ ฮายอ ทีม 2
ีอิน บยอนแบฮยอน ยุนโบมี ทีม 3 อีวาู ิมอิน นนาอึน ทีม 4
ยูแอ ิมุนมยอน ปาร์โร ทีม 4 ัแรี่ ีฮโย ปาร์านยอล ออึนี ทีม 6
ไปยืนู่ับลุ่มัวเอไ้เลยับ “
Eunji Part
ปาร์านยอล ออึนี !!!! ัน้ออยู่ทีมเียวับานยอล้วยหรออ ทำไมวันนี้สวรร์ไม่เ้า้าันเลยยย TT TT
ันเินไปอยู่้าๆแรี่อปป้า ีฮโยอนนี่ และทัทายพวเา รวมถึ านยอล ันแทบะไม่มอหน้าเาเลย ันพยายามเลือที่ยืน้าๆีฮโยอนนี่ และ้าๆัน็ะเป็นทีมอโบม แ่อยู่ๆานยอล็เ้ามาแทรและมายืน้าๆัน !!! อุส่าห์หลบมาแล้วนะ
End Eunji part
“ แ่ละทีมึ้นรถไ้เลยนะับ เราะไปทีุ่่อไป เพื่อทำมิั่นอวันนี้ “
แ่ละทีมแยย้ายันึ้นรถอทีมัวเอ ทีมอึนีเอ็้วย แรี่เป็นนับให้ ีฮโยนั่้าๆ ส่วนอึนี และ านยอลไ้นั่้าหลั
“ พวเธอเยอยู่มหาลัยเียวันใ่มั้ยย ??”
ีฮโยถามึ้นเพื่อทำลายวามเียบหลัานั่รถออมาัพัให่
“ ่ะ / ับ “
านยอลและอึนีอบพร้อมัน อึนีหันไปมอานยอลแ่็้อรีบหันลับมาเมื่อานยอลหันมาทาเธอ
“ พวเธอไม่่อยสนิทันหรอ เห็นไม่่อยุยันเลยย “
“ สนิทันับ เพียแ่ว่า……..”
“ ืออ ่วหลัๆเราไม่่อยเอันน่ะ่ะ เลยไม่่อยไุ้ยันบ่อยนั “
อึนีรีบั่อนที่านยอละรื้อฟื้นอีอพวเาึ้นมา
เมื่อไปถึสถานที่ถ่ายทำ
“ ิรรมนี้้อให้เมมเบอร์ apink ี่หลัเมมเบอร์ exo ในลุ่มเพื่อะว้าเอาุแำใบ้อปริศนา่อไปส่วนสมาิรันนิ่แมน้ออย่วยป้อันเมมเบอร์ในลุ่ม “
ทุทีมเริ่มเรียมัว ส่วนทีมอึนีละานยอล
“ ี่หลัันสิ ทีมอื่นเ้าี่หลัันหมแล้ว “
านยอลหันมาพูับอึนี อึนีรวบรวมวามล้าอเธอและี่หลัอานยอลเพื่อเล่นเม
‘ ปี๊ ‘
สัาอารเริ่มเมัึ้น ทุทีมวิ่ไป้าหน้าอย่ารวเร็ว ทีมานยอลึ่ไ้เปรียบเพราะายาวว่านอื่นวิ่มาถึ่อน อึนีพยายามว้าุแมาไ้ แ่...........
“ ว้ายยยย !! “
านยอลันเทำให้อึนีร่วลมา และที่น่าใว่านั้น ือ านยอลำลัออึนีเอาไว้
“ อึนีอ่าาา เป็นอะไรมั้ยย ??!! “
เสียอลีเอร์อย่าโระโนมาทำให้อึนีสิลับมา
“ ปล่อยันไ้แล้ววว “
“ อโทษที “
านยอลลุึ้น่อนและว้ามืออึนีให้ลุาม
“ สรุปทีมที่นะในเมแรือทีมอ แรี่ นะับบบ “
ารถ่ายทำ่วแรบไป ทั้สอวไปพัในอาาร เพื่อิน้าวเที่ย และ้อนั่้วยันเพราะว่าโ๊ะไม่พอ apink นั่ฝั่นึ ส่วน exo ็นั่ฝั่นึแ่ระหว่าุเื่อมอทั้สอว ือ านยอลที่นั่ใล้อึนี
พอินเสร็ทุนแยย้ายไปามอัธยาศัย่อนเริ่มถ่าย่อในอี รึ่ั่วโม อึนีไปอยู่ที่แถวๆทาหนีไฟ
‘ แอ๊ ‘
เสียประูถูเปิออ าม้วยายร่าสูที่เินเ้ามา
“ อึนีอ่าาา “
านยอลที่เินเ้ามา เพราะรู้ว่าอึนีอยู่ในนี้ านยอลเินเ้ามาและออึนีไว้้วยวามิถึมา
“ ทำไมเธอ้ออยหลบหน้าัน้วย ทั้เวลาไปรายารเพล ไปานรับราวัล “
“ ัน้อถามนายมาว่า ว่าทำไม “
“ ็ั้แ่ที่ปัิม เธอยัำันไม่ไ้ ันรู้นะว่าอนนี้เธอำันไ้แล้ว “
“ ะ ใร บอนายันหล่ะ ??’
านยอลว้า้อมืออึนีที่ใส่ำไลู่อพวเาอยู่ึ้นมา
“ ถ้าเธอลืมันริๆ เธอะใส่มันหรอ “
ำพูอานยอล็ทำให้อึนีไป่อไม่ถูเหมือนัน
“ ถ้ายัไเธอำไ้แล้วว่าเราเยรััน ั้นันออเธอหน่อยนะ “
านยอลไม่รอำอบาอึนีแ่เ้าอนัวเล็รหน้าทันที
1 สัปาห์่อมา
หอพั exo
“ านยอลย่าห์!!!!! “
เสียะโนเรียานยอลอูโฮลีเอร์ exo ัึ้น านยอลเลยเินออมาาห้อนอนอเา
“ มีอะไรับฮยอ ??”
ูโฮไม่อบแ่รีบยื่นโทรศัพท์ให้านยอล
“ ไออลหนุ่มว exo ปาร์ านยอล มีวามสัมพันธ์อะไรับออึนีว apink ันแน่??!! เมื่อสัปาห์่อนอนที่ำลัถ่ายรันนิ่แมน านยอลและอึนีอยู่้วยันที่บันไหนีไฟ และำลัอัน!! ทัู้่ำลับันลับๆ ั้นหรอ ?? หรือว่ายัไันแน่ ???”
านยอลอ่าน่าวนบ เาใมา แ่อนนี้เาำลัเป็นห่วอึนี ถ้าเาไม่ิะเินเ้าไปหาเธอเรื่อนไม่เิึ้น
“ นายำลับับอึนีใ่มั้ยย ??”
านยอลรวบวามล้าทั้หม่อนพูออไปเ็มปา
“ ับ ฮยอ ผมับอึนีำลับันอยู่ “
านยอลเอ็ไม่รู้หรอว่าอนนั้นเาพูอะไรออไป รู้แ่ว่าเาไ้พูมันไปแล้ว
านยอลัสินใไปหาอึนีที่ห้อ้อมอ apink และในอนนั้นพวลุ่มนั่าว็รุมล้อมอยู่หน้าึ านยอลพยายามะหลบลุ่มนั่าวแล้วเ้ามาในึ และมุ่หน้ารไปยัห้อ้อมอสาวๆ
‘ ๊อ ๊อ ๊อ ‘
เสียเาะประูัึ้น อึนีที่ำลันั่อยู่นเียวเพราะพวเมมเบอร์ออไปื้ออิน้านอ อึนีเลยลุไปเปิ
“ ะ านยอลล นายมาที่นี่ทำไม ??”
“ เี๋ยววให้ันเ้าไป่อนไ้มั้ย พวนั่าวะามึ้นมาอยู่แล้ว “
อึนีเลยให้านยอลเ้ามา่อน และบรรยาาศ็เ้าสู่วามเียบทันที
“ เธอเห็น่าวแล้วใ่มั้ย ?”
อึนีพยัหน้าแทนารอบ้วยำพู
“ แล้วเธอะทำยัไหล่ะ ?”
“ ันไม่รู้ “
อึนีอบสั้นๆเรียบๆใส่านยอล
“ นี่อึนีอ่า “
านยอลเอื้อมมือไปับไหล่ออึนีทั้สอ้าให้หันมามอเา
“ นะ นายะทำอะไรน่ะ ?”
านยอลไม่อบลับแ่ยื่นหน้าเ้าไปใล้หน้าออึนีมาึ้น และสัเไ้ัเลยว่าหน้าออึนีเปลี่ยนเป็นสีาวอมมพู
“ เห้ยย!! ทำอะไรันน่ะ !!”
เสียอโรและเมมเบอร์ที่ลับมาาไป้านอ ทำให้อึนีหลุาภวั์และรีบผลัานยอลออไปห่าัว
“ อะ อนนี่ ไม่มีอะไรหรอ่ะ “
านยอลลุึ้นและทัทายเมมเบอร์ที่เหลือ
หลัานั้น โร็เลยวนให้านยอลอยู่ินอาหาร้วยัน่อน ในะที่ินอยู่ เมมเบอร์ทุน็ุยันามปิยเว้นแ่อึนีับานยอลที่นั่ใล้ันแล้วเียบใส่ัน โบมีับนาอึนผู้รับรู้เหุาร์ทุอย่ามาว่าเมมเบอร์นอื่น เลยพยายาม่วย้วยารวนุย
“ านยอลอ่าา ไ้่าวว่าะอออัลบั้มโโลแล้วหรอ ?”
“ ใ่ๆ ื่อว่า Love Forever น่ะ ยัไม่ไ้ถ่าย mv เลย แ่ะว่าะมาอ่วยเมมเบอร์วเธอนี่แหละให้เป็นนาเอ mv ให้หน่อย “
เมมเบอร์ทุนหันมามอเป็นสายาเียวัน รวมถึอึนี้วย
“ ใรหล่ะ ??”
“ ็ ันอยาร่วมานับนๆนี้มา เพียแ่ว่าไม่รู้ว่าเธอะยอม่วยันมั้ย “
เมมเบอร์ยัมอ้วยวามสสัยไปที่านยอล
“ ันอยาร่วมานับเธอัรั้นะ อึนี “
านยอลพูและหันมามออึนี
“ เออ อนนี่ะ ันอุย้วยหน่อยสิะ “
โบมีเรียโรและเินออไปาห้อ
“ ฮายออ่าา นัมูอ่าา ไปื้ออันนี้้วยันหน่อยสิ เมื่อี้ที่เธออยาินอ่ะ อนนี่็อยาไปื้อัน เี๋ยวอนนี่เลี้ย “
ทั้นาอึนและโบมีพยายามึสมาิออาห้อ้อมและทำให้เหลือแ่เพียอึนีและานยอล
“ อึนีอ่าา ันไม่รู้นะว่าเธอิอะไรอยู่ แ่ันอยาให้เธอรับานนี้ร่วมับัน “
“ ันะล็่อเมื่อนายลอะไรับัน่อน “
อึนียื่นอเสนอให้านยอลลบาอย่าับเธอ
“ ันอยาให้นายหยุ่าวอเราสอน แล้วันะยอมรับานอนาย “
“ ันะหยุไ้ยัไหล่ะ ในเมื่อันำลัะอเธอเริ่ม้นใหม่ “
ำพูอานยอลทำให้อึนีหันมามอเา
“ นะ นายพูว่าอะไรนะ ?”
“ ันพูว่า ันำลัะอเธอเริ่ม้นใหม่ ถึแม้มันะผ่านมานานถึ 3 ปี แ่เธอิหรอว่าันะัใานที่ันรัไ้่ายๆ “
อึนีเอ็อึ้ไปเลย ส่วนเมมเบอร์ที่เหลือ็ไม่ไ้ไปไหนไลหรอนะ พวเธอแอบฟัอยู่หน้าประู
“ แ่สำหรับัน 3 ปีมันนานมา มาเินว่าที่เรื่ออเราะเป็นเหมือนเิมไ้ “
อึนีลุึ้นและหันหลัให้านยอล
“ อึนีอ่าา เธอิว่าันะให้นที่ันเป็นห่ว นที่ันอยิาม่าวสาร นที่ันอยส่ำลัใไปให้ทุนาที เินาันไป่ายๆหรอ “
“ แ่อนนี้ เราทัู้่็เป็นไออล มันไม่่ายที่ะเป็นเหมือนเิม “
“ แ่ันะทำให้มัน่ายึ้นถ้าเธอเปิใยอมรับัน .ให้โอาสันเถอะนะ อึนี “
านยอลับไหล่อึนีทั้สอ้า และหมุนัวเธอลับมา
“ อึนีอ่าา ถ้าเธอไม่ให้โอาสันรั้นี้ ันไปหาใรไม่ไ้อีแล้ว ันรู้นะว่าลึๆแล้วเธอยัไม่ิะเินหนีัน เธอยัอยาให้ันลับมาหาเธอ “
านยอลออึนีา้านหลัอเธอ
“ ั้นนายพิสูน์สิ ว่ายัรัันอยู่ “
“ ันรัเธอ ันรัเธอ “
านยอลพู้าๆหูอึนี
“ ันไม่ไ้ยินอะไรนะ “
“ ันรัเธอมา รัเธอที่สุ “
“ ็ยัไม่ไ้ยินอยู่ีอ่ะ “
านยอลลหยุพูและหอมแ้มออึนีแทน ทำให้อึนีเินและเบือนหน้าหนี
“ ถ้าเธอยัไม่ไ้ยินอีน้าา ันะอแล้ว็หอมแ้มเธอแบบนี้ทั้วัน นว่าเธอะยอม “
“ ันยอมแล้วว ปล่อยันไ้หรือยั “
านยอลลายอาอึนี และุเ่าล่อหน้าเธอ
“ อึนีอ่าา เราเริ่ม้นันใหม่นะ ันสัา ว่ารั้นี้ะไม่ทิ้เธอไปเหมือนวันปัิมอี “
“ ันเื่อในายนะ ถ้าั้นันลรับานร่วมับนายแล้ว็เริ่มบับนาย “
านยอลไม่รอให้อึนีพูอะไร่อ เาเ้าอเธอทันที แล้วพวเมมเบอร์ที่เหลือ็เินเ้ามา
“ ว๊าาา นแมนายออ่อนเพื่อนเลยนะเนี่ย “
โบมีพูแว 93 ไลน์อเธอ ทำให้อึนีีแนอโบมีเบาๆ้วยวามอาย และอยู่ในอ้อมออานยอล
“ านยอลอ่าา ูแลนแมนอพวเราให้ีๆหล่ะ “
โรพูแวอีนทำเอาอึนีเอ็เินนแทบะวิ่หนีไปแล้ว
“ อนนี่อ่าาา “
อึนีีแนอโร ทำให้พวเมมเบอร์รวมถึานยอลหัวเราะออมา นี่เป็นวันที่านยอลและอึนีมีวามสุที่สุ
ถ้าวามรัเป็นสิ่ที่ทำให้นสอนมีวามสุ ็อาะทำให้นทั้สอนมีวามทุ์ในเวลาเียวัน ึ้นอยู่ับว่าะเินหนีมัน หรือ ปรับวามเ้าใันใหม่ เพื่อให้วามสัมพันธ์อเรายัอยู่ลอไป
THE END
__________________________________________________________________________________
บแล้วน้าาา บแปลหน่อยเนอะ เพราะิไม่่อยออ อมเม้น์บ้า็ไ้ ส่วนเรื่อใหม่ไรท์ะมาอัพอาทิย์หน้านะ รอเ้าหน่อยน้าา
ผลงานอื่นๆ ของ Romanoff123 ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ Romanoff123
กำลังโหลด...
คำนิยม Top
"ฟิคสั้นชานยอล อึนจี"
(แจ้งลบ)สนุกมากกกกก ชอบเวลาไรท์ดำเนินเรื่องมากเลยยยย ดูน่าติดตามมากกกกก ชอบบ ตอนแรกเป็นนักศึกษาทั้งคู่ แล้วพอจีความจำเสื่อม พี่ชานก็ยังไม่หยุดพยายามง้อจี น่ารักมากเลลยยยย ชอบฉากจบมากกก โง้ยยยยยย ฟินนนนน เมมเบอร์ขัดตะไมมม 5555555 น่ารักมากเลยยยย ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกก เลิฟเลยยยยยยยยยยยยยย 55555555555 เค้าจะรอเรื่องอื่นของไรท์น้าาา สู้ๆน้าาาาาาาาาา อ่านเพิ่มเติม
สนุกมากกกกก ชอบเวลาไรท์ดำเนินเรื่องมากเลยยยย ดูน่าติดตามมากกกกก ชอบบ ตอนแรกเป็นนักศึกษาทั้งคู่ แล้วพอจีความจำเสื่อม พี่ชานก็ยังไม่หยุดพยายามง้อจี น่ารักมากเลลยยยย ชอบฉากจบมากกก โง้ยยยยยย ฟินนนนน เมมเบอร์ขัดตะไมมม 5555555 น่ารักมากเลยยยย ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกก เลิฟเลยยยยยยยยยยยยยย 55555555555 เค้าจะรอเรื่องอื่นของไรท์น้าาา สู้ๆน้าาาาาาาาาา
Yul0812 | 5 มิ.ย. 59
-
0
-
0
คำนิยมล่าสุด
เขียนคำนิยม"ฟิคสั้นชานยอล อึนจี"
(แจ้งลบ)สนุกมากกกกก ชอบเวลาไรท์ดำเนินเรื่องมากเลยยยย ดูน่าติดตามมากกกกก ชอบบ ตอนแรกเป็นนักศึกษาทั้งคู่ แล้วพอจีความจำเสื่อม พี่ชานก็ยังไม่หยุดพยายามง้อจี น่ารักมากเลลยยยย ชอบฉากจบมากกก โง้ยยยยยย ฟินนนนน เมมเบอร์ขัดตะไมมม 5555555 น่ารักมากเลยยยย ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกก เลิฟเลยยยยยยยยยยยยยย 55555555555 เค้าจะรอเรื่องอื่นของไรท์น้าาา สู้ๆน้าาาาาาาาาา อ่านเพิ่มเติม
สนุกมากกกกก ชอบเวลาไรท์ดำเนินเรื่องมากเลยยยย ดูน่าติดตามมากกกกก ชอบบ ตอนแรกเป็นนักศึกษาทั้งคู่ แล้วพอจีความจำเสื่อม พี่ชานก็ยังไม่หยุดพยายามง้อจี น่ารักมากเลลยยยย ชอบฉากจบมากกก โง้ยยยยยย ฟินนนนน เมมเบอร์ขัดตะไมมม 5555555 น่ารักมากเลยยยย ชอบมากกกกกกกกกกกกกกกก เลิฟเลยยยยยยยยยยยยยย 55555555555 เค้าจะรอเรื่องอื่นของไรท์น้าาา สู้ๆน้าาาาาาาาาา
Yul0812 | 5 มิ.ย. 59
-
0
-
0
ความคิดเห็น