ตั้งค่าการอ่าน

ค่าเริ่มต้น

  • เลื่อนอัตโนมัติ
    ~~เออกูผิด ภาค 2~~(yaoi)

    ลำดับตอนที่ #16 : เออกูผิด 2...ตอนที่ 14

    • เนื้อหาตอนนี้เปิดให้อ่าน
    • 658
      0
      24 พ.ย. 51

    “ อืมม  อย่าครับพี่...โมง่วงแล้ว ”

    “ แต่พี่ไม่ง่วงนี่ ” ผมซ้อนตัวเบียดแนบชิดเข้าหาไอ้น้องโมจากด้านหลัง  มือไม้ก็ลูบไล้ไปทั่วร่างเล็กๆ ที่อยู่ตรงหน้า

    “ ไม่ง่วงพี่ก็ไปหาอะไรทำดิ  ผมง่วงแล้ว ”

    “ นี่ไง  พี่ก็กำลังหาอะไรทำอยู่นี่ไง ”  ผมก้มลงไปดูดที่คอไอ้น้องโมอีกหนึ่งที

    “ โอ๊ยยย  พี่โจ๊ก ” มันหันมาตวาดเสียงดังใส่หน้าผม

    “ หืม ” ผมยังคงแอ๊บแบ้วไม่รู้ไม่ชี้ต่อไป

    “ เฮ้อออออออ ”

    “ ทำไม  ลำคาญพี่มากเลยเหรอ ”

    “ ก็พี่เล่นไม่รู้จักเวล่ำเวลาอ่ะ  พี่ผมง่วงจนตาจะลืมไม่ขึ้นแล้วนะ  ขอร้องล่ะไว้วันอื่นได้ไหมวันนี้ผมเพลียมากๆ เลย ”

    “ อ้าว  ไหนเมื่อกี้สัญญาว่าจะให้ไง  ลืมแล้วเหรอที่บอกกับพี่ว่าอาบน้ำเสร็จแล้วจะให้พี่ไง ”

    “ ติดไว้ก่อนได้ไหมครับ  นะๆ วันนี้ผมไม่ไหวแล้วจริงๆ ”

    “ งั้นนอนเฉยๆ เดี๋ยวพี่ทำเอง ” ผมก้มลงไปจูบเบาๆ ที่หัวไหล่เนียนๆ ที่ปราศจากเสื้อของไอ้น้องโม

          ใครจะอดใจกันไหวล่ะครับในเมื่อไอ้น้องโมตอนนี้ไม่มีแม้แต่เสื้อผ้าติดตัวเลยซักชิ้น  ภายใต้ผ้าห่มนวมนิ่มๆ มันมีสิ่งที่นิ่มกว่าผ้าห่มรอผมอยู่

    “ อืมม  พี่โจ๊กถ้าพี่ไม่หยุดผมจะไปนอนกับพี่ปลาบึก ”

    “ ก็ดีสิ  ไปเลยไหม ”

    “ ไม่ผมจะไปคนเดียว  ส่วนพี่อะนอนห้องนี้ไปเลยคนเดียวผมยกให้ ”

    “ โมครับ  ไม่เอาน่าโมก็รู้ว่าพี่กลัวผี  พี่นอนคนเดียวไม่ได้หรอกนะ ” ผมลูบมือลงไปลูบไล้น้องชายไอ้น้องโมเบาๆ

    “ ผีขยำหัวอ่านะ ”(ผวนเอาครับ)

    “ ครับ  นี่ก็ไม่รู้ว่าเรานอน...หันหัวให้ผีเหรอเปล่า ” (ผวนเอาเช่นเดิม)  ผมเริ่มลงน้ำหนักมือเล็กน้อย

    “ ทะลึ่ง  ไปไกลๆ เลย   แล้วก็ช่วยเอามือออกไปจากน้องชายของผมด้วย ”

    “ ใครบอกของโม  นี่มันของพี่ชัดๆ ”

    “ แล้วอันนี้ของใครอ่ะ ” มันควานมือมาด้านหลังคว้าหมับเข้าที่น้องชายของผม

    “ อันนี้ของส่วนรวมครับ   แต่คืนนี้โมเป็นเจ้าของมันนะรู้ไหม  ไม่เชื่อโมลองถามมันดูเองดิ ”

    “ โห  มันเก่งขนาดตอบคำถามผมได้เชียว ” มันรีบดึงมือกลับไปพร้อมกับขยับตัวทำท่าจะหนี

    “ งั้นโมไม่เชื่อก็ลองดิ ” ผมจูบที่ผมมันเบาๆ พร้อมกับดึงตัวมันกลับเข้ามาหาตัวเองอีกครั้ง

    “ ก็ได้  งั้นไอ้พี่ชายไม่ง่วงเหรอไงถึงไม่ยอมหลับยอมนอน ”

    “ ……….. ”

    “ ไหนอ่ะ  ไม่เห็นมันตอบอะไรผมมาเลย ”

    “ ดึกแล้วมันไม่อยากพูดอะไรมากเดี๋ยวไอ้ปลาบึกได้ยิน ”

    “ อ้าวงั้นผมจะรู้ได้ไงว่ามันตอบอะไร ”

    “ ง่ายๆ ถ้ามันผยักหน้าก็แปลว่าใช่  ถ้ามันเฉยๆ ไม่แสดงอาการอะไรก็แปลว่าไม่ใช่  โอเคปะ ”

    “ อืม ”

    “ งั้นโมเอามือมานี่ ” ผมจับมือมันมาว่างลงตรงน้องชายของผม

    “ ทะลึ่ง ” ไอ้น้องโมทำท่าจะดึงมือกลับไป

    “ เดี๋ยวดิ  ไม่รอฟังคำตอบจากมันก่อนเหรอไง ”

    “ ไม่อยากฟังแล้ว  นอนเถอะ ”

    “ 555+ ทำไมกลัวแพ้ใจตัวเองเหรอไง ”

    “ พี่นี่มันหื่นกว่าที่เห็นจริงๆ นะ  ถ้าผมรู้ว่าอนาคตจะต้องมาอยู่กับพวกหื่นๆ อย่างนี้นะ  ผมหนีไปบวชดีกว่า ”

    “ หนีไปบวชก็ไม่รอดหร๊อกกกก  เพราะพี่จะตามไปปล้ำถึงกุฎิเลย 555+ ”

    “ บาปกรรมจริงๆ ”

    “ โมครับ  นะ ”

    “ ไม่ต้องมานงมานะ  เห็นผมหลับหน่อยเป็นไม่ได้เลยจะลักหลับกันท่าเดียว ”

    “ ก็โมอยากน่ารักทำไมอ่ะ  แถมยัง...อ่อยพี่อีก ” ผมลูบฝ่ามือไปบนสะโพกบางๆ อย่าเบามือ 

    “ อ๊ะ  พี่โจ๊ก ”

          นี่ไม่ใช่เวลาที่จะมาคุยกัน   ต้องรีบแล้ว...ผมตัดสินใจลุกขึ้นมานั่งคล่อมร่างบางตรงหน้าทันที  น้องชายผมผงกหัวหงึกๆ ส่งสัญญาณความพร้อมให้คนใต้ร่างผมรับรู้ 

    “ พี่...” ผมพยายามที่จะสรรหาคำเชิญชวนมาให้เมียรักได้เห็นดีเห็นงามและพร้อมจะร่วมศึกกับผม

    “ อืมมมม  อืมมมม ” และแล้วก็เหมือนไอ้น้องโมจะรู้ว่าผมต้องการอะไร  เพราะหลังจากที่มันจ้องมองหน้าน้องชายของผมฝ่าความมืดได้ซักครู่ไอ้น้องโมมันก็เริ่มจะตอบสนองต่อความต้องการของผมแล้ว

          ผมก้มหน้ามองฝ่าความมืดที่พอจะมีแสงเรืองๆ ให้ได้เห็นอยู่บ้าง  ไอ้น้องโมยังคงนอนหงายเช่นเดิมแต่มือกับปากของมันกำลังทำหน้าที่สร้างความหรรษาให้กับคนที่นั่งคล่อมอยู่ตรงหน้ามัน

    “ อืมม  เสียวดีจัง  อา...  โอ้ววววววดี  โอ้ววววววว ”

          ผมหลับตาซี๊ดปากเป็นระยะๆ ด้วยความเสียวที่เมียรักกำลังปรนเปรอมอบให้อย่างเมาเป็นเอาตาย   

    ก๊อกๆๆๆ “ โม  โจ๊กหลับยัง ”  เสียงไอ้ปลาบึก

    “ ซี๊ดดด แม่งเอ๊ยมึงจะมาเรียกอะไรตอนนี้วะ “

    “ โม  ไอ้โจ๊ก ”

    “ หยุดก่อนไหมพี่ ” ไอ้น้องโมหยุดมือและปากก่อนจะเงยหน้าถามความเห็นผม

    “ โหเมียจ๋าต่อเถอะเดี๋ยวมันก็ไป ”

    ตึ้งๆๆๆๆๆๆ “ โจ๊กกกกกก  ไอ้โจ๊กกกกกกกกก  ”

    “ สาดนี่อะไรของมึง  นี่มันกี่โมงกี่ยามแล้วไอ้เชี้ย ”

    “ ไปเปิดประตูไปพี่สงสัยพี่ปลาบึกจะมีปัญหา  เหรอจะให้โมไปเปิด ”

    “ ไม่ต้องพี่เอง ” ผมลุกเดินโท่งๆ น้องชายยังเปียกน้ำลายไปเปิดประตูให้มัน

    “ เฮ้ยยยย  ไอ้สาดเอากันอยู่เหรอวะ ” มันยังมีหน้ามาถามครับ

    “ หลักฐานคาตาซะขนาดนี้มึงคิดว่ากูกำลังซักผ้าอยู่เหรอไอ้บึก   นี่มันดึกแล้วนะมึงมีเชี้ยไรสาด ”

    “ กูฝันร้าย ”

    “ แล้ว ??? ”

    “ ก็ขอนอนด้วยคนนะ ”

    “ คนกำลังเข้าด้ายเข้าเข็มสาดมึงจะมานอนเป็นก้างขวางคอเหรอไง  เหรอมึงจะ 3 P  เดี๋ยวกูจะได้จัดให้เอาปะ ”

    “ เชี้ย  เอาน่ากูจะนอนพื้นกูสัญญาว่าจะไม่รบกวนมึงกับโมโอเคปะ ”

    “ ไม่ ”

    “ ให้พี่ปลาบึกมานอนด้วยกันเถอะพี่โจ๊ก  คนเค้าฝันร้ายเห็นใจกันหน่อยสิ ”

    “ แต่ว่า ”

    “ งั้นแปลว่าถ้าโมฝันร้ายในขนาดที่พี่นอนห้องพี่ปลาบึกโมก็ไม่มีสิทธิ์ขอเข้าไปนอนห้องนั้นใช่ปะ “

    “ มันไม่ใช่อย่างนั้นนะโม  ก็ตอนนี้เรากำลัง ”

    “ เอาน่ามานอนด้วยกันนี่แหละ  แล้วก็รีบๆ ปิดประตูได้แล้วเดี๋ยวเกิดใครมาเห็นเข้าจะทำไง  ยืนเป็นชีเปลือยอยู่ได้ไม่อายเหรอไงนะ ”

    “ ขอบใจนะโม ” ไอ้ปลาบึกได้ทีรีบแทรกตัวผ่านประตูลอดหว่างแขนผมเข้ามาในห้องไอ้น้องโมทันที

    “ พี่มานอนข้างบนกับโมดีกว่าอย่านอนพื้นเลยเตียงออกจะกว้าง ”

    “ แต่ ”

    “ มาขืนมานอนด้วยกัน ” ไอ้น้องโมเขยิบไปนอนชิดริมเตียงเพื่อแบ่งที่นอนให้ไอ้ปลาบึก

    “ มึงจะนอนกลางไหมโจ๊กเดี๋ยวกูนอนริมนี่เอง ”

    “ อืม ”

    “ อืมๆ ก็ปิดไฟปิดประตูแล้วก็มานอนได้แล้ว  ยืนยิ้มอยู่ได้ประสาท “ เสียงไอ้น้องโมทำให้ผมตื่นจากแผนการณ์ร้ายที่วางไว้ในใจ  เหอะๆ
          ผมปิดไฟแล้วก้าวยาวๆ ตรงขึ้นไปนอนบนเตียง  ไอ้น้องโมนอนด้านขวามือผมส่วนไอ้ปลาบึกนอนด้านซ้าย  ผมสอดมือเข้าไปคว้าตัวไอ้น้องโมมาสานต่อความสัมพันธ์ที่ขาดระยะไปเมื่อครู่เพราะไอ้ปลาบึกตัวดี

    “ อย่าพี่  พอแล้วไม่อายพี่ปลาบึกเหรอไง ” ผมหันไปมองไอ้ปลาบึกที่เหมือนจะรู้ตัวว่าผมต้องการจะทำอะไร  มันหันนอนตะแคงหน้าไปทางด้านประตูห้อง

    “ ก็พี่ยังอยากอยู่นี่หน่า ”

    “ แต่ผมอายพี่ปลาบึกนะพี่ ”

    “ ไม่ต้องอายพี่หรอกโมพี่หลับแล้ว ” เสียงไอ้ปลาบึกส่งมุขมากระแทกรูหูผมกับโม

    “ 555+ คนบ้าอะไรหลับแล้วยังพูดได้ ”

    “ ช่างมันเถอะโมอย่าไปสนใจมันเลย  เรามาต่อเรื่องของเราดีกว่านะ ”

          ผมเริ่มซุกไซร้ลงลิ้นเปียกๆ ไปตามลำคอขาวๆ อีกครั้ง  ไอ้น้องโมพยายามดันหน้าผมออกผมรู้ว่ามันเกรงใจปลาบึกแต่ก้อย่างว่าความหน้ามืดและความอยากของผมไม่เข้าใครออกใคร

    “ อย่าพี่  อ๊ะ ”

          เตียงที่เกิดอาการสั่นไหวมันคงทำให้ผู้ที่มานอนร่วมเตียงด้วยคงเดาได้ไม่อยากว่าเกิดอะไรขึ้น  แผนชั่วในหัวผมก่อตัวขึ้นอย่างเงียบๆ

    “ ยิ้มอะไร ”

    “ หืมมม ” ผมไม่รู้เลยว่าความคิดอันชั่วร้ายในหัวของผมจะทำให้ผมแสดงอาการออกมาทางสีหน้าได้ถึงขนาดนี้

    “ พี่คิดจะทำอะไร ”

    “ เปล่านี่  แค่พี่รู้สึกว่าคืนนี้มันทั้งตื่นเต้นและเร้าใจกว่าทุกๆ คืนก็เท่านั้นเอง   หรือว่าโมไม่รู้สึกอย่างนั้น ”

          ครอกกกกก   ครอกกกกก  เสียงกรนน้อยๆ ของไอ้ปลาบึกทำให้ผมกับไอ้น้องโมต้องแอบขำ  ก็จะไม่ให้ขำได้ไงครับถ้าเป็นคนอื่นคู่อื่น   การที่มีใครมานอนทำอะไรใกล้ๆ เราขนาดนี้เป็นใครก็ย่อมอยากรู้อยากเห็นเป็นเรื่องธรรมชาติ   แต่กับไอ้ปลาบึกไม่เลยครับ  เมื่อมันบอกคุณว่ามาขอนอนด้วยมันก็คือการมาขออาศัยนอนด้วยเท่านั้นจริงๆ ไม่มีอะไรมากไปกว่านั้น

    “ เป็นผมคงนอนไม่หลับ  คงตื่นเต้นที่จะได้เห็นคนที่เรารักกำลังเล่นหนังสดกับคนอื่น ”

    “ คนอื่นที่ไหนโมก็เมียพี่ ”

    “ มันก็ใช่  แต่มันก็ยังทำให้เรารู้สึกได้อยู่ดี ” ผมรู้ว่าโมหมายถึงอะไรและซักวันผมสัญญาว่าจะทำให้เมียรักทั้งสองของผมไม่รู้สึกอย่างนี้ต่อกันอีก

    “ ไม่เอาน่าอย่าคิดมาก  พี่บอกแล้วไงว่าพี่กับปลาบึกเราทั้งคู่รักโม  โมไม่ใช่คนอื่นที่ไหนนะ ”

    “ โมรู้ครับ  แต่โมสงสารพี่ปลาบึก  ถ้าเป็นคนอื่นเค้าจะใจกว้างเท่าพี่ปลาบึกเหรอเปล่าก็ไม่รู้ ”

    “ โม ”

    “ ครับ ”

    “ งั้นโมต้องดีกับปลาบึกเค้าให้มากๆ รู้ไหม  มันรักโมเหมือนน้องแท้ๆ โมเองก็ควรรักมันเหมือนพี่ชายแท้ๆ ด้วยเข้าใจไหม ”

    “ เข้าใจครับ ”

    “ งั้นโมก็ต้องรักพี่ให้มากๆ ด้วย  เวลาที่พี่ขออะไรไป ( ผมเริ่มบทเล้าโลมอีกครั้ง ) โมก็ต้อง ”

    “ อ๊ะ  อย่า...อะ  ซี๊ดดด ” แผนชั่วร้ายในหัวสำเร็จไป 1 ขั้น

          ความร้อนในร่มผ้าเริ่มกระจายตัวขึ้นอีกครั้งเมื่อผมเกิดความต้องการ  ไอ้น้องโมนอนหงายใช้มือปิดปากตัวเองแน่นในขนาดที่ขาทั้งสองข้างถูกผมใช้สองมือถ่างขาออกจากกันเพื่อให้สะดวกต่อการลงลิ้น  ผมจ้องอาการของไอ้น้องโมเป็นระยะๆ ในขนาดที่สายตาของมันก็ยังคงจับจ้องไปที่ไอ้ปลาบึกอย่างไม่วางตา  ผมรู้ว่าไอ้น้องโมมันเองก็มีต้องการและยิ่งมีใครซักคนมานอนข้างๆ ในขนาดที่เรากำลังมีเซ็กกันมันก็ยิ่งเพิ่มความอยากและความมันส์เข้าไปอีก  มันเหมือนๆ นักเรียนที่แอบกินขนมในห้องเรียนที่ทั้งๆ ที่รู้ว่าครูห้ามกินแต่ขนมมันก็อร่อยจนหยุดไม่ได้จริงๆ

    “ ซี๊ดดดดดดด  จะ  ออกกกก  แล้ว  พี่ ”  เสียงที่ขาดๆ หายๆ ของไอ้น้องโมทำให้ผมรู้ได้ว่ามันใกล้จะถึงจุดหมายแล้วและผมนี่แหละจะเป็นคนทำให้มันถึงจุดหมายด้วยมือของผมเอง

    “ อืมมมม ” ผมก้มหน้าลงไปดูดเลียไอติมแทงน้องด้วยความบันเทิงใจได้อีกไม่นานก้ได้ยินเสียง...เสียงนี้ตามมา

    “ โอ้ววววววววววววว อะ อะ ”

          สายน้ำสีขาวขุ้นฉีดสายยาวเฉียดหน้าผมไปนิดเดียว  จะถือว่าโชคดีที่ถอนปากออกมาทันก็ว่าได้แต่อีกใจก็อดเสียดายที่ไม่ได้แกล้งไอ้น้องโมให้ต้องทนทรมานออกไปกว่านี้อีกซักหน่อย

    “ พี่โจ๊กเก่งจัง ” เสียงเหนื่อยๆ ของไอ้น้องโมที่หันมาชมผมก่อนที่จะผงกหัวขึ้นมาจูบที่หน้าผากเป็นรางวัล

    “ งั้นขอค่าตอบแทนความเก่งด้วยค๊าบ ^0^”

    “ จะ จัด ให้ ครับ ^0^” สโลแกนคุ้นๆ  -*-
    ติดตามเรื่องนี้
    เก็บเข้าคอลเล็กชัน

    นิยายที่ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น

    ×