คืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
ลำดับตอนที่ #2 : K&J J&K [1] : New Life...
ผมยืนอยู่หน้าโรงเรียนด้วยอาการตื่นเต้นปนประหม่า ผมเพิ่งย้ายมาโรงเรียนเอกชนแห่งนี้ เพราะโรงเรียนเก่ามีปัญหาเล็กน้อย ช่างมันเถอะครับ ผมไม่อยากพูดถึงมันเท่าไหร่
ผมก้าวเข้าสู่เขตโรงเรียนก่อนจะแหงนหน้ามองตัวอาคารขาวสะอาด ทำให้ผมรู้สึกตื่นเต้นมากกว่าเดิม ทำไมต้องตื่นเต้นด้วยวะกู? ผมสะบัดหน้า2-3ที ก่อนจะตบหน้าตัวเองเรียกความกล้าแล้วเดินต่อไปมุ่งสู่ห้องปกครอง
ผมยืนอยู่หน้าห้องปกครองด้วยอาการหวาดหวั่นเล็กน้อย แม้ผมจะไม่ได้ทำอะไรผิดแต่ก็อดรู้สึกกลัวไม่ได้ ขึ้นชื่อว่า ‘ห้องปกครอง’ ใครๆก็คงขนลุกและไม่อยากเข้าไปนั่งจิบน้ำชาเล่นกันแน่นอน ผมถอนหายใจกับความงี่เง่าของตัวเอง ก่อนจะบิดกลอนประตู เพื่อเริ่มต้นกับโรงเรียนใหม่ซะที
“ขออนุญาตครับ ผม ‘นายทิวากร สิริญากุล’ มารายงานตัวครับ” บรรยากาศเย็นวาบทันที เมื่อสายตาอาจารย์ทุกท่านมองผมตั้งแต่หัวจรดเท้า เอ่อ...อาจารย์ครับ ผมไม่ได้ทำอะไรผิดนะครับ แต่งตัวก็ถูกระเบียบ ทำไมต้องจ้องผมขนาดนั้นละครับ!! สายตาอาจารย์บางคนมองมาที่ผมแปลกๆก่อนจะหันไปซุบซิบอะไรบางอย่าง ผมกำมือแน่น รู้สึกถึงความชื้นที่ฝ่ามือ ผมไม่ชอบสายตาแบบนี้เลยให้ตายสิ!
“ทิวากรสินะ ครูเป็นที่ปรึกษาของเธอเอง เดี๋ยวครูให้เพื่อนมาพาไปที่ห้องนะ” ท่ามกลางบรรยากาศน่าอึดอัด อาจารย์สาวท่าทางใจดีก็เดินมาหาผมพร้อมกับรอยยิ้มพิมพ์ใจ ช่วยให้ผมคลายความกดดันลงเยอะ
“ไม่ต้องเกร็งไปหรอก เดี๋ยวเธอก็เข้ากับที่นี่ได้ มานั่งรอตรงนี้ก่อนมา เดี๋ยวครูโทรเรียกคนมารับให้” อาจารย์ตบบ่าผมก่อนจะลากผมไปนั่งใกล้ๆโต๊ะของอาจารย์
“เอ่อ...ไม่เป็นไรหรอกครับ ผมไปเองก็ได้ แล้วก็นี่เอกสารครับ” อาจารย์หันมามองเอกสารในมือผมก่อนจะหยิบแล้วโยนลงบนโต๊ะอย่างไม่ใส่ใจ
“เอกสารช่างมันก่อน ไม่ต้องเกรงใจไปหรอกน่า เธอจะได้มีเพื่อนด้วยไง อีกอย่างครูจะให้มันพาเธอดูโรงเรียนด้วย เดี๋ยวหลงๆ” แฮะๆ อาจารย์ครับ ถึงโรงเรียนมันจะใหญ่...มาก- -* แต่ผมก็พอจะรู้สถานที่บ้างนะครับ ผมม.5แล้วนะครับไม่ใช่เด็กอนุบาล!
“ไอ้คุณเค อยู่ไหน” เสียงแหลมๆของอาจารย์ดังทะลุเข้าโสตประสาทของผม อาจารย์ครับ ใจเย็นๆครับ เบาเสียงหน่อยก็ได้คร้าบ~ อาจารย์ท่านอื่นๆมองอาจารย์ที่ปรึกษาผมด้วยสายตาตำหนิ แต่ดูเหมือนเธอจะไม่แยแสอะไรทั้งสิ้น ยังคงคุยเสียงดังต่อไป อาจารย์ครับ…มั่นมากเลยครับ!
“........”
“หยุดเล่นบอลแล้วมาหาฉันที่ห้องปกครองเดี๋ยวนี้!”
“.........”
“ฉันจะใช้งานนาย มาเดี๋ยวนี้เลยนะ ให้เวลา 5 นาที ถ้ายังไม่มา...ตาย!”
“...!!!!!!” ผมได้ยินเสียงปลายสายตะโกนอย่างหงุดหงิด แต่อาจารย์ไม่สนใจครับ วางสายทันที ผมชักจะหลงอาจารย์สาวคนนี้ซะแล้วสิครับ อาจารย์เป็นคนสวยนะครับ แต่งหน้าอ่อนๆ อายุน่าจะประมาณ 30 กว่าๆ เธอสวมเสื้อเชิ้ตสีฟ้าอ่อนกับกางเกงสแลคสีดำ มัดผมม้าท่าทางทะมัดทะแมง
“อ้อ! จริงสิ! ฉันเอ๊ยครูลืมแนะนำตัวเลย เรียกครูว่า ‘ครูฝน’ นะ ให้อารมณ์น่ารักดีเนอะ โฮะๆๆ ถ้าอยู่นอกโรงเรียนจะเรียก ‘พี่’ ก็ได้นะ ไม่ว่ากัน โฮะๆๆ”
“แฮะๆ ครับ” ผมยิ้มแห้งๆกับครูฝนคนนี้ อาจารย์เขาน่ารักจริงๆนั่นแหละครับ
“ขออนุญาตครับ!!” เสียงทุ้มตะโกนลั่นท่างกลางความเงียบสงบในห้องเย็น ทำไมเขากล้าจังครับ!?
“สายไป 2 นาทีนะยะ!”
“แค่ 2 นาทีเองนะเจ๊! มีอะไรจะใช้งานอะ ผมจะได้ไปเล่นบอลต่อ” อุแม่เจ้า! เขาคนนี้เรียกอาจารย์ว่าเจ๊ครับ!!! ผมนั่งอึ้งมองครูฝนกับผู้ชายที่เข้ามาใหม่เถียงกัน ผมควรจะเข้าไปห้ามทัพมั้ย?
“หยุด! เอาล่ะ พานภาไปที่ห้องนะ เพิ่งเข้ามาใหม่น่ะ แนะนำนู่นนี่นั่นให้เขาด้วยล่ะ” อยู่ๆครูฝนก็ฉุดผมขึ้นไปยืนข้างหน้าอย่างง่ายดาย ผมกระพริบตาปริบๆมองคนตรงหน้าที่สูงกว่าผมหลายสิบเซน อิจฉา!! ผมอยากสูงแบบนี้บ้าง!!!
“เจ๊ !!ไปเอาเด็กม.ต้นมาจากไหนเนี่ย รีบเอาไปคืนเลยนะ เดี๋ยวผู้ปกครองเขาจะเป็นห่วง” นี่คือคำพูดของคนที่เพิ่งเคยเจอกันครั้งแรกหรอครับ! นี่เป็นเพราะปมหน้าเด็กหรือเพราะ...เตี้ย!กันครับเนี่ยยT^T ผมหน้ามุ่ยลงอย่างเห็นได้ชัด อยากจะซัดคนตรงหน้าสักที!
เหมือนครูฝนจะรู้ใจผม มือเรียวตบลงบนหัวดังลั่นห้องเย็น ก่อนจะตามด้วยเสียงโอ๊ยของคนตัวสูง ผมแอบขำเล็กน้อยอย่างสะใจ สมน้ำหน้า!!
“อูย~ แค่ล้อเล่นเองคร้าบ~ โอเค! พาทัวร์โรงเรียนนะ รับทราบครับผม! งั้นผมไปก่อนนะ!” อยู่ๆก็ตกลงอับครูเสร็จสรรพแล้วฉุดข้อมือผมลากออกจากห้องเย็นไปอย่างรวดเร็ว เฮ้ย!จะรีบไปไหน ก้าวตามไม่ทันเฟ้ย!
“เดี๋ยวก่อนสิ! จะลากไปไหนเนี่ย ปล่อยได้แล้ว เดินเองได้” หมอนี่อยู่ๆก็หยุดเดิน ทำให้ผมที่ไม่ทันระวังชนเข้ากับแผ่นหลังใหญ่เข้าอย่างจัง พระเจ้า! ดั้งจะหักไหมครับเนี่ย เจ็บโคตร!
“เป็นบ้าอะไรวะ!” ด้วยความที่เป็นคนอารมณ์ร้อนทำให้ผมเผลอตวาดใส่คนตรงหน้า เมื่อกี้เกือบจะขึ้นมึงแล้วนะครับ- -* ยั้งปากไว้ทัน แอบกลัวเหมือนกันว่ามันจะหันมาต่อยผมหรือเปล่า
“ชื่ออะไรหรอ เราชื่อ ‘เค’ นะ” เคหันมาหาผมพลางฉีกยิ้มกว้าง ก่อนจะเริ่มเดินต่อ แต่ยังไม่เลิกลากผมอยู่ดี ทั้งๆที่เคเดินอยู่แต่ผมกำลังเดินเร็วๆ สรุปผมขาสั้นมากเลยใช่มั้ยครับ!T^T
“เอ่อ...ชื่อ ‘เจ’ น่ะ”
“อะไรนะ?” หูตึงเรอะ!!- -*
“บอกว่าชื่อ ‘เจ’!!”
“เจไปเตะบอลกัน!” เคหันมาฉีกยิ้มกว้างให้ผมอย่างเริงร่า ก่อนจะกระเป๋าเป้ของมือไปถือเอง แล้วเริ่มออกวิ่งลากผมไปสนามบอล เอ่อ...เคครับ คุณถามผมหรือยังว่าอยากเล่นหรือเปล่า!! และที่สำคัญนะครับ...กูวิ่งตามมึงไม่ทันว้อย!! ช้าหน่อยยยยย~
K&J J&K Friend(?) Forever…
“พวกมึง!! กูพาพวกมาเพิ่มเว้ย!!” เคตะโกนลั่นสนามบอล สายตาทุกคู่หันมามองเขาเพียงคนเดียว ผมรู้สึกอายแทนเล็กน้อยนะครับๆ เหอๆ
“เฮ้ย! มึงไปเอาเด็กม.ต้นมาทำไม! ลักพาตัวเขามาเรอะ! เอากลับไปคืนเลยนะเว้ย กูไม่เสี่ยงด้วยนะสาดด!” เพื่อนคนนึงของเคตะโกนตอบกลับมา เล่นเอาเจ้าตัวขำอยู่ไม่น้อย ผมส่งค้อนให้เคทีนึง ทำไมถึงมีแต่คนเข้าใจผิดว่าผมเป็นเด็กม.ต้นกัน!!
“นี่เขาอยู่ม.ปลายแล้วเว้ย ห้องเดียวกับพวกเรา” เพื่อนๆของเคเริ่มวิ่งหน้าตั้งเข้ามาหาผมกับเค เหมือนพวกเขากำลังวิ่งแข่งกันอยู่เลยนะครับ
“ไอ้อาร์! กูเจอคนตัวเล็กกว่ามึงแล้วเว้ย!” ผู้ชายหน้าตาหล่อคนหนึ่งที่อยู่ด้านหลังตะโกนลั่นก่อนจะวิ่งไปหาเพื่อนเขาที่นั่งอ่านหนังสืออยู่ใต้ต้นไม้ เขาเงยหน้าขึ้นมองเพื่อนก่อนจะทำตาให้โตกว่าเดิม แทบจะโยนหนังสือทิ้ง ก่อนจะตะโกนกลับด้วยความตื่นเต้นปนดีใจสุดๆ
“จริงดิ! ไหนวะ! ไหนๆๆๆ” อะไรมันจะน่าตื่นเต้นขนาดนั้น- -* เคตอนนี้เริ่มหยุดหัวเราะแล้วพาผมเดินไปหาเพื่อนของเขาที่กลางสนาม โอ้!แดดยามเช้านี่ร้อนจริงๆเลยนะครับ!
ทุกคนมองผมราวกับเป็นตัวประหลาดในงานวัด บางคนจับผมหมุนไปรอบๆ บางคนก็จับแขนขึ้นมาดู อีกคนก็จับหัวผมโยกไปโยกมา คนตัวเล็กเมื่อกี้ก็วิ่งเข้ามาวัดความสูงกับผมแล้วหันไปกระโดดโลดเต้นดีใจกับผู้ชายที่ลากเขามา อีกคนก็จับผมเล่น...
“โว๊ยยยย!!! อะไรวะเนี่ย! คนเว้ยคน! ปล่อยได้แล้ว!” ผมโวยวายลั่นปัดมือของพวกเขาออกแล้วไปหลบหลังเค มองทุกคนด้วยสายตาหวาดระแวงสุดๆ ถ้าออกไปจากหลังเคพวกเขาจะถลกหนังหัวผมออกมาพิจารณามั้ยครับ?
“พอเลยพวกมึงแกล้งมันอยู่ได้” เคพูดขำๆก่อนจะดึงตัวผมมาข้างหน้า เฮ้ย! ถ้าเพื่อนมึงควักลูกตากูออกมากลิ้งเล่นทำไงฮะ!? ผมหน้ามุ่ยลงอย่างไม่สบอารมณ์ ไม่ยอมสบสายตาเพื่อนเคสักคน
“ขอโทษๆ ก็มันน่ารักดีนี่หว่า” ใครสักคนหนึ่งพูด พลางฉีกยิ้มมาให้ผม ทำเอาผมหน้าหงิกยิ่งกว่าเดิมเลยครับ
“โดนชมว่า น่ารัก ไม่ดีใจหรอกนะ!” ผมพูดเสียงแข็งก่อนจะส่งค้อนวงใหญ่ให้เขาไป
“ใช่! แถมยังโดนผู้ชายด้วยกันชมอีก มันรู้สึกขนลุกเฟ้ย!” เสียงของผู้ชายที่ตัวสูงกว่าผมเล็กน้อยพูดเสริมต่อราวกับเข้าใจในความรู้สึกของผม ผมหันไปมองเขาก็ถึงกับบางอ้อ ก็คนนี้น่ารักจริงๆนี่ครับ!
“น่าๆพวกมึงก็...นี่ ‘เจ’ นะ เพิ่งย้ายเข้ามาวันนี้ จะทำอะไรก็ถนอมๆมันหน่อย ดูดิตัวเล็กจะตาย!”
“ก็ไม่ได้อยากตัวเล็กแบบนี้ซะหน่อย!” อีกอย่างพวกมึงอะสูงเกินไปแล้ว! ผมแอบบ่นต่อในใจ พวกมันก็หัวเราะกันสนุกเลยครับ! ถึงแม้จะรู้สึกหงุดหงิดบ้าง แต่ผมก็รู้สึกสบายใจที่ได้เจอพวกมันนะครับ
“แนะนำที่ละ ‘ตัว’ เลยนะ ไอ้เตี้ยนี่ชื่อ ‘อาร์’ ข้างๆมันชื่อ ‘ซี’ ฝาแฝดนรกสองตัวนี่ ที่ใส่แว่นชื่อ ‘บอย’ อีกคนชื่อ ‘แบงค์’ ไอ้โย่งนี้ ‘อ๊อด’ แล้วสุดท้ายก็ ‘ปอน’ จำได้มั้ย?”
อือ... 6 คน ก็จำได้ไม่ยากน่า
“น่าๆอยู่ไปเดี๋ยวก็จำได้ พวกเราออกจะหล่อกันคนล่ะสไตล์” คนที่ชื่อซีพูดขึ้น ก่อนจะตบไหล่ผม นี่จะตบให้กูเตี้ยลงไปอีกใช่ไหมครับ? ผมพยักหน้าหงึกหงัก ก่อนที่ผมจะบอกให้พวกมันเข้าที่ร่มกันเพราะผมเริ่มร้อนมากแล้ว อยู่ๆพวกมันก็วิ่งสลับที่กันข้างหน้าผม เล่นเชี่ยไรกัน?- -*
“เจ! บอกมาซิว่าพวกเราชื่ออะไรกันบ้าง ห้ามเอาเป็นลำดับแบบเมื่อกี้นะ!” ปอนที่ยืนอยู่หน้าผมบอก ผมได้ยินเสียงของเคหัวเราะอยู่ข้างหลัง ไอ้พวกบ้านี่เล่นอะไรกันเป็นเด็กๆไปได้!
“คนริมสุดชื่อ ‘แบงค์’ ถัดมาก็ ‘อ๊อด’ ตัวเล็กนี่ชื่อ ‘อาร์’ คนที่อยู่หน้าเราชื่อ ‘ปอน’ แล้วก็ ‘ซี’ สุดท้ายแฝดอีกคน ‘บอย’ ” ถูกปะวะ- -* ผมขมวดคิ้วที่อยู่ๆพวกมันก็เงียบกัน เฮ้ย!นี่ผิดเรอะ! แต่แล้วเสียงเฮก็ลั่นขึ้นพร้อมกับเสียงปรบมือชุดใหญ่ พวกเขานี่ชอบทำอะไรให้อลังการนะครับ= =
“อาร์มึงมาอยู่กับกู เจไปอยู่กับเคนะ!” คุณซีเจ้าเก่าหันมาบอกผมก่อนจะเดินไปกอดคออาร์ที่พยายามผลักซีออกไป ผมขำน้อยๆกับเพื่อนใหม่สุดเพี้ยนตรงหน้า
“ยิ้มแล้ว~” เสียงทุ้มข้างๆตัวผมดังขึ้น ผมหันไปมองเคที่ส่งยิ้มมาให้ อะไรของมึง?
“ก็ตั้งแต่พาเจมา เจก็เอาแต่ทำหน้าบึ้งไม่ก็หน้าตาย แต่พอยิ้มแล้วก็น่ารักดีนะ”
“มาชมว่าน่ารักคงดีใจหรอก” ว่าให้ก็ผลักมันไปไกลๆอย่างเคืองๆ เคมันก็หัวเราะก่อนจะเดินมากอดคอผม ผมหันไปขมวดคิ้วใส่มัน มันก็ยักคิ้วกวนๆให้ผม... ล่อตีนนะมึง....
“เออ...เค” มันหันมามองผมก่อนจะเลิกคิ้วขึ้นเหมือนถามว่า ‘มีอะไร’
“เคคิดแต่จะหาเพื่อนที่มีชื่อเป็นตัวอักษรA-Zหรอ?”
เคหัวเราะน้อยๆก่อนจะขยี้หัวผมเล่น อะไรวะ! กูเปล่าล่อตีนนะมึง!
“ก็คิดอยู่นะ...แต่ตอนนี้ได้ตัว ‘J’ มาเพิ่ม ก็ดีใจแล้ว”
“หา?”
“เฮ้ย! พวกมึงอะ เดินให้มันไวๆดิ จะเล่นมั้ยสาดด~” ผมมองอ๊อดที่ตะโกนอยู่หน้าโกลบอล ก่อนจะหันไปมองเคแล้วเริ่มออกวิ่ง... ชีวิตใหม่ของผมได้เริ่มขึ้นแล้ว...
TBC.
JUz Talk : เป็นยังไงบ้างคะ กับตอนแรกที่นั่งพิมพ์ตาแห้งหลายชั่วโมง= = ยังไม่ได้ตรวจคำผิดเลยว่ามีรึเปล่า ตามันเบลอๆค่ะ หิวด้วย ตาเริ่มลาย@.@ แฮะๆ ตอนหน้า~ได้พบกับความกุ๊กกิ๊กน่ารักของเจกับเคแน่นอนค่ะ! ยังไงก็ช่วยตรวจหาคำผิดหน่อยนะคะ 555+ (ใช้ผู้อ่านให้เป็นประโยชน์ ก๊ากกกก)
ความคิดเห็น