เสน่หา...รักเอย(Mpreg)
ร่างบางต้องแบกร่องรอยความสามานย์ในกายที่อีกคนจารไว้ให้จดจำ รพีกานต์ไม่เพียงถูกเชยชมเรือนกายพิศุทธิ์ หากอัครวินท์ยังฝากเลือดเนื้อเชื้อไขน้อย ๆ ไว้ในกายที่เลือกจะเป็นชายของเขา! (นิยายวาย ผู้ชายท้องได้)
ผู้เข้าชมรวม
68,755
ผู้เข้าชมเดือนนี้
78
ผู้เข้าชมรวม
ข้อมูลเบื้องต้น
คุณแน่ใจว่าต้องการคืนค่าการตั้งค่าทั้งหมด ?
อารัมภบท
สวัสดีค่า^-^ ฝากนิยายวายแนวผู้ชายท้องได้ให้ติดตามกันนะคะ
ชื่อ-นามสกุล บุคคล ตลอดจนเรื่องราวและสถานที่ในเรื่องล้วนเป็นเหตุการณ์สมมุติทั้งสิ้น ผู้แต่งมิได้มีเจตนาพาดพิงถึงบุคคล หรือสถานที่ใด
ทักทายกันได้ที่เพจจ้า
ผลงานอื่นๆ ของ มญชุ์สิตางศุ์ /จิรัชยา /รุจิษยา ดูทั้งหมด
ผลงานอื่นๆ ของ มญชุ์สิตางศุ์ /จิรัชยา /รุจิษยา
"ภาษา สำนวนดี๊ดี"
(แจ้งลบ)อ่านคำโปรยแล้ว เดาเอาว่าพล็อตประมาณนิยายดราม่าที่พระเอกเลว ทำนางเอกท้อง นางเอกหนีหาย พอมารู้ทีหลังก็พยายามดึงกลับ ที่เริ่มอ่านเพราะเป็นนิยายวาย คิดว่าน่าสนใจ สิิ่งที่เหนือความคาดหมายคือภาษา อ่าน 16 ตอนรวด พบคำผิดเพียงหนึ่งคำในตอนที่ 16 "แซ็ว" นับว่าน้อยมากๆ และสำนวนที่สละสลวยสวยงามหาได้ยาก อ่านแล้วให้บรรยากาศเก่าๆในสมัยที่ชีวิตไม่ได้เร่งร้อน ... อ่านเพิ่มเติม
อ่านคำโปรยแล้ว เดาเอาว่าพล็อตประมาณนิยายดราม่าที่พระเอกเลว ทำนางเอกท้อง นางเอกหนีหาย พอมารู้ทีหลังก็พยายามดึงกลับ ที่เริ่มอ่านเพราะเป็นนิยายวาย คิดว่าน่าสนใจ สิิ่งที่เหนือความคาดหมายคือภาษา อ่าน 16 ตอนรวด พบคำผิดเพียงหนึ่งคำในตอนที่ 16 "แซ็ว" นับว่าน้อยมากๆ และสำนวนที่สละสลวยสวยงามหาได้ยาก อ่านแล้วให้บรรยากาศเก่าๆในสมัยที่ชีวิตไม่ได้เร่งร้อน ฉาบฉวย ขอชื่นชมนักเขียนนะคะว่าเป็นนักสะสมคำศัพท์ที่เก่งฉกาจ ใช้คำบรรยายได้เหมาะเจาะ เห็นภาพ เดินเรื่องไหลลื่นไม่สะดุด นิยมมากๆค่ะ อ่านน้อยลง
พิสุทธิ์ อักษร | 7 ก.ค. 59
1
0
"ภาษา สำนวนดี๊ดี"
(แจ้งลบ)อ่านคำโปรยแล้ว เดาเอาว่าพล็อตประมาณนิยายดราม่าที่พระเอกเลว ทำนางเอกท้อง นางเอกหนีหาย พอมารู้ทีหลังก็พยายามดึงกลับ ที่เริ่มอ่านเพราะเป็นนิยายวาย คิดว่าน่าสนใจ สิิ่งที่เหนือความคาดหมายคือภาษา อ่าน 16 ตอนรวด พบคำผิดเพียงหนึ่งคำในตอนที่ 16 "แซ็ว" นับว่าน้อยมากๆ และสำนวนที่สละสลวยสวยงามหาได้ยาก อ่านแล้วให้บรรยากาศเก่าๆในสมัยที่ชีวิตไม่ได้เร่งร้อน ... อ่านเพิ่มเติม
อ่านคำโปรยแล้ว เดาเอาว่าพล็อตประมาณนิยายดราม่าที่พระเอกเลว ทำนางเอกท้อง นางเอกหนีหาย พอมารู้ทีหลังก็พยายามดึงกลับ ที่เริ่มอ่านเพราะเป็นนิยายวาย คิดว่าน่าสนใจ สิิ่งที่เหนือความคาดหมายคือภาษา อ่าน 16 ตอนรวด พบคำผิดเพียงหนึ่งคำในตอนที่ 16 "แซ็ว" นับว่าน้อยมากๆ และสำนวนที่สละสลวยสวยงามหาได้ยาก อ่านแล้วให้บรรยากาศเก่าๆในสมัยที่ชีวิตไม่ได้เร่งร้อน ฉาบฉวย ขอชื่นชมนักเขียนนะคะว่าเป็นนักสะสมคำศัพท์ที่เก่งฉกาจ ใช้คำบรรยายได้เหมาะเจาะ เห็นภาพ เดินเรื่องไหลลื่นไม่สะดุด นิยมมากๆค่ะ อ่านน้อยลง
พิสุทธิ์ อักษร | 7 ก.ค. 59
1
0
ความคิดเห็น